IPPP3/443-487/09-4/JK - Obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przez podmiot wykorzystujący w procesie technologicznym wyroby akcyzowe w postaci olejów emulgujących oraz obowiązek ustalenia dopuszczalnych norm zużycia olejów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2009 r. (złożonym osobiście 26 maja 2009 r.) przekazanym przez Naczelnika II Urzędu Celnego, ul. Utrata 4, 03-877 Warszawa do tutejszego Organu zgodnie z właściwością (data wpływu 9 czerwca 2009 r.), uzupełnione na formularzu ORD-IN z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnika podatku akcyzowego oraz obowiązku ustalenia norm zużycia oleju emulgującego -

W dniu 9 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnika podatku akcyzowego oraz obowiązku ustalenia norm zużycia oleju emulgującego.

Wniosek został uzupełniony na formularzu ORD-IN z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IPPP3/443-487/09-2/JK z dnia 9 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem betonu komórkowego na bazie piasku, cementu, skał wapiennych lub popiołu. Ww. składniki w postaci szlamu nalewane są do form, które wcześniej smarowane są olejem emulgulującym "J" o kodzie CN 3903 19 99, olej ten ma zapobiegać przywieraniu masy z betonu komórkowego do form w dalszym procesie produkcyjnym. W czasie autoklawizacji (utwardzanie termiczne) olej ten ulega wypaleniu (rozkład termiczny).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że olej emulgulujący "J" wykorzystany w procesie technologicznym nie występuje w wyrobie finalnym (ulega termicznemu rozkładowi) to podmiot nie musi występować do naczelnika urzędu celnego o wyznaczanie norm zużycia. Zgodnie z art. 16 ust. 5 cytowanej ustawy podmiot nie musi rejestrować wyrobu akcyzowego o kodzie CN 3403 19 99.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Natomiast wedle art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zatem zgodnie z dyspozycją ww. przepisów przedmiotowy olej emulgulujący "J" o kodzie CN 3403 19 99 jest wyrobem energetycznym objętym zerową stawką akcyzy.

Zauważyć również należy, iż w świetle uregulowań art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów.

Wyjaśniając przedmiotowe kwestie wskazać trzeba, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Jednakże zgodnie z art. 16 ust 5 ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 8, który stanowi, że podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1, jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2.

Zgodnie zaś z art. 85 ust. 2 pkt 2 właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Treść powołanych przepisów wskazuje, że podmioty zamierzające prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, nie są obowiązane składać zgłoszenia rejestracyjnego w trybie art. 16 ust. 1 ustawy, jednak ciąży na nich obowiązek powiadomienia, przed dniem rozpoczęcia takiej działalności, właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia.

Obowiązek ustalenia z urzędu dopuszczalnych norm zużycia odnosi się do wszystkich podmiotów gospodarczych występujących na kolejnych etapach obrotu, jeżeli zużywającą powyższe wyroby do celów produkcji innych wyrobów.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, iż jest producentem betonu komórkowego na bazie piasku, cementu, skał wapiennych lub popiołu. Przedmiotowy olej służy do smarowania form wykorzystywanych do produkcji betonu komórkowego. Olej ten ma zapobiegać przywieraniu masy z betonu komórkowego do form w dalszym procesie produkcyjnym i ulega zużyciu w trakcie tego procesu poprzez całkowite wypalenie.

Zatem należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym olej emulgulujący "J" jest wykorzystywany do produkcji innych wyrobów, w przedmiotowym przypadku betonu komórkowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz wyżej cytowane przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowego oleju, objętego zerową stawką podatku akcyzowego nie jest obowiązany do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w myśl art. 16 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 5 ustawy. Równocześnie jednak zgodnie z art. 16 ust. 8 ustawy jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia działalności w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, tj. oleju emulgulującego "J" o kodzie CN 3403 19 99, powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu określenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2. Normy te ustalane są z urzędu przez właściwego naczelnika urzędu celnego w drodze decyzji administracyjnej.

Reasumując, Wnioskodawca nie jest obowiązany do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w myśl art. 16 ust. 1 ustawy, jednakże zgodnie z art. 16 ust. 8 ustawy musi ustalić dopuszczalne normy zużycia przedmiotowego oleju.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż Wnioskodawca we wniosku pyta "czy zgodnie z art. 16 ust 1 powinien zarejestrować wyrób akcyzowy o kodzie CN 3403 19 99" jednakże wskazany przepis jak również inne przepisy dotyczące podatku akcyzowego nie przewidują rejestracji wyrobów akcyzowych lecz rejestrację podmiotu. Zatem w niniejszej interpretacji indywidualnej dokonano oceny prawnej w kwestii obowiązku rejestracji się Wnioskodawcy.

Zauważyć ponadto trzeba, iż Wnioskodawca w przedstawionym, na formularzu ORD-IN z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie, stanie faktycznym wyjaśnia, iż przedmiotowy olej ma kod CN 3903 19 99, natomiast w pytaniu jak również własnym stanowisku wskazuje na kod CN 3403 19 99. W związku z powyższym zauważyć trzeba, iż kod CN 3903 19 99 nie istnieje w obowiązującym rozporządzeniu Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07 września 1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.), natomiast kod CN 3403 19 99 identyfikuje "pozostałe" mieszczące się w: sekcji VI - "produkty przemysłu chemicznego i przemysłów pokrewnych"; dziale 29 - "mydło, organiczne środki powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia lub szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, "woski dentystyczne" oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu"; pozycji - "preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych"; podpozycji HS - "pozostałe". Tak więc podanie przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym kodu CN 3903 19 99 uznano za oczywistą omyłkę.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według kodu CN jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź).

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie może dokonać weryfikacji klasyfikacji wyrobów. Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej wyrobów będących przedmiotem wniosku. W niniejszej sprawie oparto się na klasyfikacji wskazanej we wniosku przez Podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.