IPPP3/443-569/10-4/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2010 r. (data wpływu 10 czerwca 2010 r.) - uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-569/10-2/KT z dnia 14 lipca 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla świadczonych usług montażowych - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla świadczonych usług montażu podłóg drewnianych w budynkach mieszkalnych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-569/10-2/KT z dnia 14 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą zajmującą się sprzedażą drewna egzotycznego (PKWiU 16.10.21.0) importowanego z zagranicy, jak również kupowanego w kraju (PKD 2007-4690Z).

W bieżącym roku Spółka zamierza podpisać umowę z firmą budowlaną (generalnym wykonawcą), na podstawie której, jako podwykonawca, będzie również zajmować się montażem, z posiadanego drewna, podłóg w budynkach mieszkalnych (PKOB 11).

Wnioskodawca wskazuje, że Urząd Statystyczny w Łodzi zakwalifikował usługi montażu podłóg drewnianych w budynkach mieszkalnych, wykonywane przez podmiot niebędący ich producentem, do celów podatkowych w grupowaniu PKWiU 45.43.22.-00.00 "Roboty związane z układaniem i wykładaniem podłóg, pozostałe".

Ponadto Wnioskodawca informuje, że przedmiotem umów zawieranych przez Spółkę z nabywcami będzie montaż podłogi z materiałów Spółki. Fakturowana będzie usługa montażu podłogi obejmująca ceną usługi wraz z materiałem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Spółkę czynności należy uznać za dostawę towaru opodatkowaną według stawki 22%, czy jako świadczenie usług w obiektach budownictwa mieszkaniowego opodatkowanych stawką 7%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, na podstawie przepisów § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., do montażu podłóg z posiadanego przez Spółkę drewna może Ona stosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%.

Na potwierdzenie tego stanowiska Wnioskodawca przytacza wyrok NSA z dnia 20 listopada 2008 r. FSK 1512/07, w którym sąd uznał, ze jeżeli dana czynność ma charakter kompleksowy, o jej opodatkowaniu (i stawce VAT) decyduje czynność główna. W przypadku Spółki czynnością główną jest montaż podłóg w budynkach mieszkalnych, a nie dostawa drewna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 cyt. Ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c), art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1, o czym stanowi art. 41 ust. 2 cyt. ustawy.

Uregulowania ust. 12 art. 41, wskazują, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z ust. 12a przywołanego art. 41, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c artykułu 41, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, przepisy art. 41 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

W związku z powyższą delegacją:

* w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336), obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. oraz

* w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) - obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

ustawodawca wskazał, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Wyjaśnić należy, iż definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. oraz w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., zawarta w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach, tj. w art. 41 ust. 12-12c, w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. oraz w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., wynika zatem, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Stawka w wysokości 7% dotyczy więc, poza budową obiektów mieszkaniowych, także czynności wykonywanych w zakresie świadczenia usług budowlano-montażowych, remontowych, modernizacji, termomodernizacji czy robót konserwacyjnych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka będzie się zajmowała działalnością usługową, polegającą na montażu, z posiadanego drewna, podłóg w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 11. Przedmiotem umów zawieranych przez Spółkę z nabywcami będzie montaż podłogi z materiałów Spółki. Fakturowana będzie usługa montażu podłogi obejmująca ceną usługi wraz z materiałem.

Wnioskodawca zakwalifikował przedmiotowe usługi w grupowaniu PKWiU 45.43.22.-00.00 "Roboty związane z układaniem i wykładaniem podłóg, pozostałe".

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl przepisu § 3 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) - nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2009 r. Natomiast zgodnie natomiast z § 1 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1753) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług przedłuża się stosowanie ww. Klasyfikacji wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. - do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z ww. Klasyfikacją, robotami budowlanymi są prace zgrupowane w dziale 45 "Roboty budowlane", który obejmuje:

* prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,

* prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, odbudową i remontem już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,

* instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.

Grupa 45.4 obejmuje roboty budowlane wykończeniowe.

Mając powyższe na uwadze oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że usługi, które zamierza świadczyć Wnioskodawca na podstawie umów z klientami, polegające na montażu podłóg drewnianych w obiektach budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych w dziele 11 PKOB, wykonywanych z materiałów zakupionych przez Wnioskodawcę i wliczonych w cenę usługi, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 45.43.22.-00.00, podlegają opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy podkreśla, iż nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację statystyczną wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. Tut. Organ podatkowy dokonuje jedynie oceny czynności wykonywanych przez Podatnika, biorąc pod uwagę wskazaną przez Niego klasyfikację PKWiU.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł W przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Z uwagi na to, że Strona wniosła w dniu 8 czerwca 2010 r. opłatę w wysokości 75 zł, różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, za pośrednictwem poczty na adres korespondencyjny wskazany przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.