IPPP3-443-528/09-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 25 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej - jest:

W dniu 25 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jest producentem energii elektrycznej, którą sprzedaje do odbiorców niebędących nabywcami końcowymi w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym oraz w części zużywa na własne potrzeby. Produkowana energia nie zabezpiecza w całości potrzeb własnych, dlatego Spółka kupuje energię od innego podmiotu (dystrybutora energii elektrycznej). Do 1 marca 2009 r. Spółka, jako producent energii elektrycznej była zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od wyprodukowanej energii zużytej na potrzeby własne a niepodlegającej zwolnieniu. Po wejściu w życie ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. Spółka jako producent energii elektrycznej, którą zużyje na potrzeby własne, a która nie będzie podlegała zwolnieniu, nadal będzie podatnikiem podatku akcyzowego.

Wątpliwości Spółki dotyczą nabywanej od dystrybutora energii elektrycznej. Energię tę Spółka wykorzystuje częściowo na potrzeby własne podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a częściowo na potrzeby podlegające zwolnieniu z opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie art. 30 ust. 6 i ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym - czyli wykorzystuje tę energię w procesie produkcji energii elektrycznej i do podtrzymania tych procesów a także w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko dotyczące pytania nr 1 - zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Zatem na podstawie brzmienia art. 2 Spółka jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie może być nabywcą końcowym. Skoro bowiem posiada jedną z koncesji wymienionych w art. 2 ustawy, to w żadnym przypadku nie może być uznana za nabywcę końcowego, w rozumieniu tego przepisu. Dlatego też sprzedaż energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na produkcję energii elektrycznej (niezależnie czy posiada dodatkowo inną koncesję czy też jej nie posiada), na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2 pkt 19 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym u sprzedawcy - dystrybutora dostarczającego Spółce zakupywaną energię elektryczna. Skoro bowiem czynnością opodatkowaną zgodnie z zapisami art. 9 ust. 1 pkt 2 jest sprzedaż energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego, to każda sprzedaż na rzecz podmiotu nie posiadającego statusu nabywcy końcowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

A zatem według stanowiska Spółki, pomimo braku ewidentnego zapisu w ustawie to Spółka jako zużywający jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej zakupionej i następnie zużywanej na potrzeby własne. Odmienne stanowisko stanowiłoby na uprzywilejowanej pozycji podmioty posiadające wyłącznie koncesję na produkcję energii elektrycznej w stosunku do podmiotów posiadających dodatkowo - poza koncesją na produkcję - jeszcze inny rodzaj koncesji. Pozbawiałoby ono bowiem producentów energii z koncesją wyłącznie na produkcję obowiązku rozliczenia akcyzy w związku z zakupem energii elektrycznej - byłby to stan niesprawiedliwy i mogący podważyć zasadę równości wobec prawa, w takiej bowiem sytuacji odmiennie traktowałoby się dwie grupy tożsamych podmiotów.

Stanowisko dotyczące pytania nr 2 - zgodnie z zapisami art. 30 ust. 6 i ust. 7 zwolnieniu z podatku akcyzowego podlega zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych, zwolnieniu podlega też zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowni. Zwolnienie to przysługuje danemu podmiotowi pod warunkiem, że prowadzi ewidencję energii elektrycznej oraz do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie zwolnionej energii przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego oświadczenie o ilości zużytej zwolnionej energii.

A zatem w sytuacji, gdyby zobowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Spółki jako podatnika posiadającego tylko koncesję na produkcję był dystrybutor wówczas w takiej sytuacji doszłoby do naruszenia art. 30 ust. 6 i 7. W takiej sytuacji bowiem podmiot posiadający tylko koncesję na produkcję energii elektrycznej kupując od dystrybutora energię z naliczonym już podatkiem akcyzowym nie będzie miał prawnej możliwości skorzystania ze zwolnienia od akcyzy tej nabytej energii jeżeli zużyje ją w procesie produkcji energii elektrycznej lub w procesie podtrzymania tej produkcji, a także jeżeli zużyje ją w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Zatem w opinii Spółki ma ona prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 6 i 7, po spełnieniu określonych wymogów. Ale skorzystanie z tego prawa jest możliwe tylko w sytuacji, jeżeli to Spółka będzie podatnikiem z tytułu zużycia na potrzeby własne zakupionej od dystrybutora energii elektrycznej. Stanowisko odmienne - czyli przerzucanie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od tej energii na sprzedawcę pozbawia Spółkę zużywającą tę energię na potrzeby zwolnione możliwości skorzystania z przysługującego jej prawa do zwolnienia. A takie stanowisko byłoby naruszeniem prawa.

Stanowisko dotyczące pytania nr 3 - zgodnie z zapisami art. 91 ustawy Spółka zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji energii elektrycznej. Ewidencję tę Spółka prowadzi w formie papierowej. Zdaniem Spółki zakupioną zużytą na potrzeby własne energię elektryczną powinna ona wykazywać jako podlegającą u niej opodatkowaniu i odprowadzać naliczoną od niej należną akcyzę. Natomiast w części w jakiej zużywana energia jest wykorzystywana zgodnie z art. 30 ust. 6 i 7 na potrzeby zwolnione z opodatkowania powinna być wykazywana jako zwolniona z akcyzy. Natomiast w sytuacji, gdyby odpowiedzialnym za naliczanie akcyzy od energii zakupywanej i zużywanej na własne potrzeby przez Spółkę był sprzedawca wówczas taka energia, zarówno zużyta na potrzeby ogólne jak i na potrzeby zwolnione z opodatkowania musiałaby być wykazywana w ewidencji jako niepodlegająca opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

Ad 1.

Odpowiadając na pierwsze z pytań zawartych we wniosku, tj. na którym z podmiotów - Spółce zużywającej zakupioną energię na potrzeby własne czy też dystrybutorze dokonującym sprzedaży energii na rzecz Spółki - ciąży obowiązek zapłaty podatku akcyzowego od tej energii elektrycznej wskazać należy, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie należy wskazać, iż w świetle ust. 2 ww. artykułu za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją.

Z akt sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Zainteresowany poza produkcją również nabywa energię elektryczną celem jej wykorzystania w prowadzonej działalności.

Powyższa sytuacja, w której podmiot posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jednocześnie kupuje energię elektryczną, którą zużywa na własne potrzeby mieści się w zakresie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Niezależnie od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej zakupionej energii na własne potrzeby. W tym zakresie, gdy podmiot zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby (w swoim gospodarstwie domowym).

Podatnikiem akcyzy zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, czyli w tym przypadku osoba lub jednostka, która sprzedaje energię nabywcy końcowemu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 19 ustawy nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Odnosząc się do ww. definicji, wskazać należy, iż ustawodawca poprzez pojęcie nabywcy końcowego określa podmiot, który nie będzie zajmował się obrotem energią elektryczną, lecz ją zużyje. Zatem ratio legis tego przepisu, określającego nabywcę końcowego poprzez odwołanie się do faktu braku posiadania jakiejkolwiek koncesji, która jest przewidziana w ustawie - Prawo energetyczne, było wskazanie ostatecznego konsumenta, który kupuje energię elektryczną, aby ją zużyć na własne potrzeby.

Zatem, w zakresie w jakim Wnioskodawca (czyli podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej) dokupuje energię elektryczną i ją zużywa na własne potrzeby staje się nabywcą końcowym. W tej sytuacji zastosowanie znajduje art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, a podatnikiem jest podmiot, który sprzedaje energię elektryczną nabywcy końcowemu. Tym samym Spółka, w przedmiotowej sytuacji, nie jest podatnikiem od nabywanej energii elektrycznej, którą zużywa na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Podatnikiem podatku akcyzowego, zobowiązanym do zapłaty tego podatku będzie sprzedawca tej energii, tj. dystrybutor dokonujący sprzedaży energii na rzecz Spółki.

Ad 2.

Z kolei w zakresie drugiego pytania przedstawionego we wniosku, tj. czy i w jaki sposób Spółka zakupując energię elektryczną od dystrybutora i zużywając ją na potrzeby własne będzie mogła skorzystać ze zwolnienia zużywanej energii elektrycznej przewidzianego zapisami art. 30 ust. 6 i ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym należy podzielić podgląd Wnioskodawcy, iż ma prawo do skorzystania z niniejszego zwolnienia ale w ocenie tutejszego organu, nie można zgodzić się z wszystkimi twierdzeniami zawartymi w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

W świetle uregulowań art. 30 ust. 6 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych. Ponadto w świetle ust. 7 ww. artykułu zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowniach.

Należy zatem stwierdzić, iż Spółka posiadająca koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, która nabywa dodatkowo energię elektryczną w celu jej zużycia w procesie produkcji energii elektrycznej lub do podtrzymywania procesów produkcyjnych, bądź zużycia jej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu będzie mogła skorzystać ze zwolnienia w trybie art. 30 ust. 6 i 7 ustawy.

Zasadnym jest przy tym zaznaczyć, iż na podstawie obowiązujących przepisów energia elektryczna zużywana przez obiekty niebiorące udziału bezpośrednio w produkcji energii elektrycznej lub podtrzymywaniu procesów produkcyjnych, np. pomieszczenia biurowe nie może być zwolniona z obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

W przypadku zakupu energii elektrycznej, która zostanie zużyta zgodnie z art. 30 ust. 6 i 7 ustawy strony dokonujące transakcji powinny prowadzić dokumentację w taki sposób aby umożliwić organom podatkowym weryfikację ilości zakupionej energii, która podlega temu zwolnieniu.

Należy również wskazać, że zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że podmiot zużywający zwolnioną energię elektryczną:

Jednocześnie należy nadmienić, iż w świetle ust. 2 cyt. paragrafu oświadczenie powinno zawierać co najmniej:

Ad 3.

Tutejszy organ nie podziela natomiast stanowiska Wnioskodawcy odnośnie trzeciego z wskazanych we wniosku zagadnień, tj. sposobu ujęcia zużywanej na potrzeby własne zakupionej energii elektrycznej wykorzystywanej zarówno na potrzeby ogólne jak i na cele podlegające zwolnieniu zgodnie z art. 30 ust. 6 i 7 (jako podlegająca opodatkowaniu, zwolniona czy nieopodatkowana) w prowadzonej w formie papierowej ewidencji energii elektrycznej.

Należy zauważyć, iż w art. 91 ust. 1 ustawodawca wskazał, iż podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

W świetle powyższego Spółka z uwagi na fakt, iż zużywa na własne potrzeby wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną zobowiązana jest do prowadzenia niniejszej ewidencji energii elektrycznej.

W myśl art. 91 ust. 3 ustawy przedmiotowa ewidencja powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych:

Należy jednocześnie wskazać, iż zgodnie z ust. 4 cytowanego artykułu jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 8 i 10, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Ponadto na podstawie delegacji ustawowej wynikającej m.in. z art. 91 ust. 7 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie ewidencji energii elektrycznej (Dz. U. Nr 32, poz. 243), które szczegółowo reguluje sposób prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej, uwzględniając:

W świetle uregulowań § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia ewidencję prowadzi się w sposób ciągły, umożliwiający określenie danych, o których mowa w art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. W ewidencji wykazuje się:

Stosownie do § 4 ust. 2 rozporządzenia wpisów do ewidencji należy dokonywać w sposób trwały i wyraźny. Zmian i poprawek w ewidencji dokonuje się w taki sposób, aby przekreślony tekst pierwotny pozostał czytelny. Każdą zmianę lub poprawkę należy potwierdzić podpisem osoby dokonującej zmiany lub poprawki z podaniem daty ich wprowadzenia, a w razie potrzeby opisać również w rubryce "uwagi".

Należy jednocześnie poinformować, iż w świetle uregulowań § 3 rozporządzenia wpisy do ewidencji dokonywane są z dokładnością do 0,001 MWh.

Dodać ponadto należy, iż w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia podmiot obowiązany do prowadzenia ewidencji dokonuje miesięcznego zamknięcia ewidencji, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego ewidencja dotyczy. Poza tym zgodnie z art. 91 ust. 6 przedmiotowa ewidencja, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona.

Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotową ewidencję prowadzi w formie papierowej. Zasadnym jest wobec tego wskazać, iż zgodnie § 4 ust. 1 rozporządzenia przed rozpoczęciem jej wypełniania karty ewidencji powinny zostać przeszyte, a strony ponumerowane, parafowane i opatrzone pieczęcią podmiotu obowiązanego do prowadzenia ewidencji. Właściwy naczelnik urzędu celnego opatruje przeszycie plombą, a na ostatniej stronie ewidencji wpisuje liczbę jej stron.

Zatem ilościowa ewidencja energii elektrycznej powinna być prowadzenia w sposób zgodny z powyższymi przepisami.

Należy zauważyć, iż ustawodawca nie określił formy, w jakiej ewidencja powinna być prowadzona. Innymi słowy powołane przepisy nie narzucają na Wnioskodawcę obowiązku prowadzenia ewidencji w konkretny sposób. Wobec tego musi ona być prowadzona w taki sposób, aby zawierała wszystkie wymienione w powyższych przepisach elementy oraz dane zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Istotne jest aby w sposób jasny, czytelny i niebudzący wątpliwości określała ilość i sposób wykorzystanej energii.

Reasumując, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa regulujące podatek akcyzowy Wnioskodawca w analizowanym stanie faktycznym jest nabywcą końcowym. W konsekwencji energia nabywana przez Spółkę, która jest zużywana na potrzeby własne podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym w związku z nabyciem przez Zainteresowanego energii elektrycznej, podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej będzie podmiot, który sprzedaje energię elektryczną Zainteresowanemu. Jednocześnie zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej lub do podtrzymywania procesów produkcyjnych, bądź zużycie jej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, przy zachowaniu warunków określonych w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Jednocześnie należy stwierdzić, iż skoro Spółka zużywa na własne potrzeby wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji energii elektrycznej. Przy czym ewidencja ta musi być prowadzona w taki sposób, aby zawierała dane zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym i prawnym.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest Spółka - jako nabywca energii elektrycznej, zaznacza się, iż interpretacja nie odniesie skutków prawnych dla podmiotu sprzedającego energię na rzecz Spółki (dystrybutora). Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.