IPPP3/443-758/10-4/KB - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT kompleksowej usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data wpływu 4 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) na wezwanie z dnia 15 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kompleksowej usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kompleksowej usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-758/10-2/KB z dnia 15 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, spółka należąca do Grupy X., prowadzi działalność w zakresie sprzedaży wysokiej jakości produktów farmaceutycznych na terenie Polski. Spółka planuje dokonanie zmian organizacyjnych mających na celu usprawnienie obiegu i zarządzania fakturami (dokumentami) zakupowymi, procesu regulowania zobowiązań Spółki z tytułu tych faktur oraz optymalizację ponoszonych w związku z tym kosztów.

Zasadnicza zmiana będzie polegać na zaangażowaniu w powyższe procesy dwóch wyspecjalizowanych podmiotów z grupy X.:

* podmiotu z siedzibą w Czechach (dalej: podmiot J.), który zajmie się przetwarzaniem wszelkich wystawianych na rzecz Spółki faktur (dokumentów) zakupowych, oraz

* podmiotu z siedzibą w Belgii, którego przedmiotem działalności jest m.in. świadczenie szeroko rozumianych usług finansowych dla podmiotów z grupy X., w tym np. udzielanie pożyczek, udzielanie gwarancji i zabezpieczeń, itp., tj. podmiot T., który zajmie się organizacją procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, w tym dokonywaniem - w imieniu Spółki - płatności faktur otrzymywanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów (zarówno polskich, jak i zagranicznych).

Płatności w ramach systemu będą dotyczyły wyłącznie zobowiązań handlowych Spółki i nie będą obejmowały np. zobowiązań budżetowych Spółki czy płatności wynagrodzeń dla pracowników Spółki.

Spółka planuje, że system zarządzania płatnościami za faktury wystawione na rzecz Spółki będzie wyglądać następująco:

W zakresie punktu 4 powyżej Spółka rozważa dwa odrębne scenariusze działania w ramach świadczenia przez podmiot T. kompleksowych usług organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki:

A. Opcja 1 - płatności do kontrahentów Spółki będą dokonywane przez podmiot T. z jego środków pieniężnych. Spółka będzie dokonywać przelewów na rzecz podmiotu T. w celu pokrycia płatności zrealizowanych uprzednio przez ten podmiot. Przelewy będą dokonywane w połowie następnego miesiąca i będą regulowały wszystkie płatności dokonane przez podmiot T. na rzecz Spółki w miesiącu poprzednim.

B. Opcja 2 - Spółka będzie zasilać konto podmiotu T. środkami pieniężnymi (kwotą równą płatnościom na rzecz kontrahentów lub większą) niezbędnymi do dokonania płatności do kontrahentów w danym okresie. Podmiot T. będzie wówczas realizować płatności na rzecz kontrahentów Spółki z funduszy przelanych uprzednio przez Spółkę na jego konto.

Taki sposób rozliczeń ma w zamierzeniu Spółki i podmiotu T. ograniczyć ponoszenie wysokich opłat i prowizji bankowych oraz kosztów administracyjnych związanych z dokonywaniem rozliczeń handlowych. Najważniejszym jednak celem planowanego rozwiązania ma być automatyzacja procesu rozliczeń z kontrahentami, zmierzająca do zapewnienia terminowości dokonywania płatności, a przez to dająca możliwość negocjacji dodatkowych rabatów od dostawców.

Wynagrodzenie za usługi świadczone przez podmiot T. będzie kalkulowane na podstawie liczby dokonanych przelewów w imieniu Spółki, jako z góry określona kwota za każdy przelew.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że planuje dokonanie zmian organizacyjnych mających na celu m.in. usprawnienie procesu regulowania zobowiązań Spółki z tytułu faktur zakupowych oraz optymalizację ponoszonych w związku z tym kosztów.

Zasadnicza zmiana będzie polegać na zaangażowaniu w powyższy proces wyspecjalizowanego podmiotu z grupy X. z siedzibą w Belgii - podmiot T. Przedmiotem działalności tej spółki jest m.in. świadczenie szeroko rozumianych usług finansowych dla podmiotów z grupy X., w tym np. udzielanie pożyczek, udzielanie gwarancji i zabezpieczeń, itp. Podmiot T. zajmie się organizacją procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, w tym dokonywaniem - w imieniu Spółki - płatności faktur otrzymywanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów (zarówno polskich, jak i zagranicznych).

Płatności w ramach systemu będą dotyczyły wyłącznie zobowiązań handlowych Spółki i nie będą obejmowały np. zobowiązań budżetowych Spółki czy płatności wynagrodzeń dla pracowników Spółki.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, niniejszym Spółka wyjaśnia, że wskazane we wniosku "kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki" będą polegały na realizowaniu płatności do kontrahentów Spółki za zakupione przez Spółkę towary/usługi.

Podmiot T. będzie otrzymywał zestawienie faktur wystawionych na rzecz Spółki, za które należy dokonać płatności w danym okresie. Wraz z zestawieniem faktur będą również przesyłane szczegółowe dane dotyczące płatności, które mają zostać wykonane.

W ramach ww. kompleksowych usług rozważane są dwa odrębne scenariusze działania:

A. Opcja 1 - płatności do kontrahentów Spółki będą dokonywane przez podmiot T. z jego środków pieniężnych. Spółka będzie dokonywać przelewów na rzecz podmiotu T. w celu pokrycia płatności zrealizowanych uprzednio przez ten podmiot. Przelewy będą dokonywane w połowie następnego miesiąca i będą regulowały wszystkie płatności dokonane przez podmiot T. na rzecz Spółki w miesiącu poprzednim.

B. Opcja 2 - Spółka będzie zasilać konto podmiotu T. środkami pieniężnymi (kwotą równą płatnościom na rzecz kontrahentów lub większą) niezbędnymi do dokonania płatności do kontrahentów w danym okresie. Podmiot T. będzie wówczas realizować płatności na rzecz kontrahentów Spółki z funduszy przelanych uprzednio przez Spółkę na jego konto.

W ramach obu scenariuszy po zrealizowaniu płatności, podmiot T. będzie przesyłać do Spółki zestawienie zawierające szczegóły, w tym wartość, transakcji zrealizowanych w danym okresie.

Zdaniem Spółki, "kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki", które będą świadczone na jej rzecz przez podmiot T., stanowią usługi pośrednictwa finansowego, zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. ustawy o VAT.

Jednocześnie w odpowiedzi na ww. wezwanie Spółka wyjaśniła, że zgodnie z jej najlepszą wiedzą usługi te mogą na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.) być sklasyfikowane pod symbolem 65.23.10, jako usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Zgodnie jednak z Zasadami Metodycznymi PKWiU "zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. W przypadkach trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt producent może zwrócić się o pomoc do właściwego terytorialnie urzędu statystycznego lub Głównego Urzędu Statystycznego. Również do tych jednostek należy zwracać się w przypadkach sporów wynikłych w tym zakresie między producentami a organami państwowymi względnie innymi, zainteresowanymi jednostkami." Zdaniem Spółki, powyższe zasady zostały słusznie przytoczone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w niniejszym wezwaniu.

Spółka, z przyczyn obiektywnych, nie jest upoważniona do dokonywania takiej klasyfikacji ani do zwrócenia się z wnioskiem w tym zakresie do Urzędu Statystycznego, ponieważ nie świadczy przedmiotowych usług, a jedynie je nabywa (będzie rozpoznawała import usług z tego tytułu).

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż podmiot świadczący na jej rzecz "kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki" jest podmiotem prawa belgijskiego. Na podstawie informacji uzyskanych od podmiotu T., zgodnie z prawem belgijskim usługi świadczone na rzecz Spółki są traktowane w Belgii jako usługi pośrednictwa finansowego i podlegają zwolnieniu z opodatkowania. Podmiot T., jako podmiot belgijski, nie podlega obowiązkowi dokonywania klasyfikacji świadczonych przez siebie usług na podstawie PKWiU.

Odnosząc się jednak do wezwania Organu, Spółka stwierdziła, iż zgodnie z jej najlepszą wiedzą usługi te mogą na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.) być sklasyfikowane pod symbolem 65.23.10 jako usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Spółki, w ramach Opcji 1, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, fakt wykorzystania przez podmiot T. własnych środków pieniężnych nie stanowi podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia przez ten podmiot na rzecz Spółki, odrębnego od kompleksowych usług organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, świadczonych przez ten podmiot na rzecz Spółki i podlegających opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Spółki, czynność wykorzystania przez podmiot T. własnych środków pieniężnych w celu realizacji płatności faktur otrzymanych przez Spółkę nie ma samodzielnego charakteru, gdyż jest podejmowana w ramach kompleksowej usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, świadczonej przez podmiot T. na rzecz Spółki. Czynność ta jest niezbędna do realizacji usługi głównej, tj. usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki i nie da się (w sensie funkcjonalnym) od niej oddzielić. Spółka pragnie podkreślić, że wykorzystanie własnych środków pieniężnych przez podmiot T. następuje wyłącznie w celu realizacji płatności za faktury otrzymane przez Spółkę i nie ma innego gospodarczego uzasadnienia. Innymi słowy, podmiot T. może wykorzystać swoje środki pieniężne tylko wtedy, gdy istnieje konieczność realizacji konkretnych płatności wyraźnie wskazanych temu podmiotowi przez podmiot J., działający w tym zakresie w imieniu Spółki. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie dokonywać regularnych przelewów na rzecz podmiotu T. w celu zwrotu środków pieniężnych uprzednio wykorzystanych przez ten podmiot do realizacji płatności na rzecz kontrahentów Spółki.

Zdaniem Spółki, powyższe oznacza, że fakt wykorzystania przez podmiot T. własnych środków pieniężnych nie stanowi sam w sobie odrębnego świadczenia, ale służy wykonaniu usługi głównej (usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki). W każdym przypadku, czynność ta jest podejmowana przez podmiot T. wyłącznie, gdy jest to niezbędne do realizacji usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki. W konsekwencji, w opinii Spółki, czynność ta dla celów podatkowych nie stanowi, odrębnego od usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, świadczenia na rzecz Spółki podlegającego opodatkowaniu VAT.

W tym kontekście, Wnioskodawca przytoczył również tezę orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS) w sprawie C-349/96 pomiędzy Card Protection Plan Ltd a Commissioners of Customs and Excise, gdzie Trybunał stwierdził, że "każde świadczenie usług musi być zasadniczo uznawane za odrębne i niezależne i, po drugie, świadczenie obejmujące jedną usługę z ekonomicznego punktu widzenia nie powinno być sztucznie dzielone, by nie zakłócić funkcjonowania systemu VAT". Dalej ETS wyjaśnił, iż cechą wyróżniającą jednolite świadczenie złożone" jest to, że składa się ono z elementu głównego (uznawanego za świadczenie zasadnicze) oraz innego elementu (lub elementów) mającego charakter pomocniczy. Zdaniem ETS, dane świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ono dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania świadczenia zasadniczego (ang. for the better use and enjoyment). W opinii ETS, do świadczeń o charakterze pomocniczym powinno stosować się te same zasady opodatkowania, co do świadczenia zasadniczego.

Dodatkowo w orzeczeniu w sprawie C-41/04 pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV a Staatssecretaris von Financien ETS wskazał, iż "jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta (...), są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej".

W kwestii świadczeń złożonych wypowiedział się także kilkukrotnie Sąd Najwyższy, uznając m.in., że podział czynności złożonej z dwóch odrębnych rodzajów świadczeń jest podziałem sztucznym i - jako taki - nie może stanowić podstawy do odmiennego traktowania podatkowego elementów wchodzących w skład tej czynności (wyrok SN z 21 maja 2002 (sygn. RN 66/01); podobnie w wyroku SN z 13 czerwca 2002 r. (sygn. 110/01)). Analogiczne podejście do kwestii świadczeń złożonych zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 6 grudnia 2005 r. (wyrok WSA z 6 grudnia 2005 r. (sygn. III SA/Wa 2532/2005)), w którym uznał, iż koszty świadczeń pomocniczych bezpośrednio związanych ze świadczeniem zasadniczym powinny zwiększać podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia zasadniczego. Zdaniem WSA, zasada włączenia świadczeń pomocniczych do podstawy opodatkowania oznacza, że wartość tych świadczeń powinna być traktowana jako element świadczenia zasadniczego. W konsekwencji, świadczenia pomocnicze powinny być opodatkowane według tych samych zasad co świadczenie główne. W kwestii traktowania podatkowego świadczeń złożonych wypowiedział się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy. W wyroku z dnia 12 czerwca 2007 r. (wyrok WSA z 12 czerwca 2007 r. (sygn. I SA/Bd 367/07) na podstawie wyroku NSA z dnia 25 stycznia 2005 r. (sygn. I FSK 499/06)) WSA stwierdził, iż w przypadku (...) czynności o kompleksowym charakterze (...), na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej."

W konsekwencji, w oparciu o orzecznictwo ETS i polskich sądów administracyjnych, należy uznać, że zasadne jest traktowanie czynności wykorzystania przez podmiot T. własnych środków pieniężnych jako elementu usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, gdyż czynność ta nie stanowi odrębnej, niezależnej usługi, lecz jest częścią usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, świadczonej przez podmiot T. na rzecz Spółki, która to usługa podlega opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, w ramach Opcji 2, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, fakt uprzedniego przekazania przez Spółkę własnych środków pieniężnych do podmiotu T. nie stanowi podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia przez Spółkę na rzecz tego podmiotu.

Ad 3.

Przepisy Dyrektywy wprawdzie nie definiują ani w żaden bardziej szczegółowy sposób nie określają co należy rozumieć przez powyższe transakcje. Niemniej jednak, posługując się wykładnią językową zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (sjp.pwn.pl) "transakcja" oznacza,"operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług" lub "umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy", zaś,"płatniczy" oznacza "odnoszący się do płacenia". Pojęcie "przekaz" oznacza m.in. "pieniądze przekazane komuś za pośrednictwem poczty lub banku; też: przekazanie komuś pieniędzy w taki sposób", z kolei "transfer" to m.in. "transakcja gospodarcza polegająca na przekazaniu pieniędzy, usługi, technologii itp. przez jedną instytucję drugiej, bez ekwiwalentu". W ocenie Spółki, zakres powyższych usług należy zatem rozumieć dość szeroko, jako m.in. obejmujące usługi (świadczenie za wynagrodzeniem) w zakresie operacji dotyczących płacenia i przekazywania pieniędzy.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, należy uznać, że kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki mają charakter finansowy, a co za tym idzie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W myśl art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie zaś do art. 28a ww. ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika iż, Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży produktów farmaceutycznych na terenie Polski. Spółka planuje dokonanie zmian organizacyjnych mających na celu usprawnienie obiegu i zarządzania fakturami (dokumentami) zakupowymi, procesu regulowania zobowiązań Spółki z tytułu tych faktur oraz optymalizację ponoszonych w związku z tym kosztów.

Zasadnicza zmiana będzie polegać na zaangażowaniu w powyższe procesy dwóch wyspecjalizowanych podmiotów:

* podmiotu z siedzibą w Czechach (dalej: podmiot J.), który zajmie się przetwarzaniem wszelkich wystawianych na rzecz Spółki faktur (dokumentów) zakupowych, oraz

* podmiotu z siedzibą w Belgii, którego przedmiotem działalności jest m.in. świadczenie szeroko rozumianych usług finansowych dla podmiotów z grupy X., w tym np. udzielanie pożyczek, udzielanie gwarancji i zabezpieczeń, itp., tj. podmiot T., który zajmie się organizacją procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, w tym dokonywaniem - w imieniu Spółki - płatności faktur otrzymywanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów (zarówno polskich, jak i zagranicznych).

Płatności w ramach systemu będą dotyczyły wyłącznie zobowiązań handlowych Spółki i nie będą obejmowały np. zobowiązań budżetowych Spółki czy płatności wynagrodzeń dla pracowników Spółki.

Spółka planuje, że system zarządzania płatnościami za faktury wystawione na rzecz Spółki będzie wyglądać następująco:

W zakresie punktu 4 Spółka rozważa dwa odrębne scenariusze działania w ramach świadczenia przez podmiot T. kompleksowych usług organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki:

* Opcja 1 - płatności do kontrahentów Spółki będą dokonywane przez podmiot T. z jego środków pieniężnych. Spółka będzie dokonywać przelewów na rzecz podmiotu T. w celu pokrycia płatności zrealizowanych uprzednio przez ten podmiot. Przelewy będą dokonywane w połowie następnego miesiąca i będą regulowały wszystkie płatności dokonane przez podmiot T. na rzecz Spółki w miesiącu poprzednim.

* Opcja 2 - Spółka będzie zasilać konto podmiotu T. środkami pieniężnymi (kwotą równą płatnościom na rzecz kontrahentów lub większą) niezbędnymi do dokonania płatności do kontrahentów w danym okresie. Podmiot T. będzie wówczas realizować płatności na rzecz kontrahentów Spółki z funduszy przelanych uprzednio przez Spółkę na jego konto.

Taki sposób rozliczeń ma w zamierzeniu Spółki i podmiotu T. ograniczyć ponoszenie wysokich opłat i prowizji bankowych oraz kosztów administracyjnych związanych z dokonywaniem rozliczeń handlowych. Najważniejszym jednak celem planowanego rozwiązania ma być automatyzacja procesu rozliczeń z kontrahentami, zmierzająca do zapewnienia terminowości dokonywania płatności, a przez to dająca możliwość negocjacji dodatkowych rabatów od dostawców.

Wynagrodzenie za usługi świadczone przez podmiot T. będzie kalkulowane na podstawie liczby dokonanych przelewów w imieniu Spółki, jako z góry określona kwota za każdy przelew.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że planuje dokonanie zmian organizacyjnych mających na celu m.in. usprawnienie procesu regulowania zobowiązań Spółki z tytułu faktur zakupowych oraz optymalizację ponoszonych w związku z tym kosztów.

Zasadnicza zmiana będzie polegać na zaangażowaniu w powyższy proces wyspecjalizowanego podmiotu z grupy X. z siedzibą w Belgii - podmiot T. Przedmiotem działalności tej spółki jest m.in. świadczenie szeroko rozumianych usług finansowych dla podmiotów z grupy X., w tym np. udzielanie pożyczek, udzielanie gwarancji i zabezpieczeń, itp. Podmiot T. zajmie się organizacją procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, w tym dokonywaniem - w imieniu Spółki - płatności faktur otrzymywanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów (zarówno polskich, jak i zagranicznych).

Płatności w ramach systemu będą dotyczyły wyłącznie zobowiązań handlowych Spółki i nie będą obejmowały np. zobowiązań budżetowych Spółki czy płatności wynagrodzeń dla pracowników Spółki.

Wnioskodawca wyjaśnił, że wskazane we wniosku "kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki" będą polegały na realizowaniu płatności do kontrahentów Spółki za zakupione przez Spółkę towary/usługi. Podmiot T. będzie otrzymywał zestawienie faktur wystawionych na rzecz Spółki, za które należy dokonać płatności w danym okresie. Wraz z zestawieniem faktur będą również przesyłane szczegółowe dane dotyczące płatności, które mają zostać wykonane. Po zrealizowaniu płatności, podmiot T. będzie przesyłać do Spółki zestawienie zawierające szczegóły, w tym wartość, transakcji zrealizowanych w danym okresie.

W ramach ww. kompleksowych usług rozważane są dwa odrębne scenariusze działania:

A. Opcja 1 - płatności do kontrahentów Spółki będą dokonywane przez podmiot T. z jego środków pieniężnych. Spółka będzie dokonywać przelewów na rzecz podmiotu T. w celu pokrycia płatności zrealizowanych uprzednio przez ten podmiot.

B. Opcja 2 - Spółka będzie zasilać konto podmiotu T. środkami pieniężnymi (kwotą równą płatnościom na rzecz kontrahentów lub większą) niezbędnymi do dokonania płatności do kontrahentów w danym okresie. Podmiot T. będzie wówczas realizować płatności na rzecz kontrahentów Spółki z funduszy przelanych uprzednio przez Spółkę na jego konto.

W ramach obu scenariuszy po zrealizowaniu płatności, podmiot T. będzie przesyłać do Spółki zestawienie zawierające szczegóły, w tym wartość transakcji zrealizowanych w danym okresie.

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż podmiot świadczący na jej rzecz "kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki" jest podmiotem prawa belgijskiego. Na podstawie informacji uzyskanych od podmiotu T., zgodnie z prawem belgijskim usługi świadczone na rzecz Spółki są traktowane w Belgii jako usługi pośrednictwa finansowego i podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie w roli usługodawcy będzie występował kontrahent Wnioskodawcy, który wykonywał będzie czynności polegające na organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych i z tytułu wykonywania tej usługi będzie otrzymywał wynagrodzenie. Natomiast czynności wykonywane przez Spółkę na podstawie umowy, umożliwiające kontrahentowi Spółki dokonywanie odpowiednich transferów środków finansowych w ramach przedmiotowej umowy nie będą stanowić odrębnego świadczenia usług przez Spółkę, w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy. Należy bowiem zauważyć, że zarówno czynność w opcji 1 (dokonanie przelewu na rzecz podmiotu T. w celu pokrycia płatności zrealizowanych uprzednio przez ten podmiot) jak i czynność w opcji 2 (zasilenie konta podmiotu T. środkami pieniężnymi niezbędnymi do dokonania płatności do kontrahentów w danym okresie) będą dokonane przez Wnioskodawcę jedynie w celu umożliwienia podmiotowi T. wykonanie usługi będącej przedmiotem umowy pomiędzy tymi podmiotami. A zatem, w omawianej sytuacji tylko podmiot T. świadczy usługi, które będą polegały na realizowaniu płatności do kontrahentów Wnioskodawcy, natomiast Spółka jedynie przekazuje usługodawcy środki na realizację tych płatności.

Po dokonaniu analizy sprawy stwierdzić należy, iż przedmiotowe usługi, nie zostały wymienione w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n, będących zastrzeżeniem art. 28b ust. 1 ustawy, a zatem w niniejszej sprawie podstawą do ustalenia miejsca świadczenia usług wykonywanych przez kontrahenta Wnioskodawcy, jest art. 28b ust. 1 ustawy. W konsekwencji, miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest Polska.

Z uwagi na fakt, iż usługodawcą jest podmiot belgijski nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju podatnikiem z tytułu przedmiotowych usług będzie Wnioskodawca, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Tak więc, to Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług według odpowiedniej stawki dla nabywanej usługi. Przy czym należy pamiętać, że w myśl art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Załącznik zawierający wykaz usług zwolnionych posługuje się również klasyfikacją poszczególnych usług. A zatem, w celu prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług według właściwej stawki Wnioskodawca powinien przede wszystkim ustalić właściwą klasyfikację nabywanych usług.

Spółka wyjaśniła, że zgodnie z jej najlepszą wiedzą przedmiotowe usługi mogą na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.) być sklasyfikowane pod symbolem 65.23.10, jako usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane. Jednakże, zdaniem Spółki, nie jest Ona upoważniona do dokonywania takiej klasyfikacji ani do zwrócenia się z wnioskiem w tym zakresie do Urzędu Statystycznego, ponieważ nie świadczy przedmiotowych usług, a jedynie je nabywa (będzie rozpoznawała import usług z tego tytułu).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W pozycji 3 załącznika numer 4 ujęto usługi pośrednictwa finansowego (sekcja J ex 65-67) z wyłączeniem:

Pomimo faktu, że usługi są wykonywane przez podmiot belgijski to jednak trzeba zwrócić uwagę, że to Wnioskodawca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia tych usług z zastosowaniem stawki krajowej.

W związku z powyższym, przyjmując, że usługi posiadają klasyfikacje wskazaną przez Wnioskodawcę kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, świadczone na jej rzecz stanowią usługi zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

Reasumując, fakt wykorzystania przez podmiot T. własnych środków pieniężnych (w ramach Opcji 1) nie stanowi podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia przez ten podmiot na rzecz Spółki, odrębnego od kompleksowych usług organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki. Również, fakt uprzedniego przekazania przez Spółkę własnych środków pieniężnych do podmiotu T. (w ramach Opcji 2) nie stanowi podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia realizowanego przez Spółkę na rzecz tego podmiotu. Ponadto, kompleksowe usługi organizacji procesu regulowania zobowiązań handlowych Spółki, stanowiące u Wnioskodawcy import usług są zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

Informuje się jednak, że tut. Organ nie dokonał weryfikacji prawidłowości zakwalifikowania przedmiotowych usług do symbolu PKWiU 65.23.10, lecz przyjął klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.