IPPP3/443-761/10-6/MG - Określenie miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 5 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 18 października 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 21 października 2010 r.) na wezwanie z dnia 5 października 2010 r. uzupełnionym w dniu 10 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 15 listopada 2010 r.) na wezwanie z dnia 3 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym-jest nieprawidłowe.

W dniu 5 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 21 października 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-761/10-2/MG z dnia 5 października 2010 r. uzupełniony pismem z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 15 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-761/10-4/MG z dnia 3 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym podmiotowi, który posiada siedzibę na Litwie. Jednocześnie podatnik ten jest zarejestrowany jako podatnik od wartości dodanej na Litwie (posiada ważny numer identyfikacji podatkowej LT) oraz podatnik VAT (ważny Numer Identyfikacji Podatkowej PL). Wnioskodawca w wystawianej fakturze za usługę zamieszcza klauzulę potwierdzoną podpisem odbiorcy, iż towary związane z usługą nie dotyczą działalności prowadzonej w Polsce, faktura zawiera Numer Identyfikacji Podatkowej nadane przez państwo litewskie.

Faktura nie zawiera podatku VAT natomiast zawiera adnotację, iż podatek rozliczy nabywca towaru na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. W chwili wypisywania faktury Wnioskodawca nie dysponuje wiedzą do jakiego kraju towary wyjadą i czy powrócą na terytorium kraju, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż towary na których są wykonywane usługi zostały dostarczone z terytorium Litwy od podatnika litewskiego na terytorium Polski do firmy Wnioskodawcy. Usługi polegają na suszeniu dostarczonego surowca płynnego - serwatki na proszek serwatkowy, którego właścicielem jest podatnik litewski. Po zakończonej produkcji proszek zostaje wydany podatnikowi litewskiemu. Podatnik litewski wywozi proszek swoim transportem. Podatnik litewski do tej transakcji podał Numer Identyfikacji Podatkowej wydany przez państwo litewskie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podanie do transakcji Numeru Identyfikacji Podatkowej wydanego przez państwo litewskie determinuje ostatecznie, że transakcja będzie opodatkowana w miejscu, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż podanie numeru identyfikacji podatkowej dla transakcji jest ostatecznym kryterium które przesądza o miejscu świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W przypadku usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Regulacje dotyczące określenia miejsca świadczenia usług zostały zawarte w Rozdziale 3 Działu V ustawy o VAT. Z regulacji tych wynika, że czynnikami determinującymi miejsce świadczenia usług jest status nabywcy usługi oraz charakter świadczonej usługi.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju. A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zdarzają się przypadki, gdy nabywca usługi oprócz siedziby posiada również stałe miejsce prowadzenia działalności znajdujące się w innym kraju niż jego siedziba, które uczestniczy w danej transakcji. Wówczas to zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 2 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Istnieje wiele wyjątków od zasady ogólnej wskazujących na inne miejsce świadczenia usług w zależności od charakteru tych usług oraz w zależności od statusu ich nabywcy.

Ponieważ usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie zostały zawarte w wyłączeniach od zasady ogólnej, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności. W przedmiotowej sprawie będzie to terytorium Litwy. Zatem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu tej transakcji będzie litewski kontrahent Wnioskodawcy.

Z regulacji art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do ust. 2 powyższego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Stosownie do dyspozycji przepisu § 25 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym podmiotowi, który posiada siedzibę na Litwie. Jednocześnie podatnik ten jest zarejestrowany, jako podatnik od wartości dodanej na Litwie oraz podatnik VAT.

Towary, na których są wykonywane usługi zostały dostarczone z terytorium Litwy od podatnika litewskiego na terytorium Polski do L Sp. z o.o. Usługi polegają na suszeniu dostarczonego surowca płynnego - serwatki na proszek serwatkowy, którego właścicielem jest podatnik litewski. Po zakończonej produkcji proszek zostaje wydany podatnikowi litewskiemu. Podatnik litewski wywozi proszek swoim transportem.

Podatnik litewski do tej transakcji podał Numer Identyfikacji Podatkowej wydany przez państwo litewskie. Wystawiona przez Wnioskodawcę faktura nie zawiera podatku VAT natomiast zawiera adnotację, iż podatek rozliczy nabywca towaru na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż Firma będąca nabywcą usług świadczonych przez Spółkę spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia i opodatkowania usług na ruchomym majątku rzeczowym wykonywanych przez Wnioskodawcę będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, tj. Litwa. Towar, na którym wykonywane są usługi zostaje wywieziony z terytorium Polski na terytorium Litwy, a zatem nie jest wykorzystywany przez nabywcę w innym miejscu prowadzenia działalności znajdującym się na terytorium kraju.

Wykonanie tych usług powinno zostać udokumentowane fakturą VAT bez wykazania stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. W przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika z kraju Wspólnoty konieczne jest umieszczenie na fakturze numeru, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informacji, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi zgodnie z § 25 ust. 4 rozporządzenia.

Mając na uwadze treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż dla określenia miejsca świadczenia usług decydujące znaczenie ma status nabywcy usługi oraz charakter wykonywanej usługi. Istotne jest również czy w danej transakcji uczestniczy, inne niż siedziba, stałe miejsce prowadzenia działalności przez nabywcę usługi. Uzyskanie numeru identyfikacji podatkowej związane jest z przepisami regulującymi obowiązek rejestracji podatnika dla celów podatku VAT w danym kraju oraz regulującymi sposób wystawiania faktur. Numer ten, jak sama nazwa wskazuje, identyfikuje podmiot jako podatnika w odniesieniu do kraju, w którym nabywca został zarejestrowany jako podatnik podatku VAT w zależności od wykonywanej przez niego tam czynności.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że podanie numeru identyfikacji podatkowej dla transakcji jest ostatecznym kryterium, które przesądza o miejscu świadczenia usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.