IPPP3/443-732/13-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług najmu/czarteru środka transportu lotniczego - jest prawidłowe.

W dniu 5 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług najmu/czarteru środka transportu lotniczego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

H. S.A. (dalej; Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym w Polsce dla celów podatku od towarów i usług (dalej; VAT). Spółka jest częścią kapitałowej grupy inwestycyjnej, inwestującą i posiadającą - bezpośrednio lub pośrednio - aktywa spółek szeregu branż, zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Specjalizuje się w inicjowaniu i realizowaniu transakcji restrukturyzacyjnych, fuzji, przejęć, a także rozwijaniu działalności w takich sektorach jak energetyka, surowce mineralne oraz infrastruktura nieruchomości i inne.

W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa we własnym imieniu m.in. usługi wynajmu/czarteru środków transportu lotniczego (samolotów) dostarczane przez licencjonowane firmy lotnicze wyspecjalizowane w czarterach biznesowych, zarejestrowane na VAT w innym niż Polska państwie członkowskim UE, uznawane w państwach swojej siedziby za wykonujące głównie przewozy w transporcie międzynarodowym i nieposiadające w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (dalej łącznie; Kontrahent). W przypadku Kontrahenta z Niemiec, który jest głównym dostawcą takich usług, jest on wpisany na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym prowadzoną i publikowaną przez Federalne Ministerstwo Finansów (Bundesministerium der Finanzen), którą to okoliczność potwierdzają kopie stosownych dokumentów posiadane przez Spółkę.

Na podstawie umowy z Kontrahentem oraz udzielanych w jej ramach zleceń na poszczególne świadczenia Spółka korzysta z czarterowanych od niego środków transportu lotniczego, przez okres nieprzekraczający jednorazowo 30 dni. Jako że Spółka nie dysponuje własnym zapleczem osobowo-technicznym, samoloty są jej udostępniane przez Kontrahenta w stanie "gotowym do lotu", tj. wraz z załogą, paliwem etc., co w przypadku tego rodzaju usług (tekst jedn.: czarterowych) jest standardem na rynku. Powyższe świadczenie Kontrahent potwierdza fakturą za czarter samolotu, w której podaje m.in. jego rodzaj, typ lub nazwę, datę/-y oraz trasę lotu/-ów (skąd, dokąd, ew. międzylądowania). Dodatkowo, w przypadkach, w których ma to miejsce, Spółka jest obciążana przez Kontrahenta na podstawie odrębnych faktur kosztami opłat lotniskowych, odladzania samolotu, za nocleg załogi itp.

Część opisanych wyżej usług nabywana jest/będzie przez Wnioskodawcę na rachunek osób trzecich. W związku z powyższym, Spółka zamierza refakturować je w stosownej części usługi na rzecz ich faktycznych beneficjentów (z reguły innych spółek z grupy).

Zgodnie z zapotrzebowaniem Spółki/ww. osób trzecich (faktycznych beneficjentów usług czarteru), środki transportu czarterowane/najmowane przez Spółkę odbywają loty na trasach międzynarodowych (tekst jedn.: trasach, na których miejsce startu/wylotu i/lub miejsce lądowania/przylotu znajduje się poza Polską) lub też na trasach krajowych (tekst jedn.: trasach, w ramach których miejsce startu i lądowania znajduje się w Polsce).

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania 0% stawki VAT do nabycia (importu) a następnie refakturowania/odsprzedaży przez nią usług czarteru środków transportu lotniczego dostarczanych przez Kontrahenta, w sytuacji gdy zgodnie z przepisami o miejscu świadczenia miejsce opodatkowania przedmiotowych usług przypada na terytorium Polski. W szczególności, z uwagi na niewykonanie przez Ministra Finansów delegacji zawartej w art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy o VAT, czy posiadana przez nią dokumentacja związana z nabywaniem usług czarterowych od Kontrahenta uprawnia ją do zastosowania ww. preferencyjnej stawki VAT. Z oczywistych względów Spółka nie posiada w tym przypadku dowodu w postaci biletu lotniczego, jak ma to miejsce przypadku zakupu usług transportu lotniczego u uprawnionego przewoźnika. Niemniej dysponuje następującymi dokumentami:

* aktualną listą przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa członkowskiego siedziby Kontrahenta, na której figuruje Kontrahent,

* fakturą wystawioną przez Kontrahenta za usługi czarteru samolotu, z której wynika m.in. jego rodzaj, typ lub nazwa, data/-y oraz trasa lotu/-ów (skąd, dokąd, ew. międzylądowania), plus ewentualnie faktury na dodatkowe koszty, jak odladzanie samolotu przed startem, opłaty lotniskowe etc.,

* korespondencję z Kontrahentem (głównie w postaci email-i), obejmującą zlecenie Spółki i/lub potwierdzenie jego przyjęcia przez Kontrahenta, inne okoliczności związane z realizacją usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska, zgodnie, z którym w przypadku, gdy zgodnie z przepisami miejsce świadczenia nabywanych od Kontrahenta usług najmu/czarteru środka transportu lotniczego (samolotu) przypada na terytorium kraju (Polski), w związku z czym

- na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 13 w zw. z ust. 1f jest uprawniona w obu ww. przypadkach do stosowania obniżonej 0% stawki VAT a posiadana przez nią dokumentacja spełnia wymagania określone w ust. 2 art. 83 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Miejsce świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu

Zgodnie z art. 28j ust. 1. ustawy o VAT miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Ust. 2 tego artykułu stanowi z kolei, że przez krótkoterminowy wynajem środków transportu rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystania z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Powyższe przepisy wynikają z zaimplementowania do ustawy o VAT postanowień art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT).

Szczegółowe regulacje dotyczące opodatkowania usług wynajmu środków transportu zawarte są również w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy VAT (dalej: rozporządzenie UE), który to akt ma bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach Unii Europejskiej i - odmiennie niż to ma miejsce w przypadku unijnych dyrektyw - nie wymaga dodatkowej implementacji do przepisów krajowych. Z rozporządzenia tego wynika jednoznacznie, że na potrzeby przepisów dotyczących ustalania miejsca świadczenia usług wynajmu:

* "środek transportu" obejmuje pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu, przy czym pojęcie to obejmuje w szczególności statki powietrzne (art. 38 ust. 1 i ust. 2 lit. e) rozporządzenia UE];

* "miejscem, w którym środek transportu jest faktycznie oddawany do dyspozycji najemcy" jest miejsce, w którym najemca lub osoba trzecia działająca w jego imieniu przejmuje nad nim fizyczne posiadanie (art. 40 rozporządzenia UE).

Z powyższego wynika, że miejscem świadczenia usług krótkoterminowego (tekst jedn.: nieprzekraczającego 30 dni) wynajmu środków transportu lotniczego jest miejsce, w którym najemca lub osoba trzecia działająca w jego imieniu przejmuje nad nim fizyczne posiadanie.

W opinii Wnioskodawcy, wskazane powyżej regulacje mają zastosowanie przy ustalaniu miejsca świadczenia usług czarteru samolotów dostarczanych przez Kontrahenta, będących przedmiotem niniejszego wniosku, z uwagi na fakt, że:

* czarterowane samoloty są "środkami transportu", którym to pojęciem posługują się zarówno ustawa o VAT, jak i regulacje unijne (Dyrektywa VAT i rozporządzenie UE);

* usługa czarteru stanowi usługę wynajmu krótkoterminowego (tekst jedn.: ciągłe posiadanie samolotu prze Spółkę/ww. osoby trzecie nie przekracza 30 dni).

Na potwierdzenie Spółka pragnie wskazać, że stanowisko takie - w odniesieniu do usług analogicznych jak nabywane/refakturowane przez Spółkę - prezentowane jest również przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 26 października 2012 r. (sygn. ITPP2/443-845a/12/AK) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż: "(...) czynność czarteru jachtów zarówno bez załogi, jak i z załogą, bez względu na to, kto będzie ich właścicielem, w sytuacji, gdy okres wynajmu nie przekroczy 90 dni, spełniać będzie definicję krótkoterminowego wynajmu środków transportu. Zatem, stosownie do art. 28j ustawy, miejscem świadczenia tych usług na rzecz podatników oraz podmiotów niebędących podatnikami będzie miejsce, w którym te środki transportu będą faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy, tj. w przedmiotowej sprawie odpowiednio terytorium kraju, Unii Europejskiej lub terytorium państwa trzeciego, niezależnie od tego, kto będzie nabywcą usług".

Tym samym Minister Finansów, poprzez działającego z jego upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej, potwierdził tą interpretacją, że zasada przewidziana w art. 28j ustawy o VAT ma zastosowanie do usług czarteru środka transportu w każdym przypadku, tj. bez względu na to, czy obejmuje również załogę/obsługę środka, czy też nie. Podejście takie należy uznać za w pełni odpowiadające realiom gospodarczym i uzasadnione - przy tego rodzaju usługach, z punktu widzenia usługobiorcy, kluczowa jest możliwość swobodnego - w granicach wyznaczonych prawem i zwyczajami rynkowymi - korzystania/dysponowania w określonym czasie danym środkiem transportu, co w szczególności oznacza możliwość ustalenia trasy, czasu jej wykonania oraz wskazania osób, które będą się znajdować na pokładzie środka transportu. W tym bowiem wyraża się istota najmu/czarteru, która odróżnia go od innych usług, np. transportowych. Mając przy tym na uwadze, że o czarterze mówimy w odniesieniu do środków transportu (tekst jedn.: statki powietrzne czy jednostki pływające), które ze względu na swoje zaawansowanie techniczne, rozmiary, środowisko, w którym się poruszają, wymagają szczególnych umiejętności lub uprawnień do kierowania nimi, które to nie są powszechne (jak np. ma to miejsce w przypadku samochodów), regułą jest, że są one udostępniane wraz z załogą.

Zatem, przechodząc do określenia miejsca świadczenia usługi na podstawie art. 28j ustawy o VAT, w przypadku gdy środek transportu lotniczego oddawany jest do dyspozycji na terenie Polski (tekst jedn.: samolot jest "podstawiany", a tym samym oddawany Spółce w fizyczne posiadanie na terenie Polski), miejscem świadczenia takiej usługi jest Polska. Jeśli natomiast strony ustalą, że samolot ma być postawiony do dyspozycji Spółki poza Polską (np. gdy osoby, które mają znaleźć się na jego pokładzie, przebywają w danym momencie poza Polską), miejscu świadczenia usługi jest poza krajem.

W rezultacie, jeżeli miejsce świadczenia usługi czarteru środka transportu lotniczego określone zgodnie z powyższymi zasadami, przypada w Polsce, to z uwagi na fakt, iż Kontrahent nie posiada na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podmiotem zobowiązanym do rozliczenia VAT z tego tytułu jest Spółka. Transakcja taka stanowi dla niej import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. W innych przypadkach, tj. gdy określone zgodnie, z ww. regułami miejsce świadczenia przedmiotowej usługi przypada poza Polską - Spółka nie jest obowiązana do rozliczania VAT z tytułu tej transakcji i deklarowania jej dla potrzeb VAT w Polsce.

Powyższe reguły mają odpowiednie zastosowanie w przypadku odsprzedaży/refakturowania przez Spółkę tych usług - w całości lub części ich wartości, zależnie od okoliczności - na rzecz podmiotów trzecich (w szczególności innych spółek z grupy), będących w tym zakresie faktycznymi beneficjantami usługi dostarczanej przez Kontrahenta. Wynika to w szczególności z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (stanowiącego implementację art. 28 Dyrektywy VAT), zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Regulacja ta dotyczy, więc w szczególności sytuacji, w której Spółka, działając we własnym imieniu, nabywa usługi od Kontrahenta, przy czym faktycznym beneficjentem usługi w tym zakresie nie jest Spółka, ale inny podmiot, który będzie z tego tytułu obciążany przez Wnioskodawcę. W takim przypadku, mimo że Spółka nie realizuje/wykonuje samodzielnie żadnych usług, na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT przyjmuje się fikcję prawną, iż to Spółka nabyła, a następnie sama wyświadczyła usługę polegającą na wynajmie środka transportu lotniczego. Tym samym do usług dostarczanych/refakturowanych przez Spółkę na rzecz podmiotów trzecich zastosowanie będą miały odpowiednie regulacje zawarte w art. 28j ustawy o VAT. Jeśli więc w ramach "refakturowanej" na rzecz danego podmiotu usługi przejęcie fizycznego posiadania nad środkiem transportu przez najemcę (tekst jedn.: Spółkę - w relacji z Kontrahentem i odpowiednio, podmiot trzeci, na rzecz którego refakturowane będą koszty danej usługi - w relacji ze Spółką) nastąpi w Polsce, jej "refakturowanie"/odsprzedaż przez Spółkę podlegać będzie opodatkowaniu VAT w Polsce i powinno być zadeklarowane przez Wnioskodawcę jako sprzedaż usług opodatkowanych VAT w Polsce. W innym razie (tekst jedn.: w przypadku oddania środka transportu do dyspozycji poza Polską), "refakturowanie"/odsprzedaż usługi przez Spółkę nie powinna być deklarowana przez Wnioskodawcę dla potrzeb VAT w Polsce.

