IPPP3/443-688/09-3/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-688/09-3/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 1 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności, za które wypłacane są premie pieniężne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności, za które wypłacane są premie pieniężne. Wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (brak wskazania czy wypłacane premie pieniężne miały związek z jakimkolwiek świadczeniem kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, w postaci np. odpowiedniego eksponowania towarów, zobowiązania się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premię, zobowiązania do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta, reklamy itp....). W związku z powyższym tut. organ podatkowy pismem z dnia 20 sierpnia 2009 r., znak IPPP3/443-688/09-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) sprzedaje samochody i motocykle odbiorcom (zwanym dalej kontrahentami). Na podstawie zawartych umów pomiędzy Spółką a kontrahentami, Spółka jest zobowiązana do wypłacania bonusów (premii pieniężnych) za spełnienie określonych warunków. Premie pieniężne wypłacane są za osiągnięcie przez kontrahenta określonego poziomu obrotów i mają charakter procentowy. Podstawą obliczania premii jest wartość zakupów netto określonych produktów sprzedawanych tym kontrahentom przez Spółkę (i następnie odsprzedawanych dalej). Każda umowa precyzuje sposób obliczania premii pieniężnej oraz warunki jej przyznawania.

W niektórych umowach przewidziano, iż warunkiem przyznania premii jest spełnienie dodatkowych świadczeń takich jak przedstawienie przez kontrahentów raportów określonych w umowie ze Spółką, brak zaległości z zapłatą jakichkolwiek płatności, etc.

W każdym przypadku warunki przyznania premii pieniężnych uregulowane są w porozumieniach z kontrahentami, a tym samym premia pieniężna nie ma charakteru dobrowolnego świadczenia wypłacanego przez Spółkę na rzecz kontrahentów.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż uzyskanie premii nie wiąże się z odpowiednim eksponowaniem towarów, z nabywaniem towarów wyłącznie od Spółki, czy też z obowiązkiem posiadania pełnego asortymentu Spółki przez kontrahenta. Wypłacane premie pieniężne są rodzajem wynagrodzenia za wykonane przez kontrahenta wobec Spółki zobowiązania umownego do zamawiania towarów o określonej wartości w określonym przedziale czasu, brak zaległości płatniczych, przedstawianie odpowiednich (zgodnych z wymogami Spółki) raportów.

Czynnościom, do wykonywania których zobowiązał się kontrahent, nie można przypisać konkretnego symbolu PKWiU, jednak powyższe nie jest kryterium przesądzającym o tym, czy mamy do czynienia z usługą w świetle VAT, czy nie. Przede wszystkim zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Nie ma więc znaczenia, czy czynnościom (świadczeniom) wykonywanym przez podatnika VAT można przyporządkować określony symbol PKWiU, czy nie. Co więcej, przewidział to sam ustawodawca wskazując w art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, że towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Zatem klasyfikacja statystyczna ma pełnić jedynie funkcje pomocnicze, a nie kluczowe, w procesie ustalenia, czy dana usługa jest usługą w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W końcu też należy zauważyć, że zgodnie z art. 4 pkt 2 poprzedniej ustawy o VAT (z 1993 r.) przez usługi należało rozumieć usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz czynności wymienione wprost w tym przepisie (np. roboty budowlano - montażowe, sprzedaż praw lub udzielenie licencji, itd.). W obecnej ustawie o VAT nie istnieje analogiczny przepis, co dodatkowo dowodzi, iż fakt że danym świadczeniom nie można przypisać symbolu PKWiU, nie oznacza, iż świadczenie to nie jest usługą dla potrzeb VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W świetle opisanego powyżej stanu faktycznego i prawnego powstało pytanie, czy Spółka otrzymując fakturę VAT wystawioną przez kontrahenta, która dokumentuje otrzymaną przez kontrahenta premię pieniężną (bonus), ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na takiej fakturze VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie budzi żadnych wątpliwości, iż w sytuacji, gdy Spółka na podstawie umowy z kontrahentem wypłaca bonus (premię pieniężną) za osiągnięcie określonych poziomów obrotów to premia pieniężna stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez kontrahenta na rzecz Spółki usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a wiec jest wynagrodzeniem za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Konsekwentnie Spółka ma prawo na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT odliczyć podatek naliczony wynikający faktury VAT wystawionej przez kontrahenta dokumentującej wypłatę premii pieniężnej.

Usługa w rozumieniu ustawy o VAT

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT pod pojęciem świadczenia usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Konsekwentnie więc w świetle powyższej definicji zakres pojęcia "świadczenie usług" znacznie wykracza poza przyjęte w języku potocznym rozumienie tego sformułowania. Zgodnie bowiem z tą definicją każde świadczenie, które nie zostanie sklasyfikowane jako dostawa towarów należy uznać za usługę. Może więc dojść do sytuacji, w której określone świadczenie podatnika nie będzie uznane za usługę w potocznym rozumieniu tego zwrotu lecz z uwagi na to, iż nie będzie ono stanowiło dostawy towarów na gruncie ustawy o VAT to będzie uznawane za usługę w jej rozumieniu.

Należy w tym miejscu wskazać również na regulacje zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w szczególności na art. 24 ust. 1 Dyrektywy, zgodnie z którym "świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów" Użycie w treści powyższego aktu sformułowania "transakcja" jeszcze wyraźniej podkreśla fakt, iż każda umowa skutkująca wzajemną wymianą świadczenia i wynagrodzenia stanowi usługę w rozumieniu przepisów prawa unijnego, a tym samym powinna zostać objęta opodatkowaniem podatkiem od wartości dodanej. Ponadto w Memorandum Wyjaśniającym do VI Dyrektywy VAT ("poprzedniczki" Dyrektywy 2006/112/WE) stwierdzono, iż głównym celem wprowadzenia tak szerokiej definicji usług w ramach VI Dyrektywy jest zagwarantowanie opodatkowania wszystkich transakcji, które nie stanowią dostawy towarów oraz nie zostały zwolnione lub wyłączone z zakresu podatku od wartości dodanej (fragment Memorandum Wyjaśniającego został "przytoczony za komentarzem do VI Dyrektywy VAT pod redakcją K Sachsa, Wydawnictwo C. H. Beck Warszawa 2003 str. 128).

W świetle polskich jak również unijnych przepisów każde świadczenie (czynność), za które świadczeniodawca otrzymuje ekwiwalent w postaci wynagrodzenia wypłaconego przez drugą stronę (o ile nie zostanie uznane za dostawę towarów), należy uznać za usługę w rozumieniu przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Wzajemną korelację pomiędzy wynagrodzeniem a otrzymywanym za nie świadczeniem potwierdza także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia) ETS uznał, iż "świadczenie usług realizowane jest "za wynagrodzeniem" w rozumieniu Dyrektywy i stąd podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy" (Komentarz do VI Dyrektywy VAT pod redakcją K. Sachsa Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2003 str. 45). Analogiczny wniosek przedstawił ETS w sprawie 102/85 pomiędzy Apple and Pear Developmant Coucil a Commissioners of Customs end Excise (Wielka Brytania).

W przypadku przedstawionym w opisie stanu faktycznego nie budzi wątpliwości fakt, iż istnieje ekiwalentność świadczeń pomiędzy stronami tj. Spółką i jej kontrahentem. W analizowanym przypadku usługą, za którą zapłatą jest premia, jest realizacja przez kontrahenta Spółki świadczenia w postaci osiągnięcia określonego poziomu obrotów przez tego kontrahenta co jednocześnie skutkuje zwiększeniem przychodów Spółki, poprawą pozycji rynkowej Spółki etc.

Nie można również uznać, iż w analizowanym przypadku dochodzi do tożsamości usługi oraz dostawy towarów, gdyż - co bardzo istotne - nie zachodzi tożsamość podmiotów świadczących tzn. kto inny świadczy usługę a kto inny dostarcza towar. Nie można więc uznać iż kontrahent nie świadczy na rzecz Spółki żadnej usługi, ponieważ usługa kontrahenta objęta jest już zakresem "dostawy towarów". Należy bowiem wyraźnie podkreślić, iż w zakresie dostawy towarów nie może się mieścić usługa kontrahenta, za którą dostaje on wynagrodzenie. W analizowanym przypadku Spółka dostarcza towary, za które wynagrodzenie otrzymuje od kontrahenta i jednocześnie zakupuje od tego kontrahenta usługę, za którą Wynagrodzeniem jest premia pieniężna wypłacana przez Spółkę.

Należy również zwrócić uwagę iż nie można uznać, ze brak jednoznacznej sankcji za nieosiągnięcie określonego pułapu zakupów świadczy o braku świadczenia usług - podmioty prawa są władne ustalić wzajemne świadczenie w ten sposób, że jedyną sankcją za ich niespełnienie będzie nieuzyskanie świadczenia drugiej strony. Uznanie, że brak wyraźnej sankcji lub możliwości wymuszenia wykonania zobowiązania stanowi o tym, że rzeczywiste usługi nie są usługami w świetle ustawy o VAT prowadziłoby do nieracjonalnych wniosków w zakresie wszelkich umów o świadczenie usług, gdyż możliwość wymuszenia wykonania świadczenia jest raczej wyjątkiem a nie zasadą w świetle polskiego prawa.

W świetle powyższego należy uznać, iż w sytuacji, gdy strony ustalą, iż Spółka wypłaci określoną premię pieniężną kontrahentowi, który osiągnie ustalone poziomy obrotów (wykonując dodatkowo - w przypadku niektórych kontrahentów - także inne czynności) to kontrahent świadczy na rzecz Spółki usługę w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe stanowisko potwierdziło również Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r. (nr PP3-812-11222/2004/AP/4026). W powyższym piśmie stwierdzono, iż w praktyce występują również sytuacje w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywanie terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W takim przypadku należy uznać, że wypłacana premia pieniężna związana jest z określonym zachowaniem nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Ministerstwo Finansów uznało więc, iż w sytuacji, gdy podmiot wypłaca premię pieniężną z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie to wypłacona premia pieniężna stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez nabywcę usługę. Stanowisko to podtrzymał sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów w odpowiedzi z dnia 28 grudnia 2007 r. na interpelację poselską nr 99.

Ministerstwo Finansów zastrzega jednak, iż powyższą sytuację należy odróżnić od sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty. W takim przypadku zdaniem Ministerstwa Finansów z czym zasadniczo należy się zgodzić - premia taka powinna być traktowana jak rabat. W analizowanym przypadku Spółka wypłaca premię pieniężną na podstawie obrotów uzyskanych w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych (miesięcy i kwartałów), a tym samym nie jest to premia, którą można powiązać z konkretną dostawą. W ciągu przyjętych okresów rozliczeniowych kontrahenci Spółki realizują bowiem szereg transakcji, zaś premia pieniężna wypłacana jest dopiero na podstawie wszystkich transakcji realizowanych w jednym miesiącu lub kwartale. Konsekwentnie premii pieniężnych wypłacanych przez Spółkę nie można uznać za rabat.

Potwierdzeniem powyższej Interpretacji jest także fakt, iż w niektórych przypadkach warunkiem wypłaty premii jest nie tylko osiągnięcie określonego przez strony poziomu obrotów kwartalnych bądź rocznych lecz także spełnienie innych warunków w tym terminowa zapłata należności, przygotowywanie stosownych raportów etc. W ocenie Spółki również w sytuacji, gdy strony ustaliły określony poziom obrotów zaś dodatkowo ustaliły w Umowie, że w przypadku nieosiągnięcia tego poziomu obrotów klient otrzyma premię proporcjonalnie obniżoną-to również premia pieniężna z tego tytułu jest wynagrodzeniem za świadczoną przez kontrahenta usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przedstawioną powyżej argumentację potwierdza wiele interpretacji organów skarbowych, w tym między innymi wydanych przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 10 2007 r. (nr IPPP1/443-284/07-2/BS)

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2007 r. (nr ITPP1/443-1/07/KM) oraz z dnia 30 kwietnia 2008 r. (NR ITPP1/443-209/08/PS).

Na stronach internetowych Ministerstwa Finansów zostały zamieszczone także inne interpretacje potwierdzające przedstawione powyżej stanowisko Spółki.

Prawo do odliczenia

Uznając, iż premia pieniężna (bonus) wypłacana przez Spółkę stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez kontrahenta usługę (w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to Spółce - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - przysługuje prawo do obniżenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez kontrahenta, dokumentującej otrzymanie premii pieniężnej. Oznacza to również, iż w każdym z opisanych w stanie faktycznym przypadków Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur wysławionych przez kontrahentów.

Spółka uprzejmie prosi o wydanie interpretacji, która będzie potwierdzała przedstawione powyżej stanowisko Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Z powyższego wynika, ze ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

I tak, z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L . 347 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy o VAT, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Dodać należy, iż zgodnie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży samochodów i motocykli odbiorcom zewnętrznym. Spółka zawiera z kontrahentami stosowne umowy, na podstawie których wypłaca im premie pieniężne po spełnieniu określonych warunków. Premie pieniężne wypłacane są na podstawie obrotów uzyskanych w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych (miesięcy, kwartałów), mają charakter procentowy i nie są związane z żadną konkretną dostawą. Niektóre umowy przewidują, iż warunkiem przyznania premii jest spełnienie dodatkowych świadczeń takich jak przedstawienie przez kontrahentów odpowiednich raportów, brak zaległości z zapłatą jakichkolwiek płatności, etc. Z uzupełnienia do przedmiotowego wniosku wynika, że uzyskanie premii nie wiąże się z odpowiednim eksponowaniem towarów, z nabywaniem towarów wyłącznie od Spółki, czy też z obowiązkiem posiadania pełnego asortymentu Spółki przez kontrahenta. Ponadto Wnioskodawca nie wskazał konkretnego symbolu PKWiU jakiego można przypisać czynnościom wykonywanych przez kontrahenta wobec Spółki. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na wystawionej przez kontrahenta fakturze VAT dokumentującą otrzymaną przez kontrahenta premię pieniężną.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że otrzymywane przez kontrahentów premie pieniężne nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywania przez kontrahentów zakupów o określonym wolumenie w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych (miesięcy, kwartałów), zamawiania towarów o określonej wartości w określonym przedziale czasu, braku zaległości płatniczych, czy też przedstawiania odpowiednich (zgodnych z wymogami Spółki) raportów. Co więcej, niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu zakupów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Premia przyznana przez Wnioskodawcę stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Reasumując należy uznać, iż w sytuacji przedstawionej w przedmiotowym wniosku otrzymujący premie nie świadczy na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem czynność ta nie podlega u niego opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. W konsekwencji, jeżeli kontrahenci nie świadczyli usług na rzecz Spółki, to wystawione przez nich faktury, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią dla Wnioskodawcy podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich wykazanego.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. wskazać należy, że zostało ono wydane na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.), w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej. W piśmie tym Minister wyjaśnił, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom premii pieniężnych powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat, m.in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone. Jednocześnie w przedmiotowym piśmie Minister Finansów zwrócił uwagę, iż "z uwagi jednak na różnorodny charakter wykonywanych czynności lub zachowań, w wyniku których są wypłacane premie pieniężne (...) należy mieć na uwadze określony stan faktyczny występujący u podatnika (...)".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl