IPPP3/443-714/14-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* jest prawidłowe - w zakresie pełnego prawa do odliczenia z tytułu nabycia samochodu w sytuacji posiadania zaświadczenia wydanego przez okręgową stacje kontroli pojazdów,

* jest nieprawidłowe - w zakresie pełnego prawa do odliczenia od nabytego samochodu w sytuacji braku posiadania zaświadczenia potwierdzającego warunki techniczne pojazdu.

W dniu 24 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odlczienia z tytułu nabycia samochodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych.

Wnioskodawca jest właścicielem pojazdu specjalnego do czyszczenia kanalizacji marki KIA K27000 wadze całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Maksymalna masa całkowita samochodu wynosi 3200 kg. Masa własna pojazdu wynosi 3000 kg. Pierwsza rejestracja pojazdu w Polsce miała miejsce dnia 30 września 2013 r. W starostwie powiatu ww. pojazd zarejestrowano dnia 7 listopada 2013 r.

Wnioskodawca dnia 20 września 2013 r. uiścił zaliczkę na poczet zakupu ww. samochodu specjalnego w kwocie 5.000,00 (słownie: pięć tysięcy i 00/100) złotych brutto (faktura VAT zaliczkowa). Ostateczna transakcja zakupu samochodu specjalnego nastąpiła dnia 8 października 2013 r. za łączną kwotę 150.000,00 (słownie: sto pięćdziesiąt tysięcy i 00/100) złotych brutto z uwzględnieniem wcześniejszej kwoty zaliczki. Do zapłaty zatem pozostała kwota 145.000,00 (słownie: sto czterdzieści pięć tysięcy i 00/100) złotych brutto. Wnioskodawca pojazd zakupił od sprzedawcy - R. Termin płatności faktury VAT został określony na dzień 11 października 2013 r.

Jako czynny podatnik podatku VAT Wnioskodawca złożył deklarację podatkową VAT-7, dnia 22 listopada 2013 r., w której dokonał pełnego odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu zakupu samochodu ww. tj. kwotę 28.049,00 zł. Dnia 21 stycznia 2014 r. Wnioskodawca złożył korektę deklaracji VAT - 7, w której odliczył podatek naliczony VAT w kwocie 6.000,00 zł.

Zakupiony samochód jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochód posiada jeden rząd siedzeń w ilości 3 miejsca i oddzieloną od kabiny część załadunkową. Beczka asenizacyjna podzielona na dwie części: jedna część beczki przeznaczona jest na wodę służącą do czyszczenia kanalizacji metodą ciśnieniową - WUKO, druga część beczki przeznaczona jest do załadunku nieczystości płynnych.

Zdaniem Wnioskodawcy pojazd marki KIA K2700 jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652). Zgodnie z tym przepisem pojazd Wnioskodawcy jest pojazdem samochodowym, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. W dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego pojazdu będącego własnością Wnioskodawcy widnieje informacja, iż przedmiotowy pojazd jest pojazdem specjalnym przeznaczonym do czyszczenia kanalizacji.

Wnioskodawca dnia 4 marca 2014 r. złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wnioskodawca zadał następujące pytanie, czy w przypadku nabycia pojazdu specjalnego z przeznaczeniem do czyszczenia kanalizacji z dniem 8 października 2013 r. Istnieje możliwość odliczenia przez Wnioskodawcę całości naliczonego podatku od towarów i usług zawartego w fakturze VAT dokumentującej jego zakup, czy tylko 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej niż 6.000,00 zł. Organ podatkowy dnia 28 marca 2014 r. w interpretacji indywidualnej nr IPPP1/443-268/14-2/AW stwierdził, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, aczkolwiek w uzasadnieniu do wydanej interpretacji organ podatkowy stwierdził, iż wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia pojazdu do czyszczenia kanalizacji na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej.