W przypadku usług, dla których miejsce świadczenia przypada w Polsce, aktualne staje się ustalenie właściwej stawki VAT, która to kwestia stanowi przedmiot niniejszego wniosku (swoje stanowisko w tym zakresie Wnioskodawca przedstawia w punkcie 2 poniżej)

2. Stawka VAT

2.1. Usługi czarteru nabywane przez Spółkę

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 13 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru środków transportu lotniczego oraz najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru wyposażenia tych środków wykorzystywanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Regulacja ta stanowi implementację art. 148 lit. f Dyrektywy VAT.

Przy tym, na podstawie ust. 1f ww. artykułu, przez "przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym" rozumie się m.in. przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju:

Z powyższego wynika, że 0% stawka VAT ma zastosowanie pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

* dostarczane usługi polegają m.in. na najmie/czarterze środków transportu (np. lotniczego) i

* środki te wykorzystywane są przez "przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Spółka pragnie wskazać, że w przypadku usług dostarczanych przez Kontrahenta spełnione są oba powyższe warunki. Po pierwsze, tak jak zostało to wskazane w punkcie 1 stanowiska Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi stanowią usługi wynajmu/czarteru środków transportu lotniczego (i brak jest jakichkolwiek podstaw, aby klasyfikować je odmiennie dla potrzeb określenia miejsca świadczenia, a odmiennie dla potrzeb ustalenia właściwej stawki). Po drugie, tak jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Kontrahent wpisany jest na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa jego siedziby (w przypadku Niemiec opublikowaną przez tamtejsze Ministerstwo Finansów), a tym samym jest "przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w transporcie międzynarodowym", o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 13 i ust. 1f ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, zże do usług dostarczanych przez Kontrahenta zastosowanie powinna mieć 0% stawka VAT, przy czym - zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o VAT - jej zastosowanie jest dodatkowo uzależnione od prowadzenia przez podatnika (Spółkę) dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w art. 83 ust. 1 pkt 13 ustawy o VAT. Mimo, iż Minister Finansów został upoważniony do określenia dokumentów i danych, które powinna zawierać taka, dokumentacja (art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy o VAT), jak dotąd nie skorzystał z tego uprawnienia. W związku z powyższym dokumentację, o której mowa w tym przepisie, mogą stanowić wszelkie dowody, które łącznie, bezpośrednio lub pośrednio, potwierdzają, że usługa stanowi usługę najmu/czarteru środka transportu lotniczego, który jest wykorzystywany przez "przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym" w rozumieniu art. 83 ust. 1f ustawy o VAT. W opinii Wnioskodawcy, posiadane przez niego dokumenty, tj. w szczególności publikowana przez Federalne Ministerstwo Finansów lista przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy międzynarodowe, na której wymieniony jest Kontrahent, faktury wystawiane przez Kontrahenta potwierdzające charakter dostarczanych przez niego usługi oraz towarzysząca zleceniu korespondencja email-owa, spełniają ww. wymogi i, jako takie, są podstawą do stosowania przez Spółkę 0% stawki VAT w przypadku, gdy dochodzi do ich importu na terytorium kraju.

Przy tym, zgodnie z uwagami zwartymi w pkt 1 powyżej a odnoszącymi się do miejsca świadczenia przedmiotowych usług, w sytuacji gdy miejsce to zostanie ustalone jako przypadające na terytorium kraju (Polski), wspomniana preferencyjna stawka VAT ma zastosowanie w odniesieniu do całej wartości świadczenia, jako podlegającej opodatkowaniu VAT w Polsce. A więc bez względu na trasę/trasy lotów faktycznie odbytych w ramach danej usługi czarteru, tj. czy były one międzynarodowe (tekst jedn.: na trasach, na których miejsce startu/wylotu i/lub miejsce lądowania/przylotu znajdowało się poza Polską), czy też krajowe (tekst jedn.: trasach, w ramach których miejsce startu i lądowania znajduje się w Polsce). Powyższe wynika z faktu, iż art. 83 ust. 1 pkt 13 ustawy o VAT w żaden sposób nie odnosi się do faktycznego sposobu wykorzystania czarterowanego środka transportu (pokonanych przy jego użyciu tras), zaś pojęcie "transportu międzynarodowego" pojawia się wyłącznie jako warunek ogólny w odniesieniu do osoby przewoźnika lotniczego, jako podmiotu wykonującego głównie przewozy takim transporcie; wszakże niekoniecznie przy użyciu danego środka transportu. Ten natomiast warunek, jak była wyżej już mowa, z uwagi na wpis Kontrahenta do właściwej ewidencji, jest/będzie ponad wszelką wątpliwość spełniony (powyższe odnosi się odpowiednio do sytuacji refakturowania opisanej w pkt 2.2. (poniżej).

2.2. Usługi czarteru refakturowane przez Spółkę

Tak jak zostało to wykazane w punkcie 1 powyżej, w sytuacji "refakturowania" usług przez podatnika przyjmuje się fikcję prawną, iż podatnik ten nabył, a następnie wyświadczył identyczną usługę. Z tego względu, usługa "refakturowana" przez Spółkę, powinna być opodatkowana według takich samych zasad, jakie mają zastosowanie przy jej świadczeniu na rzecz Spółki przez Kontrahenta. Dotyczy to również stawki VAT.

O tym, że taka właśnie intencja przyświecała ustawodawcy unijnemu, świadczy w szczególności pkt 7 preambuły do Dyrektywy VAT, zgodnie z którym wspólny system VAT powinien pozwolić na osiągnięcie neutralnych warunków konkurencji, w takim znaczeniu, że na terytorium każdego państwa członkowskiego podobne towary i usługi podlegają takiemu samemu obciążeniu podatkowemu, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji. Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie powyższego postulatu w przedmiotowej sprawie oznacza że usługi czarteru "refakturowane"/odsprzedawane przez Spółkę powinny być opodatkowane w taki sam sposób, jaki ma zastosowanie przy ich nabyciu przez nią. Sam fakt, że między Kontrahentem a faktycznym beneficjentem usługi (tekst jedn.: co do zasady, spółką z grupy, do której należy również Wnioskodawca) pojawia się w roli "pośrednika" Spółka, nie zmienia w jakikolwiek sposób charakteru tej usługi. Niezależnie od powyższego, trudno również szukać podstaw do odmiennego traktowania "refakturowanych"/odsprzedawanych przez Spółkę usług w samym brzmieniu art. 83 ust. 1 pkt 13 ustawy o VAT, który wprowadza jedynie wymóg, aby środki transportu był wykorzystywane przez przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Warunek ten jest spełniony w każdym przypadku, gdy Kontrahent (posiadający ww. status przewoźnika) świadczy usługę najmu/czarteru samolotu; w takim przypadku czarterowany samolot jest bowiem "wykorzystywany" przez przewoźnika, o którym mowa w art. 83 ust. 1f ustawy o VAT. Powyższego nie zmienia akt, że usługa jest odsprzedawana przez inny podmiot (tu: Spółkę); podmiotem faktycznie świadczącym/dostarczającym usługę, a tym samym podmiotem "wykorzystującym" środek transportu przy realizacji usług, pozostaje Kontrahent.

Mając na uwadze zaprezentowaną wyżej argumentację Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska jak w pytaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.