IPPP3/443-753/11-4/KC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-753/11-4/KC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.), uzupełnione pismem w dniu 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu) na wezwanie Organu z dnia 17 sierpnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wykazywania transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 sierpnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wykazywania transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest stroną w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych jako drugi z kolei uczestnik transakcji (B) - nabywa towary handlowe od uczestnika z innego kraju Unii Europejskiej (A) i sprzedaje ten towar jeszcze innemu uczestnikowi (C) z kraju Unii Europejskiej innego niż dostawcy i spółki. Towary przekazywane są bezpośrednio od dostawcy do odbiorcy. Spółka stosuje ten sam numer VAT wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika. Numer ten został przyznany Spółce przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport. Ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport. Spółka wykazała ostatniego w kolejności podatnika jako obowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej. Towary są transportowane przez producenta, czyli pierwszego w kolejności podatnika lub przez Wnioskodawcę czyli drugiego podatnika lub na jego rzecz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W zaistniałej sytuacji jak powinna być wykazywana transakcja trójstronna w deklaracji podatkowej VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT UE.

W ocenie Spółki w deklaracji VAT-7 winien zostać zaznaczony kwadrat w poz. 69. Dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów od pierwszego w kolejności podatnika A winny zostać wykazane w poz. 33 z jednoczesnym wskazaniem, iż nabycie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dane o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów do trzeciego w kolejności podatnika C winny zostać wykazane w poz. 31. Z kolei w informacji podsumowującej VAT-UE w ocenie Spółki należy wykazać odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów handlowych od pierwszego w kolejności podatnika A i wewnątrzwspólnotową dostawę na rzecz ostatniego w kolejności podatnika C zaznaczając, iż są to transakcje trójstronne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, które daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności" lecz jako własność ekonomiczną.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest stroną w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych jako drugi z kolei uczestnik transakcji, który nabywa towary handlowe od uczestnika z innego kraju Unii Europejskiej i sprzedaje ten towar innemu podmiotowi, którym jest trzeci podatnik z kraju Unii Europejskiej, innego niż podatnik pierwszy i Wnioskodawca. Towary przekazywane są bezpośrednio od dostawcy-producenta do odbiorcy. Wnioskodawca stosuje ten sam numer VAT wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika. Wnioskodawca w swoim stanie faktycznym podaje, że towary transportowane są przez pierwszego z podatników-producenta lub przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy prawidłowo wykazuje przedmiotowe transakcje trójstronne w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej.

Przepisy ustawy określają miejsce dostawy towarów w przypadkach, gdy towar jest wysyłany lub transportowany przez podatnika, przez nabywcę lub osobę trzecią do podmiotu, dla którego jest dokonywana dostawa. Miejscem dostawy towarów jest zatem w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Poza powołaną wyżej generalną zasadą, zapisaną w art. 22 ust. 1 pkt 1, ustawa wprowadza również dodatkowe zasady określenia miejsca świadczenia w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy to towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy. Wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka czy transport, więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalać miejsce świadczenia w oparciu o powyższą regułę ogólną. W transakcjach łańcuchowych tylko jedna dostawa ma charakter ruchomej (dostawy z transportem). Pozostałe dostawy to formalnie dostawy towarów nietransportowanych. Jeśli zatem poprzez łańcuch dostaw towary są przemieszczone z jednego państwa członkowskiego do innego, może mieć miejsce tylko jedna dostawa wewnątrzwspólnotowa oraz tylko jedno nabycie wewnątrzwspólnotowe.

W ramach przepisów dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych wyróżnić można specjalne zasady, które dotyczą tzw. wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Zostały wprowadzone w celu uproszczenia rozliczeń z tytułu wewnątrzwspólnotowych dostaw i nabycia towarów, w przypadku gdy dana transakcja jest dokonywana pomiędzy co najmniej trzema podmiotami z różnych państw członkowskich. Transakcja tego rodzaju uregulowana jest w art. 136 ustawy i nazywana jest wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną.

Zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b) i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106, następujące informacje:

1.

adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE";

2.

stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

3.

numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

4.

numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Z kolei w art. 100 ust. 1 ustawy stwierdza się, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1.

wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2.

wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3.

dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4.

usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

- zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jest drugim w kolejności podatnikiem VAT w procedurze uproszczonej. A zatem, jest on obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacjach podsumowujących.

Podatnik podatku od towarów i usług, który jest drugim w kolejności podatnikiem w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, rozliczanej zgodnie z procedurą uproszczoną:

1.

Wystawia na ostatniego w kolejności podatnika fakturę VAT, o której mowa w art. 136 ustawy. Przerzucenie obowiązku rozliczenia podatku na nabywcę jest warunkiem a jednocześnie skutkiem zastosowania procedury uproszczonej przez Wnioskodawcę.

2.

W prowadzonej ewidencji, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3 ustawy, wykazuje ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika obowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu tej transakcji.

3.

W składanej deklaracji podatkowej wykazuje odpowiednio dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru jedynie w poz. 33, tj. podstawa opodatkowania, gdyż w procedurze uproszczonej nie wykazuje się z tego tytułu podatku. Transakcja ta opodatkowana jest w państwie zakończenia transportu towarów. Dostawę dokonaną na rzecz ostatniego podatnika, Wnioskodawca wykazuje w deklaracji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru w poz. 31. Poza tym, w informacjach dodatkowych, Wnioskodawca winien zaznaczyć poz. 69 deklaracji, co wskazuje, że dokonał w danym okresie rozliczeniowym transakcji trójstronnej z zastosowaniem procedury uproszczonej.

4.

W składanych informacjach podsumowujących VAT-UE wykazuje również dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru, zaznaczając, iż są to transakcje trójstronne.

W części D. informacji zaznaczyć należy kolumnę d. dla tych pozycji, w stosunku do których ma zastosowanie procedura uproszczona i wypełnia go podatnik, który jest drugim w kolejności podmiotem w takiej transakcji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl