IPPP3/443-594/11-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 20 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-594/11-2/KB z dnia 4 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-594/11-2/KB z dnia 14 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Do prowadzonej działalności wykorzystuje samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej niż 3,5 tony. Pojazdy te zostały nabyte przez Spółkę przed 1 stycznia 2011 r. i ujęte w ewidencji środków trwałych podlegających amortyzacji. Wydatki związane z eksploatacją powyższych samochodów, a przede wszystkim paliwa nabywane do ich napędu traktowane są jako powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca do 31 grudnia 2010 r. odliczał podatek naliczony z otrzymanych faktur VAT dokumentujących te wydatki, w szczególności od nabywanych paliw służących do napędu tych samochodów, za wyjątkiem paliw do napędu samochodów osobowych na podstawie obowiązującego przepisu treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

* przedmiotowe samochody nie spełniają wymagania określonego przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o prawie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1665.)

* niezależnie od powyższego Spółka informuje, że ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) zmieniono przepisy dotyczące odliczeń podatku naliczonego od paliw nabywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. W szczególności od 1 stycznia 2011 r. uchylono art. 88 ust. 1 pkt 3 Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3". Oznacza to, że od 1 stycznia 2011 r. nie ma w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług żadnej normy prawnej ograniczającej prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliw napędzających ww. samochody. Równocześnie w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym wprowadzono od 1 stycznia 2011 r. art. 3 ust. 1 ograniczający prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych samochodów i art. 4 zakazujący odliczenia podatku naliczonego od paliw wykorzystywanych do napędu samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2011 r. podatnik może odliczać podatek naliczony od nabywanego paliwa służącego do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, nabytych przed 1 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) zmieniono przepisy dotyczące odliczeń podatku naliczonego od paliw nabywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. W szczególności od 1 stycznia 2011 r. uchylono art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3". Oznacza to, że od 1 stycznia 2011 r. nie ma w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług żadnej normy prawnej ograniczającej prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliw napędzających ww. samochody. Równocześnie w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym wprowadzono od 1 stycznia 2011 r. art. 3 ust. 1 ograniczający prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych samochodów i art. 4 zakazujący odliczania podatku naliczonego od paliw wykorzystywanych do napędu samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zgodnie z ww. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.: "W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienionej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2".

Z kolei zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.: "W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1".

Powyższy przepis art. 4 w sposób jednoznaczny zakazuje odliczeń podatku od nabywanych paliw w stosunku do samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy. Jak wspomniano art. 3 ust. 1 ustawy z 16 grudnia 2010 r. wszedł w życie od 1 stycznia 2011 r., a zatem, zdaniem Spółki, obejmuje wyłącznie samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - nabyte od dnia wejścia w życie ustawy tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. - od których nabycia podatnik może odliczyć 60% kwoty podatku zawartego w fakturze nie więcej niż 6 tys. zł. Oznacza to, że treść art. 4 zakazująca odliczeń podatku od towarów i usług od nabywanych paliw nie odnosi się do samochodów innych niż te, o których mowa w art. 3 ust. 1. A zatem art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. nie ma zastosowania do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej niż 3,5 tony, które zostały nabyte przed 1 stycznia 2011 r., tj. przed wejściem w życie wspomnianego art. 3 ust. 1.

Spółka wnioskuje z powyższej treści wspomnianego art. 4 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., że przepisy te nie odnoszą się do posiadanych przez Spółkę samochodów nabytych przed dniem 1 stycznia 2011 r. oraz do nabywanych paliw do tych samochodów.Wnioskodawca twierdzi, że skoro samochody te - zarówno osobowe, jak i inne o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony służą Spółce do działalności opodatkowanej, to od 1 stycznia 2011 r. Spółka prawo - na ogólnych zasadach - do odliczeń podatku naliczonego od nabywanych doń paliw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Treść artykułu 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego wyżej artykułu, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej ogólna zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei, zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizujacej, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, powyższy przepis nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Jak stanowi art. 4 powołanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, że w latach 2011-2012 nie odlicza się podatku od paliwa do samochodów (i innych pojazdów), o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Reguluje on zatem kwestie odliczeń podatku od paliwa do samochodów. Jednocześnie jest przepisem odsyłającym. Dla ustalenia pełnego zakresu jego treści (wyinterpretowania z jego brzmienia normy prawnej) należy uwzględnić brzmienie art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Mowa jest w nim bowiem o "samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1". W art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej mówi się o "samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony" (z uwzględnieniem wyjątków wynikających z art. 3 ust. 2). Data nabycia samochodu (czy przed 2011 r., czy już w 2011 r.) nie jest jego cechą opisaną w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Daty wskazane w tym przepisie wyznaczają okres obowiązywania tego przepisu, a nie są cechami samochodów. Nie stanowi on zatem o okresie nabywania samochodów. Nie można zatem z brzmienia tych regulacji wyciągnąć wniosku, że samochód osobowy nabyty w styczniu 2011 r. jest samochodem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, a taki sam samochód osobowy nabyty w grudniu 2010 r. nie jest samochodem, o którym mowa w tym przepisie.

Zatem brak możliwości odliczenia VAT od paliwa do samochodów osobowych wymienionych w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej (z uwzględnieniem zastrzeżeń wynikających z art. 3 ust. 2 tej ustawy) dotyczy (w okresie 01.01.2011-31 grudnia 2012 r.) także tych nabytych przed 1 stycznia 2011 r.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż przewidziany przepisem ww. art. 4 ustawy nowelizującej, brak możliwości odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Nie dotyczy on zatem pojazdów samochodowych, wymienionych enumeratywnie w ust. 2 art. 3 powyższej ustawy, które mocą tego ustępu zostały wyłączone z regulacji ust. 1 tego artykułu.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Do prowadzonej działalności wykorzystuje samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej niż 3,5 tony. Pojazdy te zostały nabyte przez Wnioskodawcę przed 1 stycznia 2011 r. i ujęte w ewidencji środków trwałych podlegających amortyzacji. Wydatki związane z eksploatacją powyższych samochodów, a przede wszystkim paliwa nabywane do ich napędu traktowane są jako powiązane z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca do 31 grudnia 2010 r. odliczał podatek naliczony z otrzymanych faktur VAT dokumentujących te wydatki, w szczególności od nabywanych paliw służących do napędu tych samochodów, za wyjątkiem paliw do napędu samochodów osobowych na podstawie obowiązującego przepisu treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przedmiotowe samochody nie spełniają wymagania określonego przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o prawie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1665.)

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie paliw do napędu przedmiotowych samochodów, nabytych przed dniem 1 stycznia 2011 r. Bowiem wykorzystywane przez Wnioskodawcę samochody posiadają dopuszczalną masę całkowitą nieprzekraczającą 3,5 tony i nie spełniają wymogów, określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.