IPPP3/443-785/09-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 marca 1996 r. wraz z małżonką Wnioskodawca w ramach współwłasności majątkowej aktem notarialnym zakupił od Gminnej Spółdzielni nieruchomość we wsi B. W jej skład wchodziły:

* grunty (3 ary) - wartość 1.000 zł - zwolnione z VAT,

* budynek młyna wraz ze śluzą roboczą i upustową (wartość 50.000 zł + 22% VAT tj. 11.000 zł).

W związku z zakupem do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę: młyn gospodarczy oraz grunty - przedmiotowy zakup potwierdzono fakturą VAT. Podatek VAT wynikający z zakupów został odliczony. Młyn wpisano do ewidencji środków trwałych i amortyzowano go.

W 2001 r. Wnioskodawca zakończył wykonywanie działalności gospodarczej - likwidacja wraz z wykreśleniem z ewidencji działalności gospodarczej. Ostatnia deklaracja została złożona za miesiąc grudzień 2001 r.. Środki trwałe przeszły na własność prywatną właściciela. Obecnie Podatnik wraz z małżonką zamierzają przedmiotową nieruchomość zbyć jako współwłasność małżeńską stanowiącą majątek prywatny niezwiązany z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (grunty oraz budynek młyna) Wnioskodawca jest zobowiązany uiścić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja zbycia nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż sprzedaż następuje nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - sprzedający nie jest podatnikiem VAT. Sprzedaż następuje z majątku własnego - stanowiącego współwłasność małżeńską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi. Zgodnie z ust. 4 wyżej cyt. artykułu przepis ust. 1 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 1996 r. dokonał zakupu nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem młyna, którą wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych. Młyn wpisany został do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej Podatnika. Z faktury dokumentującej zakup przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca odliczył podatek naliczony. W 2001 r. Podatnik zakończył działalność gospodarczą. Ostatnią deklarację złożył za miesiąc grudzień 2001 r. a zabudowana nieruchomość przeszła na własność prywatną Właściciela. Obecnie Podatnik wraz z małżonką zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość. Wątpliwości Zainteresowanego wiążą się z obowiązkiem uiszczenia podatku VAT z tytułu zbycia nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, biorąc pod uwagę ww. przepisy podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że przekazanie w 2001 r. na cele osobiste przedmiotowej nieruchomości, która uprzednio stanowiła środek trwały w działalności Podatnika i od której to Podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego spełniało przesłanki do uznania tej czynności za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, o ile przekazanie nastąpiło przed likwidacją lub rozliczenie zgodnie z art. 14 ustawy tj. w sporządzonym remanencie. Zatem należy przyjąć, iż obecnie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży tej nieruchomości jako nieruchomości stanowiącej majątek osobisty Podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, w odniesieniu do transakcji sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Końcowo zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, tj. osoby składającej wniosek. W związku z tym skutki określone w art. 14k-14 m Ordynacji podatkowej mogą dotyczyć tylko Zainteresowanego.

Ponadto informuje się, iż w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.