Wnioskodawca uzyskawszy interpretację indywidualną zwrócił się do urzędu skarbowego, przedkładając korektę deklaracji dla podatku od towarów i usług. Niestety Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił Wnioskodawcy dokonania korekty podatku od towarów i usług, uzasadniając swoją decyzję faktem, iż konieczne jest jeszcze posiadanie zaświadczenia okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając nadto przepisy obowiązujące w dacie dokonania opodatkowanej czynności, zasadnym jest odliczenie podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W sytuacji gdy okręgowa stacja kontroli pojazdów nie wyda Wnioskodawcy zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym na podstawie przepisów ustawy nowelizującej ustawę o VAT tj. na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652, z późn. zm.) a wyda zaświadczenie na podstawie obecnie obowiązujących przepisów tj na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), to czy Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia w miesiącu październiku 2013 r. pojazdu samochodowego.

2. Czy w sytuacji uzyskania przez Wnioskodawcę zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu technicznym z teraźniejszą datą dla pojazdu samochodowego Wnioskodawcy nabytego w roku 2013 r. i zakwalifikowanego przez organ podatkowy do dyspozycji art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r. O zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652, ze zm,), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia pojazdu w miesiącu październiku 2013 r.

3. W związku z faktem, iż zdaniem organu podatkowego pojazd wnioskodawcy winien być klasyfikowany jako pojazd samochodowy z art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r. O zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652 z późn. zm.), nie zaś z pkt 5 ustawy nowelizującej, to w sytuacji braku posiadania zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu technicznym, które nie było wymagane dla pojazdu samochodowego określonego w pkt 5 ust. 2 art. 3 ustawy nowelizującej, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia w miesiącu październiku 2013 r. pojazdu samochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), Zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem pozwalającym podatnikowi na skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny i bezpośredni związek dokonanych zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011 r. uchylił przepisy art. 86 ust. 3-7 a ustawy o VAT.

Natomiast ustawą nowelizującą dodano do ustawy o VAT m.in:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o VAT, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o VAT, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Artykuł 9 pkt 7 ustawy nowelizującej stanowi, iż dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. Ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652 z późn. zm.). W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (czyli od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak stanowił art. 3 ust. 2 tej ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. Pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawił przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2. Pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3. Pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4. Pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5. Pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6. Pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą-jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7. Przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a. Odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b. Oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z przywołanych wyżej przepisów, obowiązujących do dnia 31 grudnia 2013 r. Wynikało, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia w pełnym odliczeniu VAT-u naliczonego wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, jak również do pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Wnioskodawca samochód zakupił dnia 8 października 2013 r., w przedstawionym stanie faktycznym znajdą więc zastosowanie przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652, z późn. zm.)

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi czyszczenia kanalizacji. W dniu 8 października 2013 r. Wnioskodawca nabył w Polsce samochód specjalny do czyszczenia kanalizacji marki KIA K2700, rok produkcji 2006. Pojazd pierwszy raz został zarejestrowany w kraju dnia 30 września 2013 r. Starosta zarejestrował ww. pojazd dnia 7 listopada 2013 r.

Zakupiony samochód jest wykorzystywany przez wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Maksymalna masa całkowita przedmiotowego samochodu wynosi 3200 kg. Masa własna zaś wynosi 3000 kg. Dowód rejestracyjny samochodu posiada adnotację o przeprowadzonym badaniu technicznym ww. samochodu z dnia 2 grudnia 2013 r.

W niniejszym stanie faktycznym w dowodzie rejestracyjnym przedmiotowego pojazdu widnieje informacja, iż pojazd marki KIA K2700, którego właścicielem jest wnioskodawca jest samochodem specjalnym (rubryka rodzaj pojazdu). Podnieść należy w tym miejscu, iż wpis w dowodzie rejestracyjnym rodzaju samochodu ma charakter konstytutywny oraz wywołuje określone skutki prawne - i to nie tylko w zakresie prawa o ruchu drogowym - ale również w innych dziedzinach prawa, także w zakresie prawa podatkowego (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 4 lipca 2007 r., I SA/Sz 549/2006).

Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie interpretacji podatkowej zadając pytanie czy w przypadku nabycia pojazdu specjalnego z przeznaczeniem do czyszczenia kanalizacji z dniem 8 października 2013 r. istnieje możliwość odliczenia przez Wnioskodawcę całości naliczonego podatku od towarów i usług zawartego w fakturze VAT dokumentującej jego zakup, czy tylko 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż 6.000,00 zł.

Organ podatkowy uznał w odpowiedzi, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT na podstawie dyspozycji art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej, z uwagi na fakt, iż zakupiony samochód do czyszczenia kanalizacji wypełnia warunki przewidziane w tym przepisie, tzn. jest pojazdem samochodowym, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Z tym, że ustawa nowelizująca w art. 3 ust. 3 stanowiła, iż spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Wnioskodawca nie posiada stosownego zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, albowiem dla pojazdów specjalnych nie było i nie ma takiego wymogu, okręgowe stacje kontroli pojazdów nie wydają takowych zaświadczeń dla pojazdów specjalnych.

Dnia 1 kwietnia 2014 r. wszedł w życie zmieniony przepis art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej jako ustawa o VAT, zmieniony ustawą nowelizującą z dnia 7 lutego 2014 r. O zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, art. 1 ustawy nowelizującej (Dz. U. 2014.312).

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy o VAT obecnie obowiązującej, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. Sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. Konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 9 ustawy o VAT do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. Pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą;

2. Pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3. Pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ustępem 10 art. 86a ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Zdaniem Wnioskodawcy posiadany przez niego pojazd mający jeden rząd siedzeń w ilości 3 miejsc i oddzieloną od kabiny część załadunkową jest pojazdem samochodowym, innym niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Zatem biorąc pod uwagę obecnie obowiązujące brzmienie przepisu art. 86a ust. 9 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT wskazać należy, iż posiadany przez Wnioskodawcę pojazd należy zakwalifikować właśnie pod ten przepis tj. art. 86a ust. 9 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT.

Ewidentnie pojazd wnioskodawcy nie jest pojazdem specjalnym wymienionym w ustawie o VAT w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT, wyżej przytoczonym, który spełnia również warunki zawarte w odrębnych przepisach. Jednakże nie sposób zawężać pojęcia pojazdu specjalnego tylko do tych pojazdów specjalnych wymienionych w załączniku do ustawy nowelizującej.

Należy odróżnić pojęcie pojazdu specjalnego na gruncie znowelizowanej ustawy o VAT i na gruncie ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.). Zgodnie z tą ostatnią, pod pojęciem pojazd specjalny rozumieć należy pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. Istotną cechą pojazdu specjalnego jest jego przeznaczenie. Będą to zatem takie pojazdy, w których ze względu na to, że przeznaczone są do wykonywania specjalnej funkcji, konieczne staje się dostosowanie nadwozia lub posiadanie specjalnego wyposażenia. Samochód specjalny do czyszczenia kanalizacji rozumieć należy jako pojazd samochodowy, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zatem w pewnym sensie i biorąc pod uwagę treść art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.) Pojazd Wnioskodawcy jest pojazdem specjalnym z uwagi na fakt, iż jest on przeznaczony do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia, w pojeździe tym mogą być natomiast przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji, w związku z powyższym brak było na gruncie ustawy nowelizującej obowiązku posiadania stosownego zaświadczenia okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu technicznym dla pojazdów specjalnych. Okręgowe stacje kontroli pojazdów wydają stosowne zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym na podstawie obecnie obowiązujących w tym zakresie przepisów prawnych, nie zaś na podstawie przepisów już nieobowiązujących tj. Na podstawie ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r.

Podkreślić zatem należy, iż zmianie uległy przepisy na podstawie, których okręgowe stacje kontroli pojazdów wydają stosowne zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym. Nadto wskazać należy, iż dla pojazdów specjalnych zarówno ustawa nowelizująca ustawę o VAT jak i obecnie obowiązująca ustawa o VAT nie przewidują konieczności posiadania zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów.

Informację zawartą w dowodzie rejestracyjnym pojazdu Wnioskodawcy, iż jest to pojazd - samochód specjalny do czyszczenia kanalizacji należy rozumieć jako informację, iż jest to pojazd samochodowy, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków (nieczystości), które stanowią oddzielne konstrukcyjnie elementy pojazdu.

Pojazd Wnioskodawcy na chwilę obecną wypełnia dyspozycję zarówno przepisu art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r., Jak również art. 86a ust. 9 pkt 2 znowelizowanej ustawy o VAT, obecnie obowiązującej od 1 kwietnia 2014 r.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe i mając do czynienia w niniejszym stanie faktycznym z pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652, z późn. zm.). Zdaniem Wnioskodawcy zachodzi możliwość odliczenia pełnej kwoty naliczonego podatku VAT od zakupu ww. samochodu w stawce obowiązującej w dacie nabycia pojazdu - dokonania opodatkowanej czynności, zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, pojazd Wnioskodawcy cały czas był pojazdem samochodowym przeznaczonym do czyszczenia kanalizacji, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków (nieczystości), które stanowią oddzielne konstrukcyjnie elementy pojazdu, a więc jest pojazdem samochodowym z art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji kiedy okręgowa stacja kontroli pojazdów, nie wyda zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym potwierdzającego, że pojazd Wnioskodawcy jest pojazdem o którym była mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej, a wyda zaświadczenie na podstawie nowych przepisów tj. na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT, to Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia pojazdu samochodowego w roku 2013 albowiem pojazd Wnioskodawcy cały czas był pojazdem samochodowym, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków, które stanowią konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy okręgowa stacja kontroli pojazdów wyda zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym z teraźniejszą datą o spełnieniu wymagań dla pojazdu samochodowego wnioskodawcy, określonego w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia pojazdu do czyszczenia kanalizacji na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej. Podobnie w sytuacji kiedy okręgowa stacja kontroli pojazdów wyda zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu jako pojazdu określonego w przepisach obecnie obowiązujących tj. w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w sytuacji braku posiadania zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu technicznym, które nie było wymagane dla pojazdu samochodowego określonego w pkt 5 ust. 2 art. 3 ustawy nowelizującej, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT za rok 2013 z tytułu nabycia pojazdu samochodowego.

Zatem skoro organ podatkowy w uzasadnieniu do wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2014 r. Nr IPPP1/443-268/14-2/AW uznał, iż pojazd Wnioskodawcy jest pojazdem samochodowym, o którym była mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy nowelizującej, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia pojazdu, zarówno w sytuacji uzyskania zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów na podstawie starych przepisów, jak i w sytuacji wydania zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym na podstawie obecnie obowiązujących przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie pełnego prawa do odliczenia z tytułu nabycia samochodu w sytuacji posiadania zaświadczenia wydanego przez okręgową stacje kontroli pojazdów, i nieprawidłowe w zakresie pełnego prawa do odliczenia od nabytego samochodu w sytuacji braku posiadania zaświadczenia potwierdzającego warunki techniczne pojazdu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w dniu 8 października 2013 r. pojazd specjalny do czyszczenia kanalizacji marki KIA K2700, rok produkcji 2006. Powyższy samochód jest wykorzystywany w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych. Zakupiony samochód jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochód posiada jeden rząd siedzeń w ilości 3 miejsca i oddzieloną od kabiny część załadunkową. Beczka asenizacyjna podzielona na dwie części: jedna część beczki przeznaczona jest na wodę służącą do czyszczenia kanalizacji metodą ciśnieniową - WUKO, druga część beczki przeznaczona jest do załadunku nieczystości płynnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca uzyska zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym na podstawie obecnie obowiązujących przepisów to na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), to czy Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia w październiku 2013 r. pojazdu samochodowego, jak również sytuacji, w której Wnioskodawca uzyska zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu technicznym z teraźniejszą datą dla pojazdu samochodowego Wnioskodawcy nabytego w roku 2013 r. i zakwalifikowanego przez organ podatkowy do dyspozycji art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652, z późn. zm.), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia pojazdu w miesiącu październiku 2013 r.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, że przepis ust. 1 nie dotyczy:

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Analiza powołanych przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy. Wykaz przeznaczeń pojazdów, o których mowa w załączniku do ustawy, wynika z Decyzji Wykonawczej Rady z dnia 27 września 2010 r. upoważniającej Rzeczpospolitą Polską do wprowadzania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo m.in. od art. 168 dyrektywy Rady 2006/112/WE. Powyższa decyzja Rady nie zawiera szczegółowego katalogu pojazdów specjalnych.

Zatem należy stwierdzić, że nabycie pojazdu specjalnego w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym jednakże o przeznaczeniu innym, niż wymienione w załączniku do ustawy o zmianie ustawy o VAT, nie będzie uprawniało do odliczenia podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości. Należy wskazać, że pojazd do czyszczenia kanalizacji nie został wymieniony w załączniku do ustawy nowelizującej, zatem nie stanowi pojazdu specjalnego w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Należy jednak zauważyć, że zakupiony przez Wnioskodawcę pojazd - co wynika z opisu sprawy - posiada jeden rząd siedzeń w ilości 3 miejsc i oddzieloną od kabiny część załadunkową. Beczka asenizacyjna podzielona jest na dwie części: jedna przeznaczona jest na wodę służącą do czyszczenia kanalizacji, druga przeznaczona jest do załadunku nieczystości płynnych.

Zatem powyższy pojazd do czyszczenia kanalizacji stanowi pojazd samochodowy, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków (nieczystości) które stanowią oddzielne konstrukcyjnie elementy pojazdu. Powyższy rodzaj pojazdu został wymieniony w pkt 4 ust. 2 w art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Pamiętać jednak należy, że zgodnie z art. 3 ust. 3 tej ustawy, aby móc dokonać odliczenia w pełnej wysokości od nabycia tego rodzaju samochodu jak i od wydatków eksploatacyjnych należy posiadać zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów które potwierdza spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Należy zaznaczyć, że od 1 kwietnia 2014 r., kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z tymi pojazdami zostały uregulowane w przepisach art. 86a ust. 1-10 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Treść powołanych przepisów w zakresie podatku od towarów i usług jednoznacznie wskazuje, że pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje jedynie w przypadku ponoszenia wydatków związanych z pojazdami (samochodami), które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu, co zostało potwierdzone poprzez wydanie zaświadczenia przez okręgową stację kontroli pojazdów i dokonanie odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań. Brak takiego zaświadczenia powoduje że warunki o których mowa w ustawie nie są potwierdzone i wówczas podatnik nie ma pełnego prawa do odliczenia z tytułu nabycia i eksploatacji danego samochodu.

Z opisu sprawy wynika że Wnioskodawca jest właścicielem pojazdu specjalnego do czyszczenia kanalizacji marki KIA K27000 wadze całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Maksymalna masa całkowita samochodu wynosi 3200 kg. Masa własna pojazdu wynosi 3000 kg. Samochód ten posiada jeden rząd siedzeń w ilości 3 miejsc i oddzieloną od kabiny część załadunkową. Beczka asenizacyjna podzielona jest na dwie części: jedna przeznaczona jest na wodę służącą do czyszczenia kanalizacji, druga przeznaczona jest do załadunku nieczystości płynnych. Tym samym powyższy pojazd do czyszczenia kanalizacji stanowi pojazd samochodowy, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków (nieczystości) które stanowią oddzielne konstrukcyjnie elementy pojazdu. W dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu będącego własnością Wnioskodawcy widnieje informacja, że pojazd ten jest pojazdem specjalnym przeznaczonym do czyszczenia kanalizacji.

Jednakże, jak wyżej wskazano, pojazd ten nie został wymieniony w ustawie jako pojazd specjalny i w związku z tym nie może korzystać z pełnego prawa do odliczenia na podstawie tego tytułu. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie posiada w swojej dokumentacji zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Obecnie Strona ubiega się o wydanie ww. zaświadczenia potwierdzającego określone warunki techniczne, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. W tym miejscu jeszcze raz należy podkreślić, że łączne spełnienie wymagań o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, jest warunkiem koniecznym dla przyznania pełnego prawa do odliczenia od wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie posiadał zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, które potwierdza warunki techniczne pojazdu wydane na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652, z późn. zm.) z teraźniejszą datą dla pojazdu samochodowego Wnioskodawcy nabytego w roku 2013 r. lub zaświadczenie wydane na podstawie obecnie obowiązujących przepisów to na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia pojazdu samochodowego w październiku 2013 r. Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie posiadał zaświadczenia, o którym mowa powyżej, to wówczas nie będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia w pełnej wysokości, w oparciu o art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.