IPPP3/443-632/13-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, (Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką prawa brytyjskiego, z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w Wielkiej Brytanii, w Polsce oraz w kilku innych krajach Unii Europejskiej. Spółka działa w Polsce poprzez swój oddział, zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym pod nazwą SP. Europe Limited (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) Oddział w Polsce.

Wnioskodawca, za pośrednictwem polskiego oddziału, dystrybuuje w Polsce samochody i motocykle marki Y. oraz części zamienne. Wnioskodawca sprzedaje samochody za pośrednictwem sieci lokalnych dealerów, Samochody, motocykle oraz części zamienne są produkowane co do zasady poza Polską. Między innymi samochody Y. "trafiają" do Polski z Turcji.

Usługi transportowe i logistyczne związane z przemieszczaniem wspomnianych towarów do Polski (zarówno z krajów należących do Unii Europejskiej, jak i z państw znajdujących się poza terytorium Unii Europejskiej) są organizowane, koordynowane oraz kontrolowane przez Spółkę bezpośrednio z Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii jest Dział Logistyki, który zajmuje się m.in. koordynacją dostaw towarów do Polski, przesunięciami towarów pomiędzy poszczególnymi krajami Europy, np. z Polski do innego kraju, ubezpieczeniem transportowanych dostaw towarów, Itp.

W celu realizacji zadań związanych z organizacją transportu i logistyki, Spółka podjęła współpracę z firmą oferującą kompleksowe usługi transportowe I logistyczne dla przemysłu samochodowego w Polsce {Spedytor>. Warunki współpracy zostały zawarte w umowie o świadczenie usług logistycznych zawartej pomiędzy Spedytorem, a Spółką. Chociaż Umowa nie została jeszcze formalnie podpisana przez Spółkę i Spedytora, to jej zapisy będą faktycznie stosowane przez strony we wzajemnych relacjach. Umowa odzwierciedla faktyczne działania stron, dlatego należy uznać, że jest prawnie obowiązująca. W oparciu o zapisy wynikające z Umowy do zakresu usług świadczonych przez Spedytora należy m.in. transport do Polski towarów należących do Spółki.

W ramach powyższej Umowy Spedytor będzie świadczył na zamówienie Spółki usługi transportowe związane z importem do Polski towarów pochodzących z Turcji. Transakcja sprzedaży towarów przez tureckiego producenta do Spółki, będzie zawierana na warunkach Incoterms FOB (Free On Board) Derince (miasto portowe w Turcji). Towar będzie transportowany drogą morską do portu w K (Słowenia), skąd Spedytor będzie go przemieszczał dalej do Polski transportem samochodowym. Towary będą wprowadzone na obszar celny Wspólnoty w K (Słowenii), natomiast ich dopuszczenie do obrotu (odprawa celna) będzie dokonywana w Polsce (M).

Usługi transportowe będą świadczone przez Spedytora na obszarze Unii Europejskiej, tj. na odcinku od K do M - miasta położonego w Polsce w województwie.

Dokument transportowy CMR będzie wskazywał Spółkę, jako odbiorcę towarów, wskazany będzie urząd celny odprawy celnej na terenie Polski oraz z dokumentu przewozowego CMR wynikać będzie, że siedziba Spedytora położona w gminie M jest pierwszym miejscem przeznaczenia tych towarów na terytorium kraju.

Na potrzeby odprawy celnej towarów w Polsce, wartość celna importowanych towarów nie będzie obejmowała kosztów transportu na odcinku K - M, tj. kosztów transportu towarów po ich przybyciu do miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty. Jest to zgodne z zasadami ustalania wartości celnej. Zgodnie z art. 33 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. L 302 z 19.10.1992, s. 1) transportu na terenie Unii Europejskiej (od miejsca ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty) nie ujmuje się w wartości celnej importowanych towarów.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Spedytor powinien wystawiać dla Spółki faktury za wykonane usługi transportowe na trasie K - M wskazując adres Spółki w Wielkiej Brytanii oraz jej numer rejestracji na potrzeby VAT nadany w Wielkiej Brytanii. Chociaż byłoby to niezgodne z postanowieniami Umowy, Wnioskodawca nie może wykluczyć, że Spedytor czy inny podmiot który wykonywałby transport na wskazanym odcinku w opisanych powyżej okolicznościach wskaże dane Spółki, adres w Wielkiej Brytanii oraz poda numer VAT nadany Spółce w Polsce, czy też podane będą dane polskiego oddziału Spółki oraz numer VAT nadany Spółce w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy koszty transportu towarów na obszarze Unii Europejskiej, tj. na odcinku K - M, w sytuacji, gdy będą to koszty związane z przywozem towarów do pierwszego miejsca przeznaczenia w Polsce, ale jednocześnie będą to koszty po wprowadzeniu towarów na obszar celny Wspólnoty, powinny powiększać podstawę opodatkowania VAT importowanych towarów.

2. Czy sposób wystawienia przez Spedytora faktury dokumentującej koszty transportu towarów na obszarze Unii Europejskiej, tj. na odcinku K - M, tj. okoliczność czy Spedytor na fakturze wskaże brytyjski czy polski numer VAT Wnioskodawcy i/lub dane polskiego oddziału, będą miały wpływ na sposób ustalenia podstawy opodatkowania VAT importowanych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Uwzględnienie kosztów transportu w podstawie VAT importowanych towarów

W ocenie Wnioskodawcy, koszty transportu towarów na odcinku K - M, powinny powiększać podstawę opodatkowania VAT towarów importowanych w Polsce. Są to koszty, które dotyczą przywozu towarów do pierwszego miejsca przeznaczenia w Polsce oraz zgodnie z przepisami celnymi nie ma podstaw, aby je uwzględnić w wartości celnej Importowanych towarów, Koszty dotyczą transportu po wprowadzeniu towarów na obszar celny Wspólnoty.

Taka interpretacja wynika z treści art. 29 ust. 15 w związku z art. 29 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 29 ust. 13 ustawy o VAT "Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło (...). " Z kolei art. 29 ust. 15 ustawy o VAT stanowi, że "Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 13114, obejmuje, o Ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport I koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju.

Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub Innym dokumencie, na podstawie którego towary są Importowane (...)."

W ocenie Spółki koszty transportu na odcinku K - M spełniają wszystkie wskazane w powyższych przepisach przesłanki, od których uzależnione jest ich włączenie do podstawy opodatkowania VAT w imporcie towarów, tj.:

* nie ma podstaw do uwzględnienia tych kosztów do wartości celnej importowanych towarów zgodnie z przepisami celnymi. Zgodnie z art. 33 ust. 1 lit. a WKC, do wartości celnej nie wlicza się m.in. kosztów transportu towarów po Ich przybyciu do miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, o ile można je wyodrębnić z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej; nie jest zasadne wliczanie tych kosztów do podstawy opodatkowania VAT-em importowanych towarów, o której mowa w art. 29 ust. 13 ustawy o VAT;

* koszty będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia towarów na terytorium kraju, tj. do siedziby Spedytora w gminie M, co wynikać będzie wprost z dokumentów przewozowych; w tym przypadku będzie to dokument CMR;

oraz

* koszty są wymienione w katalogu kosztów zawartych w art. 29 ust. 15 ustawy o VAT, w którym mowa jest m.in. o "transporcie".

Wskazany sposób interpretacji, zgodnie z którym, koszty usługi spełniającej wszystkie przesłanki wskazane w art. 29 Ust. 15 ustawy o VAT muszą być "obligatoryjnie włączone do podstawy opodatkowania VAT w imporcie towarów, nie budzi wątpliwości w orzecznictwie organów podatkowych oraz sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku z dnia 27 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt III SA/Wr 732/09) stwierdził, że "kategoryczne brzmienie art. 29 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nakazuje włączenie do finalnej podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług wszelkich elementów transakcyjnych związanych z dokonywanym importem, które wcześniej nie zostały do niej z jakichkolwiek przyczyn włączone, (...) Zgodnie bowiem z przyjętą przez ustawodawcę konstrukcją podatku od towarów i usług od importu towarów, fakt pominięcia, czy nawet wykluczenia konkretnego, istotnego fiskalnie elementu z bazowego elementu podstawy opodatkowania, jakim jest wartość celna, nie oznacza jeszcze zupełnego jego wykluczenia z owej podstawy w ogóle (w ujęciu całościowym). Wówczas, na mocy dyspozycji szczególnych, Istnieje on bowiem w jej ramach jako suwerenny, dodatkowy element niewątpliwie wpływający na jej końcowy kształt. Dopiero określona z uwzględnieniem wskazań ust. 15 omawianego przepisu podstawa opodatkowania ma charakter zupełny i ostatecznie determinujący podstawę dla późniejszego obliczenia należnego podatku od towarów i usług."

Ad. 2. Uwzględnienie kosztów transportu w podstawie VAT bez względu na miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Spedytora

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty transportu towarów na odcinku K - M, jak zostało wskazane w punkcie 1, powinny powiększać podstawę opodatkowania VAT w imporcie towarów dokonywanym w Polsce, zarówno w przypadku, gdy:

W przypadku, gdy na fakturze za omawiany transport towarów będzie podany numer VAT nadany w Wielkiej Brytanii, miejsce świadczenia usługi transportu powinno być w Wielkiej Brytanii oraz Spółka powinna być zobowiązana zgodnie z przepisami obowiązującymi w jej kraju siedziby do odpowiedniego rozliczenia tej transakcji. W Wielkiej Brytanii jest siedziba oraz zarząd Spółki oraz tam znajduje się Dział Logistyki SP. odpowiedzialny organizację i nadzór nad usługami transportowymi i logistycznymi świadczonymi przez Spedytora na rzecz SP... W takim przypadku Spedytor na wystawianej fakturze nie wykaże polskiego podatku VAT, ponieważ usługa nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce. Miejsce świadczenia usługi będzie w Wielkiej Brytanii.

W drugim przypadku, gdy Spedytor czy inny podmiot wskażą polski numer VAT, miejsce świadczenia usługi będzie w Polsce i sprzedawca usługi będzie miał prawo do zastosowania 0% stawki VAT na podstawie:

* art. 83 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych bezpośrednio z importem towarów, w przypadku gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 15 ustawy o VAT, albo

* § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, tekst jednolity), zgodnie z którym obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się m.in. do wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Spółka uważa, że w każdym z powyższych przypadków, bez względu na miejsce świadczenia omawianych usług transportu towarów na odcinku K - M, istnieje bezwzględny obowiązek wliczenia takich kosztów transportu do podstawy VAT importowanych towarów, zgodnie z art. 29 ust. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie zobowiązującymi przepisami, przy określaniu podstawy VAT importowanych towarów, ustawodawca nie uzależnia możliwości zastosowania art. 29 ust. 15 ustawy o VAT (nakazującego wliczać do podstawy opodatkowania koszty transportu poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju) od miejsca świadczenia usługi transportu. Dlatego właśnie przepis ten znajdzie zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy miejsce świadczenia usługi transportu będzie w Polsce, jak również w przypadku, gdy miejsce świadczenia usługi, zgodnie z przepisami VAT będzie w Wielkiej Brytanii,

Niezależnie od interpretacji samych przepisów, stanowisko to wynika pośrednio m.in. z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 lutego 2013 r., nr IBPP2/443-846/12/IK. Interpretacja dotyczyła kwestii, czy zastosowany przez firmę spedycyjną (usługodawcę) sposób opodatkowania VAT świadczonych przez nią usług (m.in. transportowych) powinien wpływać na sposób ustalenia podstawy opodatkowania VAT z tytułu importu towarów, tzn. czy sposób ten warunkuje możliwość włączenia kosztów tych usług do podstawy opodatkowania VAT z tytułu importu. Pomimo, że interpretacja nie dotyczy określenia miejsca świadczenia usług spedycyjnych na potrzeby VAT, ale właściwej stawki podatku VAT jaką zastosował usługodawca, to z jej treści wynika konkluzja o charakterze ogólnym, którą w ocenie Spółki można odnieść także do omawianego przypadku. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził bowiem, że art. 29 ust. 15 ustawy o VAT zawiera zamknięty katalog przesłanek, których zaistnienie spowoduje konieczność włączenia przedmiotowych usług do podstawy opodatkowania VAT z tytułu importu towarów. Przepis ten nie uzależnia natomiast sposobu określenia podstawy opodatkowania VAT przy imporcie towarów od sposobu opodatkowania tych usług wynikającego z faktury wystawionej przez usługodawcę. Jak stwierdził organ w omawianej interpretacji "Wyjaśnić zatem należy, że sposób opodatkowania usług przez świadczeniodawców nie ma znaczenia. (...) na mocy art. 29 ust. 15 do podstawy opodatkowania wlicza się prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, o ile te elementy nie zostały już wliczone do wartości celnej. Zatem koszty opisane wyżej (art. 29 ust. 15) wchodzą do podstawy opodatkowania lub nie w zależności od tego, czy zostały wliczone do wartości celnej, a nie w zależności od stawki, jaką zastosował sprzedawca. (...) W konsekwencji abstrahując od prawidłowości opodatkowania usług przez kontrahenta Wnioskodawcy, firmę spedycyjną, do podstawy opodatkowania w imporcie towarów należy wliczyć koszty prowizji, opakowania, transportu i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia."

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 12 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 419/10, w uzasadnieniu którego czytamy: "Cytowany art. 29 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wskazuje jakle elementy należy włączyć do podstawy opodatkowania importowanego towaru i nie przewiduje odstępstwa od tej zasady. Organy celne nie poddają analizie poprawności wystawiania faktur transportowych, z punktu widzenia zasadności obciążania zlecającego 22% podatkiem VAT za wykonaną usługę. Do kompetencji organów celnych należą sprawy dotyczące opodatkowania podatkiem VAT, ale tylko z tytułu importu towarów, a nie usług."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą (opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez import towarów - w myśl art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów - rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej (...) - art. 2 pkt 5 ustawy, natomiast przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...) - art. 2 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 29 ust. 13 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy (...).

Jak wynika z treści przepisu art. 29 ust. 15 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 13 i 14, obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane. Elementy, o których mowa w zdaniu pierwszym, wlicza się do podstawy opodatkowania, również gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Stosownie do art. 29 ust. 16 ustawy do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 13 i 14, dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Istotną kwestią w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej w kontekście określenia podstawy opodatkowania w przypadku opodatkowania importu towarów podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie odnosi się do tego zagadnienia, zatem w niezbędnym zakresie zastosowanie mają przepisy prawa wspólnotowego, a w szczególności Wspólnotowego Kodeksu Celnego, który został wprowadzony rozporządzeniem Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U.UE.L 92.302.1) - zwany dalej Kodeksem.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Kodeksu, wartością celną przywożonych towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, wtedy gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty, ustalana, o ile jest to konieczne, na podstawie art. 32 i 33.

Natomiast w art. 32 ust. 1 Kodeksu stwierdzono, że w celu ustalenia wartości celnej z zastosowaniem art. 29 do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się:

ii. koszt pojemników, o ile na potrzeby celne są traktowane łącznie z towarem,

iii. koszt pakowania, zarówno robocizna, jak i materiały;

ii. narzędzi, matryc, form i podobnych elementów użytych przy produkcji przywiezionych towarów,

iii. materiałów zużytych przy produkcji przywiezionych towarów,

iv. prac inżynieryjnych, badawczych, artystycznych i projektowych oraz planów i szkiców wykonanych poza Wspólnotą i niezbędnych do produkcji przywiezionych towarów;

ii. opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem przywiezionych towarów do miejsca ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 33 ust. 1 Kodeksu wskazuje natomiast jakich kosztów nie wlicza się do wartości celnej, o ile można je wyodrębnić z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej. Są to:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa brytyjskiego, z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w Wielkiej Brytanii, w Polsce oraz w kilku innych krajach Unii Europejskiej. Spółka działa w Polsce poprzez swój oddział, zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym pod nazwą SP. Europe Limited (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) Oddział w Polsce.

Wnioskodawca sprzedaje samochody za pośrednictwem sieci lokalnych dealerów, Samochody, motocykle oraz części zamienne są produkowane, co do zasady poza Polską. Między innymi samochody Y. "trafiają" do Polski z Turcji. Usługi transportowe i logistyczne związane z przemieszczaniem wspomnianych towarów do Polski (zarówno z krajów należących do Unii Europejskiej, jak i z państw znajdujących się poza terytorium Unii Europejskiej) są organizowane, koordynowane oraz kontrolowane przez Spółkę bezpośrednio z Wielkiej Brytanii. W celu realizacji zadań związanych z organizacją transportu i logistyki, Spółka podjęła współpracę z firmą oferującą kompleksowe usługi transportowe i logistyczne dla przemysłu samochodowego w Polsce. W ramach Umowy Spedytor będzie świadc do zył na zamówienie Spółki usługi transportowe związane z importem do Polski towarów pochodzących z Turcji. Transakcja sprzedaży towarów przez tureckiego producenta do Spółki, będzie zawierana na warunkach Incoterms FOB (Free On Board) Derince (miasto portowe w Turcji). Towar będzie transportowany drogą morską do portu w K (Słowenia), skąd Spedytor będzie go przemieszczał dalej do Polski transportem samochodowym. Towary będą wprowadzone na obszar celny Wspólnoty w K (Słowenii), natomiast ich dopuszczenie obrotu (odprawa celna) będzie dokonywana w Polsce (M).Usługi transportowe będą świadczone przez Spedytora na obszarze Unii Europejskiej, tj. na odcinku od K do Mszczonowa - miasta położonego w Polsce. Dokument transportowy CMR będzie wskazywał Spółkę, jako odbiorcę towarów, wskazany będzie urząd celny odprawy celnej na terenie Polski oraz z dokumentu przewozowego CMR wynikać będzie, że siedziba Spedytora położona w gminie M jest pierwszym miejscem przeznaczenia tych towarów na terytorium kraju.

Na potrzeby odprawy celnej towarów w Polsce, wartość celna importowanych towarów nie będzie obejmowała kosztów transportu na odcinku K - M, tj. kosztów transportu towarów po ich przybyciu do miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty. Jest to zgodne z zasadami ustalania wartości celnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy koszty transportu towarów na obszarze Unii Europejskiej, tj. na odcinku K - M, w sytuacji, gdy będą to koszty związane z przywozem towarów do pierwszego miejsca przeznaczenia w Polsce, ale jednocześnie będą to koszty po wprowadzeniu towarów na obszar celny Wspólnoty, powinny powiększać podstawę opodatkowania VAT importowanych towarów.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż z brzmienia powyżej cyt. przepisu art. 29 ust. 15 ustawy wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów wlicza się koszty transportu, które zostały poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia. Decydujące znaczenie dla określenia pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju oraz innego miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej mają zapisy w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie, którego towary są importowane.

W tym miejscu wskazać należy na treść art. 86 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L 347, s. 1 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje następujące elementy, o ile nie zostały one włączone wcześniej: koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego importu, jak również koszty dodatkowe wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.

Do celów ust. 1 lit. b"pierwsze miejsce przeznaczenia" oznacza miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na którego podstawie towary są importowane do państwa członkowskiego importu. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku w państwie członkowskim importu.

Z przepisu tego wynika, że poza kosztami dodatkowymi poniesionymi do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego importu, Dyrektywa nakazuje uwzględniać w podstawie opodatkowania również koszty dodatkowe, wynikające z transportu do innego (dalszego) miejsca przeznaczenia, znajdującego się na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego, co nie wyklucza tego, że może to być dalsze znane miejsce na terytorium państwa członkowskiego importu.

Zatem dokonując wykładni art. 29 ust. 15 ustawy w powiązaniu z powołanym przepisem ww. Dyrektywy należy uznać, że koszty transportu wlicza się do podstawy opodatkowania, również gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu. Jeżeli zatem w momencie dokonywania importu towarów podatnik zna inne (dalsze) miejsce przeznaczenia towarów niż miejsce wymienione w dokumencie przewozowym, to zobowiązany jest do ujęcia w podstawie opodatkowania importu towarów również kosztów transportu ponoszonych do tego innego miejsca przeznaczenia. Wskazać należy, iż w świetle art. 29 ust. 15 ustawy, inne miejsce przeznaczenia dotyczy miejsca na terytorium Unii Europejskiej. Może to być zatem dowolne miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego, jak również dowolne miejsce na terytorium kraju (Polski). Jednak włączenie do podstawy opodatkowania kosztów transportu do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej następuje tylko w sytuacji, gdy miejsce to jest znane w momencie dokonania importu towarów.

Wnioskodawca wskazał, że w dokumencie przewozowym CMR wskazano pierwsze miejsce przeznaczenia miejscowość M położoną na terytorium kraju. Zatem odcinek transportu do tego miejsca przeznaczenia, zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem VAT na dokumencie celnym z tytułu importu towarów.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Spółka, jako importer towarów będzie zobowiązana uwzględnić w podstawie opodatkowania z tytułu importu towarów koszty transportu poniesione na odcinku K - M tj. koszty transportu towarów po ich nabyciu od miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju wskazanym w dokumencie transportowym, CMR.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania dotyczącego kwestii czy sposób wystawienia przez Spedytora faktury dokumentującej koszty transportu towarów na obszarze Unii Europejskiej, tj. na odcinku K - M, tj. okoliczność czy Spedytor na fakturze wskaże brytyjski czy polski numer VAT Wnioskodawcy i/lub dane polskiego oddziału, będą miały wpływ na sposób ustalenia podstawy opodatkowania VAT importowanych towarów wskazać należy, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu Ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż faktura dokumentująca sprzedaż powinna przede wszystkim zawierać dane określone w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, tj. m.in. dane dotyczące nabywcy. Natomiast w myśl cytowanego powyżej 5 § ust. 1 rozporządzenia, który precyzyjniej określa treść faktury, winna ona zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, jak również numer za pomocą, numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

Trzeba tutaj zauważyć, że stosownie do art. 433 § 1 i § 2 i art. 436 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) firma przedsiębiorcy powinna się odróżniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku. Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności, co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia. Firma oddziału osoby prawnej zawiera pełną nazwę tej osoby oraz określenie "oddział" ze wskazaniem miejscowości, w której oddział ma siedzibę.

Zatem na fakturach VAT (dotyczących sprzedawanych czy nabywanych towarów lub usług) winny znaleźć się obowiązkowo firma podmiotu zagranicznego oraz jego adres, które mogą być uzupełniona o dane dotyczące adresu i oznaczenia Oddziału w Polsce, bowiem jak wskazano powyżej oddział nie jest samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba Spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokonuje importu towarów w związku, z czym nabywa usługi transportu od Spedytora, który to wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury za przedmiotowe usługi. Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z zawartą umową Spedytor na fakturze powinien wskazać dane Wnioskodawcy z numerem identyfikacyjnym i adresem brytyjskim. Jednakże jak wskazuje Wnioskodawca mogą zdarzyć się sytuacje gdzie Spedytor (lub inny podmiot, który wykonywałby wskazany transport na warunkach opisanych w stanie faktycznym), wskaże dane Spółki z adresem w Wielkiej Brytanii oraz poda numer VAT nadany Spółce w Polsce, bądź będą podane dane polskiego Oddziału Spółki oraz wskazany będzie polski numer VAT Spółki. Wątpliwość Wnioskodawcy w tym przypadku budzi fakt czy w ww. sytuacjach koszty transportu wykazane na fakturze winny być wliczone do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. We własnym stanowisku Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku, gdy na fakturze za omawiany transport towarów będzie podany numer VAT nadany w Wielkiej Brytanii, miejsce świadczenia usługi transportu powinno być w Wielkiej Brytanii oraz Spółka powinna być zobowiązana zgodnie z przepisami obowiązującymi w jej kraju siedziby do odpowiedniego rozliczenia tej transakcji. W takim przypadku Spedytor na wystawianej fakturze nie wykaże polskiego podatku VAT, ponieważ usługa nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce. Natomiast w przypadku, gdy Spedytor czy inny podmiot wskażą polski numer VAT, miejsce świadczenia usługi będzie w Polsce i sprzedawca usługi będzie miał prawo do zastosowania 0% stawki VAT to w każdym z powyższych przypadków, bez względu na miejsce świadczenia omawianych usług transportu towarów na odcinku K - M, istnieje bezwzględny obowiązek wliczenia takich kosztów transportu do podstawy VAT importowanych towarów, zgodnie z art. 29 ust. 15 ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z cytowanym wyżej art. 29 ust. 15 ustawy podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 13 i 14, obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie, którego towary są importowane. Elementy, o których mowa w zdaniu pierwszym, wlicza się do podstawy opodatkowania, również gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Powyższe wskazuje, że w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania VAT wartości tych elementów powiększają one dodatkowo podstawę opodatkowania z tytułu importu towarów wyłącznie w sytuacji, gdy wcześniej nie zostały w niej uwzględnione. Ponieważ jak wskazuje art. 83 ust. 5 ustawy w przypadku towarów importowanych, włączenie kosztów transportu do podstawy opodatkowania w imporcie towarów jest warunkiem uznania transportu za usługę transportu międzynarodowego. Oznacza to, że w przypadku włączenia kosztów transportu do podstawy opodatkowania w imporcie towarów, usługa transportowa będzie podlegała, co do zasady, opodatkowaniu stawką podatku 0%.

Po analizie powyższego należy stwierdzić, że wyżej wskazane przepisy nie uzależniają wliczenia kosztów transportu do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów od miejsca świadczenia usług transportu, gdyż sposób opodatkowania usług przez świadczeniodawców nie ma znaczenia do ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów przez ich importera. Jak wynika z przytoczonych przepisów podstawę opodatkowania w pierwszej kolejności stanowi wartość celna przywożonych towarów. Natomiast na mocy art. 29 ust. 15 do podstawy opodatkowania wlicza się prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, o ile te elementy nie zostały już wliczone do wartości celnej. Zatem koszty opisane wyżej (art. 29 ust. 15) wchodzą do podstawy opodatkowania lub nie w zależności od tego czy zostały wliczone do wartości celnej, a nie w zależności od miejsca świadczenia usług.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że bez względu na miejsce świadczenia omawianych usług transportu towarów na odcinku K - M, istnieje bezwzględny obowiązek wliczenia takich kosztów transportu do podstawy VAT importowanych towarów, zgodnie z art. 29 ust. 15 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.