IPPP3/443-689/09-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-689/09-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących podwyższających wartość wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczania faktur korygujących podwyższających wartość wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna (dalej: S.A., Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w ramach której, na podstawie zawieranych umów, przejmuje od podmiotów wprowadzających na terytorium Polski sprzęt elektryczny i elektroniczny (dalej: Klienci) część obowiązków wynikających z Ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. z dnia 20 września 2005 r. Nr 180, poz. 1495 z późn. zm., dalej: "Ustawa o zużytym sprzęcie"). Obowiązki te to w szczególności zbiórka zużytego sprzętu oraz jego odzysk recykling i unieszkodliwianie.

Obowiązki Klientów wynikające z ustawy o zużytym sprzęcie zależą od rodzaju, ilości i masy wprowadzonego sprzętu. W konsekwencji, skala obowiązków ciążących na S.A. w związku ze świadczeniem usług na rzecz Klientów Spółki uzależniona jest od tego, jaki rodzaj sprzętu, w jakiej ilości i masie zostanie wprowadzony przez Klientów na terytorium Polski w danym okresie. Usługi świadczone przez S.A. mające na celu wypełnienie obowiązków nałożonych przepisami ustawy o zużytym sprzęcie wykonywane są na podstawie ewidencji wprowadzonego sprzętu, prowadzonej przez Klientów Spółki. W tym celu Klienci - w terminach ustalanych w zawieranych ze Spółką umowach - przekazują informacje na temat rodzaju, ilości i masy wprowadzonego sprzętu.

Z tytułu świadczenia powyższych usług, Spółka wystawia klientom faktury co miesiąc, po przekazaniu przez Klienta informacji na temat rodzaju, masy i ilości sprzętu wprowadzonego w poprzednim miesiącu. Wynagrodzenie za usługi świadczone przez S.A. określone jest, w zależności od umowy z danym Klientem, jako iloczyn określonej stawki oraz ilości sztuk lub masy sprzętu wprowadzonego przez danego Klienta na terytorium kraju. Kwoty wystawianych faktur za usługi zależą więc od informacji na temat ilości lub masy sprzętu wprowadzonego przez Klientów Spółki.

Zgodnie z zapisami umów na świadczenie usług zawieranych przez S.A. z Klientami, Klienci zobowiązani są do rzetelnego prowadzenia ewidencji ilości/i lub masy wprowadzonego sprzętu i przekazywania tej informacji zgodnie z rzeczywistością. Ponadto, zgodnie z umowami, w przypadku przekazania przez Klientów błędnych lub nieprawdziwych danych dotyczących ilości i/lub masy wprowadzonego sprzętu oraz powstania w związku z tym szkody po stronie Spółki, Klienci ponoszą wobec S.A. odpowiedzialność odszkodowawczą.

Biorąc pod uwagę powyższy wymóg rzetelności w prowadzeniu ewidencji ilości i masy wprowadzanego sprzętu oraz potencjalne konsekwencje dla Klientów w sytuacji błędów i nieprawidłowości, Spółka zakłada, że otrzymywane przez nią informacje na temat ilości i/lub masy wprowadzonego sprzętu są zgodne z rzeczywistością. Informacje te wykorzystywane są w kalkulowaniu wynagrodzenia S.A. za usługi świadczone Klientom. Zatem, w chwili wystawiania faktur, Spółka ma wszelkie podstawy żeby sądzić, że skalkulowane przez nią wynagrodzenie za usługi jest wartością prawidłową i ostateczną.

Pomimo tego, mają miejsce przypadki, kiedy S.A., z przyczyn, na które nie ma wpływu, informowana jest o zmianie (podwyższeniu) ilości i/lub masy faktycznie wprowadzonego przez Klientów sprzętu w danym okresie rozliczeniowym, kiedy to faktura za usługi Spółki została już wystawiona. Co więcej, zdarza się, że Spółka otrzymuje informacje korygujące ilość wprowadzonego sprzętu w danym roku podatkowym, ale także w następnych latach podatkowych (np. informacje korygujące ilość wprowadzonego sprzętu w 2007 r. Spółka otrzymuje w 2008 r. lub dopiero w 2009 r.).

Należy podkreślić, że korekty ilości sprzętu faktycznie wprowadzonego przez Klienta, w danym okresie rozliczeniowym są wynikiem działań niezależnych od Spółki. Spółka świadczy usługi z najwyższą starannością, a przyczyn dokonywania analizowanych korekt informacji nie należy przypisywać Spółce.

Po otrzymaniu ww. skorygowanych informacji, S.A. dokonuje korekty kwot wynagrodzenia i wystawia Klientom faktury korygujące, zwiększające wartość swojego wynagrodzenia, a więc i wysokość należnego podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek od towarów i usług wynikający z faktur korygujących zwiększających wartość wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę, wystawianych przez S.A. swoim Klientom w opisanych powyżej okolicznościach, powinien być ujmowany w deklaracji podatkowej VAT-7 za miesiąc (kwartał), w którym wystawione zostały faktury korygujące, czy też, w deklaracjach VAT-7 za miesiąc (kwartał), w którym zostały wystawione przez S.A. faktury pierwotne, w drodze korekt tych deklaracji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystawienia przez nią faktur korygujących zwiększających wartość wynagrodzenia do faktur za usługi świadczone Klientom, gdzie korekta faktur wynika z dostarczenia przez Klientów informacji na temat dodatkowych ilości wprowadzonego sprzętu po upływie okresu rozliczeniowego, którego to wprowadzenie dotyczy, należny podatek od towarów i usług z tych faktur korygujących powinien być ujmowany w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przedmiotowe faktury korygujące zostały wystawione.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zasady ujmowania faktur korygujących w deklaracjach podatkowych

Przepisy dotyczące faktur korygujących zostały zawarte w rozporządzeniu o fakturach, gdzie § 13 i 14 rozporządzenia dotyczą wystawiania faktur korygujących w przypadku, odpowiednio, zmniejszenia i zwiększenia podstawy opodatkowania. W szczególności, § 14 ust. 1 rozporządzenia o fakturach stanowi, że "fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury".

Obowiązujące przepisy rozporządzenia o fakturach nie ustanawiają reguł ujmowania w deklaracjach podatkowych podatku od towarów i usług wynikającego z faktur korygujących. Regulacje takie, ale odnoszące się wyłącznie do faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania, zawarte są w art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535). Zgodnie z tym przepisem, w przypadku korekty "in minus", wystawiający fakturę korygującą ma obowiązek otrzymać od nabywcy potwierdzenie otrzymania faktury korygującej. W takiej sytuacji zmniejszenie podatku należnego, wynikające z faktury korygującej, ujmowane jest w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawca faktury korygującej otrzymał potwierdzenie od kontrahenta.

Biorąc pod uwagę powyższe, obowiązujące przepisy regulują sposób ujmowania w deklaracji podatkowej VAT-7 jedynie podatku z faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania i nie odnoszą się do podatku z faktur korygujących zwiększających tę podstawę.

Zapewne z tego względu, zagadnienie to było już przedmiotem analiz organów podatkowych.

W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego nr 1401/PH-ll/4407/14-19-07/MZ wydanej 11 lipca 2007 r. stwierdził, że "sposób rozliczania wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji, kiedy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak faktura korygująca podwyższająca podatek należny w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

* w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatkowa, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub

* z powodu innych przyczyn określonych w § 17 ww. rozporządzenia, np. podwyższenia ceny sprzedaży. W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy w wyniku wykazania zbyt małego podatku należnego, sprzedawca poprawiając swój błąd poprzez wystawienie faktury korygującej, winien rozliczyć tę fakturę korygującą tak jak fakturę pierwotną. W drugim zaś przypadku, gdy faktura korygująca wystawiona jest zasadniczo z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco i ujmuje w rejestrze sprzedaży w dacie jej wystawienia oraz w deklaracji VAT-7 za bieżący okres rozliczeniowy."

Powyższe podejście do sposobu ujmowania w deklaracji podatkowej faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania zostało również potwierdzone przez orzecznictwo sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 3 września 2008 r. (sygn. 111 Sa/Wa 637/08) stwierdził, między innymi, że "W przypadku, gdy przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktur pierwotnych (błąd, pomyłka) - korekt podatku należnego należy dokonać wstecz tj. w miesiącu, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny. (...) W przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym (...) korekta in plus powinna zostać ujęta na bieżąco, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura była wystawiona poprawnie i w przeszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego."

Zastosowanie zasad ujmowania faktur korygujących w deklaracjach podatkowych do sytuacji Spółki

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania, ich sposób ujmowania w deklaracji podatkowej zależy od przyczyn wystawienia tych faktur. Zgodnie z przedstawionym powyżej podejściem, w przypadku kiedy pierwotna faktura wystawiona była w sposób błędny, fakturę korygującą należy ująć w deklaracji podatkowej za okres, w którym wystawiono fakturę pierwotną. Natomiast jeżeli zdarzenia powodujące korektę stały się znane dopiero po wystawieniu faktury pierwotnej, wówczas jej korektę należy ująć w bieżącym rozliczeniu.

Tak więc, aby ustalić poprawny sposób ujmowania faktur korygujących wystawianych przez S.A. w deklaracjach podatkowych VAT-7 należy zidentyfikować przyczyny wystawiania faktur korygujących przez Spółkę i określić, czy korekty te wynikają z przyczyn, które znane były już w chwili wystawienia faktur pierwotnych, czy też przyczyny te powstały w terminie późniejszym.

Z przedstawionego stanu faktycznego jasno wynika, że wystawianie przez S.A. faktur korygujących wynika z przyczyn, które nie były znane w chwili wystawiania faktur pierwotnych. Spółka wystawia faktury na podstawie swojej najlepszej wiedzy wynikającej z danych otrzymanych od Klientów, co do których jest przekonana, że rzetelnie odzwierciedlają faktyczną ilość wprowadzonego przez Klientów sprzętu, która to ilość jest podstawą do określenia wynagrodzenia Spółki, a tym samym wartości podatku należnego na fakturze. Jak zauważono w opisie stanu faktycznego zapisy umów zawieranych przez Spółkę z Klientami zobowiązują Klientów do dostarczania informacji na temat wprowadzonego sprzętu, zgodnych z rzeczywistością. S.A. nie ma więc podstaw, aby sądzić, że wielkości te nie są zgodne z prawdą.

Tak więc, podstawą do obliczenia wynagrodzenia Spółki, a więc do sporządzenia faktur pierwotnych i kalkulacji należnego podatku VAT są informacje otrzymane z zewnątrz, co do których Spółka ma wszelkie podstawy, żeby sądzić, że są zgodne z rzeczywistością Jakakolwiek zmiana w tym zakresie jest dla S.A. okolicznością nieprzewidywalną. W konsekwencji faktury pierwotne wystawiane są przez Spółkę w sposób odzwierciedlający rzeczywistość a ich korekta nie jest wynikiem pomyłki ani błędu Spółki w momencie wystawiania faktury pierwotnej. Dopiero późniejsze informacje wprowadzające zmiany do wcześniej przekazanych danych, dostarczane przez Klientów już po upływie okresu rozliczeniowego, którego to wprowadzenie dotyczy, powoduje u S.A. konieczność skorygowania faktur pierwotnych. Tak więc, okoliczności, które zmuszają S.A. do skorygowania faktur sprzedaży wystawianych Klientom nie są znane Spółce w chwili wystawiania przez nią faktur pierwotnych i w związku z tym nie mogą być wówczas przez nią uwzględnione i zawarte w fakturach pierwotnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przekonaniu Spółki, dokonywana przez nią korekta faktur wynika z okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży. W związku z tym, zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami ujmowania w deklaracji podatkowej faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania, faktury korygujące wystawiane przez S.A. Klientom w związku z przekazaniem przez nich dodatkowych informacji, po upływie okresu rozliczeniowego, w którym sprzęt ten został wprowadzony, powinny być ujmowane w deklaracji podatkowej za okres, w którym zostały wystawione te faktury korygujące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 tejże ustawy, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Faktury korygujące generalnie można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na powód ich wystawienia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu. Wymienione wyżej przypadki mieszczą się w grupie faktur korygujących powodujących obniżenie kwoty podatku należnego. Dla tych sytuacji ustawodawca określił wprost w art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn zm.) terminy obniżenia przez sprzedawcę kwot podatku należnego.

Fakturę korygującą, zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji gdy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak, faktura korygująca podwyższająca podatek należny w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

* w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatku, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub

* z powodu innych przyczyn określonych w § 14 rozporządzenia, np. podwyższenia ceny sprzedaży.

W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy w wyniku wykazania zbyt małego podatku należnego, sprzedawca poprawiając swój błąd poprzez wystawienie faktury korygującej, winien rozliczyć tą fakturę korygującą tak, jak fakturę pierwotną. W drugim zaś przypadku, gdy faktura korygująca wystawiana jest zasadniczo z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco i ujmuje w rejestrze sprzedaży w dacie jej wystawienia oraz w deklaracji VAT-7 (VAT-7K) za bieżący okres rozliczeniowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na przejmowaniu od podmiotów wprowadzających na terytorium Polski sprzęt elektryczny i elektroniczny część obowiązków wynikających z ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym z dnia 29 lipca 2005 r. W skład tych obowiązków wchodzi zbiórka zużytego sprzętu oraz jego recykling i unieszkodliwianie. Skala obowiązków Wnioskodawcy w związku ze świadczeniem usług na rzecz klientów uzależniona jest od rodzaju, a także od ilości i masy sprzętu jaki zostanie sprowadzony przez klientów w danym okresie rozliczeniowym. Z tytułu powyższych usług Spółka wystawia na rzecz klientów faktury VAT po przekazaniu przez klienta informacji odnośnie rodzaju, masy i ilości sprzętu wprowadzonego w poprzednim miesiącu. Informacje na temat ilości lub masy sprzętu wykorzystywane są w kalkulowaniu wynagrodzenia Wnioskodawcy za usługi świadczone klientom. Ponadto Klienci są zobowiązani do rzetelnego prowadzenia ewidencji ilości lub masy wprowadzonego sprzętu i przekazywania tej informacji zgodnie z rzeczywistością. Zatem w chwili wystawiania faktur VAT Wnioskodawca ma podstawy, aby sądzić, że skalkulowane przez nią wynagrodzenie za świadczenie usług jest wartością prawidłową i ostateczną.

Niestety zdarzają się sytuacje, że z przyczyn na które Wnioskodawca nie ma wpływu informowany jest o zmianie (podwyższeniu) ilości lub masy faktycznie wprowadzonego przez Klientów sprzętu w danym okresie rozliczeniowym, kiedy to faktura za usługi Spółki została już wystawiona. Co więcej, zdarza się, że Spółka otrzymuje informacje korygujące ilość wprowadzonego sprzętu w danym roku podatkowym, ale także w następnych latach podatkowych (np. informacje korygujące ilość wprowadzonego sprzętu w 2007 r. Spółka otrzymuje w 2008 r. lub dopiero w 2009 r.). Należy podkreślić, że korekty ilości sprzętu faktycznie wprowadzonego przez Klienta, w danym okresie rozliczeniowym są wynikiem działań niezależnych od Spółki. Spółka świadczy usługi z najwyższą starannością, a przyczyn dokonywania analizowanych korekt informacji nie należy przypisywać Spółce. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy podatek od towarów i usług wynikający z faktur korygujących zwiększających wartość wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę, wystawianych przez Wnioskodawcę swoim Klientom w opisanych powyżej okolicznościach, powinien być ujmowany w deklaracji podatkowej VAT-7 za miesiąc (kwartał), w którym wystawione zostały faktury korygujące, czy też, w deklaracjach VAT-7 za miesiąc (kwartał), w którym zostały wystawione przez Wnioskodawcę faktury pierwotne, w drodze korekt tych deklaracji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy dojść do wniosku, że Wnioskodawca jest zobowiązany rozliczyć wystawione faktury korygujące w rozliczeniu za okres, w którym je wystawił. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu pełni przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie ceny za wykonaną przez Wnioskodawcę usługę było nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej. W ocenie tut. Organu podatkowego, w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. następuje nieoczekiwana zmiana ceny po wykonaniu usługi, korekta in plus powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura została wystawiona poprawnie, tzn. nie była wynikiem błędu czy pomyłki ze strony wystawiającego fakturę. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca świadcząc usługi zbiórki zużytego sprzętu, jego recyklingu i unieszkodliwiania wystawia swoim kontrahentom co miesiąc faktury na podstawie dostarczonych przez nich ewidencji informujących o ilości i masie wprowadzonego sprzętu. Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, po wystawieniu pierwotnej faktury za dany miesiąc, otrzymuje od Klientów informacje o zmianie (podwyższeniu) ilości lub masy faktycznie wprowadzonego sprzętu w danym okresie rozliczeniowym. Zatem fakt wystawiania faktur korygujących dokumentujących podwyższenie ceny za wykonane usługi był nową okolicznością niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktur pierwotnych (wystawienie faktury korygującej nie było wynikiem błędu, ani pomyłki ze strony Wnioskodawcy).

W świetle powyższego w przypadku, gdy podwyższenie wynagrodzenia za świadczone usługi było nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, obowiązek podatkowy z tytułu wystawienia faktury korygującej powstał w rozliczeniu za okres, w którym faktura korygująca została wystawiona. Wnioskodawca w tym konkretnym przypadku nie ma obowiązku rozliczać faktury korygującej w miesiącu, w którym dokonano pierwotnego świadczenia usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl