IPPP3/443-563/09-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka z o.o. (zwana dalej Kupującym) jest firmą handlową sprzedającą płytki ceramiczne (zwane dalej wyrobami). W swej działalności Spółka dokonuje zakupu płytek ceramicznych zarówno od dostawców krajowych jak i dostawców zagranicznych mających siedziby na terenie Wspólnoty Europejskiej. Obecnie negocjowane są nowe warunki dostaw z dostawcami krajowymi i zagranicznymi, w ramach których Spółka będzie otrzymywać premie pieniężne (bonusy) za zrealizowanie określonego poziomu sprzedaży w rocznych lub miesięcznych okresach rozliczeniowych. Szczegółowe warunki takich uregulowań byłyby następujące:

Ponadto Strona wskazuje, iż premie pieniężne nie mają związku ze świadczeniem przez Spółkę na rzecz dostawców wypłacających premie usług w postaci: odpowiedniej ekspozycji towarów, zobowiązania się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premię, zobowiązania się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta, reklamy itp.

Premia pieniężna wypłacana jest z tytułu zakupów wszystkich asortymentów (towarów oferowanych przez dostawców wypłacających premię). Przypisanie premii do konkretnych dostaw w konkretnym czasie jest o tyle trudne do ustalenia, że nabywca uprawniony jest do premii z tytułu dokonywania nabyć w określonym, zazwyczaj długim przedziale czasowym. Jeżeli kwota obrotów nie przekroczy przyjętego przez strony pułapu, nabywca nie byłby w ogóle uprawniony do premii. W każdym razie intencją stron nie jest pomniejszenie ceny towarów objętych poszczególnymi dostawami.

Wielkość obrotów stanowiąca podstawę uzyskania i wyliczenia premii pieniężnej będzie wyliczana na podstawie zestawienia obrotów przygotowywanego przez sprzedającego, które będzie przekazywane kupującemu (Wnioskodawcy) w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego długość strony określają w umowie. Podstawą wypłacenia premii będą noty uznaniowe z odroczonym terminem zapłaty wystawione przez Sprzedającego w terminie 7 dni od dnia zaakceptowania przez kupującego (wnioskodawcę) rozliczenia wynikającego z zestawienia obrotów.

Premie dotyczą realizowania obrotów przez kupującego na poziomie umówionym pomiędzy nim a sprzedającym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymywanie tak ustalanych premii pieniężnych nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawy, dzięki którym Spółka otrzyma prawo do premii będą dokonane i rozliczone zgodnie z odpowiednimi regulacjami umownymi ustalonymi wcześniej. Samo otrzymanie premii pieniężnej nie będzie ani korektą cen dostaw (wyraźnie będą o tym mówią warunki umowne, które nie pozwolą korygować cenników bez odrębnego porozumienia), ani wyświadczeniem usługi. W konsekwencji do udokumentowania otrzymywanych premii pieniężnych wystarczające będą noty księgowe (uznaniowe).

Zadaniem Spółki uzasadnienie takiego stanowiska jest następujące.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT został zawarty w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, Nr 535 z późn. zm.). Zgodnie z pkt 1 tego przepisu, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Świadczenie usług stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści cytowanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż pojęcie "świadczenie usług" ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika lecz także jego zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś zdarzenie gospodarcze za odpłatne świadczenie usług, musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli strony muszą zobowiązać się do określonego działania, bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności, np. w zawartej umowie. Ustawodawca zaznaczył ponadto, że usługą jest świadczenie które nie stanowi dostawy towaru (art. 8 ust. 1 ustawy). Nie może zatem wystąpić taka sytuacja, w której jednocześnie występuje dostawa towarów i świadczenie usług.

Pogląd taki reprezentowany jest również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06 (System Informacji Prawnej LEX - nr....). Sąd ten rozpatrywał zagadnienie związane z otrzymywaniem przez nabywców towarów premii pieniężnych za zrealizowanie na rzecz kontrahentów pewnego pułapu obrotów oraz rzetelność w przestrzeganiu zawartych umów. W wyroku zaakcentowano, iż na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Według Sądu "czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Nie można zatem uznać za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, obrotów w wysokości określonej umownie, osiągniętych przez nabywcę towaru. W związku z tym wypłacona przez sprzedawcę premia nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi".

Do powyższego orzeczenia, popierając je w całości, odniosła się także Izba Skarbowa w Warszawie w Decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.04.2008 (sygn. 1401/PV-1/4407/14-17/07/EN).

W związku z powyższym Zainteresowany podkreśla, iż w omawianym przypadku, Spółka nie będzie dokonywać żadnych odrębnych świadczeń poza nabywaniem towarów. Jedynie efekt zakupu od konkretnego producenta będzie podstawą do uzyskania premii w określonej wysokości. Poza transakcją kupna-sprzedaży, pomiędzy sprzedającym i kupującym (Spółka) nie będzie dochodzić do rzeczywistego i odrębnego od tej transakcji świadczenia nabywcy (Spółki) na rzecz dostarczających towary. Nie można zatem twierdzić, iż wypłacana nabywcy towarów (Spółce) premia stanowić będzie wynagrodzenia za dokonaną jednocześnie przez tego nabywcę (Spółkę) usługę.

Zatem zdaniem Spółki, czynność uzyskania premii pieniężnej nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług a premia jest zwykłym przychodem pieniężnym, nie wynikającym z wyświadczenia usługi.

Skoro zatem otrzymywanie przez Spółkę premii pieniężnej nie spowoduje - jak podkreślono powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, czynność ta nie będzie skutkować obowiązkiem wystawienia faktury VAT przez żaden z podmiotów uczestniczących w rozliczaniu premii pieniężnej (bonusu). Oznacza to, że właściwym dowodem dla dokumentowania wyżej wymienionej czynności otrzymania premii pieniężnej będzie nota księgowa.

W dalszej konsekwencji, w nawiązaniu do zapytania nr 2, Spółka nie będzie zobowiązana do określenia obrotu dla VAT lub korekty VAT naliczonego dla celów deklarowania VAT.

Spółka zajmuje się sprzedażą płytek ceramicznych. Sprzedawca tych płytek w celu podniesienia popytu na produkowane przez siebie wyroby - wynagradza nabywców - za realizację obrotów na określonym (ustalonym przez strony) poziomie. Premie pieniężne przysługują za dokonanie zakupów towarów produkowanych przez sprzedawców o określonej wartości w danym okresie czasu. Premia kierowana jest do przedsiębiorców nabywców, którzy dokonują bezpośrednich zakupów od przedsiębiorcy sprzedawcy.

Podstawą wypłaty premii ma być odpowiednie udokumentowanie zakupów przez nabywców na zakończenie odpowiedniego - ustalonego przez strony w umowie okresu rozliczeniowego. Poza czynnością prawną sprzedaży (dostawy), w której spółka występująca z niniejszym wnioskiem jest nabywcą nie istnieją jakiekolwiek inne zobowiązania, nakładające na nabywcę obowiązek świadczenia usług na rzecz sprzedawcy. Również sprzedawca nie ma żadnych obowiązków świadczenia usług na rzecz nabywcy. Treść stosunku prawnego łączącego Spółkę z jej kontrahentami nie zawiera także żadnych sankcji za niezrealizowanie obrotów na ustalonym przez strony poziomie. Umowy z kontrahentami nie zawierają także obowiązku powstrzymywania się od dokonywania jakichkolwiek czynności, tolerowania czynności czy sytuacji, w tym w szczególności niedokonywania zakupów od innych dostawców towarów lub organizowania na rzecz dostawcy sprzedaży.

Wypłata premii za realizację obrotów następuje na podstawie noty wystawionej przez sprzedawcę towarów. Celem niniejszego wniosku jest usunięcie wątpliwości co do tego:

* czy samo tylko nabywanie towarów tym samym realizowanie obrotów na umówionym przez strony poziomie tanowi czy też nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czy powinno być dokumentowane przez otrzymującego premię fakturą VAT.

