IPPP3/443-727/10-6/IB - Możliwość uznania za eksport towarów sprzedaży materiałów reklamowych, przesyłanych przez firmy kurierskie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.), uzupełnionego w dniu 13 września 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 3 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru czynności, dokumentów i stawki dotyczącej sprzedaży a następnie wysyłki towaru przez firmę kurierską do odbiorcy - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 13 września 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 3 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru czynności, dokumentów i stawki dotyczącej sprzedaży a następnie wysyłki towaru przez firmę kurierską do odbiorcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka dokonuje sprzedaży materiałów reklamowych do krajów spoza Wspólnoty Europejskiej. Zdarzają się sytuacje, w przypadku małych przesyłek, że Spółka zleca dostarczenie przesyłki firmie kurierskiej.

Firma kurierska robi odprawę celną wystawiając do odprawy zgłoszenie zbiorcze, ponieważ zgodnie z przepisami celnymi, w przypadku przesyłek przewożonych przez operatorów pocztowych innych niż operator publiczny, zawierających towary niepodlegające należnościom celnym wywozowym, których łączna wartość w jednej przesyłce nie przekracza równowartości 1.000 EUR, może być dokonana zbiorczo w jednym zgłoszeniu celnym. W momencie nadania przez Spółkę przesyłki firmie kurierskiej, tworzy się numer HAWB. Kurier z kilku przesyłek o numerach HAWB tworzy jedną przesyłkę AWB nadając jej numer i wystawia do niej manifest lotniczy (specyfikację), która zawiera dane:

* Nr HAWB

* Zawartość

* Eksporter

* Kraj

* Wartość w USD

* Waga w kg.

Na SAD zbiorczym jako nadawca widnieje firma kurierska. W opisie towaru jest wpisane "przesyłki kurierskie" i jest przywołany Nr AWB oraz poszczególne numery HAWB, tak że można dokonać identyfikacji wysłanego towaru. Firma kurierska przesyła do Spółki SAD zbiorczy w wersji XML oraz ksero AWB i manifestu lotniczego. Ksero dokumentu AWB i manifestu lotniczego firma kurierska potwierdza za zgodność z oryginałem.

W uzupełnieniu z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu) Wnioskodawca dodał, iż zleca firmie kurierskiej dostarczenie przesyłki do odbiorców spoza terytorium Wspólnoty. Firma kurierska dokonuje eksportu w swoim imieniu, postępując tak jak jest to opisane we wniosku. Następnie firma kurierska obciąża Spółkę kosztami transportu i innymi kosztami związanymi z wykonaniem zleconej usługi.

Według informacji otrzymanej z firmy kurierskiej będzie możliwe otrzymanie przez Spółkę wydruku komputerowego komunikatu IE-599, potwierdzonego przez Urząd Celny, po uprzednim wystąpieniu do Urzędu Celnego z odpowiednim wnioskiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż materiałów reklamowych, przesyłanych przez firmy kurierskie Wnioskodawca może uznać za eksport, o którym mówi art. 2 pkt 8 lit. a). SAD zbiorczy przesłany w wersji XML jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, o którym mówi art. 41 ust. 6. Pomimo, że w dokumencie zbiorczym jako eksporter widnieje firma kurierska, to z załączonych kserokopii dodatkowych dokumentów do zgłoszenia celnego można dokonać identyfikacji wysłanego towaru i z jakiej firmy on pochodził.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 ust. 6 cyt. ustawy ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ww. ustawy, przez eksport towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Wobec powyższego, aby uznać daną czynność za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ustawy,

* następnie, w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, w zależności od tego czy będący przedmiotem eksportu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, albo czy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi, tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

W tym przypadku to Wnioskodawca sprzedaje towar podmiotowi z kraju trzeciego. A zatem należy stwierdzić, iż wywóz towarów następuje w wykonaniu tej sprzedaży, a wywozu tego towaru na zlecenie Wnioskodawcy dokonuje firma kurierska, która otrzymuje podczas odprawy celnej odpowiednie dokumenty potwierdzające wywóz towarów.

Tym samym w sprawie będącej przedmiotem wniosku mamy do czynienia z eksportem bezpośrednim, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy. Dochodzi bowiem do czynności określonych w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy - czyli dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz firmy spoza Wspólnoty. Wywóz towarów jest dokonywany na rzecz Wnioskodawcy (dostawcy) przez firmę kurierską, co następnie jest potwierdzone przez urząd celny odpowiednimi dokumentami.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty - art. 41 ust. 6 ustawy.

Należy podkreślić, iż tylko w szczególnych przypadkach ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów innych ustaw. Przypadkiem, w którym ustawa odwołuje się do przepisów celnych jest eksport towarów. Zakres tego odwołania odnosi się w tym przypadku do dokumentów, w których urząd celny określony w przepisach celnych potwierdza wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. rozpoczęła się elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających z wykorzystaniem Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. ECS jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System ECS zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Wspólnoty (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). Od dnia 1 lipca 2009 r. likwidacji uległa karta 3 SAD jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpił ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszar Wspólnoty.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Podpisany przez system ECS komunikat przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

Należy wskazać, iż komunikat IE-599 (zapisany w postaci pliku w formacie "XML") jest dokumentem równorzędnym dla dotychczas stosowanej formy papierowej dokumentów SAD. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, zaś uzyskanie komunikatu IE-599 wiąże się z koniecznością rejestracji w tymże systemie. Komunikat IE-599 lub jego wydruk (kopia) jest wystarczającym dowodem wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, o ile jego treść spełnia wymagania ustawowe.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż dokonuje sprzedaży materiałów reklamowych do krajów spoza Wspólnoty Europejskiej. Zdarzają się sytuacje, w przypadku małych przesyłek, że Spółka zleca dostarczenie przesyłki firmie kurierskiej. Firma kurierska robi odprawę celną zbiorczo w jednym zgłoszeniu celnym. W momencie nadania przez Spółkę przesyłki firmie kurierskiej, tworzy się numer HAWB. Kurier z kilku przesyłek o numerach HAWB tworzy jedną przesyłkę AWB nadając jej numer i wystawia do niej manifest lotniczy (specyfikację). Na SAD zbiorczym jako nadawca widnieje firma kurierska. W opisie towaru jest wpisane "przesyłki kurierskie" i jest przywołany Nr AWB oraz poszczególne numery HAWB, tak że można dokonać identyfikacji wysłanego towaru. Firma kurierska przesyła do Spółki SAD zbiorczy w wersji XML oraz ksero AWB i manifestu lotniczego. Ksero dokumentu AWB i manifestu lotniczego firma kurierska potwierdza za zgodność z oryginałem.

Należy zaznaczyć, iż Wnioskodawca w aktach sprawy błędnie utożsamia dokument zbiorczy w wersji XML z dokumentem SAD. Tut. Organ w powyższych rozważaniach wskazał, iż dokument SAD stanowił dotychczas stosowaną formę papierową dokumentów celnych, natomiast z opisu Wnioskodawcy można wywnioskować, iż opisuje On komunikat IE-599 w wersji XML.

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca dokonał eksportu bezpośredniego towarów. Za wystarczający dowód na udokumentowanie eksportu w przedmiotowej sytuacji należy uznać dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty tj. elektroniczny zbiorczy komunikat IE-599 otrzymany od dokonującej wywozu na zlecenie Wnioskodawcy firmy kurierskiej. Komunikat ten zawiera bowiem informację o numerze dokumentu zbiorczego AWB, który pozwala na zidentyfikowanie wszelkich danych dotyczących poszczególnych wywożonych towarów poprzez nadane im numery HAWB. Dodatkowo firma kurierska załącza kserokopie tych dokumentów do zgłoszenia celnego, natomiast Wnioskodawcy do komunikatu IE-599 dołącza potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię dokumentu AWB oraz manifestu lotniczego.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki w wysokości 0%, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzyma od firmy kurierskiej komunikat potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 41 ust. 6.

Reasumując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokonuje eksportu bezpośredniego, o którym mowa w art. 2 ust. 8 lit. a). Ponadto dysponując opisanym w przedmiotowej sprawie elektronicznym zbiorczym komunikatem IE-599 w wersji XML, jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.