IPPP3/443-751/11-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji eksportu oraz możliwości zastosowania stawki 0% dla eksportu na podstawie wskazanego dokumentu - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji eksportu oraz możliwości zastosowania stawki 0% dla eksportu na podstawie wskazanego dokumentu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

L. Co. Ltd. ("L.", "Spółka") jest podmiotem z siedzibą w Korei, który jest zarejestrowany dla celów VAT w Polsce. L. dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce, takich jak sprzedaż na terytorium Polski wyrobów, które są następnie wykorzystywane w procesie produkcji sprzętu elektronicznego. Wyroby te są przechowywane na terenie zakładu P. Sp. z o.o. ("P.") w B., który świadczy na rzecz L. usługi na rzeczowym majątku ruchomym. Prawo do rozporządzania powyższymi wyrobami należy przez cały czas do L.

Produkowane w Polsce wyroby są sprzedawane przez L. do G. GmbH ("G."). Część tych wyrobów jest, w wyniku transakcji sprzedaży na rzecz G., wywożona z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej ("UE"), np. do Turcji lub Rosji. G. jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT, jednakże nie posługuje się tym numerem w przedmiotowych transakcjach.

Transport towarów z siedziby P. do nabywcy poza terytorium UE jest zlecany zewnętrznym przewoźnikom i spedytorom, którzy obciążają kosztami transportu L. lub G. i wystawiają za swoje usługi faktury odpowiednio na L. lub G. Zgłoszenia powyższych towarów do celnej procedury wywozu dokonuje w Polsce G., tj. G. widnieje na dokumentach celnych, w szczególności na komunikacie elektronicznym IE 599, jako nadawca. L. jest w posiadaniu tego komunikatu, w postaci pliku elektronicznego w formacie xml, który jest przekazywany do Spółki za pomocą poczty elektronicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

W przedmiocie pytania pierwszego:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. a) i b) ustawy o VAT eksportem towarów jest " (...) potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonywany przez dostawcę lub na jego rzecz lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (...)".

Zgodnie z przytoczoną powyżej definicją legalną do uznania danej czynności za eksport towarów niezbędne jest wystąpienie łącznie następujących przesłanek:

W ocenie Spółki, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, wszystkie z powyższych przesłanek są spełnione w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej przez L. na rzecz G. W szczególności, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

W ocenie Spólki, o tym że transport jest dokonywany:

* na jej rzecz - wobec czego jej sprzedaż stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o VAT lub

* na rzecz G., który nabywa wyroby od Spółki - wobec czego jej sprzedaż stanowi tzw. eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), świadczy fakt, iż to odpowiednio Spółka lub G. ponosi koszty transportu i to na Spółkę lub G. wystawiane są faktury za uslugi transportowe wystawiane przez przewoźników/spedytorów.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, bez znaczenia w tym zakresie pozostaje fakt, iż zgłoszenia towarów do celnej procedury wywozu dokonuje G. Stanowisko to, zdaniem L. potwierdza brzmienie art. 146 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady 2006/112/WE, który w żaden sposób nie uzależnia klasyfikacji transakcji eksportu od tożsamości osoby zgłaszającej towary do procedury wywozu. Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ("WSA") w Olsztynie z dnia 21 stycznia 2009 r. (sygn. I SA/OL 471/08), które zostało podtrzymane przez Naczelny Sąd Administracyjny ("NSA") w wyroku z dnia 14 maja 2010 r. (sygn. I FSK 751/09).

W ocenie Spółki, za powyższą okolicznością przemawia fakt, iż L. jest w posiadaniu komunikatu elektronicznego IE 599, potwierdzającego wyprowadzenie z UE towarów sprzedanych do G. Za pomocą tego komunikatu (IE 599), polskie organy celne realizują zapisy art. 796e Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 360, poz. 64, dalej: "RWKC"), zgodnie z którym wyprowadzenie towarów poza obszar celny UE potwierdza urząd celny wywozu, tj. urząd celny do którego zostało złożone zgłoszenie celne, po uzyskaniu stosownej informacji z urzędu celnego wyprowadzenia (tj. granicznego urzędu celnego). Zatem samo istnienie tego pliku świadczy o tym, iż procedura celna w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym jest dokonywana prawidłowo a potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny UE dokonuje właściwy organ celny.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Spółka stoi na stanowisku, iż dokonywane przez nią transakcje stanowią;

* eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o VAT, czyli tzw. eksport bezpośredni (jeżeli za transport towaru obciążany jest L.) lub

* eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, czyli tzw. eksport pośredni (jeżeli za transport towaru obciążany jest G.).

W przedmiocie pytania drugiego:

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT; "W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%". Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT: "Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów o którym mowa w ust. 4 (...) pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty."

Z kolei w świetle art. 41 ust. 11 ustawy o VAT: "Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (...)".

W ocenie Spółki, dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (UE) jest wspomniany wyżej komunikat IE 599, w formie pliku elektronicznego w formacie xml. Jak już bowiem wyżej wspomniano, za pomocą tego komunikatu, polskie organy celne realizują zapisy art. 796e RWKC, potwierdzając faktyczne wyprowadzenie towarów poza obszar celny UE. W tym zakresie komunikaty IE 599 zastąpiły dokumenty SAD (jednolite dokumenty administracyjne) w związku z uruchomieniem w Polsce tzw. systemu ECS (Export Control System). Stanowisko to znajduje oparcie w pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r., zmieniającego RWKC, zgodnie z którym organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, dotychczasowej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej, procedurą elektronicznej wymiany danych.

W konsekwencji, Spółka ma prawo zastosować stawkę VAT w wysokości 0% w odniesieniu do transakcji sprzedaży, klasyfikowanych jako eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o VAT (tzw. eksport bezpośredni), na podstawie komunikatu IE 599 w postaci pliku elektronicznego w formacie xml, otrzymanego od G. za pomocą poczty elektronicznej.

Spółka zaznacza, iż odpowiedź na drugie z postawionych przez Spółkę pytań jest pozytywna również w sytuacji, w której za transport obciążany jest G. wobec czego dokonywana przez Spółkę transakcja stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, czyli tzw. eksport pośredni. Wynika to, w ocenie Spółki, z faktu, iż posiadany przez nią komunikat elektroniczny w formacie xml, otrzymany za pomocą poczty elektronicznej od G., również w takiej sytuacji stanowi dokument,"potwierdzający wywóz towaru poza UE". Jednocześnie, zdaniem L., taki dokument można również określić mianem "kopii", o której mowa w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, określającym warunki stosowania stawki VAT w wysokości 0% w eksporcie pośrednim. W odniesieniu do dokumentów w postaci elektronicznej termin "kopia" oznacza bowiem po prostu każdy jego wygenerowany egzemplarz, który jest jednak nieodróżnialny od oryginału (brak możliwości rozróżnienia oryginału i kopii dokumentu elektronicznego potwierdziło również Ministerstwo Finansów w uzasadnieniu do zniesienia obowiązku oznaczania faktur jako Kopia/Oryginał od 1 stycznia 2011 r.).

W szczególności, w ocenie Spółki, w powyższych okolicznościach L. nie musiałoby posiadać wydruku dokumentu IE 599, opieczętowanego przez urząd celny wywozu, aby być uprawnionym do stosowania stawki VAT w wysokości 0%. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w szeregu orzeczeń sądów administracyjnych m.in.: w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 19 marca 2010 r. (sygn. I SA/Wr 147/10), wyroku NSA z dnia 25 maja 2010 r. (sygn. I FSK 953/09), a także wyroku WSA w Gliwicach z dnia 14 grudnia 2010 r. (sygn. III SA/Gl 1475/10).

Przykładowo, w ostatnim z wyżej wymienionych wyroków WSA stwierdził, iż:

" (...) termin "kopia" odnosi się nie tylko do dokumentów papierowych (dokumenty SAD) ale także do dokumentów w postaci zapisu elektronicznego."

" (...) definicja słowa ",kopia" powinna odpowiadać założeniom systemu VAT i regulacjom celnym w tym zakresie, a zatem winna ona uwzględniać również specyfikę systemu ECS, tj. szybką i prostą procedurę oraz sprawny system weryfikacji danych."

" (...) nakładanie na podatnika obowiązku niejako "ponownego" potwierdzenia autentyczności wydawanych dokumentów nie znajduje oparcia w treści przepisów ustawy VAT i stoi w sprzeczności z założeniami ECS."

Reasumując, w opinii Spółki, ma ona prawo stosować, w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej na rzecz G., stawkę VAT w wysokości 0% na podstawie komunikatu IE 599 w postaci pliku elektronicznego w formacie xml, otrzymanego od G. za pomocą poczty elektronicznej. Zdaniem Spółki, Prawo to będzie przysługiwać Spółce niezależnie od tego, czy dokonywana przez nią transakcja klasyfikowana jest jako tzw. eksport bezpośredni lub pośredni.

Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U, Nr 54; poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają;

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspóinotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Należy zauważyć, że sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty i na niego wystawiane są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni.

Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towary podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty.

Z powyższego wynika, że aby doszło do tzw. eksportu bezpośredniego muszą być spełnione następujące warunki:

* przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

* potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty,

* wywóz towarów następuje przez dostawcę lub na jego rzecz.

Natomiast, aby doszło do tzw. eksportu pośredniego muszą być spełnione następujące warunki:

* przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

* potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty,

* wywóz towarów następuje przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (z pewnymi wyjątkami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podmiotem z siedzibą w Korei, który jest zarejestrowany dla celów VAT w Polsce. Spółka dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce, takich jak sprzedaż na terytorium Polski wyrobów, które są następnie wykorzystywane w procesie produkcji sprzętu elektronicznego. Wyroby te są przechowywane na terenie zakładu P. w Polsce, który świadczy na rzecz Spółki usługi na rzeczowym majątku ruchomym. Prawo do rozporządzania powyższymi wyrobami należy przez cały czas do L.

Produkowane w Polsce wyroby są sprzedawane przez Spółkę do G. Część tych wyrobów jest, w wyniku transakcji sprzedaży na rzecz G., wywożona z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej ("UE"), np. do Turcji lub Rosji. G. jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT, jednakże nie posługuje się tym numerem w przedmiotowych transakcjach. Transport towarów z siedziby P. do nabywcy poza terytorium UE jest zlecany zewnętrznym przewoźnikom i spedytorom, którzy obciążają kosztami transportu Spółkę lub G. i wystawiają za swoje usługi faktury odpowiednio na Spółkę lub G. Zgłoszenia powyższych towarów do celnej procedury wywozu dokonuje w Polsce G., tj. G. widnieje na dokumentach celnych, w szczególności na komunikacie elektronicznym IE 599, jako nadawca. Spółka jest w posiadaniu tego komunikatu, w postaci pliku elektronicznego w formacie xml, który jest przekazywany do Spółki za pomocą poczty elektronicznej.

A zatem, na podstawie przedstawionych okoliczności sprawy, należy zauważyć, że z dokumentów celnych, w tym przypadku dokumentu IE-599, wynika że nadawcą przedmiotowych towarów jest G. tj. nabywca wyrobów. Tak więc, należy uznać, że wywóz przedmiotowych towarów dokonywany jest przez nabywcę lub na jego rzecz.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że w przedmiotowej sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek aby opisaną transakcję uznać za eksport bezpośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o VAT. Bowiem wywozu przedmiotowych wyrobów nie dokonuje Spółka jako ich dostawca, lecz kontrahent Spółki tj. ich nabywca. Przy czym, bez znaczenia pozostaje fakt, kogo zewnętrzni przewoźnicy i spedytorzy obciążają kosztami transportu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z tzw. eksportem pośrednim.

Z uwagi na to, iż tut. Organ w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy całościowo, należało uznać, iż przedstawione przez Spółkę stanowisko w zakresie pytania pierwszego jest nieprawidłowe.

Natomiast, odpowiadając na pytanie drugie, należy zwrócić uwagę na art. 41 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy, właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. W takim przypadku należy odwołać się do regulacji zawartych w przepisach celnych, wskazujących jednoznacznie na rodzaj dokumentów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty.

Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia procedury wywozu, uszlachetnienia biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. w Polsce zaczęła w pełni funkcjonować I faza Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. System ECS pozwala na dokonywanie i obsługę zgłoszenia w formie elektronicznej, zarówno w urzędzie wywozu jak i wyprowadzenia. System ten opiera się na obiegu dokumentów pomiędzy urzędami a podmiotami dokonującymi zgłoszeń.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Komunikat IE-599 podpisany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W przypadku eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT tj. eksportu pośredniego - a taki eksport, jak wynika z wniosku, u Wnioskodawcy wystąpi - prawo do zastosowania stawki w wysokości 0% przysługuje, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca - podmiot zagraniczny.

W przypadku gdy zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu, właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie podatnikowi nieposiadającemu siedziby na terytorium RP potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego zgłoszenia powyższych towarów do celnej procedury wywozu dokonuje w Polsce G., tj. G. widnieje na dokumentach celnych, w szczególności na komunikacie elektronicznym IE 599, jako nadawca. Spółka jest w posiadaniu tego komunikatu, w postaci pliku elektronicznego w formacie xml, który jest przekazywany do Spółki za pomocą poczty elektronicznej.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla eksportu pośredniego, jeżeli spełnione zostały warunki zawarte w tym przepisie. Dokumenty, jakimi Wnioskodawca powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie tych czynności.

Zatem kopią dokumentu, o którym mowa ww. art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, jest uwierzytelniony wydruk komputerowy (uwierzytelniony przez urząd celny). Natomiast komunikat IE-599 przesłany w formie pliku "XML" nie stanowi kopii dokumentu elektronicznego, bo nie zawiera informacji, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził a co najważniejsze przesłana została poza systemem ECS, gwarantującym tożsamość treści z oryginałem. Ponadto należy zauważyć, że potwierdzenie wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty winno być dokonane przez właściwy urząd celny, tym samym zarówno oryginał jak i kopia dokumentu potwierdzającego eksport winna być sporządzona przez ten urząd, a co zatem idzie nie można uznać za kopię przedmiotowego dokumentu multiplikację pliku "XML" dokonaną przez kontrahenta Spółki.

Tak więc właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie zgłaszającemu potwierdzenia wywozu towarów poza jej terytorium, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów.

W świetle powyższego komunikat IE-599 w formie pliku "XML" przesłany pocztą elektroniczną przez kontrahenta Spółki nie stanowi wiarygodnego dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 11 ww. ustawy uprawniającego do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu eksportu pośredniego towarów.

Reasumując, Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania, w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej na rzecz G., stawki VAT w wysokości 0% na podstawie komunikatu IE 599 w postaci pliku elektronicznego w formacie xml, otrzymanego za pomocą poczty elektronicznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego również należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.