IPPP3/443-658/09-2/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 października 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-658/09-2/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 4 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków na reprezentację oraz opodatkowania nieodpłatnego zużycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa odliczenia podatku od wydatków na reprezentację oraz opodatkowania nieodpłatnego zużycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z polityką firmy, na koniec każdego roku finansowego, formułowana jest strategia marketingowa, w której ustalane są m.in. kierunki działań, jakie Spółka będzie podejmować w celu zapewnienia skutecznej promocji swoich towarów handlowych, a co za tym idzie zwiększenia ich sprzedaży. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i w ramach działań prowadzących do realizacji strategii marketingowej, Spółka organizuje spotkania biznesowe z kontrahentami, które mają na celu przedstawienie oferty firmy, uzgodnienie szczegółów współpracy z kontrahentami w następnym roku, a także zapoznanie z zasadami współpracy na rynku wewnątrz Unii Europejskiej.

W szczególnych przypadkach, kiedy dla Spółki pozyskanie lub utrzymanie danego klienta ma szczególne znaczenie (zwłaszcza, gdy świadczone usługi generują znaczne przychody dla Spółki), konieczna staje się jego indywidualna obsługa, mająca na celu indywidualne ustalenie warunków współpracy.

Spotkania z kontrahentami, z którymi Spółka współpracuje, mają także charakter reklamowy, o czym świadczy fakt, ze służą one zachwalaniu towarów, prezentowaniu ich zalet i zachęcaniu do ich kupna. Spotkania takie odbywają się poza siedzibą Spółki, na których zapewnia się uczestnikom wyżywienie i zakwaterowanie. Spółka ponosi koszty związane z organizacją spotkania, takie jak koszty wyżywienia i zakwaterowania.

Spółka ponosi szereg wydatków, m.in. na usługi gastronomiczne, zakup artykułów spożywczych w trakcie spotkań Zarządu i rozmów z aktualnymi i potencjalnymi partnerami biznesowymi. Jeśli spotkania odbywają się w biurze Spółki, Spółka w czasie tych spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami kanapki (drobny poczęstunek), zwłaszcza, jeśli spotkanie się przedłuża. Zdarza się również, że spotkanie z kontrahentem ma miejsce poza biurem Spółki, np. przedstawiciel Spółki proponuje spotkanie kontrahentowi w restauracji. W takim przypadku Spółka ponosi koszty posiłku (np. lunchu czy kolacji). Spółka umawia się zazwyczaj w restauracji i zamawia posiłki z menu. Spółka podkreśla, że takie spotkanie w restauracji nie ma charakteru wytwornej i okazałej kolacji (obiadu lub lunchu), czy specjalnie zorganizowanej imprezy. W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe. Przykładowo, Spółka ustala warunki sprzedaży towarów, przedstawia aktualną ofertę handlową, negocjuje postanowienia umów zawieranych z kontrahentami, itp. Celem, dla którego organizowane jest spotkanie, nie jest chęć okazania przepychu. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż celem nieodpłatnego przekazania towarów nie jest samo przysporzenie na rzecz obdarowanych, ale zwiększenie poprzez to przysporzenie ilości sprzedawanych produktów.

Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na zorganizowanie spotkania biznesowego, w przypadku uznania ich za wydatki poniesione na potrzeby reprezentacji.

2.

Czy Spółka powinna opodatkować podatkiem VAT towary zużyte w trakcie spotkania z kontrahentami.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Od 1 grudnia 2008 r. nowelizacją ustawy o VAT zlikwidowano zakaz odliczania podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wydatek na ich nabycie nie stanowi kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W aktualnym stanie prawnym, zdaniem Spółki, podatek VAT zawarty w wydatkach poniesionych na reprezentację, jako wydatkach związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega odliczeniu od podatku należnego.

W związku z powyższym należy uznać, że wyłączeniem z prawa do odliczenia podatku naliczonego są objęte usługi gastronomiczne, które nie obejmują usług cateringowych.

2.

Spółka stoi na stanowisku, że wydawane kontrahentom posiłki podczas spotkania biznesowego mają związek z działalnością gospodarczą Spółki i nie ma Ona obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług.

W ocenie Spółki do wymienionych czynności ma zastosowanie przepis art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Z treści tego artykułu wynika bowiem, że ustawodawca rozróżnia czynności przekazania od zużycia towarów, a ponadto poddał opodatkowaniu zużycie określonych w tym przepisie towarów, gdy zużycie to następuje na cele osobiste ściśle określonych osób. Z analizy pkt 2 ww. artykułu, który odnosi się do czynności przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy, nie wynika, aby w pojęciu "wszelkie inne przekazanie towarów" mieściła się również czynność zużycia towarów. Zdaniem Spółki nieodpłatne zużycie towarów na cele reprezentacji i reklamy w ramach działalności przedsiębiorstwa, jakim jest poczęstunek dla kontrahentów Spółki, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług, o kwotę podatku naliczonego w części, w jakiej nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Zatem pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością podatnika wystepuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i w ramach realizacji strategii marketingowej, Spółka organizuje spotkania biznesowe z kontrahentami. Spółka ponosi szereg wydatków, m.in. na usługi gastronomiczne i zakup artykułów spożywczych, zużywanych w trakcie spotkań Zarządu i rozmów z partnerami biznesowymi. Jeśli spotkania odbywają się w biurze Spółki, Spółka w czasie tych spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę, drobne słodycze, kanapki. Zdarza się również, że spotkanie z kontrahentem ma miejsce poza biurem Spółki, w restauracji. W takim przypadku Spółka ponosi koszty posiłku. Poza siedzibą Spółki odbywają się także spotkania, na których zapewnia się uczestnikom wyżywienie i zakwaterowanie. Spółka ponosi wówczas koszty związane z organizacją spotkania, takie jak koszty wyżywienia i zakwaterowania.

Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy zakupione towary i usługi, które tylko w sposób pośredni związane są z działalnością podatnika, a więc nie służą dalszej odsprzedaży ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, są przez podatnika przekazywane do wykorzystania klientom, w okolicznościach wskazanych powyżej.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) w dziale 55 - "usługi hotelarskie i gastronomiczne", ustawodawca sklasyfikował pod symbolem PKWiU 55.3 "usługi gastronomiczne", natomiast "usługi stołówkowe i cateringowe" posiadają symbol PKWiU 55.5. Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługa cateringowa stanowi usługę odrębną od gastronomicznej. W powołanym przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, ustawodawca wymienił jedynie usługi gastronomiczne, tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Powyższa analiza przepisów ustawy wskazuje, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, określonego w fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług na potrzeby reprezentacji, związanych pośrednio lub bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi - z wyłączeniem usług noclegowych i gastronomicznych, w stosunku do których, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, prawo do odliczenia nie przysługuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Z cytowanych wyżej przepisów, tj. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Nie podlega zatem opodatkowaniu nieodpłatna czynność zużycia towarów na cele reprezentacji i reklamy w ramach prowadzonej działalności, w przypadku, gdy beneficjentem jest kontrahent przedsiębiorcy - osoba trzecia, nie będąca pracownikiem, udziałowcem, ani inną osobą która została wymieniona w przepisie art. 7 ust. 2 pkt 1.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w celu promocji oferowanych produktów i zwiększenia poziomu sprzedaży oraz uzgodnienia warunków współpracy z klientami, Spółka podejmuje szereg działań promocyjno-marketingowych, w tym organizuje spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki, w trakcie których następuje zużycie artykułów spożywczych, takich jak napoje i drobne przekąski. Oznacza to, iż w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do zużycia artykułów handlowych przez krąg osób wymienionych w dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdza się, że zużycie przez Spółkę artykułów spożywczych podczas spotkań z kontrahentami stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych wydana została odrębna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego nr IPPB5/423-444/09-2/JC z dnia 28 września 2009 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl