IPPP3/443-776/11-2/JK
Pismo z dnia 1 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-776/11-2/JK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 1 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych w ramach usługi reklamowej rzeczy (sprzęt medyczny, komputery, gadżety) oraz poczęstunków spożytych przez lekarzy podczas konferencji i szkoleń a także prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich zakupem - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych w ramach usługi reklamowej rzeczy (sprzęt medyczny, komputery, gadżety) oraz poczęstunków spożytych przez lekarzy podczas konferencji i szkoleń a także prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich zakupem.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka Polska świadczy usługi reklamowe na rzecz kontrahentów zagranicznych z Grupy P, np. na rzecz P Export (Spółka z Irlandii). Zakres świadczonych usług został wskazany w umowie łączącej strony oraz załączniku do niej. W ramach świadczonych usług reklamowych Spółka Polska zamawia reklamę produktów P (Produkty) w prasie specjalistycznej, dystrybuowanej wśród placówek medycznych i lekarzy, organizuje spotkania, konferencje, szkolenia dla lekarzy (obejmujące poczęstunek typu ciastka, kawa, herbata), czy też przekazuje podmiotom, wobec których nie jest zobowiązany, bez jakiegokolwiek wynagrodzenia, urządzenia medyczne, komputery, gadżety z logo P (których jednostkowy koszt nabycia przekracza 10 zł). W przypadku poczęstunków w trakcie organizowanych szkoleń, Spółka pragnie zaznaczyć, że nie nabywa usług gastronomicznych, lecz wyłącznie towary (kawa, ciastka, etc.), które wykorzystuje samodzielnie w trakcie wspomnianych poczęstunków.
Spółka Polska nie jest spółką dystrybucyjną, tj. nie sprzedaje Produktów hurtowniom farmaceutycznym, w których następnie zaopatrują się szpitale oraz inne placówki medyczne, apteki, itp. Jedynym celem powyższych działań jest reklamowanie Produktów oraz zachęcenie tych placówek do nabywania Produktów dystrybuowanych przez inne podmioty z Grupy P. Z kolei konferencje i szkolenia lekarzy mają na celu przekazywanie informacji o nowych rodzajach terapii oraz poszerzanie wiedzy medycznej, w ramach których prezentowane są możliwości zastosowania w terapii reklamowanych przez Spółkę Polską Produktów. Spółka Polska wykonuje powyższe działania, w szczególności przekazując rzeczy omawianym podmiotom pomimo, iż nie jest z nimi związana jakimikolwiek umowami. Innymi słowy warunkiem otrzymania powyższych rzeczy nie jest zakup Produktów P przez tę placówkę. Z punktu widzenia relacji pomiędzy Spółką Polską a szpitalem lub inną placówką medyczną można stwierdzić, iż Spółka Polska przekazuje powyższe świadczenia nie będąc wobec nich zobowiązana do takich działań. Jednakże jak już wskazano wyżej w ten sposób Spółka Polska świadczy na rzecz Spółki z Irlandii usługi reklamowe, za które otrzymuje wynagrodzenie obliczone na podstawie wydatków poniesionych w celu wykonania usług, powiększonych o 6% marżę. W kwocie tak ustalonego wynagrodzenia uwzględnia się też wartość rzeczy przekazanych przez Spółkę Polską wspomnianym powyżej podmiotom bez uzyskiwania od nich wynagrodzenia (pkt 8.2 umowy ze Spółką z Irlandii). Usługi świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT, który w ramach samonaliczenia rozlicza Spółka z Irlandii, jako tamtejszy podatnik VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy Spółka Polska będzie zobowiązana do naliczania VAT należnego z tytułu przekazywanych rzeczy (sprzęt medyczny, komputery, gadżety) oraz z tytułu poczęstunków spożytych przez lekarzy podczas konferencji i szkoleń, które to czynności są wykonywane przez Spółkę w ramach świadczenia usług reklamowych na rzecz Spółki z Irlandii.
Czy Spółka Polska będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupu towarów opisanych w stanie faktycznym.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie On zobowiązany do naliczania VAT należnego z tytułu przekazywania rzeczy placówkom medycznym czy z tytułu poczęstunków spożytych przez lekarzy w trakcie konferencji czy szkoleń, zachowując równocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu ich zakupu.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów (kreującą obowiązek podatkowy) rozumie się także nieodpłatne wydanie towarów przez podatnika, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z ich zakupem.
Począwszy od 1 kwietnia 2011 r. z powyższego przepisu usunięto słowa "na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem", co oznacza, że cel nieodpłatnego przekazania oraz jego związek z działalnością podatnika nie ma znaczenia i podatnik będzie zobowiązany do naliczenia VAT naliczonego z tytułu nieodpłatnych przekazań. W dalszym ciągu jednak ustawodawca pozostawił wymóg nieodpłatnego przekazania towaru. Zatem aby wystąpiła konieczność naliczenia VAT należnego przekazanie towaru musi być nieodpłatne, w przeciwnym razie podatnik nie będzie zobowiązany do naliczania VAT należnego w związku z przekazaniem towarów i Produktów podmiotom medycznym.
W analizowanym przypadku Spółka Polska nie przekazuje towarów (i Produktów) podmiotom medycznym nieodpłatnie, lecz w ramach wynagrodzenia otrzymywanego od Spółki z Irlandii. Z tego też powodu w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie przepis art. 7 ust. 1 a nie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Przez nieodpłatność należy bowiem rozumieć sytuację, w której podatnik przekazujący rzecz nie otrzyma niczego w zamian nie tylko od podmiotu, który tą rzecz otrzymał, ale też od nikogo innego. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót (z zastrzeżeniem wyjątków nieznajdujących zastosowania w przypadku Spółki), zaś obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Tak więc kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Tymczasem w analizowanej sytuacji Spółka Polska uzyskuje od Spółki z Irlandii wynagrodzenie właśnie w zamian za przekazywanie towarów, a ściślej - w zamian za świadczenie kompleksowych usług reklamowych, w celu reklamy Produktów P, których jednym z elementów jest przekazywanie rzeczy (komputerów, sprzętu medycznego, gadżetów), ponoszenie kosztów organizacji konferencji z lekarzami, podczas których Spółka Polska zapewnia poczęstunek. Mamy zatem do czynienia z klasycznym przykładem odpłatnego świadczenia usług, w którym występuje element wzajemności, a nawet warunku, jeśli Spółka Polska nie otrzyma wynagrodzenia odpowiadającego wartości przekazanych rzeczy, gadżetów, poczęstunków spożytych przez lekarzy, itd. jeśli wcześniej Spółka tego wydatku nie poniesie, np. nie kupi określonej rzeczy i nie przekaże jej placówce medycznej.
Wartość nabytych rzeczy, kosztów organizacji szkoleń (w tym poczęstunków spożywanych przez lekarzy), itd. Spółka Polska dolicza do innych kosztów i do tak obliczonego wynagrodzenia dolicza 6% marżę. Zatem oprócz tego, że Spółka Polska otrzymuje od Spółki z Irlandii wynagrodzenie powiększone o marżę, a tym samym nie występuje nieodpłatność, jako warunek konieczny stosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, to należy podkreślić, iż jest to wynagrodzenie nie tylko za przekazywanie towarów, lecz za świadczenie kompleksowych usług reklamowych Produktów P na rzecz Spółki z Irlandii. Nie byłoby więc prawidłowe ocenianie wyłącznie faktu przekazania rzeczy placówce medycznej, jako samoistnego zdarzenia, w oderwaniu od całokształtu okoliczności temu towarzyszących, czyli tego, że jest to jedynie jeden z kilku sposobów świadczenia przez Spółkę Polską usług mających na celu dotarcie do potencjalnych klientów, obok np. reklamy w pismach specjalistycznych, czy też bezpośrednio podczas szkoleń organizowanych dla lekarzy, w trakcie których prezentowane są Produkty, ich właściwości, metody stosowania w leczeniu określonych chorób, zapobiegania im, itd. Tak więc Spółka Polska wykonuje na rzecz Spółki z Irlandii świadczenie złożone, jakim jest kompleksowa usługa reklamowa, zaś w takim przypadku nie można rozbijać świadczeń złożonych na pojedyncze transakcje celem ustalenia konsekwencji podatkowych każdej z nich oddzielnie. Jeśli bowiem dokonanoby oceny wyłącznie faktu przekazania rzeczy (komputerów, sprzętu medycznego, gadżetów) np. placówce medycznej, to należałoby także odrębnie ocenić każdą inną czynność, wykonywaną przez Spółkę Polską w ramach świadczenia usługi reklamowej na rzecz Spółki z Irlandii, np. odrębnie ocenić reklamę w prasie specjalistycznej, odrębnie organizowanie szkoleń i konferencji dla lekarzy, itd. Jednak taki podział byłby bezprzedmiotowy, bo i tak za każdą z tych czynności, nawet ocenianą odrębnie, Spółka Polska otrzymuje wynagrodzenie od Spółki z Irlandii. Ponadto w przypadku podziału na pojedyncze czynności nie byłoby prawidłowe uznanie, że Spółka Polska otrzymuje wynagrodzenie za pozostałe czynności (np. za usługi reklamy w prasie specjalistycznej, za organizowanie konferencji dla lekarzy, itd.) - i w tym sensie Spółka Polska świadczy usługi odpłatnie, zaś w przypadku przekazywania rzeczy Spółka Polska wykonuje te czynności nieodpłatnie, skoro za wszystkie te czynności Spółka Polska otrzymuje wynagrodzenie od Spółki z Irlandii. W konsekwencji nawet w przypadku nieprawidłowego rozbicia kompleksowej usługi reklamowej na pojedyncze czynności Spółka Polska musiałaby albo uznać, że każda z nich jest wykonywana odpłatnie (skoro koszt każdej z nich, powiększony o marżę, jest podstawą wynagrodzenia otrzymywanego od Spółki z Irlandii) albo uznać, że wszystkie te czynności Spółka Polska wykonuje bezpłatnie - np. świadczy nieodpłatnie usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, organizując konferencje dla lekarzy. Wówczas jednak powstałoby pytanie, za co Spółka Polska otrzymuje wynagrodzenie od Spółki z Irlandii, skoro nie za świadczenie kompleksowej usługi reklamy Produktów (gdyż ta usługa i każda z czynności składających się na nią jest uznawana za świadczoną nieodpłatnie). Dlatego też całkowicie nieprawidłowe i pozbawione jakichkolwiek podstaw prawnych i faktycznych byłoby twierdzenie, że Spółka Polska przekazuje szpitalom, aptekom, hurtowniom i innym podmiotom nieodpłatnie rzeczy, gadżety, sprzęt medyczny, itd. Wręcz przeciwnie, rzeczy te są przekazywane odpłatnie, z tym że wynagrodzenie za nie pokrywa nie podmiot otrzymujący towar lub Produkt, lecz podmiot trzeci co jest zgodne z obowiązującym prawem (taką sytuację przewiduje między innymi cytowany powyżej art. 29 ust. 1 ustawy o VAT).
W opisanym wyżej stanie faktycznym nie można byłoby też uznać, że Spółka Polska przekazuje placówkom medycznym darowizny. Zgodnie bowiem z art. 888 paragraf 1 kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Spółka Polska nie świadczy na rzecz podmiotów medycznych "kosztem swego majątku", skoro koszt zakupu przekazywanych rzeczy, powiększony o marżę, doliczy do wynagrodzenia należnego Spółce Polskiej za świadczenie usług na rzecz Spółki z Irlandii.
W związku z powyższym należy uznać, iż Spółka świadczy odpłatnie kompleksową usługę reklamy Produktów P, będącej czynnością opodatkowaną VAT, wykonując różne czynności w tym celu, w tym także, choć nie wyłącznie, przekazując różne rzeczy, np. placówkom medycznym. Z tego tytułu Spółka otrzyma od Spółki z Irlandii wynagrodzenie, co wyklucza nieodpłatny charakter działalności Spółki, a tym samym zastosowanie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji Spółka Polska nie będzie zobowiązana do naliczania VAT należnego z tytułu przekazywania tych rzeczy, gdyż nie będzie to przekazanie nieodpłatne. Analogicznie Spółka Polska nie będzie zobowiązana do naliczania VAT należnego z tytułu poczęstunków (ciastek, kawy czy herbaty, spożywanych przez lekarzy podczas konferencji czy szkoleń).
Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje także potwierdzenie w znanych Spółce indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Tytułem przykładu można wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2008 r. (nr IPPP1-443-548/08-2/JB), w ramach której podatnik świadczył (podobnie jak Spółka Polska przedstawionym powyżej stanie faktycznym) usługi promocyjno-reklamowe na rzecz swojego kontrahenta, których elementem było przekazywanie towarów potencjalnym klientom kontrahenta. Wartość przekazanych towarów była uwzględniona w wynagrodzeniu podmiotu świadczącego powyższe usługi. W takim stanie faktycznym organ podatkowy uznał, że "przekazanie przez Spółkę Materiałów w ramach świadczonych przez nią usług reklamowo-promocyjnych, nie stanowi odrębnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 ustawy. Sama dostawa Materiałów nie podlega odrębnemu opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż ich przekazanie jest częścią składową kompleksowo wykonanej usługi reklamowej. Nabywając towary, wykorzystywane do wykonywania usług (stanowiące przekazywane Materiały), Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tych zakupów, na zasadach przewidzianych art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy."
Brak konieczności naliczenia VAT należnego z tytułu wydania omawianych rzeczy podmiotom medycznym, czy też z tytułu poczęstunków spożywanych przez lekarzy w trakcie szkoleń i konferencji nie pozbawia Spółki możliwości odliczenia VAT naliczonego w związku z ich zakupem. Warunkiem odliczenia VAT naliczonego jest istnienie związku zakupu z czynnością opodatkowaną. Spółka Polska wykonuje czynności opodatkowane VAT, świadcząc kompleksową usługę reklamy na rzecz Spółki z Irlandii. Nie ma znaczenia, że usługi te są opodatkowane poza granicami Polski, gdyż VAT naliczony podlega odliczeniu gdy ma związek z czynnościami opodatkowanymi, bez względu na miejsce ich opodatkowania. Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Zatem prawo Spółki Polskiej do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w celu świadczenia przez Spółkę Polską kompleksowej usługi reklamowej na rzecz Spółki z Irlandii, wynika wprost z ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w wyżej wymienionym przepisie, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), zaś przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - zasadniczo rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy.
Z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), która zmienia treść art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W myśl nowego brzmienia tego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Stosownie natomiast do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka Polska świadczy usługi reklamowe na rzecz kontrahentów zagranicznych. W ramach świadczonych usług reklamowych Spółka Polska zamawia reklamę produktów kontrahenta zagranicznego w prasie specjalistycznej, dystrybuowanej wśród placówek medycznych i lekarzy, organizuje spotkania, konferencje, szkolenia dla lekarzy (obejmujące poczęstunek typu ciastka, kawa, herbata), czy też przekazuje podmiotom, wobec których nie jest zobowiązana, bez jakiegokolwiek wynagrodzenia, urządzenia medyczne, komputery, gadżety z logo kontrahenta zagranicznego (których jednostkowy koszt nabycia przekracza 10 zł). Spółka Polska nie jest spółką dystrybucyjną, tj. nie sprzedaje produktów kontrahenta zagranicznego hurtowniom farmaceutycznym, w których następnie zaopatrują się szpitale oraz inne placówki medyczne, apteki, itp. Jedynym celem powyższych działań jest reklamowanie produktów kontrahenta zagranicznego oraz zachęcenie tych placówek do nabywania produktów kontrahenta zagranicznego dystrybuowanych przez inne podmioty z grupy kontrahenta zagranicznego. Z kolei konferencje i szkolenia lekarzy mają na celu przekazywanie informacji o nowych rodzajach terapii oraz poszerzanie wiedzy medycznej, w ramach których prezentowane są możliwości zastosowania w terapii reklamowanych przez Spółkę Polską produktów kontrahenta zagranicznego. Spółka Polska wykonuje powyższe działania, w szczególności przekazując rzeczy omawianym podmiotom pomimo, iż nie jest z nimi związana jakimikolwiek umowami. Innymi słowy warunkiem otrzymania powyższych rzeczy nie jest zakup produktów kontrahenta zagranicznego przez tę placówkę. Z punktu widzenia relacji pomiędzy Spółką Polską a szpitalem lub inną placówką medyczną można stwierdzić, iż Spółka Polska przekazuje powyższe świadczenia nie będąc wobec nich zobowiązana do takich działań. W ten sposób Spółka Polska świadczy na rzecz kontrahenta zagranicznego usługi reklamowe, za które otrzymuje wynagrodzenie obliczone na podstawie wydatków poniesionych w celu wykonania usług, powiększonych o 6% marżę. W kwocie tak ustalonego wynagrodzenia uwzględnia się też wartość rzeczy przekazanych przez Spółkę Polską wspomnianym powyżej podmiotom bez uzyskiwania od nich wynagrodzenia. Usługi świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT, który w ramach samonaliczenia rozlicza kontrahent zagraniczny.
Z treści powołanych regulacji prawnych wynika, że przekazanie towarów stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Fakt przekazania poszczególnych rzeczy (sprzętu medycznego, komputerów, gadżetów) oraz wydania poczęstunku typu ciastka, kawa, herbata podczas konferencji i szkoleń nie stanowi jednak, w analizowanym przypadku oddzielnej dostawy towarów w rozumieniu przytoczonego wyżej przepisu, jest natomiast nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez Spółkę Polską, w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej. Wartość przekazywanych rzeczy oraz poczęstunku stanowi element usługi reklamowej i wkalkulowana jest w jej cenę. Oznacza to, że wartość tych towarów jest jednym z elementów składowych podstawy opodatkowania świadczonej przez Spółkę Polską usługi reklamy i promocji, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, opodatkowanym w ramach tej usługi. Tym samym przekazywanie opisanych we wniosku rzeczy oraz poczęstunku, w związku ze świadczoną usługą nie stanowi odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów. Zatem art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy w zakresie przekazywanych rzeczy oraz poczęstunku nie znajdzie zastosowania.
Jednocześnie zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 precyzuje, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określona w fakturach otrzymanych przez podatnika.
Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Jednocześnie, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że świadczone przez Spółkę Polską usługi reklamy i promocji na rzecz zagranicznych usługobiorców, podlegają uregulowaniom art. 28b ust. 1 ustawy, co oznacza, że miejsce świadczenia usługi znajduje się poza terytorium kraju, i tym samym przedmiotowej usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie kraju. W związku z wykonywaniem ww. czynności Spółka Polska ponosi koszty związane z nabyciem rzeczy oraz poczęstunku.
Usługi reklamowe i promocyjne realizowane przez Spółkę Polską stanowią, co do zasady usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż Spółce Polskiej przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, związanego z zakupem rzeczy oraz poczęstunku, o których mowa we wniosku, pod warunkiem, że Spółka Polska posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami, o których mowa w art. 28b ust. 1 ustawy o podatku VAT.
Reasumując, przekazanie przez Spółkę Polską rzeczy (sprzętu medycznego, komputerów, gadżetów) oraz wydanie poczęstunku typu ciastka, kawa, herbata podczas konferencji i szkoleń w ramach świadczonych przez nią usług reklamowo-promocyjnych, nie stanowi odrębnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 ustawy. Sama dostawa rzeczy oraz poczęstunku nie podlega odrębnemu opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż ich przekazanie jest częścią składową kompleksowo wykonanej usługi reklamowej. Nabywając towary, wykorzystywane do wykonywania usługi (stanowiące przekazywane rzeczy oraz poczęstunek), Spółka Polska jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tych zakupów, na zasadach przewidzianych w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.