IPPP3/443-629/10-4/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 września 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-629/10-4/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 30 sierpnia 2010 r.) na wezwanie z dnia 24 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług przechowywania towarów w magazynach - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług przechowywania towarów w magazynach.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 30 sierpnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-629/10-2/KB z dnia 24 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji zagęszczonych soków owocowych i wytłoków z owoców. Swoje wyroby sprzedaje do austriackiego udziałowca (dalej: Y) jak również do odbiorców zlokalizowanych na terytorium Polski. Dodatkowo, na rzecz Y, Spółka świadczy m.in. usługi przechowywania soków zagęszczonych oraz wytłoków w magazynach na terenie kraju (dalej: usługi przechowywania). Usługi przechowywania dotyczą towarów sprzedanych przez Spółkę na rzecz Y i są przedmiotem odrębnej umowy, a także dostarczonych przez Y do magazynów Spółki, a zakupionych od innych dostawców zarówno w kraju jak i za granicą.

Y jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Austrii. Jest także zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług. Y nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi przechowywania świadczone przez Spółkę na rzecz Y podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane usługi przechowywania świadczone przez Spółkę na rzecz Y nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają tylko te czynności, które, na potrzeby ustawy o VAT, uznane zostały za wykonane na terytorium Polski. Określenie miejsca świadczenia determinuje zatem miejsce opodatkowania.

W odniesieniu do usług przechowywania, świadczonych przez Y przed nowelizacją ustawy o VAT, która weszła w życie 1 stycznia 2010 r., Spółka ustalała miejsce ich świadczenia w oparciu o ogólną zasadę wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu do 31 grudnia 2009 r.). W konsekwencji, tego typu transakcje były uznawane za dokonywane w miejscu siedziby świadczącego usługę i opodatkowane podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki krajowej.

Zdaniem Spółki, wspomniana zmiana przepisów ustawy o VAT nie wprowadziła regulacji, które w sposób szczególny określałyby miejsce świadczenia usług przechowywania wykonywanych przez Spółkę na rzecz Y. Wykonywane przez Spółkę usługi przechowywania nie są bowiem objęte przepisami art. 28e-28n ustawy o VAT w brzmieniu od 1 stycznia 2010 r.

W odniesieniu do usług przechowywania, Spółka jest zatem zobowiązana stosować w dalszym ciągu zasadę ogólną, która obecnie wyrażona jest w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Jednocześnie, stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Biorąc pod uwagę, że nabywcą usług przechowywania świadczonych przez Spółkę jest Y - podmiot będący podatnikiem w rozumieniu art. 28a, nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju - miejscem świadczenia tych usług nie jest Polska.

Mając na względzie powyższe, w opinii Spółki, usługi przechowywania wykonane przez Spółkę na rzecz Y po 1 stycznia 2010 r. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce i należy dokumentować ich wykonanie fakturami VAT niezawierającymi podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.

eksport towarów,

3.

import towarów,

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie zaś do art. 28a ww. ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Od powyższego ustawodawca przewidział wyjątki, które w zależności od charakteru usługi określają miejsce jej opodatkowania w odmienny sposób.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT jest świadczenie usług związanych z nieruchomościami. W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy o VAT).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji zagęszczonych soków owocowych i wytłoków z owoców. Swoje wyroby sprzedaje do austriackiego udziałowca, jak również do odbiorców zlokalizowanych na terytorium Polski. Dodatkowo, na rzecz austriackiego udziałowca, Spółka świadczy m.in. usługi przechowywania soków zagęszczonych oraz wytłoków w magazynach na terenie kraju (dalej: usługi przechowywania). Usługi przechowywania dotyczą towarów sprzedanych przez Spółkę na rzecz kontrahenta i są przedmiotem odrębnej umowy, a także dostarczonych przez kontrahenta do magazynów Spółki, a zakupionych od innych dostawców zarówno w kraju jak i za granicą. Wnioskodawca wskazał, iż kontrahent Spółki jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Austrii. Jest także zarejestrowany dla celów podatku od towarów i usług. Y nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

Analizując powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że określając w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług miejsce świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami, ustawodawca objął tą regulację także usługi magazynowania i przechowywania, których świadczenie polega na używaniu magazynu (nieruchomości) zapewniającego przechowywanie towaru w odpowiednich warunkach. Bowiem bez nieruchomości niemożliwe byłoby wykonanie tej usługi. A zatem, usługi w zakresie przechowywania towarów w magazynach mają charakter usług związanych z nieruchomościami i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy o VAT, w związku z powyższym miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że budynki magazynów, w których Wnioskodawca świadczy usługi przechowywania towarów na rzecz kontrahenta z Austrii położone są na terytorium Polski, miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi magazynowania towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla tego rodzaju usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl