IPPP3/443-548/13-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku (od 1 kwietnia 2013 r.) świadczonych usług doradczych na rzecz Funduszy - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku (od 1 kwietnia 2013 r.) świadczonych usług doradczych na rzecz Funduszy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem świadczącym usługi w zakresie doradztwa podatkowego, działającym na podstawie ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213). Wnioskodawca jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Do grona klientów Wnioskodawcy należą m.in. fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.)

Niniejszy wniosek dotyczy Usług Doradczych wykonanych przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy w okresie od 1 kwietnia 2013 r., jak również Usług Doradczych świadczonych na rzecz Funduszy w przyszłości. W związku z powyższym przedmiotem niniejszego wniosku jest zarówno zaistniały stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane przez Wnioskodawcę Usługi Doradcze, świadczone na rzecz Funduszy w okresie od 1 kwietnia 2013 r. oraz Usługi Doradcze jakie będą w przyszłości świadczone na rzecz Funduszy, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy opisane we Wniosku Usługi Doradcze świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy w okresie od 1 kwietnia 2013 r. oraz Usługi Doradcze jakie będą świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy w przyszłości, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług m.in.: usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają także usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych lub ich częścią.

Zgodnie z późn. zm. do ustawy o VAT wprowadzonymi mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), z dniem 1 kwietnia 2013 r. uchyleniu uległ art. 43 ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie z uchylonym art. 43 ust. 8 ustawy o VAT:

"Przez zarządzanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, rozumie się:

Uchylenie art. 43 ust. 8 ustawy o VAT miało na celu dostosowanie krajowych przepisów w zakresie podatku od towarów i usług do regulacji unijnych. Jak wynika bowiem z uzasadnienia do projektu Ustawy Nowelizującej:

"celem zaproponowanej zmiany jest dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów usług do orzecznictwa TSUE. W wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National sąd wskazał, że art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (art. 135 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2006/112/WE) nie zawiera żadnej definicji pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Wykładnia tego przepisu powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje (pkt 59 tego wyroku). Trybunał w ww. wyroku orzekł, że pojęcie "zarządzania" funduszami powierniczymi, o którym mowa w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie - (...) o ile występuje niejasność co do zakresu stosowania tego przepisu w wersji angielskiej i niderlandzkiej, o tyle z wersji duńskiej, niemieckiej, francuskiej i włoskiej wynika w szczególności, że art. 13 (B) (d) (6) szóstej dyrektywy zawiera odesłanie do definicji państw członkowskich jedynie w odniesieniu do pojęcia "funduszy powierniczych" (pkt 41). W świetle powyższego, państwa członkowskie nie są uprawnione do definiowania w prawie krajowym pojęcia "zarządzania funduszami inwestycyjnymi", dlatego też uzasadnione jest usunięcie przepisu art. 43 ust. 8 z ustawy o VAT".

Usunięcie przepisu art. 43 ust. 8 z ustawy o VAT powoduje, że zakres przedmiotowy pojęcia "zarządzania funduszami inwestycyjnymi", a tym samym zakres przedmiotowy zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT należy interpretować w zgodzie z prawem wspólnotowym oraz orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Definicja transakcji zarządzania funduszami inwestycyjnymi

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 2006.347.1), państwa członkowskie zwalniają od podatku m.in. transakcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Dyrektywa 112 nie definiuje pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi". W powyższym zakresie zasadnym jest więc odniesienie się do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U.UE.L2009.302.32).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

* zarządzanie inwestycjami,

* administrację:

* wprowadzanie do obrotu.

Jak wynika z powyższego katalogu, czynności o charakterze administracyjnym, w tym obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem inwestycyjnym, stanowią działalność w zakresie zarządzania tym funduszem. Potwierdził to TSUE, który w wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National plc stwierdził, iż:

"art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem, obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej dyrektywy 85/611 w rubryce "Administracja", które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania." (powołany w wyroku art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. U.UE.L1977.145.1) (dalej: szósta Dyrektywa) jest odpowiednikiem obowiązującego obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 112, natomiast Dyrektywa Rady z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) (Dz. U.UE.L1985.375.3) (dalej: Dyrektywa 85/611/EWG) została zastąpiona Dyrektywą 2009/65/WE, której treść jest w tym zakresie analogiczna).

Powyższe oznacza, iż opisane w niniejszym wniosku Usługi Doradcze stanowią transakcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112, a tym samym stanowią usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych bądź portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b) ustawy o VAT.

Usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi świadczone przez podmioty trzecie

Bez znaczenia pozostaje również fakt, że usługi zarządzania takie jak Usługi Doradcze nie są wykonywane bezpośrednio przez Fundusz, lecz przez podmioty trzecie. Jak bowiem stwierdził Trybunał we wspomnianym wyżej wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National plc:

"Odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy (zob. wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 SDC, Rec. str. I-3017, pkt 32, zarządzanie funduszami powierniczymi, o którym mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług (...). Treść art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy nie wyklucza co do zasady, by na zarządzanie funduszami powierniczymi składały się różne odrębne usługi wchodzące w zakres pojęcia "zarządzani specjalnymi funduszami inwestycyjnymi " w rozumieniu tego przepisu oraz by korzystały one z przewidzianego w nim zwolnienia z opodatkowania, nawet wówczas gdy świadczący te usługi jest podmiotem zarządzającym będącym osobą trzecią (zob. podobnie - w kontekście art. 13 część B lit. d) pkt 3 szóstej dyrektywy - ww. wyrok w sprawie SDC, pkt 64 oraz - w kontekście art. 13 część B lit. d) pkt 5 tej dyrektywy - wyrok z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 CSC Financial Services, Rec. str. I-10237, pkt 23. (...) pojęcie "zarządzani specjalnymi funduszami powierniczymi ", o którym mowa w tym przepisie, obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i jeśli je oceniać globalnie - są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami."

Na pojęcie "zarządzanie funduszami" składa się zatem szereg czynności wykonywanych również przez podmioty inne niż podmioty zarządzające funduszami. W tym przypadku kryterium decydującym o możliwości zaliczenia danej czynności do katalogu czynności "zarządzania funduszem" jest jej odrębność oraz istotność dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi (zbiorczymi portfelami papierów wartościowych bądź portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych).

Będące przedmiotem niniejszego wniosku Usługi Doradcze świadczone są przez podmiot inny niż Fundusz, stanowią one jednak odrębną całość i są właściwe oraz istotne do prawidłowego zarządzania Funduszem. W praktyce bowiem zarówno z punktu widzenia Wnioskodawcy jak i Funduszu dochodzi do sprzedaży/nabycia usług, na które składa się pewien zespół czynności, a które tworzą odrębną całość. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, usługami tego rodzaju są doradztwo związane z działalnością inwestycyjną Funduszu, w tym w szczególności: doradztwo prawno-podatkowe związane z identyfikacją celów inwestycyjnych Funduszu, przeprowadzanie analiz typu due diligence, a także doradztwo prawno-podatkowe związane z realizacją samej inwestycji, bądź też późniejszym wyjściem z inwestycji. W ocenie Wnioskodawcy, każda z powyższych usług może być uznana za tworzącą odrębną całość, właściwą i istotną dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Podobnie świadczone przez Spółkę na rzecz Funduszu usługi doradcze związane z ogólną działalnością Funduszu stanowią pewną odrębną całość, co potwierdza chociażby fakt, że usługi te są wyodrębnione z Funduszu i zlecone do wykonania Wnioskodawcy.

Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszu Usługi Doradcze służą również jednemu celowi, tj. skutecznemu i efektywnemu zarządzaniu Funduszem. Bez nabycia tych usług Fundusz bądź to nie byłby w stanie prowadzić działalności, bądź też prowadziłby ją nieefektywnie. Świadczone dla Funduszu Usługi Doradcze są zatem właściwe i istotne dla zarządzania funduszem inwestycyjnym. Nie jest bowiem możliwe dokonanie pełnej realizacji działalności Funduszu bez wykorzystania opisanych usług. Wypełniają one specyficzne i ważne funkcje zarządzenia Funduszem i stanowią nieodzowny element tego zarządzania. Bez korzystania z doradztwa prawno-podatkowego związanego z identyfikacją celów inwestycyjnych Funduszu, przeprowadzania analiz typu due diligence, doradztwa prawno-podatkowego związanego z realizacją samej inwestycji i wyjściem z inwestycji, a także doradztwa dotyczącego ogólnej działalności Funduszu, Fundusz nie mógłby być zarządzany w sposób efektywny. Co więcej, nabywane Usługi Doradcze mają specyficzny charakter i są dopasowane właśnie do działalności prowadzonej przez Fundusz, w szczególności do jego działalności inwestycyjnej. Bez działalności inwestycyjnej Funduszu większość z nabywanych Usług Doradczych byłaby całkowicie bezprzedmiotowa i usługi te by w ogóle nie zaistniały.

A zatem Usługi te spełniają kryteria pozwalające na uznanie ich za transakcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112, a tym samym stanowią usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych, bądź portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b) ustawy o VAT.

Usługi doradztwa w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi

Kwalifikacji takiej nie stoi na przeszkodzie również fakt, iż Usługi Doradcze oprócz obsługi czysto prawnej zawierają również elementy doradztwa. Kwestię tę rozstrzygnął TSUE w wyroku w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft für Borsenkommunikation mbH, w którym podkreślił konieczność szerokiego interpretowania pojęcia czynności "zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym". Jak stwierdził Trybunał:

"okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (...). Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (...). Należy bowiem przypomnieć, że w (...) wyroku w sprawie Abbey National Trybunał orzekł, iż nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym. Nie ma więc większego znaczenia fakt, że - jak to miało miejsce w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego - zadanie wykonywania udzielanych przez GfBk zaleceń kupna i sprzedaży aktywów, po weryfikacji ich zgodności z ograniczeniami w zakresie inwestowania, należało do wspomnianego TFI."

