IPPP3/443-632/09-2/MM - Faktury VAT wystawione na podstawie protokołu odbioru dostawy materiałów oraz protokołu zdawczo-odbiorczego robót jako podstawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur na bieżąco.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-632/09-2/MM Faktury VAT wystawione na podstawie protokołu odbioru dostawy materiałów oraz protokołu zdawczo-odbiorczego robót jako podstawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur na bieżąco.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 28 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka Akcyjna (dalej: Spółka) ma zamiar zawrzeć umowę, której przedmiotem jest kompleksowa, kompletna dostawa w systemie "pod klucz" wyposażenia, materiałów, prac budowlanych, doradztwa technicznego oraz dokumentacji technicznej Systemu Detekcji i Łagodzenia Skutków Wycieku Kwasu HF (dalej: system/instalacja). Kontrakt zostanie zawarty z podmiotem będącym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, mającym siedzibę na terytorium Polski.

Dostawy materiałów, wyposażenia, dokumentacji technicznej, usługi doradztwa oraz prac budowlanych będą dokonywane sukcesywnie w zależności od postępów budowy na plac budowy zlokalizowany na terenie należącym do Spółki. Każdorazowa dostawa materiałów, wyposażenia, prac budowlanych czy dokumentacji technicznej będzie odbierana stosownym protokołem odbioru na podstawie, którego zostanie wystawiona faktura VAT.

W zawartej umowie strony ustaliły, iż własność /tytuł prawny do towarów, materiałów, dokumentacji technicznej, usług doradztwa technicznego oraz prac budowlanych dostarczanych Spółce przez Kontrahenta, przechodzi na nią z chwilą zapłaty wynagrodzenia. Jednocześnie dla bezpieczeństwa Spółki zawarto klauzule, z których wynika, że po stronie kontrahenta leży odpowiedzialność związana z zabezpieczeniem wyposażenia, materiałów itd. i pieczą nad nimi oraz ryzyko ich utraty bądź uszkodzenia a także możliwość dysponowania nimi w celu realizacji umowy do momentu podpisania wspomnianego niżej protokołu gotowości do uruchomienia systemu/instalacji. Dodano jednakże zapis, iż strony ustalają iż prawo do rozporządzania materiałami, wyposażeniem oraz dokumentacją techniczną jak właściciel w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przechodzi na Spółkę z chwilą podpisania odpowiednich protokołów odbioru, a prace budowlano-montażowe oraz usługi doradztwa technicznego będą uważane za wykonane z chwilą podpisania odpowiedniego protokołu robót.

Zgodnie z umową kontrahent będzie zobowiązany do wykonania całości prac związanych z budową systemu łącznie z jego rozruchem mechanicznym polegającym na:

*

poinstruowaniu personelu Spółki oraz przedstawieniu wszystkich niezbędnych informacji potrzebnych do eksploatacji, utrzymania ruchu oraz wdrożenia procedur bezpieczeństwa systemu,

*

weryfikacji polegającej na szczegółowym sprawdzeniu zgodności zamontowanego wyposażenia ze schematami technologicznych, specyfikacją oraz inną stosowną dokumentacją,

*

weryfikacji systemu pod względem funkcjonalnym przez sprawdzenie właściwego umiejscowienia i orientacji zaworów, odpowietrzeń, spustów, ogrzewania parowego i odwadniaczy,

*

kontroli rurociągów, pętli sterowania, obwodów elektrycznych (pomiary), nastaw alarmowych, systemów blokadowych itd.,

*

w przypadkach możliwych przetestowanie działania poszczególnych elementów systemu na mediach zastępczych.

Zakończenie rozruchu mechanicznego będzie podstawą do końcowego odbioru systemu poprzez podpisanie przez upoważnionych przedstawicieli stron końcowego protokołu odbioru systemu.

Następnie, już tym razem przez przedstawicieli Spółki, jednak w obecności przedstawicieli kontrahenta i na podstawie przekazanych przez nich instrukcji zostaną przeprowadzone próby funkcjonale (sprawdzenie działania poszczególnych elementów systemu poprzez wprowadzenie do nich mediów zastępczych np. wody). Zakończenie prób funkcjonalnych zostanie potwierdzone podpisanym przez obie strony protokołem gotowości do uruchomienia.

Uruchomienie systemu nastąpi również przez specjalistów Spółki jednakże przy obecności przedstawicieli kontrahenta. Przedstawiciele kontrahenta będą w zakresie uruchomienia systemu świadczyć usługi doradztwa technicznego polegające m.in. na:

*

doradztwie w zakresie usuwania usterek i problemów eksploatacyjnych oraz pomoc w lokalizowaniu ewentualnych nieprawidłowości podczas uruchamiania i eksploatacji systemu,

*

pomoc podczas stabilizacji warunków pracy systemu.

Wywiązanie się kontrahenta ze wszelkich zobowiązań związanych z budową systemu nastąpi w momencie wystawienia przez Spółkę protokołu akceptacji końcowej systemu.

Ponadto należy zauważyć, iż mimo obowiązku wykonania przez kontrahenta systemu pod klucz i obciążenia go kontraktowym ryzykiem związanym z utratą czy uszkodzeniem materiałów lub wyposażenia to w procesie budowy czynny udział biorą również specjaliści Spółki. Działania specjalistów Spółki polegają m.in. na:

*

ustaleniu wraz z przedstawicielami kontrahenta podstawowych procedur realizacji systemu i dokonanie wszelkich istotnych uzgodnień technicznych,

*

udział w testach i inspekcji dostarczonych materiałów i wyposażenia,

*

udział w miesięcznych spotkaniach projektowych mających na celu sprawdzenia statusu realizacji systemu oraz jego aspektów technicznych i handlowych,

*

sprawowanie nadzoru nad terminowością i jakością wykonanych prac.

Jednocześnie kontrakt przewiduje instytucje zawieszenia wykonywania prac lub całkowitego rozwiązania umowy. W takich przypadkach Spółka będzie zobowiązana do dokonania zapłaty za dostarczone wyposażenie, materiały, dokumentacje techniczną i wykonane prace budowlane, co jednocześnie spowoduje przeniesienie na nią prawa własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy faktury VAT wystawione na podstawie protokołów odbioru za poszczególne partie dostarczonej dokumentacji technicznej, materiałów, wyposażenia, usług doradztwa technicznego, wykonanych prac budowlanych stanowiły będą podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z takich faktur na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana ta faktura, lub następnym...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16, 18. W przypadku gdy, podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny miesiąc (art. 86 ust 11 ustawy o VAT).

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 12 ustawy o VAT, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzanie towarem jak właściciel.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest definicji legalnej pojęcia "prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" w związku z powyższym należy dokonując jej interpretacji posiłkować się definicją dostawy towarów określoną w art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel". Pomimo posłużenia się przez ustawodawcę szeregiem terminów mających ściśle określone znaczenie na gruncie prawa cywilnego, w szczególności prawa rzeczowego (właściciel", "przeniesienie prawa", "rozporządzanie"), zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie zauważa się, iż treść tego przepisu wykracza poza ramy pojęciowe wyznaczone przez krajowe prawo cywilne. Podkreśla się, iż ustawodawcy zależy raczej na wyeksponowaniu nie tyle prawnego (ściślej: cywilnoprawnego) aspektu transakcji, ile jej skutku ekonomicznego w postaci przejścia na nabywcę faktycznej możliwości dysponowania rzeczą podobnie jak to czyni właściciel. Za przyjęciem takiej koncepcji przemawiają zarówno względy wykładni językowej, jak i celowościowej oraz systemowej. W pierwszym rzędzie należy wskazać, iż ustawodawca nie posłużył się w definicji dostawy towarów cywilistycznym terminem "przeniesienie własności". Stworzył natomiast nową kategorię pojęciową w postaci "przeniesienia prawa do rozporządzania (dysponowania) rzeczą jak właściciel". Zabieg taki wskazuje, iż chodziło w tym wypadku nie tylko o transakcje, w wyniku których następuje przeniesienie prawa własności, ale wszelkie takie zdarzenia, w wyniku których dochodzi do przekazania nabywcy szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad rzeczą w taki sposób, że nabywca może nią do pewnego stopnia dysponować jak właściciel. Liczy się w tym wypadku, jak już wspomniano, ekonomiczna istota transakcji i ekonomiczne władztwo nad towarem, niekoniecznie łączące się z władztwem w sensie prawnym. Zagadnienie sposobu rozumienia owej definicji (rozporządzania towarem jak właściciel) było przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości między innymi w sprawie C-320/88 H Shippining and Forwarding Enterprise Safe B.V.v. Staatsecretaris van Financien (Holandia). Trybunał uznał w niej, iż dostawa towarów nie powinna być ograniczona jedynie do przeniesienia własności w znaczeniu cywilnoprawnym natomiast bardziej powinna kłaść nacisk na faktyczne (ekonomiczne) dysponowanie rzeczą. Trybunał zaznaczył przy tym, kierując się względami wykładni celowościowej, iż przyjęcie takiego poglądu stanowi warunek zachowania jednolitości stosowania prawa wspólnotowego w Państwach Członkowskich. Nie można bowiem uzależniać skutków w zakresie opodatkowania podatkiem VAT od tego, czy dana transakcja uznawana jest za przenoszącą własność przez wewnętrzne ustawodawstwo cywilnoprawne. Wobec różnic tradycji cywilistycznych poszczególnych państw mogłoby to powodować brak jednolitości w określaniu momentu dokonywania dostawy towarów.

W związku z tym uznać należy, iż przez dostawę towarów ("przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel") polski ustawodawca nakazuje rozumieć taką czynność, która umożliwia nabywcy kontrolę ekonomiczną nad nabytym towarem podobną do kontroli właścicielskiej. To, który moment decyduje o przeniesieniu prawa do rozporządzania towarem, zależeć będzie, w każdym wypadku od konkretnych warunków transakcji. Względy wykładni językowej oraz systemowej nakazują przyjąć, iż posługując się w art. 86 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług zwrotem tożsamym z użytym w definicji dostawy towarów (art. 7 ustawy), ustawodawca przypisał obu wyrażeniom takie samo znaczenie. W konsekwencji również chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel jest chwila zaistnienia dostawy towaru w myśl art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, niekoniecznie zbieżna z chwilą przejścia na nabywcę prawa własności. Co więcej, przepis art. 86 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług ustanawia regułę opóźnienia prawa do odliczenia jednocześnie wyłączając z jej zakresu przypadki, gdy obowiązek podatkowy powstaje w chwili innej niż wydanie towaru lub wystawienie faktury (art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 ustawy). Oznacza to, jak się wydaje, iż intencją ustawodawcy było sformułowanie zasady, że poza przypadkami szczególnymi, nabywca nie powinien nabyć prawa do odliczenia zanim powstał obowiązek podatkowy u zbywcy. Obowiązek ten z tytułu dostawy towaru, powstaje zaś z zasady z chwilą wydania towaru. To właśnie tę chwilę należałoby więc uważać za moment przejścia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu omawianego przepisu.

Biorąc pod uwagę powyższe rozumienie pojęcia "rozporządzania towarami jak właściciel" oraz postanowienia kontraktu należy stwierdzić, iż poszczególne partie dostarczonych przez kontrahenta materiałów, wyposażenia, dokumentacji technicznej, a także prac budowlanych służących do budowy systemu będą znajdowały się we faktycznym i ekonomicznym władaniu Spółki.

Tezy takiej nie może podważyć fakt, iż efektem kontraktu ma być wybudowanie systemu jako całości oraz zastrzeżenie, że prawo własności dostarczonych materiałów, wyposażenia, dokumentacji technicznej itd. przechodzi na Spółkę dopiero w momencie zapłaty.

Oczywiście, ze względu na bezpieczeństwo inwestycji, kontrahenta obarczono odpowiedzialnością za dostarczone wyposażenie, materiały itd. jednak nie oznacza to, że Spółka nie ma prawa do swobodnego rozporządzania dostarczonym towarem. Ma przecież prawo do zawieszenia prac lub rozwiązania umowy w każdym momencie procesu inwestycyjnego co nie będzie jednak powodowało skutku w postaci "odebrania" dostarczonych towarów przez kontrahenta.

W umowie jest co prawda zapis, iż kontrahent może dysponować dostarczonymi towarami w celu realizacji umowy aż do momentu wystawienia protokołu gotowości do uruchomienia systemu/instalacji, jednakże zdaniem Spółki ma on wymiar czysto techniczny ułatwiający proces budowy. Trudno bowiem sobie wyobrazić sytuację, gdy kontrahent będzie musiał każdorazowo uzyskiwać zgodę Spółki na pobranie elementu (wcześniej dostarczonego) niezbędnego do budowy systemu/instalacji.

Zgodnie również z określoną w Kodeksie cywilnym zasadą swobody umów strony mogą dowolnie ułożyć swój stosunek prawny. W związku z tym uznano, iż bardziej racjonalnym rozwiązaniem będą odbiory (fakturowanie) poszczególnych partii wyposażenie materiałów itd. niż realizacja inwestycji etapami lub jej końcowy odbiór. Tak jak już wspomniano w opisie stanu faktycznego takie założenie daje większą pewność prawidłowej realizacji inwestycji poprzez chociażby kontrolę przeprowadzaną przez specjalistów Spółki dostarczonych materiałów, wyposażenia itd. Zgodnie również z umową prawo do "rozporządzania towarem jak właściciel" przysługuje Spółce od momentu podpisania stosownego protokołu odbioru dostarczonych materiałów, wyposażenia itd. Reguła ta jednoznacznie określa, kto posiada faktyczną i ekonomiczną kontrolę nad dostarczonymi każdorazowo towarami (usługami) niezależnie od faktu, iż ostatecznym celem kontraktu jest wybudowanie systemu/instalacji "pod klucz".

Reasumując: Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, powołane przepisy oraz dokonaną interpretację pojęcia "prawa do dysponowania towarami jak właściciel", każdorazowa dostawa materiałów, wyposażenia, dokumentacji technicznej, czy prac budowlanych daje Spółce faktyczną i ekonomiczną kontrolę nad nimi a tym samym faktury wystawione na poszczególne partie dostarczonych przez kontrahenta a odebranych przez Spółkę materiałów, wyposażenia, dokumentacji technicznej, prac budowlanych będą stanowiły podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z takich faktur na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana ta faktura lub następnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa powyżej, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16, 18. W świetle ust. 11 powołanego artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy o VAT, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi. Przewidziano również wyjątki od zasady określonej w powołanym wyżej ust. 12. Nie stosuje się go do przypadków, gdy nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury (art. 86 ust. 12a pkt 2 ustawy o VAT).

Interpretując zawarty w art. 86 ust. 12 ustawy o VAT zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, iż jest to tego rodzaju czynność, która daje otrzymującemu towar, prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej we wskazanym przepisie definicji położony został głównie na podkreśleniu przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Istnienie zastrzeżenia prawa własności sprzedanego towaru, do momentu uiszczenia ceny przez nabywcę, należy traktować jako przewidziany w art. 589-591 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dalej zwany "Kodeksem cywilnym", szczególny rodzaj sprzedaży, w której przeniesienie własności nastąpi pod warunkiem zawieszającym, który pozostaje bez wpływu na moment nabycia przez nabywcę prawa do obniżenia podatku należnego.

Powyższe rozwiązania znajdują potwierdzenie w regulacjach odnoszących się do momentu powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W ust. 4 powołanego artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit d) ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych. Z kolei w myśl ust. 14 powołanego artykułu przepis ust. 13 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Powyższe regulacje kładą szczególny nacisk na sam fakt wydania towaru, a nie na istnienie, bądź brak istnienia uprawnień właścicielskich nabywcy do towaru. Uznać należy, że moment wydania towaru lub wykonania usługi i związane z tym wystawienie faktury VAT rodzi w podatku od towarów i usług rożnego rodzaju skutki prawne, w tym prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle art. 86 ust. 12 ustawy o VAT nabycie towaru w ramach umowy, zgodnie z którą podatnik nim dysponuje wg swego uznania pomimo, że towar pozostaje własnością kontrahenta do czasu uiszczenia całości zapłaty, wypełnia znamiona użytego w tym przepisie zwrotu "nabycie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel". Tym samym pomimo, że podatnik nie stał się jeszcze właścicielem rzeczy (własność towarów i usług, zgodnie z postanowieniami umownymi, przechodzi z chwilą zapłaty przez Wnioskodawcę całości wynagrodzenia), kupujący nabywa jednak prawo do dysponowania towarem wg swego uznania. Zatem jeżeli towar został nabywcy wydany - zyskuje on de facto możliwość korzystania z towaru "tak jak właściciel".

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę, której przedmiotem jest kompleksowa, kompletna dostawa w systemie "pod klucz" wyposażenia, materiałów, prac budowlanych, doradztwa technicznego oraz dokumentacji technicznej Systemu Detekcji i Łagodzenia Skutków Wycieku Kwasu HF (dalej: system/instalacja). Każdorazowa dostawa materiałów, wyposażenia, prac budowlanych czy dokumentacji technicznej będzie odbierana stosownym protokołem odbioru na podstawie, którego zostanie wystawiona faktura VAT. W zawartej umowie strony ustaliły, iż własność (tytuł prawny) do towarów, materiałów, dokumentacji technicznej, usług doradztwa technicznego oraz prac budowlanych dostarczanych Spółce przez Kontrahenta, przechodzi na nią z chwilą zapłaty wynagrodzenia. Dodano jednakże zapis, iż strony ustalają iż prawo do rozporządzania materiałami, wyposażeniem oraz dokumentacją techniczną jak właściciel w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przechodzi na Spółkę z chwilą podpisania odpowiednich protokołów odbioru, a prace budowlano-montażowe oraz usługi doradztwa technicznego będą uważane za wykonane z chwilą podpisania odpowiedniego protokołu robót. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy na podstawie faktur VAT wystawionych na podstawie protokołów odbioru za poszczególne partie dostarczonej dokumentacji technicznej, materiałów, wyposażenia, usług doradztwa technicznego, wykonanych prac budowlanych stanowiły będą podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z takich faktur na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana ta faktura, lub następnym.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania należy uznać za prawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 353 ???185; Kodeksu cywilnego. W myśl jego postanowień strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z postanowień umowy, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć wynika, że kontrahent będzie wystawiał Wnioskodawcy faktury oddzielnie na dostawę materiałów, wyposażenia oraz dokumentacji technicznej oraz oddzielnie na wykonanie usług budowlano - montażowych oraz usług doradztwa technicznego. Z zapisów tej umowy wynikać będzie również, że Wnioskodawca uzyska prawo do rozporządzeniami ww. materiałami, wyposażeniem oraz dokumentacją techniczną jak właściciel z chwilą podpisania odpowiednich protokołów odbioru, a prace budowlano-montażowe oraz usługi doradztwa technicznego będą uważane za wykonane z chwilą podpisania odpowiedniego protokołu robót (protokołu zdawczo - odbiorczego).

Zatem tut. Organ podatkowy stwierdza, że faktury VAT wystawione na podstawie protokołów odbioru (w przypadku dostawy materiałów, wyposażenia oraz dokumentacji technicznej) oraz na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego (w przypadku wykonania robót budowlano - montażowych oraz usług doradztwa technicznego) będą stanowiły podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z takich faktur na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana ta faktura lub jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Bez znaczenia na gruncie prawnopodatkowym jest fakt, iż własność (tytuł prawny do ww. towarów i usług) przechodzi na Wnioskodawcę z chwilą zapłaty wynagrodzenia za dostarczony towar lub wykonaną usługę. Jak wykazano powyżej znaczenie może mieć jedynie w zakresie stosunków cywilnoprawnych. Z punktu widzenia prawnopodatkowego istotnym jest moment otrzymania faktury.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl