IPPP3/443-667/11-4/KC - Zasady wystawiania faktur VAT w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów w ramach tzw. transakcji łańcuchowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.), uzupełnione pismem w dniu 11 lipca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie Organu z dnia 29 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowo wystawionej faktury dla kontrahenta francuskiego - jest prawidłowe.

W dniu 10 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 11 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowo wystawionej faktury dla kontrahenta francuskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zajmuje się zleceniem wykonania stojaków reklamowych na terenie Polski, a następnie wysyła te stojaki do państw unijnych (transakcja łańcuchowa). Często zdarza się tak, że zamawiający (podmiot francuski) życzy sobie, aby towar został wysłany bezpośrednio do magazynu kontrahenta, który zlecił wykonanie tych towarów Francuzowi. Magazyny finalnych odbiorców znajdują się na terenie całej Europy, ale wysyłka towarów dokonywana jest tylko na terenie Unii Europejskiej. Towar z Polski wyjeżdża bezpośrednio do magazynu odbiorcy np. do magazynu niemieckiego nie dociera bezpośrednio na teren państwa, w którym zamawiający (Francuz) ma swoją siedzibę. Podmiot francuski, na rzecz którego wykonywane jest zlecenie, nie posiada nr NIP unijnego na terenie Niemiec. W opisanych transakcjach łańcuchowych za organizację transportu odpowiedzialna jest Spółka - jako podmiot realizujący zamówienie. Na zlecenie Spółki zamawiana jest usługa kurierska lub transportowa, to Spółka ponosi odpowiedzialność za nieterminowe zrealizowanie dostawy.

Kontrahenci przykładowej transakcji łańcuchowej posługują się następującymi numerami identyfikacyjnymi: Spółka Polska PL, Spółka niemiecka DE, Spółka francuska FR.

Faktura VAT wystawiona przez Spółkę polską dla kontrahenta francuskiego zawiera dane nabywcy francuskiego, jego adres i nr NIP, ilość towaru, nazwę towaru w języku polskim wraz z podaniem jego symbolu, stawkę VAT 0%, nr CMR-ki oraz adnotację "podatek VAT opłacany w kraju nabywcy towarów zgodnie z jego siedzibą". Tylko na CMRC-e jest wskazywane miejsce transportu zgodnie z dyspozycją nabywcy - Spółki francuskiej, czyli magazyn w Niemczech Spółki niemieckiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy faktura jest prawidłowo wystawiana dla kontrahenta francuskiego.

Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowo wystawia fakturę VAT WDT. Zdaniem Spółki rzeczywistym nabywcą towarów jest Spółka francuska, gdyż to ona składa zamówienie i ona jest płatnikiem za towary, chociaż towar przekazywany jest bezpośrednio do finalnego odbiorcy (Spółki niemieckiej). Dlatego też faktura jest wystawiana dla podmiotu francuskiego, a podmiot niemiecki nie jest wykazywany na fakturze, występuje tylko na CMR-ce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako czynnym podatnik podatku od towarów i usług wysyła stojaki reklamowe, wykonane na terenie Polski do państw unijnych (transakcja łańcuchowa). Zdarza się, że podmiot francuski-zamawiający życzy sobie, aby towar został wysłany bezpośrednio do kontrahenta, który zlecił wykonanie tych towarów Francuzowi, tj. do magazynu w Niemczech. Faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę dla kontrahenta francuskiego zawiera dane nabywcy francuskiego, jego adres i numer identyfikacji podatkowej, ilość towaru, nazwę towaru w języku polskim wraz z podaniem jego symbolu, stawkę VAT 0%, numer listu CMR oraz adnotację "podatek VAT opłacany w kraju nabywcy towarów zgodnie z jego siedzibą". Jedynie na dokumencie przewozowym wskazywane jest miejsce transportu zgodnie z dyspozycją nabywcy, czyli magazyn w Niemczech.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy prawidłowo wystawia faktury VAT dla francuskiego kontrahenta, skoro miejscem przeznaczenia towarów jest magazyn znajdujący się na terenie Niemiec a towar odbiera odbiorca finalny, tj. Spółka niemiecka.

Przepisy ustawy określają miejsce dostawy towarów w przypadkach, gdy towar jest wysyłany lub transportowany przez podatnika, przez nabywcę lub osobę trzecią do podmiotu, dla którego jest dokonywana dostawa. Miejscem dostawy towarów jest zatem w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Poza powołaną wyżej generalną zasadą, zapisaną w art. 22 ust. 1 pkt 1, ustawa wprowadza również dodatkowe zasady określenia miejsca świadczenia w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy to towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy. Wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka czy transport, więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalać miejsce świadczenia w oparciu o powyższą regułę ogólną. W transakcjach łańcuchowych tylko jedna dostawa ma charakter ruchomej (dostawy z transportem). Pozostałe dostawy to formalnie dostawy towarów nietransportowanych. Jeśli zatem poprzez łańcuch dostaw towary są przemieszczone z jednego państwa członkowskiego do innego, może mieć miejsce tylko jedna dostawa wewnątrzwspólnotowa oraz tylko jedno nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Wnioskodawca w swoim stanie faktycznym stwierdza, że jest odpowiedzialny za organizację transportu - jako podmiot realizujący zamówienie. Na zlecenie Wnioskodawcy zamawiana jest usługa kurierska lub transportowa i to On ponosi odpowiedzialność za nieterminowe zrealizowanie dostawy. Zatem dostawa towarów dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta francuskiego jest tzw. "dostawą ruchomą" i opodatkowana jest w miejscu rozpoczęcia transportu towarów, tj. w Polsce.

Prawidłowa faktura to dokument spełniający wymogi formalne i materialne. Szczególną moc dowodową nadaje temu dokumentowi art. 106 ustawy, upoważniając do wystawienia faktury podatników dokumentujących dokonaną czynność opodatkowaną, w szczególności dokonanie sprzedaży. Faktura jest więc dokumentem księgowym, którego zasadniczą funkcją jest udokumentowanie transakcji i umożliwienie poprawnego ujęcia jej w księgach zarówno sprzedawcy, jak i nabywcy.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Na mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Z kolei § 5 ust. 1 zawiera zapis, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W ust. 10 tego samego przepisu stwierdza się, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Wnioskodawca podaje, że posiada wszystkie dane kontrahenta francuskiego, tzn. jego adres oraz numer NIP. Wskazuje, że wystawiana przez Niego faktura zawiera nazwę i ilość towaru, symbol i opodatkowana jest taka dostawa stawką w wysokości 0% podatku.

Konkludując, wystawiana przez Wnioskodawcę faktura VAT dla kontrahenta francuskiego dokumentuje dostawę wewnątrzwspólnotową towaru, który wysyłany z Polski trafia bezpośrednio do odbiorcy finalnego, jakim jest Spółka niemiecka. Na fakturze takiej powinny znajdować się dane sprzedawcy i nabywcy towaru tj. kontrahenta francuskiego, który dodatkowo winien mieć właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany mu przez państwo członkowskie, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Kwestia prawidłowości zastosowania przez Wnioskodawcę stawki podatku w wysokości 0% dla przedmiotowej dostawy nie była przedmiotem niniejszej interpretacji prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.