Mając na uwadze powyższe stanowisko TSUE, nie budzi wątpliwości że opisane w niniejszym wniosku Usługi Doradcze związane bezpośrednio z inwestycjami planowanymi i prowadzonymi przez Fundusz (tekst jedn.: m.in. doradztwo w zakresie zidentyfikowania potencjalnych celów inwestycyjnych, przeprowadzanie analiz typu due diligence, doradztwo prawno-podatkowe związane z realizacją i późniejszym wyjściem z inwestycji) podlegają zwolnieniu od podatku VAT gdyż stanowią "zarządzanie inwestycjami", o którym mowa w załączniku nr II do Dyrektywy 2009/65/WE (wcześniej w załączniku nr II do Dyrektywy 85/611/EWG). Również Usługi Doradcze obejmujące ogólną obsługę prawną i prawno-podatkową Funduszu w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej podlegać powinny zwolnieniu od podatku VAT. Obsługa prawna została bowiem wprost wskazana w załączniku nr II do Dyrektywy 2009/65/WE (wcześniej w załączniku nr II do Dyrektywy 85/611/EWG).

W ocenie Wnioskodawcy, na możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do Usług Doradczych wskazuje również cel wprowadzenia przedmiotowego zwolnienia. Należy podkreślić, że celem wprowadzenia zwolnienia od podatku od wartości dodanej dla transakcji zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi było umożliwienie inwestorom nabywania papierów wartościowych za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania (funduszy inwestycyjnych) bez ponoszenia obciążeń z tytułu podatku VAT. Powyższe miało na celu zapewnienie neutralności podatkowej systemu VAT, tj. nie różnicowanie czynności inwestowania w papiery wartościowe w sposób bezpośredni od czynności inwestowania w papiery wartościowe za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania (funduszy inwestycyjnych).

Wnioskodawca podkreśla, że brak objęcia zwolnieniem od podatku VAT Usług Doradczych prowadziłby do naruszenia zasady neutralności podatkowej, gdyż de facto skutkowałby koniecznością "przerzucania" kosztów podatku przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania na inwestorów. Fundusze inwestycyjne, ze względu na profil prowadzonej działalności, nie są bowiem uprawnione do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabywaniem usług od podmiotów zewnętrznych. W tej sytuacji inwestorzy nabywający papiery wartościowe za pośrednictwem przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, w przeciwieństwie od inwestorów nabywających papiery wartościowe w sposób bezpośredni, byliby obciążani podatkiem VAT zawartym w cenie nabywanych usług. Co więcej, uznanie Usług Doradczych za nie podlegające zwolnieniu od podatku VAT prowadziłoby do uprzywilejowania sytuacji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które nie nabywają usług zarządzania funduszem lub portfelem inwestycyjnym od podmiotów zewnętrznych, lecz korzystają z wewnętrznych zasobów do wykonywania tych samych czynności. W ocenie Wnioskodawcy, takie różnicowanie sytuacji podatników w zależności od dokonanego przez nich wyboru modelu biznesowego prowadzonej działalności gospodarczej jest niedopuszczalne. Na ten aspekt zagadnienia Trybunał zwrócił uwagę w powołanym wyżej orzeczeniu w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft für Börsenkommunikation mbH, w którym stwierdził, iż:

"zasada neutralności podatkowej nie stoi na przeszkodzie włączeniu usług doradczych i informacyjnych do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności "zarządzania" specjalnym fuduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część A lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, ze względu na to, że usługi doradcze świadczone osobom fizycznym lub prawnym inwestującym bezpośrednio pieniądze w papiery wartościowe są objęte podatkiem VAT. Należy bowiem przypomnieć, że inwestorzy inwestujący swoje środki bezpośrednio w papiery wartościowe nie są objęci podatkiem VAT i że celem zwolnienia transakcji związanych z zarządzaniem specjalnymi funduszami inwestycyjnymi ustanowionego w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy jest ułatwienie drobnym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, bez ponoszenia kosztów podatku VAT, w celu zapewnienia neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między bezpośrednim inwestowaniem w papiery wartościowe a inwestowaniem w nie za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania (...). Ponadto objęcie podatkiem VAT usług doradztwa inwestycyjnego świadczonych przez osobę trzecią skutkowałoby uprzywilejowaniem TFI mających własnych doradców inwestycyjnych, ze szkodą dla TFI, które zdecydowałyby się korzystać z usług osób trzecich. Tymczasem z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punktu widzenia jest dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że dokonywane przez nie czynności nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.