IPPP3/443-625/13-2/MKw

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Centrum Kultury i Sztuki im. zwane dalej CKiS, jest Samorządową Instytucją Kultury, posiadającą osobowość prawną działającą podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406). Podstawowym celem działania CKiS jest prowadzenie działalności artystycznej, impresaryjnej kulturalnej, polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu, promocji i ochronie dóbr kultury. Organizatorem CKiS jest Rada Miasta. CKiS w dniu 5 czerwca 2013 r. sprzedało niezabudowaną działkę gruntu, której było właścicielem, oznaczoną numerem działki 462/1. Zgodnie z aktem notarialnym z 5 czerwca 2013 r. sprzedana niezabudowana działka gruntu oznaczona numerem 462/1 została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, dla sprzedanej działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy, a jedynie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dostawa terenu niezabudowanego nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Od 1 kwietnia 2013 r. w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wprowadzono definicję terenu budowlanego, a także nowe brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez wójta gminy w dniu 11 kwietnia 2013 r., wieś nie posiada zatwierdzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a sprzedana działka oznaczona numerem 462/1. Dla tej działki brak również decyzji o warunkach zabudowy; zgodnie z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Suchożebry zatwierdzonego uchwałą rady gminy z dnia 29 czerwca 2012 r. działka gruntu oznaczona numerem 462/1 znajduje się na terenie Z. Gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy nie należy kierować się danymi z ewidencji gruntów i budynków, tak jak do dnia 31 marca 2013 r. uznając, że dla sprzedanej działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy a jedynie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, sprzedaż podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 pkt 1 ust. 9 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 43 ust. 1 pkt 9 stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei definicja terenu budowlanego zawarta w art. 2 pkt 33, stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o planowaniu", kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, oznacza to, że dany teren nie jest terenem budowlanym w rozumieniu obecnie obowiązujących przepisów ustawy.

W takiej sytuacji, zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz zapisy ewidencji gruntów nie mają znaczenia dla klasyfikacji danego terenu. W świetle bowiem przepisów art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 dokumentami decydującymi są zapisy wynikające z planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy, w sytuacji braku planu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest Samorządową Instytucją Kultury, posiadającą osobowość prawną działającą podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Podstawowym celem działania Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności artystycznej, impresaryjnej kulturalnej, polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu, promocji i ochronie dóbr kultury. Organizatorem Centrum Kultury i Sztuki jest Rada Miasta. Wnioskodawca w dniu 5 czerwca 2013 r. sprzedał niezabudowaną działkę gruntu, której był właścicielem, oznaczoną numerem działki 462/1. Zgodnie z aktem notarialnym z 5 czerwca 2013 r. rep. A numer 2186/2013 sprzedana niezabudowana działka gruntu oznaczona numerem 462/1 została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, dla sprzedanej działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy, a jedynie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że dokonana sprzedaż nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę o nr 462/1, dla której nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.