IPPP3/443-677/09-4/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-677/09-4/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku uiszczenia podatku przez komornika sądowego od dokonanej sprzedaży nieruchomości w trybie licytacji publicznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku uiszczenia podatku przez komornika sądowego od dokonanej sprzedaży nieruchomości w trybie licytacji publicznej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-677/09-2/KT z dnia 21 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dokonała sprzedaży na licytacji publicznej nieruchomości objętej KW, położonej w Pruszkowie przy ul... do dłużnika Leszka S, zam. w O, ul. F.

Lokal będący przedmiotem sprzedaży stanowi odrębną nieruchomość lokalową o powierzchni 36,97 m#178;. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą.

Ponadto w nadesłanym uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż podatnik nabył nieruchomość w 2004 r. Jest to lokal mieszkalny, znajduje się w budynku mieszkalnym. Podatnik nie ponosił wydatków na ulepszenie lokalu.

Ww. lokal jest wynajmowany spółce, która poczyniła nakłady zmierzające do wykończenia lokalu ze stanu surowego, występującego w chwili podpisania umowy najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od dokonanej w trybie licytacji publicznej sprzedaży ww. nieruchomości powinien zostać odprowadzony podatek od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z dotychczasowego orzecznictwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz przedstawionej przez Sędziego Wizytatora do spraw egzekucyjnych opinii wynika, iż nie jest możliwe w obowiązującym stanie prawnym ustalenie i odprowadzenie przez Komornika Sądowego podatku od towarów i usług od sprzedanych w drodze egzekucji nieruchomości.

W ocenie Komornika Sądowego nie jest on płatnikiem podatku VAT od czynności dostarczenia w drodze licytacji nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Do obowiązków płatnika, zgodnie z treścią art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), należy natomiast obliczenie i pobranie od podatnika podatku i wpłacenie go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Z powyższych przepisów wynika, iż komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, tzn. w przypadku, gdy dłużnik - właściciel towarów, występował będzie jako podatnik podatku od towarów i usług - wówczas komornik będzie płatnikiem VAT z tytułu dostawy tego towaru. W przypadku natomiast, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

A zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy o VAT, i podmiotowym, tj., gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Z powyższej definicji wynika, że za działalność gospodarczą dla potrzeb ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły, ale również czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej wykonywane sporadycznie, a nawet jednorazowo - jednak jedynie wtedy, gdy okoliczności wykonywania tych czynności wskazują na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Prowadzenie działalności gospodarczej i posiadanie statusu podatnika podatku VAT nie przesądza jednak o tym, że każda czynność dokonana przez tę osobę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy rozróżnić transakcje realizowane przez podatnika jako osobę prywatną i jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, będący komornikiem sądowym wskazuje, że w drodze licytacji publicznej dokonał sprzedaży należącego do dłużnika lokalu mieszkalnego o powierzchni 36,97 m#178;., znajdującego się w budynku mieszkalnym i stanowiącego odrębną nieruchomość lokalową. Podatnik (właściciel lokalu) prowadzi działalność gospodarczą; przedmiotową nieruchomość nabył w 2004 r. i nie ponosił wydatków na jej ulepszenie. Lokal jest wynajmowany spółce, która poczyniła nakłady w celu wykończenia lokalu ze stanu surowego, występującego w chwili podpisania umowy najmu.

A zatem w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje zbycia majątku będącego źródłem przychodów. Tym samym omawiana transakcja sprzedaży lokalu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ należy ją potraktować jako dostawę towaru dokonaną przez podatnika podatku VAT. Sprzedaż majątku wykorzystywanego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej bezsprzecznie wiąże się z tą działalnością, gdyż stanowi zbycie aktywów przedsiębiorcy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że komornik sądowy, dokonując sprzedaży w imieniu i na rzecz dłużnika będącego podatnikiem podatku VAT, jest zobowiązany do zastosowania stawki podatku VAT właściwej dla przedmiotu sprzedaży.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2009 r., na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Biorąc zatem pod uwagę powołane przepisy oraz opierając się na informacjach przedstawionych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Podstawą tego zwolnienia jest art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - o ile warunki odnoszące się do pierwszego zasiedlenia (zdefiniowanego w cyt. wyżej art. 2 pkt 14) są spełnione, lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy - przy założeniu, że podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w stosunku do tej nieruchomości.

Tym samym Komornik Sądowy nie jest zobowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu dostawy, dokonanej w trybie licytacji publicznej, nieruchomości będącej własnością dłużnika. Oznacza to, iż omawiana transakcja rodzi obowiązek podatkowy, jednak na mocy ww. preferencji podatkowej korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł W przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Z uwagi na to, że Strona wniosła w dniu 4 sierpnia 2009 r. opłatę w wysokości 75 zł, tj. wyższą od należnej, różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl