IPPP3/443-687/13-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% podatku w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% podatku w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną w Polsce dla celów podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") jako czynny podatnik VAT oraz zarejestrowaną dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT) z terytorium Polski do kontrahentów w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: "UE"), Kontrahenci, o których mowa powyżej, są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważne numery VAT UE. Właściwe i ważne numery VAT UE kontrahentów oraz numer VAT UE Wnioskodawcy są wykazywane na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach VAT dokumentujących WDT. Transport towarów od Wnioskodawcy do kontrahentów w innych krajach UE jest dokonywany przez zewnętrzną firmę przewozową.

W celu zastosowania 0% stawki VAT w odniesieniu do WDT, objętych zakresem przedmiotowym niniejszego wniosku, Wnioskodawca dysponuje następującym zestawem dowodów (w formie dokumentów) potwierdzającym fakt wywozu towarów z Polsku ich dostarczenia do kontrahenta w innym kraju UE:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika

* kopia faktury sprzedażowej (nie zawsze podpisana przez kontrahenta)

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (nie zawsze podpisana przez kontrahenta)

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jakie dowody łącznie powinien posiadać Wnioskodawca, aby mógł stosować 0% stawkę VAT względem dokonanych WDT.

2. Czy kopia faktury sprzedażowej i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku muszą być podpisane przez kontrahenta i przesłane pocztą lub w formie elektronicznej aby Wnioskodawca aby mógł stosować 0% stawkę VAT względem dokonanych WDT.

Zdaniem Wnioskodawcy: zgodnie z art. 42 ust. 3 dokumenty, jakie Wnioskodawca powinien posiadać łącznie uprawniające do zastosowania stawki 0% względem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów to:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika ze towary zostały dostarczone do miejsca och przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* kopia faktury,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 42 ust. 3 kopia faktury i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku nie muszą być podpisane przez kontrahenta - w przepisach ustawy VAT nie ma takiego wymogu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Artykuł 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski, zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Dla uznania więc danej czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Zatem zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, wedle stawki 0% (z prawem do odliczenia) powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce dla celów podatku od towarów i usług, jako czynny podatnik VAT oraz dla celów transakcji wewnątrzwspólnntowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów z terytorium Polski do kontrahentów w innych krajach Unii Europejskiej. Kontrahenci, są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważne numery VAT UE. Właściwe i ważne numery VAT UE kontrahentów oraz numer VAT UE Wnioskodawcy są wykazywane na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach VAT dokumentujących WDT. Transport towarów od Wnioskodawcy do kontrahentów w innych krajach UE jest dokonywany przez zewnętrzną firmę przewozową.

W celu zastosowania 0% stawki VAT w odniesieniu do WDT, objętych zakresem przedmiotowym niniejszego wniosku, Wnioskodawca dysponuje następującym zestawem dowodów (w formie dokumentów) potwierdzającym fakt wywozu towarów z Polski i ich dostarczenia do kontrahenta w innym kraju UE:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, kopia faktury sprzedażowej (nie zawsze podpisana przez kontrahenta), specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (nie zawsze podpisana przez kontrahenta)

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, jakie dowody łącznie powinien Wnioskodawca posiadać, aby mógł stosować 0% stawkę VAT względem dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Jak i czy kopia faktury sprzedażowej i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku muszą być podpisane przez kontrahenta i przesłane pocztą lub w formie elektronicznej, aby Wnioskodawca, mógł stosować 0% stawkę VAT względem dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Zainteresowanego spełniają definicję wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zaznaczyć należy, że w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką 0%.

Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków, o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Towary będące przedmiotem WDT są transportowane przez zewnętrzną firmę przewozową z Polski do kraju przeznaczenia, do kontrahentów zarejestrowanych dla potrzeb VAT w kraju Unii Europejskiej innym niż Polska. Nabywcy towarów, na rzecz których Wnioskodawca dokonuje dostawy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, które dotyczą kwestii określenia dokumentów uprawniających do zastosowania stawki, 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wskazać należy, że mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, iż w przypadku, gdy towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów są transportowane przez zewnętrzną firmę transportową wynajętego przez Wnioskodawcę z Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, to w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu dokonania tej transakcji, w sytuacji gdy, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju oraz

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

Zauważyć, bowiem należy, że iż pkt 2 ust. 3 art. 42 ustawy dotyczący kopii faktury został uchylony art. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. Tym samym kopia faktury nie jest elementem obowiązkowym, jako dokument potwierdzający wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem Wnioskodawca winien posiadać wyżej wskazane dokumenty, jako elementy niezbędne potwierdzające fakt wywozu towaru z terytorium Polski i fakt dostarczenia towaru do jego nabywcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących posiadania przez Niego kopii faktury dokumentującej przedmiotową transakcję i specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podpisanych przez kontrahenta (nabywcę towaru) wskazać należy, że zasady dotyczące faktur sprzedaży zawarte w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), nie wymagają podpisu odbiorcy faktury.

Zatem, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania kopii faktury VAT i specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podpisanych przez odbiorcę.

Wskazać należy również, że prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.