W ocenie podatnika nie świadczy on usług na rzecz sprzedawcy, a zatem nie powinien wystawiać faktury VAT w celu udokumentowania usługi, której w istocie nie świadczy. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w są 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak z powyższego wynika usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy. Przepis ten wyraźnie rozdziela usługi od dostaw, co jednocześnie wyklucza pokrywanie się - choćby w ograniczonym zakresie desygnatów tych pojęć - ich zakresy są rozłączne. Innymi słowy określone zdarzenie faktyczne może być albo usługą albo dostawą towarów. Dokonywanie zakupów u danego kontrahenta bez jakichkolwiek innych czynności faktycznych związanych z tymi zakupami mieści się w czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług jaką jest dostawa towarów. Zrealizowanie przez nabywcę towarów określonego przez strony transakcji pułapu zakupów nie może być zatem uznane jednocześnie za dostawę i za świadczenie usługi. Takie rozumienie jednej i tej samej transakcji polegającej na dostawie towarów, czy też sumie wielu dostaw realizowanych pomiędzy tymi samymi kontrahentami w określonym czasie wyklucza treść art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Warto podkreślić, że stosunek prawny łączący zbywcę towarów z nabywcą w przypadku odpłatnych dostaw jest stosunkiem, z którego wynikają prawa i obowiązki jednocześnie dla obu stron tego stosunku. Innymi słowy prawo jednej strony stosunku wiąże się z obowiązkiem u drugiej strony. Świadczenie jednej strony jest związane z ekwiwalentnym świadczeniem drugiej strony. Innymi słowy, świadczenia stron mają charakter wzajemny. Zrealizowanie dostawy towarów przez zbywcę skutkuje po stronie nabywcy obowiązkiem uiszczenia ceny towaru. Skoro zgodnie z wolą stron transakcji nabywca uzyska prawo do wynagrodzenia z tytułu realizacji ustalonego przez strony obrotu w ustalonym czasie, to uznać należy, że powyższe wynagrodzenie ma jedynie związek (bezpośredni) z dostawą. tj. ma wpływ na ustaloną przez strony cenę dostarczonych towarów. Innymi słowy, cena towarów podlegających dostawie ulegnie zmniejszeniu wskutek zapłaty przedmiotowego wynagrodzenia. Wynagrodzenie to nie ma żadnego związku z jakąkolwiek usługą świadczoną przez którąkolwiek ze stron transakcji. W tym miejscu wskazać należy na argumenty uzasadniające traktowanie realizacji obrotów wyłącznie jako dostawy towarów podniesione w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt: I FSK 94/06) czytamy: "za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za "świadczone usługi". Za przytoczoną tezą przemawia wykładnia art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Pogląd ten podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 maja 2007 r. (sygn. akt: III SA/Wa 4080/06. Ponadto Sąd stwierdził, że interpretacja przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT powinna być dokonywana w świetle unormowań VI Dyrektywy VAT, a w szczególności art. 6 Dyrektywy (obecnie art. 24 Dyrektywy z dnia 28 listopada 2006 r.). W ocenie Sądu system podatku od wartości dodanej co do zasady, obejmuje wszystkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej i odzwierciedla jedną z podstawowych cech podatku - powszechność opodatkowania. Powyższe oznacza, że: " (...) wszystkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ale jednocześnie, że transakcje już opodatkowane nie mogą podlegać ponownemu opodatkowaniu. Nie może bowiem ta sama czynność prawna być opodatkowana dwukrotnie tym samym podatkiem od wartości dodanej". Sąd zauważa, że: " (...) opodatkowanie jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towaru, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi jako zakupu tego samego towaru, ale jako kolejnego zakupu o określonej łącznej wartości (świadczenia usługi) ale w ramach tej samej transakcji".

Wskazując na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego (orzeczenie TK z dnia 25 października 2004 r.; sygn. akt: SK 33/03), Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz (uchwała 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt: FPS 2/02), Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (wyrok z dnia 27 czerwca 1989 r. 249/84 w sprawie M. i M. p. V P. ETS) - Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że: " (...) za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz jako sprzedaży - dostawy towaru, drugi zakupu towaru jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT".

Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem podatnika wypłata określonej sumy pieniężnej (premii) na rzecz nabywcy towarów z tytułu realizacji obrotów w określonym czasie pomiędzy nim a podatnikiem - nie jest zapłatą za jakąkolwiek usługę realizowaną przez nabywcę na rzecz zbywcy i jest obojętna z punktu widzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W myśl ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast art. 8 ust. 1 stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 106 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Dotyczy to także przypadków, kiedy sprzedawca z różnych przyczyn (np. dokonania u niego zakupów w dużych ilościach w określonym czasie) po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. premii pieniężnej, polegającej na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonywaniem dodatkowych czynności itp.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się dystrybucją płytek ceramicznych (zwane dalej wyrobami). W swej działalności Spółka dokonuje zakupu płytek ceramicznych zarówno od dostawców krajowych jak i dostawców zagranicznych mających siedziby na terenie Wspólnoty Europejskiej. Obecnie negocjowane są nowe warunki dostaw z dostawcami krajowymi i zagranicznymi, w ramach których Spółka będzie otrzymywać premie pieniężne (bonusy) za zrealizowanie określonego poziomu sprzedaży w rocznych lub miesięcznych okresach rozliczeniowych. Ponadto Strona wskazuje, iż premie pieniężne nie mają związku ze świadczeniem przez Spółkę na rzecz dostawców wypłacających premie usług w postaci: odpowiedniej ekspozycji towarów, zobowiązania się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premię, zobowiązania się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta, reklamy itp.

Podstawą wypłaty premii ma być odpowiednie udokumentowanie zakupów przez nabywców na zakończenie odpowiedniego - ustalonego przez strony w umowie okresu rozliczeniowego. Poza czynnością prawną sprzedaży (dostawy), w której spółka występująca z niniejszym wnioskiem jest nabywcą nie istnieją jakiekolwiek inne zobowiązania, nakładające na nabywcę obowiązek świadczenia usług na rzecz sprzedawcy. Również sprzedawca nie ma żadnych obowiązków świadczenia usług na rzecz nabywcy. Treść stosunku prawnego łączącego Spółkę z jej kontrahentami nie zawiera także żadnych sankcji za niezrealizowanie obrotów na ustalonym przez strony poziomie. Umowy z kontrahentami nie zawierają także obowiązku powstrzymywania się od dokonywania jakichkolwiek czynności, tolerowania czynności czy sytuacji, w tym w szczególności niedokonywania zakupów od innych dostawców towarów lub organizowania na rzecz dostawcy sprzedaży.

Ponadto z przedmiotowego wniosku wynika, iż premie pieniężne przysługują za dokonanie zakupów towarów o określonej wartości w danym okresie czasu. Podkreślenia również wymaga fakt, iż podstawą do rozliczeń między Zainteresowanym a wypłacającym premię jest określona ilość zakupionych towarów. Zatem wypłacona premia pieniężna powinna być potraktowana jako rabat przyznany przez kontrahenta. Bowiem w przypadku, gdy premia pieniężna nie jest związana z żadną konkretną dostawą (ale co najwyżej z ogółem dostaw zrealizowanych z określonym czasie), nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jako rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tych dostaw i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostaw. W efekcie tego wypłata premii przez sprzedawcę będzie obniżać u niego obrót.

Reasumując, należy stwierdzić iż w tym konkretnym przypadku otrzymujący premie nie będzie świadczyć (na rzecz kontrahenta) usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem czynność ta u niego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast przyznana premia winna stanowić rabat powodujący obniżenie obrotu u kontrahenta zgodnie z art. 29 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż udzielenie rabatu dokumentowane jest poprzez wystawienie faktury korygującej - stosownie do przepisu § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Faktury te stanowią podstawę do dokonania obniżenia podatku naliczonego.

Reasumując stanowisko Spółki iż otrzymanie premii pieniężnej nie będzie ani korektą cen dostaw ani świadczeniem usługi, i w konsekwencji będzie mogło być udokumentowane notami księgowymi (uznaniowymi) należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić również należy, iż rozstrzygnięcia jakie zapadają w konkretnych, indywidualnych sprawach podatników nie mają charakteru powszechnie obowiązującego prawa, zatem wskazane przez Stronę interpretacja prawa podatkowego nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Odnosząc się do przywołanych przez Stronę wyroków sądownictwa krajowego należy wskazać, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) orzeczenia sądowe są wydawane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Powyższa zasada jest częściowym powieleniem zapisu art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483), zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru obowiązującego prawa, a zatem nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięć w kolejnych sprawach.

Zatem powołane przez Stronę wyroki nie mogą więc być źródłem prawa ani podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw. Zgodnie z art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna), w której dokonuje wnikliwej oceny stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych a ich różnorodność jest odpowiedzią na różnorodność przedstawionych przez podatników stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych). Natomiast orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczą jedynie interpretacji ogólnych, co nie zawsze pozwala na powiązanie ich z określonymi stanami faktycznymi przy ich znacznym zróżnicowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.