IPPP3/443-614/13-3/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu 5 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 18 września 1996 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość zabudowaną od gminy o pow. 0,47 ha (czterdzieści siedem arów) na działce 620/1 i 620/2. Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni rozpoczęła 20 września 1996 r. Zakupione budynki były wykorzystywane w działalności gospodarczej (wprowadzone do ewidencji środków trwałych).

Na wyżej wymienionej nieruchomości w 2006 r. Wnioskodawczyni wybudowała w stanie surowym otwartym (bez okien, drzwi i instalacji) halę magazynową z przeznaczeniem na cele osobiste bez zamiaru wykorzystania jej na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Z powodu braku środków finansowych budynek ten nie został wykończony. Nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej (nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych).

Wydatki poniesione na budowę tego budynku nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej i Wnioskodawczyni nie korzystała z odliczenia podatku naliczonego VAT od wyżej wymienionych wydatków.

Obecnie Wnioskodawczyni jest w trakcie załatwiania formalności sprzedaży tej zabudowanej nieruchomości. Umowę przedwstępną sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawczyni podpisała 28 czerwca 2013 r. Natomiast sfinalizowanie transakcji sprzedaży (akt notarialny) ma nastąpić do dnia 27 września 2013 r.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaż, w ramach której 18 września 1996 r. Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość zabudowaną, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na nieruchomości zabudowanej.

W okresie od 20 września 1996 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, która polega na produkcji opakowań. Przy czym obecnie działalność ta nie jest prowadzona na przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jest objęta podatkiem od towarów i usług, czy jest zwolniona z podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, że stare, zakupione od gminy budynki wykorzystywane do działalności gospodarczej, na podst. art. 43 ust. 1 pkt 10 podlegają zwolnieniu z podatku VAT i Wnioskodawczyni powinna je sprzedać wystawiając fakturę VAT i wykazać stawkę zwolnioną z podatku VAT.

Grunty także są zwolnione z podatku VAT, zgodnie z art. 29 ust. 5 i można je sprzedać bez faktury.

Nowa hala, ponieważ nie była budowana w celu przeznaczenia jej na cele działalności gospodarczej i w tej działalności gospodarczej nigdy nie była wykorzystywana, powinna być sprzedana bez faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Na podstawie powyższych przepisów dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dostawy nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym, powyższe wykluczenie doznaje ograniczenia, gdyż dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia również może korzystać ze zwolnienia w sytuacji, gdy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i równocześnie dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem tylko pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków, budowli lub ich części.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 r. (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999 r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez:

* obiekt budowlany należy rozumieć:

* budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

* budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

* obiekt małej architektury

* budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż w dniu 18 września 1996 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość zabudowaną. Przy czym sprzedaż, w ramach której Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość zabudowaną, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zakupione budynki były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na nieruchomości zabudowanej.

Ponadto na wyżej wymienionej nieruchomości w 2006 r. Wnioskodawczyni wybudowała w stanie surowym otwartym (bez okien, drzwi i instalacji) halę magazynową. Z powodu braku środków finansowych budynek ten nie został wykończony, nie był też wykorzystywany do działalności gospodarczej (nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych). Wydatki poniesione na budowę tego budynku nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej i Wnioskodawczyni nie korzystała z odliczenia podatku naliczonego VAT od wyżej wymienionych wydatków.

Obecnie Wnioskodawczyni planuje zbycie przedmiotowej zabudowanej nieruchomości.

Mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że zarówno w przypadku budynków znajdujących się na nabytej nieruchomości, jak i w przypadku wybudowanej hali, nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. W konsekwencji, przedmiotowa dostawa budynków posadowionych na nabytej nieruchomości jak i dostawa wybudowanej hali nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni, zarówno w stosunku do budynków znajdujących się na nabytej nieruchomości jak i w przypadku wybudowanej hali, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przedmiotowa dostawa korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Biorąc pod uwagę fakt, że dostawa przedmiotowych budynków oraz hali będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, zbycie gruntu, na którym są one posadowione, przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy, również objęte będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Reasumując, planowana dostawa opisanej we wniosku zabudowanej nieruchomości, tj. gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami (w tym wybudowaną przez Wnioskująca halą), korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy te uzupełnione są przez regulacje rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, wydanego na podstawie upoważnienia przewidzianego w art. 106 ust. 8 ustawy.

Zatem, w celu udokumentowania sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do wystawiania faktury VAT z tytułu dokonanej dostawy, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, zawierającej niezbędne dane określone regulacjami ww. rozporządzenia, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla przedmiotu sprzedaży.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskującej, zgodnie z którym w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz że sprzedaż opisanego gruntu oraz wybudowanej na nim hali nie powinna być udokumentowana fakturą VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.