IPPP3/443-515/11-4/LK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-515/11-4/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) na wezwanie z dnia z dnia 3 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z tytułu nabycia motocykla do celów działalności oraz z tytułu nabycia paliwa do napędu tego motocykla - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z tytułu nabycia motocykla do celów działalności oraz z tytułu nabycia paliwa do napędu tego motocykla.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-515/11-2/LK z dnia 3 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług związanych z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie technologii informatycznych, co wymaga dojazdów do klientów. W tej chwili do dojazdów Wnioskodawca wykorzystuje samochód osobowy oraz komunikację miejską (w zależności od warunków). Wnioskodawca zamierza zakupić motocykl, który używany będzie do dojazdów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - ze względu na ekonomikę i czas dojazdu. Ponieważ jednak używanie go wymaga odpowiednich warunków atmosferycznych, nie zamierza rezygnować z dotychczas stosowanych środków transportu. Rozliczeń podatkowych Wnioskodawca dokonuje w oparciu o Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów, jest czynnym podatnikiem VAT (całość sprzedaży opodatkowana jest podatkiem VAT, zatem motocykl wykorzystywany będzie do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną) korzystającym ze statusu Małego Podatnika. Zakup motocykla oraz koszty jego eksploatacji wliczając w to koszt zakupu paliwa dokumentowany i rozliczany będzie na podstawie faktur VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć całość podatku VAT z faktury dokumentującej zakup motocykla.

2.

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczać podatek VAT z faktur dokumentujących koszty eksploatacji motocykla, w tym koszty paliwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jednocześnie ustawodawca wprowadził szereg ograniczeń dotyczących możliwości odliczeń VAT, m.in. ograniczając w art. 86 ust. 3. do 60% kwoty podatku określonej na fakturze i nie więcej niż 6000 PLN kwotę podatku naliczonego przy zakupie samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Jednocześnie art. 88 ust. 3. ustawy zabrania obniżania podatku należnego do paliw wykorzystywanych do napędu pojazdów określonych w art. 86 ust. 3.

Wnioskodawca uważa, iż motocykl nie wyczerpuje definicji zawartej w art. 86 ust. 1. ustawy, ponieważ przepis odnosi się do samochodów osobowych i pojazdów samochodowych o określonej ładowności. Motocykl nie ma określonej ładowności, zatem nie dotyczy go ograniczenie odliczania VAT, a co za tym idzie Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku VAT wskazanej na fakturze dokumentującej zakup motocykla (pytanie 1), jak również odliczania podatku VAT wskazanego na fakturach dokumentujących zakupionego do niego paliwa (pytanie 2).

Powyższe stanowisko jest zgodne z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. I FSK 8/08 z dnia 2009-03-19.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie z zakresu podatku od towarów i usług zagadnienie wynikające z zakresu podatku od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrz wspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą zmieniającą, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w art. 86 uchylono ust. 3-7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3-6 powołanej wyżej ustawy zmieniającej.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrz wspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej do ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy, spełnienie wymagań samochodowych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ustawa zmieniająca nie definiuje pojęcia pojazdu samochodowego. Jednakże w art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) cytowanej ustawy pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, natomiast w art. 2 pkt 45 powołanego przepisu określono, że motocykl jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem - wielośladowym.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy zmieniającej mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność, jako osoba fizyczna. Przedmiotem działalności są usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie technologii informatycznych, co wymaga dojazdów do klientów. Wnioskodawca zamierza zakupić motocykl, który używany będzie do dojazdów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - ze względu na ekonomikę i czas dojazdu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w świetle powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w przypadku nabycia motocykla, o których mowa we wniosku po dniu 1 stycznia 2011 r. przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł, przy założeniu, że będący przedmiotem zapytania motocykl wykorzystywany będzie wyłącznie w działalności gospodarczej i nie wystąpią wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji zostanie nabyty motocykl, od zakupu którego przysługuje ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego - tj. 60% kwoty określonej w fakturze, nie więcej niż 6000 zł. Motocykl jako pojazd samochodowy mieści się w grupie pojazdów określonych w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.

W związku z powyższym stosownie do ww. art. 4 Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia VAT od paliwa do napędu motocykla.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sygn. I FSK 8/08 z dnia 19 marca 2009 r., należy zauważyć, iż orzeczenie to odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego na dzień 4 stycznia 2005 r. a zatem w oparciu o przepisy obowiązujące w tym stanie faktycznym zostało wydane rozstrzygnięcie. Zatem w przedmiotowej sprawie orzeczenie to nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl