IPPP3/443-501/11-5/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2011 r. (data wpływu 31 marca 2011 r.), uzupełnione w dniu 20 maja 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 13 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej dokumentacji dla dostaw wewnątrzwspólnotowych i możliwości zastosowania stawki 0% - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej dokumentacji dla dostaw wewnątrzwspólnotowych i możliwości zastosowania stawki 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

B. s.j. (Spółka) prowadzi działalność handlową. Zasadniczą część obrotów w tej działalności związana jest z dostawami towarów na rzecz międzynarodowego koncernu działającego w branży artykułów wyposażenia wnętrz (Odbiorca). Dostawy Spółki są realizowane do sklepów Odbiorcy zlokalizowanych na terenie całej Europy. Przesyłki Spółki są wysyłane wspólnymi transportami z towarami dostarczanymi Odbiorcy przez innego dostawcę (Dostawca), jako tzw. dostawy konsolidowane z terytorium RP.

W związku z konsolidacją dostaw Spółka dostarcza towary do Dostawcy, gdzie wraz z towarami Dostawcy, wspólnym transportem są wysyłane do miejsca przeznaczenia na terenie innych krajów UE. Liczba wysyłek w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw (WDT) Spółki przekracza miesięcznie 1000. Na podstawie pisemnej interpretacji wydanej dnia 5 kwietnia 2007 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Spółka potwierdzała faktyczne dokonanie WDT, w celu spełnienia warunków przewidzianych w art. 42 ust. 1 uVAT następującymi dokumentami:

Dokument ten przesyłany jest do Spółki drogą elektroniczną. Na przesłanym w ten sposób dokumencie widnieje podpis upoważnionej osoby, tj. Dyrektora Zarządzającego Odbiorcy. Dla zapewnienia wiarygodności tego podpisu Spółka dysponuje oryginałem poświadczonego notarialnie wzoru podpisu Dyrektora Zarządzającego Odbiorcy. Niezależnie od tego Spółka gromadzi potwierdzone przez pracowników Odbiorcy listy przewozowe CMR. Dokumenty te Spółka otrzymuje w wielu przypadkach po upływie terminu złożenia deklaracji VAT za dany miesiąc. W związku z tym dokumenty te nie są zasadniczą podstawą dokumentacyjną dla stosowania stawki 0% przy WDT Spółki lecz stanowią dodatkową dokumentację potwierdzającą faktyczną dostawę do innych krajów UE. Powołując się na Uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r. nr I FPS 1/10 podjętą w składzie siedmiu sędziów Odbiorca, poinformował Spółkę, że od dnia 31 marca 2011 r. nie będzie przesyłał potwierdzonych dokumentów przewozowych CMR, więc nie będą one stanowić dodatkowej dokumentacji potwierdzającej faktyczną dostawę do innych krajów UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 42 uVAT niżej wymieniona dokumentacja tzn.:

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym wskazane w zapytaniu dokumenty stanowią dostateczną podstawę dokumentacyjną dla zastosowania przez Spółkę przy jej WDT stawki 0%. Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 uVAT jednym z warunków stosowania przez podatnika wykonującego WDT stawki 0% jest posiadanie w dacie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowodów, że przedmiot dostawy (towary) został wywieziony z terytorium kraju, a jednocześnie dostarczony do jego nabywcy na terytorium innego kraju członkowskiego UE. Uważamy, że wymienione w pytaniu dokumenty spełniają warunek do zastosowania stawki 0%.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 42 ust. 11 uVAT, fakt wykonania dostawy do innego kraju UE może być wykazywany także innymi dokumentami. W ocenie Spółki dodatkowym dowodem wykonania dostawy może być potwierdzenie zapłaty za dostawę. Odbiorca reguluje należności z tytułu dostarczonych przez Spółkę towarów w terminie 30 dni, zatem zapłata za dostawy w danym miesiącu nie w każdym przypadku nastąpi przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej VAT za dany miesiąc. Potwierdzenia zapłaty będą stanowiły dodatkową dokumentację potwierdzającą faktyczną dostawę do innych krajów UE.

Zdaniem Spółki posiadana dokumentacja dowodzi faktu dostawy do innego kraju UE, a zatem stanowisko Spółki przedstawione powyżej jest uzasadnione i zasługuje na stwierdzenie jego prawidłowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Z kolei w ust. 11 tego samego artykułu stwierdza się, że w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność handlową związaną z dostawami towarów na rzecz międzynarodowego koncernu działającego w branży artykułów wyposażenia wnętrz. Dostawy te realizowane są do sklepów Odbiorcy Wnioskodawcy zlokalizowanych na terenie całej Europy. W związku z konsolidacją dostaw Wnioskodawca dostarcza swoje towary wraz z towarami innego dostawcy i wspólnym transportem są wysyłane do miejsca przeznaczenia na terenie innych krajów UE. W celu spełnienia warunków przewidzianych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca gromadzi następujące dokumenty: faktura VAT zawierająca m.in. dane dotyczące Wnioskodawcy, w tym nadany dla celów współpracy z Odbiorcą stały indywidualny numer Wnioskodawcy jako kontrahenta Odbiorcy (Numer ID), jak również ważny numer identyfikacji podatkowej dla celów transakcji wewnątrzwspolnotowych, dane dotyczące Odbiorcy w tym jego ważny numer identyfikacji podatkowej dla celów wewnątrzwspolnotowych, indywidualny unikalny numer dostawy, nazwę towaru i określenie jego ilości, specyfikacja dostawy zawierająca dane wskazane w fakturze oraz list przewozowy CMR, zawierający dane dotyczące m.in. nadawcy, Odbiorcy oraz miejsca i kraju przeznaczenia. Zawarte są tam również dodatkowe dane, takie jak numer ID Wnioskodawcy, numer dostawy przypisany dostawom Wnioskodawcy, nazwa towaru i ilość palet.

Kolejnym dokumentem jakim dysponować będzie Wnioskodawca jest zbiorczy dokument potwierdzenia fizycznego otrzymania przez odbiorcę dostaw w danym miesiącu, zawierający następujące dane:

Przesyłany jest on do Wnioskodawcy drogą elektroniczną i oprócz wymienionych powyżej danych widnieje na nim również podpis upoważnionej osoby, tj. Dyrektora Zarządzającego Odbiorcy. Dla zapewnienia wiarygodności tego podpisu Spółka dysponuje oryginałem poświadczonego notarialnie wzoru podpisu Dyrektora Zarządzającego Odbiorcy.

W związku z informacją otrzymaną od Odbiorcy, iż z dniem 31 marca 2011 r. nie będzie przysyłał potwierdzonych dokumentów przewozowych CMR, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wskazane wyżej dokumenty, którymi będzie dysponował, mogą stanowić dostateczna podstawę dokumentacyjną do stosowania stawki 0% dla swoich dostaw wewnatrzwspólnotowych.

Dokonując analizy przepisów ustawy, należy stwierdzić, że istotą przywołanych regulacji jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Jak wskazuje Wnioskodawca w swoim zdarzeniu przyszłym, dla realizowanych dostaw w systemie konsolidacji takich dostaw z innym kontrahentem swojego Odbiorcy, będzie posiadał dokumenty przewozowe, z których jednak, pomimo zawartych tam danych identyfikacyjnych, nie będzie wprost wynikało, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, gdyż pokwitowanie odbioru towaru przez nabywcę następuje jedynie na cedule przewoźnika, która stanowi dla niego, a nie dla nadawcy, dowód doręczenia towarów. Szczegółowe przepisy dotyczące dokumentów przewozowych znajdują się w Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238).

Uznać zatem należy, że co do zasady Wnioskodawca, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie posiadał komplet dokumentów wymaganych ustawą, uznany za katalog podstawowy potwierdzających dokonanie wywozu towarów przez przewoźnika i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego. Będą to: faktura VAT, specyfikacja dostawy oraz dokument CMR, na którym znajdują się m.in. dane nabywcy. Jednak z dokumentów tych nie będzie wynikał jednoznacznie fakt, że towary, będące przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawcy, zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. Uwzględniając normę zawartą w ust. 11 art. 42, katalog podstawowy dokumentów z ust. 3 tego artykułu może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami.

We wniosku wskazuje się, że Wnioskodawca będzie posiadać dokument dodatkowy jakim jest zbiorczy dokument potwierdzenia fizycznego otrzymania przez odbiorcę dostaw w danym miesiącu, przesłany Wnioskodawcy drogą elektroniczną, na którym widnieje podpis osoby upoważnionej przez Odbiorcę towaru. Dodatkowymi dokumentami, jakie wskazał Wnioskodawca są potwierdzenia zapłaty za towar. Zatem można stwierdzić, że Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, które wraz z dokumentami uzupełniającymi, wskazują na fakt wywozu i dostarczenia towaru do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Reasumując, przedstawione powyżej przez Wnioskodawcę dokumenty tj. faktura VAT, specyfikacja dostawy oraz zbiorcze potwierdzenie dostaw danego miesiąca, zawierające podpis osoby upoważnionej przez Odbiorcę, mogą być uznane za dokumenty, o którym mowa art. 42 ust. 3 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy a w konsekwencji dawać prawo Wnioskodawcy do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.