IPPP3/443-697/11-2/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 18 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty pocztowej oraz kwoty pobranej od kupującego tytułem opłaty pocztowej przekraczającej rzeczywisty koszt wysyłki w przypadku posiadania pełnomocnictwa do zawarcia umowy o świadczeniu usług pocztowych w imieniu i na rachunek kupującego - jest prawidłowe.

W dniu 18 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty pocztowej oraz kwoty pobranej od kupującego tytułem opłaty pocztowej przekraczającej rzeczywisty koszt wysyłki w przypadku posiadania pełnomocnictwa do zawarcia umowy o świadczeniu usług pocztowych w imieniu i na rachunek kupującego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży wysyłkowej za pośrednictwem strony WWW oraz systemu aukcyjnego. W regulaminie sklepu określono, że koszt za przesyłkę pocztową wynosi X zł niezależnie od ilości zamówionych towarów. Kupujący przelewa na rachunek sprzedającego należność za towar plus opłatę pocztową.

Kupujący dokonując zakupu udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa, w którym upoważnia Wnioskodawcę do zawarcia w jego imieniu i na jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym. Zapis o udzieleniu pełnomocnictwa przez kupującego na rzecz Wnioskodawcy jest zawarty w regulaminie sklepu.

Wnioskodawca działając jako pełnomocnik kupującego zleca wykonanie usługi pocztowej operatorowi pocztowemu w imieniu i na rachunek kupującego. W przypadku, gdy rzeczywisty koszt przesyłki jest niższy niż kwota pobranej przez Wnioskodawcę opłaty pocztowej od kupującego, Wnioskodawca nie zwraca nadwyżki - kwota ta stanowi dodatkowe wynagrodzenie z tytułu sprzedaży produktów.

Wnioskodawca rozlicza się z tytułu podatku od towarów i usług w systemie kwartalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli będzie on dysponował pełnomocnictwem od kupującego, opłata pocztowa w kwocie faktycznie poniesionej u sprzedającego nie podlega opodatkowaniu VAT. W przypadku gdy koszt faktycznej opłaty pocztowej jest niższy niż ustalona kwota z Kupującym kwota X zł, różnica ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

W przepisie art. 43 ustawy o VAT zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, pod poz. 2 wymienione zostały usługi świadczone przez pocztę państwową, o symbolu PKWiU 64.11. Zwolnienie to ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług pocztowych świadczonych przez powołaną do tego instytucję, jaką jest poczta państwowa.

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu ww. usługami. Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru czy zleceniodawcy. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, wymienioną w poz. 2 załącznika, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym stanie faktycznym, Wnioskodawca zawiera w regulaminie sklepu stwierdzenie, że koszt za przesyłkę pocztową wynosi X zł niezależnie od ilości zakupionych towarów. Kupujący przelewa na rachunek sprzedającego należność za towar plus opłatę pocztową. Kupujący udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa, w którym upoważnia Wnioskodawcę do zawarcia w jego imieniu i na jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym. Zapis o udzieleniu pełnomocnictwa przez kupującego na rzecz sprzedającego jest zawarty w regulaminie sklepu.

Wnioskodawca działając jako pełnomocnik kupującego zleca wykonanie usługi pocztowej operatorowi pocztowemu w imieniu i na rachunek kupującego. Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ustawy - Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Zatem, odnosząc przedstawione wyżej przepisy do stanu faktycznego opisanego przez Wnioskodawcę, zdaniem Wnioskodawcy, skoro Wnioskodawca działając w imieniu kupującego i na jego rachunek, zleca wykonanie usługi pocztowej operatorowi pocztowemu, na rachunek kupującego i opłaci - w imieniu kupującego - należność względem poczty, to otrzymana przez Wnioskodawcę kwota na poczet zawarcia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych nie będzie stanowiła u Wnioskodawcy podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot rzeczywistych kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawcy za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z pocztą (wynagrodzenie za te czynności może być zawarte w cenie towaru lub usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (kupującego) i opodatkowane wraz z towarem lub usługą), jak również opodatkowaniu będzie podlegała różnica pomiędzy faktyczną kwotą opłaty pocztowej (niższą) a pobraną na ten cel ustaloną przez Wnioskodawcę kwotą X zł, jako dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawcy. Celem wyodrębnienia z obrotu kwot niepodlegających opodatkowaniu - jako opłacenie przez kupującego kosztów wysyłki - Wnioskodawca, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (każdego kwartału) pomniejszy całkowity obrót wykazany w danym okresie rozliczeniowym o wartość kosztów wysyłek pocztowych nadanych w tym okresie rozliczeniowym. Tym sposobem, w przypadku, gdy kwota należności za wysyłkę opłacona przez kupującego będzie wyższa niż kwota należności rzeczywiście uiszczona przez Wnioskodawcę z tytułu opłaty pocztowej, różnica automatycznie zostanie wliczona do podstawy opodatkowania dla celów VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w wielu interpretacjach podatkowych.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 2 wymieniał jako zwolnione usługi świadczone przez pocztę państwową (PKWiU 64.11) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktu 17, regulującego zwolnienie w tym zakresie. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych.

W Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) w tytule IX rozdział 2 wymienia zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym. I tak, w art. 132 ust. 1 pkt a), państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawę towarów z tymi usługami związaną, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi pocztowe oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną - realizowane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Przedmiotowe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez operatora powszechnych usług pocztowych. Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy VAT, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy - Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ww. ustawy - Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego wynika, iż Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży wysyłkowej. W regulaminie sklepu określono, że koszt za przesyłkę pocztową wynosi X zł niezależnie od ilości zamówionych towarów. Kupujący przelewa na rachunek sprzedającego należność za towar plus opłatę pocztową. Kupujący dokonując zakupu udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa, w którym upoważnia Wnioskodawcę do zawarcia w jego imieniu i na jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym. Zapis o udzieleniu pełnomocnictwa przez kupującego na rzecz Wnioskodawcy jest zawarty w regulaminie sklepu. Wnioskodawca działając jako pełnomocnik kupującego zleca wykonanie usługi pocztowej operatorowi pocztowemu w imieniu i na rachunek kupującego.

W przypadku, gdy rzeczywisty koszt przesyłki jest niższy niż kwota pobranej przez Wnioskodawcę opłaty pocztowej od kupującego, Wnioskodawca nie zwraca nadwyżki - kwota ta stanowi dodatkowe wynagrodzenie z tytułu sprzedaży produktów.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy sprzedawca posiada pełnomocnictwo do zawarcia umowy o świadczenie usług pocztowych w imieniu i na rachunek kupującego - mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Podkreślić jednak należy, iż w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot rzeczywistych kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualna różnica pomiędzy faktyczną kwotą opłaty pocztowej (niższą) a pobraną na ten cel należnością od kupującego przez Wnioskodawcę, jako dodatkowy przychód.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.