IPPP3-443-6/10-4/JF - Określenie metody odliczenia podatku naliczonego przez kościelną osobę prawną uzyskującą dochody z darowizn oraz z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie metody odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie metody odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek nie spełniała wymogów formalnych. W związku z powyższym pismem z dnia 2 lutego 2010 r. znak IPPP3-443-6/10-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedmiotowego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną. Jej cele określa statut, a osobowość prawną nadaje Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Wnioskodawca, z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej, jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Przychody Wnioskodawcy pochodzą z darowizn oraz z działalności gospodarczej. Darowizny od osób fizycznych, parafii, diecezji i innych instytucji wpłacane są głównie na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Organizowane są także zbiórki pieniężne przy parafiach oraz w trakcie organizowanej przez Wnioskodawcę imprezy. Drobne kwoty są wpłacane przez osoby fizyczne do kasy Strony. Całość dochodów z darowizn jest przeznaczana na cele statutowe i nie jest uznawana jako obrót zgodnie z art. 29 ustawy o VAT.

Przychody z działalności gospodarczej pochodzą głównie z zawieranych umów sponsoringu. W przyszłości planuje się takie rozszerzenie działalności o usługi reklamowe, prowadzenie wydawnictwa, sprzedaż upominków oraz biletów do Muzeum. Świadczenie usług opodatkowywane jest podatkiem VAT według stawki podstawowej oraz dokumentowane fakturami.

Na chwilę obecną dochody z działalności gospodarczej są promilem przychodów z darowizn.

W trakcie trwania organizowanej imprezy Wnioskodawca uzyskuje darowizny zarówno od osób fizycznych, które zostały zachęcone do wspierania Strony przez działalność medialną, akcje mailingowe promocje w parafiach w Polsce jak i promocję wykorzystującą banery i inne formy reklamowe w Internecie. Darowizny trafiają również od instytucji kościelnych lub bezpośrednio ze zbiórek przy parafiach. Identyfikacja darczyńców następuje poprzez analizę każdej wpłaty i wprowadzenie jej do statystycznej bazy danych. W tygodniach poprzedzających organizowaną imprezę do parafii w całej Polsce zostają rozdystrybuowane materiały promujące organizowana imprezę m.in. foldery z drukami wpłaty oraz plakaty informujące o organizowanej imprezie. Większość wpłat można zidentyfikować i przypisać do danego działania promocyjnego. Każda działalność promocyjna ma swój zdefiniowany indywidualny kod marketingowy. Odbywa się to poza systemem księgowym Wnioskodawcy, aczkolwiek kwoty globalne przychodów z bazy danych są spójne z kwotami wykazanymi w systemie księgowym.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca realizuje następujące zadania:

Czerwiec każdego roku jest miesiącem szczególnie istotnym, jeśli chodzi o działalność gospodarczą Wnioskodawcy. W miesiącach poprzedzających i w samym czerwcu zawierana jest większość umów sponsorskich oraz organizowana jest impreza masowa. Podczas organizowanej imprezy eksponowany jest udział sponsorów (zgodnie z zapisami zawartych z nimi umów) - ich loga widnieją m.in. na banerach oraz telebimach.

W zakresie, w jakim jest możliwe rozdzielenie kosztów na te związane wyłącznie z działalnością statutową (niepodlegającą opodatkowaniu VAT) i te związanie ze sprzedażą opodatkowaną prowadzi oddzielne rejestry zakupu towarów.

Jednakże z uwagi na fakt, iż realizując cele statutowe Wnioskodawca przyczynia się także do wzrostu swojej atrakcyjności jako partnera biznesowego, część kosztów jest niewątpliwie związana i ze sprzedażą opodatkowaną i niepodlegającą VAT. Tytułem przykładu wskazać można koszty druku plakatów i ulotek propagujących imprezę, na których są umieszczane loga sponsorów, koszty utrzymania strony internetowej, koszty związane z nabyciem i przygotowaniem banerów (na których również są loga sponsorów), materiałów biurowych, koszty zatrudnienia części kadry zarządzającej, koszty banerów, koszty usług biura rachunkowego, usług informatycznych związane z utrzymaniem i unowocześnianiem strony internetowej oraz usług prawniczych. W katalogu czynności mieszczących się w zakresie ustawy o VAT, znajdują się wyłącznie czynności opodatkowane (Wnioskodawca nie wykonuje czynności zwolnionych z VAT).

W związku z koniecznością ustalenia jaka część kwot podatku naliczonego, wykazanych na otrzymanych fakturach, podlega odliczeniu, fakturach zamierza przyjąć następującą metodę odliczania podatku:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższy przepis stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania działalności opodatkowanej. Ponieważ podatek naliczony podlega odliczeniu tylko w takim zakresie, w jakim nabyty towar (usługa) służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, toteż w przypadku nabycia towaru (usługi) wykorzystywanego zarówno do wykonywania działalności opodatkowanej, jak i niepodlegającej opodatkowaniu, podatek może zostać odliczony tylko w takim zakresie, w jakim towar (usługa) wykorzystywany jest do wykonywania czynności, które są opodatkowane. Przedmiotowy stan faktyczny dotyczy takiej właśnie sytuacji - Wnioskodawca nabywa towary i usługi, które służą zarówno działalności opodatkowanej w świetle przepisów o VAT (sponsoring), jak i działalności niemieszczącej się w zakresie tego podatku. Powstaje zatem konieczność ustalenia w jakim zakresie wydatki, o których mowa służą wykonywaniu działalności opodatkowanej.

Przepisy ustawy o VAT nie wskazują metody, którą należy stosować, aby ustalić, w jakim zakresie dana usługa (towar) wykorzystywana jest do wykonywania działalności opodatkowanej. Zgodnie z powszechnie akceptowaną praktyką konieczne w takiej sytuacji jest opracowanie obiektywnego kryterium (klucza), które oddawać będzie stopień wykorzystania określonej usługi w działalności opodatkowanej VAT. Takie kryterium powinno uwzględniać okoliczności towarzyszące konkretnemu stanowi faktycznemu.

Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do usług prawnych, księgowych oraz kierownika biura należy uznać, że właściwym kryterium wskazującym, w jakim zakresie dana faktura dokumentuje wydatek związany z wykonywaniem działalności opodatkowanej, jest ilość (procent) czasu poświęcona na realizację zadań dotyczących takiej działalności. O ile dana faktura dokumentuje wykonanie usług realizowanych przez 30 godzin, z czego połowa dotyczy działalności opodatkowanej, wówczas VAT z takiej faktury podlega odliczeniu w 50%. Jeżeli natomiast faktura dokumentuje wykonywanie usług przez 20 godzin, z czego 20 dotyczy czynności niepodlegających VAT, wówczas VAT z takiej faktury w ogóle nie podlegałby odliczeniu.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana wyżej metoda ustalania kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu najlepiej oddaje zasadę neutralności podatku VAT. Usługi, o których mowa można "mierzyć" w godzinach, a zatem kryterium czasu poświęconego na wykonanie czynności związanej z działalnością opodatkowaną odzwierciedla w jakim zakresie dana usługa związana była z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jest to obiektywne kryterium, którego prawidłowość pośrednio potwierdzają interpretacje indywidualne organów podatkowych. Tytułem przykładu wskazać można interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 kwietnia 2009 r. (sygn. IBPP2/443-61/09/lCz), w której wskazano, iż odliczeniu podlegać może jedynie podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących realizacji tej części inwestycji, która będzie służyć prowadzonej przez Wnioskodawcę opodatkowanej działalności gospodarczej. W sytuacji gdy udokumentowane określoną fakturą towary lub usługi dotyczą jednocześnie obu wskazanych wyżej części inwestycji, wówczas Wnioskodawca winien, w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału np. udziału powierzchni inwestycji wykorzystywanej dla celów działalności gospodarczej w powierzchni inwestycji ogółem, przyporządkować podatek naliczony poszczególnym częściom realizowanej inwestycji. Wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca uwzględniając specyfikę zaistniałej sytuacji. Prawidłowość zaprezentowanego stanowiska potwierdza również interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 października 2009 r. (sygn. IPPP1-443-707/09/JL):

"Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku zakupów przez Wnioskodawcę towarów i usług, które nie będą mogły zostać jednoznacznie przypisane poszczególnym rodzajom działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu), nie będzie ono mogło odliczyć podatku naliczonego zawartego w cenie tych towarów, w pełnym zakresie. Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług tylko w takim zakresie, w jakim nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym, a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego pozostaje wyłącznie w gestii Podatnika".

Ad. 2 W ocenie Wnioskodawcy opisana metoda odliczania podatku naliczonego, związanego z wydatkami na organizację imprezy, jest prawidłowa.

Trzeba zauważyć, iż imprezę należy, w świetle przepisów o VAT, rozpatrywać jako przedsięwzięcie mające na celu zwiększenie zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, pozyskanie nowych klientów (sponsorów) i zwiększenie sprzedaży opodatkowanej. Impreza ma na celu zainteresowanie jak największej liczby osób i, w świetle regulacji o VAT, należy ją rozpatrywać jako ukierunkowaną na zwiększenie wartości oferowanych usług sponsoringu. Większa liczba odbiorców takich usług przekłada się na wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę. W konsekwencji trzeba uznać, iż wydatki na organizację imprezy stanowią element cenotwórczy świadczonych przez Wnioskodawcę usług, które podlegają VAT.

Jednocześnie należy wskazać, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje również w odniesieniu do wydatków na towary i usługi, które stanowią tzw. koszty ogólne przedsiębiorstwa. Prawo do odliczenia nie ogranicza się bowiem do nabytych towarów i usług, które następnie są odsprzedawane w toku wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższe zostało wielokrotnie potwierdzone przez orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z 26 maja 2005 r. (sygn. C-465/03) ETS wskazał, iż: "System odliczeń przewidziany w szóstej dyrektywie ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT podlegającego zapłacie bądź zapłaconego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia zatem całkowitą neutralność działalności gospodarczej w zakresie obciążeń podatkowych, bez względu na cel czy rezultaty tej działalności, pod warunkiem, że co do zasady podlega ona sama opodatkowaniu podatkiem VAT (...). Ostatni wymóg, aby odliczenie podatku VAT było dopuszczalne, oznacza, że czynność powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada zatem, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (...). Uwzględniając fakt, iż w sprawie przed sądem krajowym, po pierwsze, emisja akcji jest czynnością która nie należy do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy, a po drugie, czynność ta została dokonana przez Kretztechnik celem podniesienia kapitału z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tę spółkę w ramach owej czynności stanowią część kosztów ogólnych, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Świadczenia takie pozostają w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika".

Wydatki związane z organizacją imprezy przekładają się na kwoty otrzymywane przez Wnioskodawcę. Mając na uwadze, iż umowy zawierane przez Wnioskodawcę ze sponsorami są de facto realizowane podczas organizowanej imprezy, w ocenie Wnioskodawcy można uznać, iż wydatki, o których mowa, mają taki związek z działalnością opodatkowaną jaki występuje między kwotą otrzymaną z tytułu świadczenia usług sponsoringowych realizowanych w związku z tym wydarzeniem, a sumą wynagrodzenia za powyższe usługi oraz datków otrzymanych od innych osób wspierających Wnioskodawcę podczas tej imprezy.

Warto zaznaczyć, iż Wnioskodawca jest jednostką związaną z Kościołem katolickim, a jego działalność ukierunkowana jest na szeroko pojęte "cele religijne". Powyższa okoliczność nie powinna jednak rzutować na ocenę kwalifikacji wydatków Wnioskodawca w świetle przepisów o VAT. Dokonując oceny na gruncie podatku od towarów i usług, należy bowiem przyjąć, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą oraz pozyskuje środki z innych źródeł. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, wskazane w niniejszym wniosku o interpretację, są ukierunkowane na osiągnięcie jak największych kwot od różnych podmiotów, a kwestią do rozstrzygnięcia jest ustalenie, w jakiej części dotyczy to kwot uzyskiwanych od sponsorów (którzy w rozumieniu ustawy o VAT są usługobiorcami Wnioskodawcy), a w jakiej od innych podmiotów. W tym kontekście należy rozpatrywać wydatki na organizację imprezy, który z jednej strony jest imprezą "religijną", lecz z punktu widzenia przepisów o VAT musi być traktowany jako przedsięwzięcie gospodarcze.

Wnioskodawca ponosi wydatki na organizację imprezy. Nabyte towary i usługi służą zdobywaniu funduszy zarówno z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych VAT, jak i z innych źródeł (od darczyńców niebędących usługobiorcami Wnioskodawcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust 1 i 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe twierdzić, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów bądź inwestycji, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. A zatem podatek naliczony wynikający z nabycia towarów i usług wykorzystywanych do działalności nieopodatkowanej nie podlega odliczeniu.

Jak już wyżej wskazano, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku natomiast gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - art. 90 ust. 1 ustawy.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Wnioskodawca dokonuje świadczeń odpłatnych podlegających opodatkowaniu jak i niepodlegających opodatkowaniu.

Z ww. względów należy stwierdzić, iż zakup towarów i usług, które będą wykorzystywane do działalności statutowej i którą Wnioskodawca kwalifikuje jako działalność niepodlegającą opodatkowaniu należy uznać za zakup niezwiązany z działalnością opodatkowaną, a tym samym naliczony podatek VAT związany z ww. zakupami nie będzie podlegał odliczeniu.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca prowadzi działalność statutową (niepodlegającą opodatkowaniu) oraz działalność mieszczącą się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (umowy sponsoringu dotyczące zakupu przez sponsora usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego) i jednocześnie nie jest w stanie dokładnie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanych wyłącznie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy (usługi opodatkowane) oraz wykonuje czynności niepodlegające podatkowi (darowizny przeznaczone na cele statutowe) zdaniem tut. Organu, mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować podział podatku naliczonego.

I tak z całości zakupów związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, których Wnioskodawca nie potrafi bezpośrednio przyporządkować działalności opodatkowanej, powinna wydzielić tę ich część, która związana jest z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu i część, która związana jest z działalnością gospodarczą opodatkowaną. Aby tego dokonać powinien posłużyć się wybranym przez siebie miarodajnym i uzasadnionym kluczem.

Tut. organ pragnie wskazać, iż Wnioskodawca, mając na uwadze zasadę wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy, winien dokonać rozdziału poniesionych wydatków (kosztów pośrednich) na dotyczące wykonywanych przez niego czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług oraz na takie, które dotyczą czynności opodatkowanych. Przy czym odliczeniu podlega jedynie podatek naliczony od tych wydatków (kosztów pośrednich), które dotyczą czynności opodatkowanych. W przypadku wydatków (kosztów pośrednich), które Wnioskodawca ponosi w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług oraz jednocześnie czynności opodatkowanych, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca winien przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności niepodlegającej opodatkowaniu i działalności opodatkowanej w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza winien dokonać sam Wnioskodawca.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w celu realizacji przysługującego mu prawa do odliczenia podatku naliczonego zastosował następujące rozwiązanie, a mianowicie wydatki na zakup towarów i usług dotyczące działalności statutowej i opodatkowanej powinny być odliczone proporcjonalnie. Zainteresowany zastosowała następujący klucz podziału poniesionych wydatków:

Wskazać należy, iż przyjęty przez Wnioskodawcę sposób odliczania podatku naliczonego od wydatków dotyczących działalności opodatkowanej i statutowej w opinii tut. Organu nie jest nieprawidłowy, jeżeli metoda ta stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych wartości dotyczących tej części działalności jednostki.

Co istotne, wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie dokonać oceny prawidłowości stosowanego klucza podziału, zatem prawidłowość stosowanego klucza podziału nie może być przedmiotem oceny tut. organu. Tut. Organ nie jest uprawniony do weryfikowania podanych przez Wnioskodawcę danych (np. wartości sprzedaży, ustalonych proporcji) oraz dokonanych przez Wnioskodawcę obliczeń. Ocena prawna hipotetycznej, zaproponowanej przez Wnioskodawcę metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną wykracza poza zakres przedmiotowy pisemnych interpretacji prawa podatkowego, bowiem jej prawidłowość mogłaby być weryfikowana jedynie na etapie postępowania podatkowego lub w toku kontroli podatkowej.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia części podatku naliczonego, pod warunkiem, że proponowany przez Wnioskodawcę klucz podziału jest miarodajny i faktycznie stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych wartości dotyczących działalności opodatkowanej jednostki.

Zatem Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących wydatki służące sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu według wyliczonego przez Wnioskodawcę klucza polegającego na:

Do mianownika proporcji Wnioskodawca nie będzie zaliczał darowizn otrzymanych od innych Instytucji Kościelnych, z uwagi na fakt, iż brak jest związku przyczynowo-skutkowego prowadzonej akcji promocyjnej (banery, mailing) z tymi przychodami. W przypadku tego rodzaju darowizn najważniejszym czynnikiem decydującym o udzieleniu wsparcia są decyzje Instytucji Kościelnych.

W celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca może przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności statutowej (nieodpłatnej) i działalności gospodarczej (odpłatnej - opodatkowanej) w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Podatnik uwzględniając np. specyfikę i indywidualne cechy tej działalności.

Reasumując: stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu określenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia przy jednoczesnym realizowaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu poprzez formę ustalenia klucza podziału jest prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, iż prawidłowość wyboru metody odliczania podatku naliczonego ciąży na Wnioskodawcy. Metoda ta winna być miarodajna i odzwierciedlająca rzeczywiste wartości dotyczące działalności opodatkowanej Podatnika, a także uwzględniająca specyfikę i indywidualne cechy prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.