IPPP3/443-60/12-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania deklaracji VAT-8 - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania deklaracji VAT-8.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w którym uprawia rośliny ozdobne - tulipany, eustomie. Cebule tulipanów Wnioskodawca zakupuje w Holandii. Normalnie są to dwie dostawy we wrześniu. Wnioskodawca składa deklaracje VAT-8 za miesiąc, w którym dokonano zakupu oraz informacje VAT-UE za kwartał w którym dokonano zakupu. Właściwy Urząd Skarbowy żąda od Wnioskodawcy składania deklaracji VAT-8 także za miesiące, w których nie dokonano zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma obowiązek składania deklaracji VAT-8 za miesiące, w których nie ma zakupu towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien składać deklaracji VAT-8 za miesiące w których nie dokonywał zakupów z Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

Jak wynika z powyższych przepisów, w sytuacji, gdy podatnik nabył towary o wartości przekraczającej 50.000 zł, oznacza to, że przekroczył powyższą kwotę w związku z tą transakcją i obowiązany jest do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.), a także świadczenie usług rolniczych.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. W myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Stosownie zaś do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Z powyższych przepisów wynika, że nie tylko podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy zamierzający rozpocząć wykonywanie czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów podlegają obowiązkowi zgłoszenia tego faktu w zgłoszeniu rejestracyjnym. Obowiązek ten ciąży również na podmiotach, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia przekroczyła limit wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z art. 99 ust. 8 ustawy wynika, iż podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.) określony został wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy. Deklarację tę, dla celów rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązani są składać podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE.

Służy ona do rozliczania podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, gdy podatnicy, którzy nie mają obowiązku składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K, dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, których wartość przekroczyła kwotę 50.000 zł lub w sytuacji, gdy wartość tego nabycia nie przekroczyła ww. kwoty, ale podjęli decyzję o opodatkowaniu nabycia, co potwierdzili stosownym zawiadomieniem złożonym w urzędzie skarbowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w którym uprawia rośliny ozdobne - tulipany, eustomie. Cebule tulipanów Wnioskodawca zakupuje w Holandii. Normalnie są to dwie dostawy we wrześniu. Wnioskodawca składa deklaracje VAT-8 za miesiąc, w którym dokonano zakupu oraz informacje VAT-UE za kwartał w którym dokonano zakupu.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca prowadzący gospodarstwo rolne nie jest obowiązane do składania deklaracji VAT-7 lub VAT-7K po przekroczeniu kwoty określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy (tj. kwotę 50.000 zł) zobowiązany jest do składania deklaracji VAT-8, w której winien wykazać podatek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru oraz dokonania zapłaty należnego podatku. Następstwem powyższego jest również, wynikający z art. 99 ust. 8 ustawy, obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca na stepującego po każdym kolejnym miesiącu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż po dokonaniu rejestracji dla celów rozliczeń wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Wnioskodawca winien składać deklarację VAT-8 zarówno za miesiąc w którym dokonywał zakupów z Unii Europejskiej jak i za kolejne miesiące.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.