IPPP3/443-68/13-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od lat 70 XX w. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem nieruchomości rolnej, w skład której wchodzą grunty i zabudowania gospodarskie, nabytej w drodze spadkobrania po rodzicach (rolnikach). Wnioskodawca jest (emerytowanym) rolnikiem. Ww. nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza dokonać podziału geodezyjnego ww. nieruchomości na mniejsze działki rolne w celu ich sprzedaży. Przychody ma zamiar (w większości) przekazać jako darowiznę na rzecz swoich dzieci.

Wnioskodawca nie planuje dokonywać szczególnych czynności, mających na celu sprzedaż (reklama, inne szczególne działania marketingowe, wprowadzenie ulepszeń na nieruchomości, itp.). Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Przed sprzedażą ma dojść do zmiany kwalifikacji gruntu na "pod zabudowę".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości (działek), do tej pory stanowiącej majątek osobisty Wnioskodawcy, będzie stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek wydzielonych z ww. nieruchomości rolnej, stanowiącej majątek osobisty nabyty w drodze spadkobrania, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Z mocą od 1 kwietnia 2013 r. (na mocy ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług) zmianie ulegnie definicja działalności gospodarczej, określona w art. 15 ust. 2 Ustawy VAT. - Działalność gospodarcza, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. "obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Nowa definicja działalności gospodarczej różni się od definicji obowiązującej do dnia 31 marca 2013 r. - nie zawiera bowiem sformułowania: " (...) również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy".

Należy zauważyć, że zmiana ta eliminuje wątpliwości interpretacyjne w przypadkach podobnych do przedmiotowej sytuacji. Wątpliwości te ostatecznie zostały rozwiane dzięki sądom administracyjnym, które doprowadziły do ustalenia się jednolitej linii orzeczniczej. Zgodnie z nią, sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości, stanowiącej majątek osobisty, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT (w dotychczasowym brzmieniu).

Orzecznictwo to tym bardziej zachowuje swoją aktualność w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

W wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt. I FSK 1043/08) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że: "Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną".

Zawodowa (profesjonalna) działalność handlowca polega na nabywaniu i towarów i ich późniejszej sprzedaży z zamiarem zysku. Zatem za działalność handlową nie może być uznana sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz został nabyty w drodze spadkobrania.

W konsekwencji oznacza to, że w przypadku sprzedaży działek, wydzielonych z nieruchomości rolnej, należącej do majątku osobistego, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie może być uznany za handlowca (przedsiębiorcę) w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT.

Przede wszystkim wskazać należy na okoliczność, że gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył w drodze dziedziczenia. Zatem nie nabywał go w celu odprzedaży. Natomiast sam podział części nieruchomości na określoną liczbę działek nie świadczy o zamiarze prowadzenia profesjonalnej działalności handlowej. - Jest to czynność, która ma za zadanie ułatwienie sprzedaży. Zatem taka działalność jest działalnością okazjonalną i nie może być kwalifikowana jako prowadzenie (handlowej) działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie może być uznany za podatnika dla celów Ustawy VAT. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych. Należy tu wskazać przykładowo:

- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt. I FPS 3/07):

"przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód.

Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarowi usług <...>

jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta handlowca usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy czy tez wielokrotnie.

Taka zaś właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki nabywany bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach jednemu lub wielu nabywcom z zyskiem lub bez nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT'.

- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2010 r. (sygn. akt I FSK 1902/08):

"Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych). Jeżeli sprzedane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej sprzedawca nie może być uznany za handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. (...)

Tylko gdy osoba sprzedająca takie działki swoim zachowaniem wykaże, ze realizując tę sprzedaż działa i chce działać w charakterze podatnika (handlowca który nabył grunty w celu ich zbycia i chce oprócz tej sprzedaży kontynuować tego rodzaju aktywność), czyli podmiotu prowadzącego w tym zakresie działalność profesjonalną, stałą i zorganizowaną sprzedaż taka będzie opodatkowana VAT. Na taki profesjonalny charakter wskazywać może również skala prowadzonej działalności handlowej nieograniczająca się do kilku gruntów, wskazująca na zorganizowaną na stałe a nie jedynie okazjonalną działalność w tym zakresie."

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2008 r. (sygn. akt I FSK 415/07),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z 27 czerwca 2008 r. (sygn. akt I FSK 253/08),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2009 r. (sygn. akt I FSK 1629/01),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 132/09),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 201I r. (sygn. akt. I FSK 1482/10),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2012 r. (sygn. akt. I FSK 1707/11),

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2012 r. (sygn. akt. I FSK 1118/11):

"Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. (...)

Podjęcie, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, deweloperskich czy innych tego rodzaju usługo o zbliżonym charakterze.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości rolnej, stanowiącej majątek osobisty nabyty w drodze spadkobrania, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. W konsekwencji, Wnioskodawca nie może zostać uznany za podatnika na gruncie Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie zatem z ww. przepisami, zarówno grunty, jak i budynki i budowle na nich posadowione spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

I tak, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w świetle art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, powołanego również przez Wnioskodawcę, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U.UE L347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że od lat 70 XX w. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem nieruchomości rolnej, w skład której wchodzą grunty i zabudowania gospodarskie, nabytej w drodze spadkobrania po rodzicach (rolnikach). Wnioskodawca jest (emerytowanym) rolnikiem. Ww. nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza dokonać podziału geodezyjnego ww. nieruchomości na mniejsze działki rolne w celu ich sprzedaży. Przychody ma zamiar (w większości) przekazać jako darowiznę na rzecz swoich dzieci. Wnioskodawca nie planuje dokonywać szczególnych czynności, mających na celu sprzedaż (reklama, inne szczególne działania marketingowe, wprowadzenie ulepszeń na nieruchomości, itp.). Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Przed sprzedażą ma dojść do zmiany kwalifikacji gruntu na "pod zabudowę".

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań (takich jak wprowadzenie ulepszeń na nieruchomości, ogrodzenie działek, działania marketingowe itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W konsekwencji w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, zbywając nieruchomości stanowiące jej majątek prywatny, korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do zapisów orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc zatem pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe i przedstawiony wyżej stan prawny stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę działek, o których mowa we wniosku, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany bowiem, w związku z dostawą przedmiotowych działek, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.