IPPP3/443-647/13-2/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 października 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-647/13-2/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia i zbycia energii elektrycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia i zbycia energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X zamierza rozpocząć świadczenie usług w zakresie pośrednictwa w obrocie energią elektryczną realizowanym przez E. SA. Zgodnie z ustawą o giełdach towarowych X. pośrednicząc w obrocie energią elektryczną działałby w imieniu własnym, ale na rachunek klienta. Schemat działań podejmowanych przez X. wyglądałby następująco: działając w imieniu własnym, ale na rachunek klienta dającego zlecenie X. nabywałby albo zbywałby energię elektryczną przy pośrednictwie E. W przypadku otrzymania zlecenia kupna X. nabywałby określoną ilość energii na E., w związku z czym E. wystawiałoby fakturę VAT na rzecz X., zaś X. wystawiałby następnie taką fakturę na rzecz swego klienta. W przypadku otrzymania zlecenia sprzedaży X. będzie nabywał energię elektryczną od swego klienta w związku z czym klient będzie wystawiał na rzecz X. fakturę. Następnie X. będzie sprzedawał energię elektryczną na rzecz E. (wystawiając na jej rzecz fakturę). E. będzie zbywała energię na rzecz finalnego nabywcy.X powziął wątpliwości co do konsekwencji podatkowych w zakresie podatku akcyzowego w sytuacji, gdy X. będzie dokonywał na E. nabycia energii elektrycznej na rzecz klienta, który nie posiada koncesji na wytwarzanie, dystrybucję i obrót energią elektryczną w rozumieniu Prawa Energetycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w przypadku nabycia na E. energii elektrycznej na rzecz klienta, który nie posiada koncesji na wytwarzanie, obrót albo dystrybucję energii elektrycznej w obrocie energią elektryczną może powstać po jego stronie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

2. Jakie obowiązki powstaną w przypadku sprzedaży energii elektrycznej przez X. na rzecz podmiotów innych niż E., które nie posiadają koncesji na wytwarzanie, obrót albo dystrybucję energii elektrycznej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1.

W myśl ustawy o podatku akcyzowym na gruncie podatku akcyzowego podmiot dokonujący czynności podlegających akcyzie jest podatnikiem akcyzy. Stosownie do art. 9 Ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

* nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

* sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

* zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający wyżej wspomniane koncesje;

* zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający wyżej wspomnianych koncesji, który wyprodukował tę energię;

* import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

* zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym nabywcą końcowym jest co do zasady podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu Prawa energetycznego. Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym za nabywcę końcowego nie są uważane:

* spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w ustawie o giełdach towarowych (zgodnie z art. 5 ust. 3a ustawy o giełdach towarowych spółka prowadząca giełdę może być wyłącznie stroną transakcji w celu dokonania rozliczeń transakcji zawartych przez członków giełdy),

* towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji przeprowadzania transakcji giełdowych czyli umów dotyczących towarów giełdowych, zawartych na giełdzie w czasie i w sposób przewidziany dla zawierania takich umów przez członków giełdy oraz zleceniodawców, który zawarli odpowiednie umowy z domami maklerskimi (Art. 9 ust. 2 ustawy o giełdach towarowych) lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.),

* giełdowej izby rozrachunkowej lub Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w punkcie powyżej,

* spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Analizując powyżej wskazane regulacje należy wskazać, że wyłączenie z definicji nabywcy końcowego dotyczy jedynie nabywania przez towarowe domy maklerskie albo domy maklerskie energii elektrycznej w ramach transakcji giełdowych dokonywanych na odpowiedniej giełdzie towarowej. Regulacje te mają na celu zapobieżenie rozszerzenia tego wyłączenia na sprzedaż np. na rzecz towarowego domu maklerskiego albo domu maklerskiego energii elektrycznej przeznaczonej do konsumpcji przez te instytucje.

Zgodnie z powyższym należy uznać, że X. nabywając w ramach transakcji giełdowych zawieranych z E. energię elektryczną w imieniu własnym, ale na rachunek klienta nie stanowi nabywcy końcowego.

Mając na uwadze, że X. nie będzie zużywał nabywanej na E. energii elektrycznej dla celów własnych, to należy uznać, że Spółka byłaby podatnikiem akcyzy jedynie wówczas, gdyby sprzedawała energię elektryczną na rzecz nabywcy końcowego czyli podmiotu nie posiadającego koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu Prawa energetycznego, który nie jest E., towarowym domem maklerskim i domem maklerskim w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych, giełdową izbą rozrachunkową lub KDPW S.A. albo spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi nabywającą energię elektryczną w związku z wykonywaniem funkcji, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 2.

W sytuacji, gdy po stronie X. powstanie obowiązek podatkowy to będzie on zobowiązany do naliczania, poboru i zapłaty podatku akcyzowego.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Właściwość miejscową naczelnika urzędu celnego ustala się ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających akcyzą - w przypadku X. byłby to naczelnik urzędu celnego właściwy dla siedziby Spółki jako miejsca dokonywania czynności sprzedaży energii elektrycznej na rzecz nabywców końcowych - czyli Urząd Celny I w Warszawie (Art. 14 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym oraz Załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie wykazu i terytorialnego zasięgu działania urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie akcyzy na terytorium kraju).

Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku działalności gospodarczej z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy - również adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie rodzaju i przewidywanej średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu akcyzowego.

Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 lit. a i b) ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem:

a.

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, Nr 81, poz. 530 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 94, poz. 551 i Nr 106, poz. 622) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b.

towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza rozpocząć świadczenie usług w zakresie pośrednictwa w obrocie energią elektryczną realizowanym przez E. SA. Zgodnie z ustawą o giełdach towarowych Spółka pośrednicząc w obrocie energią elektryczną działałby w imieniu własnym, ale na rachunek klienta. Schemat działań podejmowanych przez X. wyglądałby następująco: działając w imieniu własnym, ale na rachunek klienta dającego zlecenie Spółce nabywałby albo zbywałby energię elektryczną przy pośrednictwie E. W przypadku otrzymania zlecenia kupna Spółka nabywałaby określoną ilość energii na E., w związku z czym E. wystawiałoby fakturę VAT na rzecz Spółki, która wystawiałby następnie taką fakturę na rzecz swego klienta. W przypadku otrzymania zlecenia sprzedaży Spółka będzie nabywała energię elektryczną od swego klienta w związku z czym klient będzie wystawiał na rzecz Spółki fakturę. Następnie Spółka będzie sprzedawała energię elektryczną na rzecz E. (wystawiając na jej rzecz fakturę). E. będzie zbywała energię na rzecz finalnego nabywcy.

Spółka powzięła wątpliwości co do konsekwencji podatkowych w zakresie podatku akcyzowego w sytuacji, gdy Spółka będzie dokonywała na E. nabycia energii elektrycznej na rzecz klienta, który nie posiada koncesji na wytwarzanie, dystrybucję i obrót energią elektryczną w rozumieniu Prawa Energetycznego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku, gdy Spółka (dom maklerski) będzie nabywać na E. energię elektryczną na rzecz klienta, który nie posiada koncesji na wytwarzanie, obrót albo dystrybucję energii elektrycznej to czynność ta w świetle art. 9 ustawy o podatku akcyzowym nie podlega opodatkowaniu akcyzą. W art. 9 ustawy o podatku akcyzowym, ustawodawca nie wymienił wśród czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym czynności zakupu energii elektrycznej na terytorium kraju. Dom maklerski został również wyłączony z pojęcia nabywcy końcowego (zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym), więc również żadna z czynności opodatkowanych dokonywana przez nabywcę końcowego nie ma zastosowania do domu maklerskiego.

Reasumując, w powyższej sytuacji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej przez Spółkę na rzecz podmiotów innych niż E., które nie posiadają koncesji na wytwarzanie, obrót albo dystrybucję energii elektrycznej to czynność ta (czynność sprzedaży) jest dla Wnioskodawcy zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

A zatem, skoro Spółka dokonuje sprzedaży energii elektrycznej i nabywcą energii jest tzw. nabywca końcowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, to Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu (czynności sprzedaży). Obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku działalności gospodarczej z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy - również adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie rodzaju i przewidywanej średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu akcyzowego (art. 16 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1.

upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3.

nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 1 ustawy podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1.

wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;

2.

energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3.

energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;

4.

energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5.

energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6.

energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;

7.

strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej przez Spółkę na rzecz podmiotów innych niż E., które nie posiadają koncesji na wytwarzanie, obrót albo dystrybucję energii elektrycznej (tekst jedn.: nabywców końcowych) po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy, a zatem przed tą czynnością Spółka jest zobowiązana złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. Natomiast po tej sprzedaży Spółka będzie zobowiązana do złożenia deklaracji podatkowej oraz obliczenia i wpłacenia akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy. Przy czym należy zauważyć, że Spółka jako podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu będzie zobowiązana do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej, w myśl art. 91 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl