IPPP3/443-766/09-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu 9 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.)- o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży lokalu - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży lokalu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-766/09-2/KB z dnia 5 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 11 września 2008 r. na podstawie notarialnej umowy sprzedaży (cesji) wierzytelności wraz z przejęciem długu Spółka nabyła wszelkie wierzytelności wynikające z przedwstępnej umowy, a w szczególności roszczenie o zawarcie ze spółką o nazwie B Sp. z o.o. umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu znajdującego się na parterze budynku usytuowanego na działce położonej przy ul. U w Ś. Jak wynika z umowy przedwstępnej inwestycja prowadzona była na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta Ś na nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę kompleksu hotelowo-gastronomiczno-usługowo-turystycznego, a przedmiotowy lokal o powierzchni użytkowej 39,50 m ² o innym przeznaczeniu niż mieszkalno-apartamentowy składa się z jednego pokoju, pokoju dziennego z aneksem kuchennym, holu i łazienki.

Po uregulowaniu całości zobowiązań, protokołem odbioru z dnia 22 września 2008 r. Spółka przyjęła, a deweloper wystawił faktury VAT z 22% stawką, które spółka rozliczyła w deklaracji za miesiąc wrzesień 2008 r.

W lutym 2009 r. B Sp. z o.o. przysłała nabywcy lokalu faktury korygujące (z datą wystawienia 9 stycznia 2009 r.) zmieniając stawkę VAT na powyższy lokal na 7% i powołując się na wyrok WSA z dnia 21.01.2009 (sygn. akt III SA/Wa 1398/08).

W dniu 17 kwietnia 2009 r. podpisany został ostateczny akt notarialny, w którym na podstawie przedstawionych zaświadczeń (m.in. decyzji o pozwoleniu "na użytkowanie części inwestycji obejmującej budowę trzech z siedmiu budynków w zespole obiektów hotelowo-rekreacyjnych") ustanowiono odrębną własność lokalu o pow. 39,14 m ² usytuowanego na parterze budynku przy ul. U w Ś "o innym przeznaczeniu niż mieszkalno-wypoczynkowy".

Przedmiotowy lokal Spółka nabyła, by stanowił lokal wzorcowy wyposażania apartamentów na wynajem, a więc nie występowała o zmianę przeznaczenia tego lokalu, który w brzmieniu decyzji i aktów notarialnych jest lokalem o przeznaczeniu innym niż mieszkaniowy, a według dewelopera i sądu spełnia przesłanki lokalu mieszkalnego, bo tak został sklasyfikowany przez organ statystyczny.

W piśmie z dnia 16 listopada 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż przez zbywcę przedmiotowego lokalu Wnioskodawca - Spółka l - została poinformowana, że budynek położony w Ś przy ul. U przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego został sklasyfikowany jako budynek mieszkalny (PKOB 112) ze względu na fakt, że przeważającą część powierzchni zajmują w nim lokale przeznaczone na cele mieszkalne (na taką klasyfikację powołała się B Sp. z o.o. w skardze do WSA w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, przytoczonej w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 stycznia 2009 r., - sygn. Akt III SA/Wa 1398/08).

Jednakże w żadnej z umów zawieranych ze Sprzedawcą nabywany lokal nie jest określany jako lokal mieszkalny; i tak w umowie przedwstępnej zawartej przed notariuszem w dniu 26 kwietnia 2007 r. B Sp. z o.o. zobowiązuje się "ustanowić odrębną własność lokalu o innym przeznaczeniu niż mieszkalno-apartamentowy" (par.2.1), a w ostatecznym akcie notarialnym z dnia 17 kwietnia 2009 r. Sprzedawca - B Sp. z o.o. i Kupujący - l Przemysłowo-Handlowa Sp. z o.o. "ustanawiają odrębną własność lokalu o innym przeznaczeniu niż mieszkalno-wypoczynkowym" (par.2.1).

Przytoczone w powyższych aktach notarialnych decyzje Prezydenta Miasta i Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego jednoznacznie określają, że budynek, w którym przedmiotowy lokal się znajduje, stanowi część inwestycji objętej stosownymi pozwoleniami na budowę oraz użytkowanie budynków "w zespole obiektów hotelowo-rekreacyjnych położonych na nieruchomości oznaczonej jako działka gruntu nr 17/3, w obrębie 2, przy ulicy U i 34 w Ś - kategoria obiektów według prawa budowlanego XIV budynki zakwaterowania turystycznego".

Wnioskodawca w okresie korzystania z przedmiotowego lokalu nie zamierza występować o zmianę jego przeznaczenia i wykorzystuje go w swej działalności zgodnie z przeznaczeniem, tj. jako lokal wzorcowy wyposażenia apartamentów wakacyjnych z możliwością zawierania umów na wynajem. Wnioskodawca niniejszym pismem zawęża zakres czasowy ewentualnej sprzedaży przedmiotowego lokalu do dwóch lat od daty jego nabycia.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Po zapłaceniu należnej kwoty brutto Sprzedawca - B Sp. z o.o. wystawił faktury w dniach 11 i 15 wrześniu 2008 r. (z 22% stawką VAT na zakup lokalu i miejsca parkingowego). Na podstawie wystawionych faktur Spółka l w deklaracji VAT-7 za 09/2008 r. dokonała obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z powyższych faktur. W styczniu 2009 r. Sprzedawca skorygował wystawione faktury zmieniając stawkę podatku VAT z 22% na 7% przy zakupie lokalu powołując się na korzystny dla niego wyrok WSA w W (sygn. Akt III SA/Wa 1398/08).

W trakcie wykorzystywania przedmiotowego lokalu Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie lokalu, a jedynie na jego wyposażenie. Koszty wyposażenia nie przekroczyły 10% wartości netto nabytego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka stawka VAT będzie właściwa przy sprzedaży ww. lokalu w przypadku sprzedaży opodatkowanej i czy Spółka może opodatkować dalszą sprzedaż 7% stawką podatku VAT.

Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Jaką stawkę VAT (22% czy 7%) ma zastosować Spółka w chwili sprzedaży przedmiotowego lokalu przed upływem 2 lat od daty jego nabycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, obniżenie przez dewelopera stawki VAT z 22% do 7% (przy nie zmienionej cenie brutto) przysporzyło sprzedawcy znacznych i nieuzasadnionych korzyści. Preferencyjne opodatkowanie lokali położonych w strefie nadmorskiej (50 m od plaży) jest sprzeczne z ideą społecznego programu mieszkaniowego i stanowi wyjątek, gdyż wszystkie inne lokale o podobnym przeznaczeniu, a położone w znacznie większej odległości od plaży (100 do 300 m) opodatkowane są stawką podstawową tj. 22%,

Deweloper sam wskazuje na inne niż mieszkaniowe przeznaczenie tych lokali powołując nową spółkę (Sun and Snow) świadczącą usługi związane z ich wynajmowaniem.

Jeżeli jednak nabycie lokali ma stawkę 7%, to w myśl nadrzędnej zasady neutralności podatku VAT, taka sama stawka powinna obowiązywać przy ich odsprzedaży. Zatem jeśli Spółka nabyła lokal z 7% stawką VAT, to powinna też taką samą stawkę zastosować przy jego sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ponadto, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Natomiast, w myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Definicję lokalu mieszkalnego, jak również prawną regulację obrotu lokalami (częściami budynków), stanowiącymi odrębny od budynku towar, stanowią przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Z treści art. 2 ust. 1 i 2 powołanej ustawy wynika, że samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu tejże ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

W złożonym wniosku wskazano, że przedmiotem dostawy będzie samodzielny lokal o powierzchni 39,14m2 znajdujący się w budynku położonym w Ś przy ul. U. W dniu 17 kwietnia 2009 r. podpisany został akt notarialny, w którym na podstawie przedstawionych zaświadczeń ustanowiono odrębną własność lokalu o powierzchni 39,14m2 o innym przeznaczeniu niż mieszkalno-wypoczynkowy. Przedmiotowy lokal Spółka nabyła od dewelopera, celem wykorzystania jako lokalu wzorcowego wyposażania apartamentów wakacyjnych z możliwością zawierania umów na wynajem i nie zamierza występować o zmianę przeznaczenia lokalu. Wnioskodawca został poinformowany przez Sprzedającego, iż budynek, w którym znajdował się lokal będący przedmiotem dostawy został sklasyfikowany przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego jako budynek mieszkalny (PKOB 112) ze względu na fakt, iż przeważającą część powierzchni stanowią lokale mieszkalne. Z wniosku wynika ponadto, że mimo takiej klasyfikacji budynku nabywany lokal podczas transakcji nie był określany jako lokal mieszkalny, co więcej w akcie notarialnym zawartym pomiędzy stronami transakcji zarówno Kupujący jak i Sprzedający ustanowili "odrębną własność lokalu o innym przeznaczeniu niż mieszkalno-wypoczynkowy."

Wnioskodawca otrzymał od Sprzedawcy fakturę, w której powyższa transakcja została opodatkowana stawką w wysokości 22%. Jednakże po otrzymaniu wyroku WSA wydanego w związku z inną interpretacją przepisów prawa podatkowego Sprzedający wystawił korektę faktury wykazując 7% stawkę podatku VAT.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem lokalu. W okresie do dwóch lat od pierwszego zasiedlenia Spółka planuje dokonać sprzedaży przedmiotowego lokalu. Pytanie zawarte we wniosku dotyczy wysokości stawki podatku VAT na tę sprzedaż.

Analizując przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, iż stawka w wysokości 7% dotyczy obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. A zatem istotne znaczenie w przedstawionej sprawie ma ustalenie czy lokal będący przedmiotem sprzedaży, stanowiący część budynku sklasyfikowanego do PKOB 112 (budynku mieszkalnego) jest lokalem użytkowym tj. innym niż mieszkalny. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "lokal użytkowy" bądź "lokal mieszkalny", a zatem należy przyjąć, że lokal mieszkalny musi stwarzać możliwości zaspakajania potrzeb mieszkaniowych, a lokal użytkowy służy pozostałym celom. Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem nabycia, zgodnie z aktem notarialnym, był lokal o przeznaczeniu innym niż mieszkalno-wypoczynkowym. Wnioskodawca w trakcie posiadania tego lokalu nie będzie występował o zmianę przeznaczenia i dokona sprzedaży lokalu o takim samym charakterze.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż w sytuacji, gdy nie zostanie zmieniony charakter lokalu i przedmiotem sprzedaży nie będzie lokal o charakterze mieszkalnym stawka podatku jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany zastosować wyniesie 22%.

Tut. Organ w swojej interpretacji ustosunkował się do transakcji sprzedaży lokalu, która będzie wykonywana przez Wnioskodawcę w przyszłości w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe.

W odniesieniu do powołanego wyroku WSA należy stwierdzić, iż wydany jest w indywidualnej sprawie osądzonej w określonym stanie faktycznym i nie jest wiążący dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.