IPPP3/443-484/13-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-484/13-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 lipca 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 0% stawki podatku w związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku posiadania kopii faktury oraz listu przewozowego CMR - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 0% stawki podatku w związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku posiadania kopii faktury oraz listu przewozowego CMR.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 lipca 2013 r., złożonym w dniu 8 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 3 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą towarów i jest zarejestrowany, jako podatnik VAT UE. Nabywcami są podatnicy z siedzibą w innym niż Polska kraju należącym do Unii Europejskiej posiadający numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Transport jest zlecany przewoźnikowi. Wnioskodawca wystawia faktury, w których treści wymienia sprzedawane towary podając m.in. ich nazwę, jednostkę miary i ilość. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika list przewozowy CMR zawierający informację o miejscu i czasie otrzymania przez nabywcę transportowanych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kopia faktury, w której treści wymieniono sprzedawane towary podając m.in. ich nazwę, jednostkę miary i ilość oraz list przewozowy CMR zawierający informację o miejscu i dacie otrzymania transportowanych towarów są wystarczającymi dokumentami, aby sprzedaż towarów została uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0%. Czy wystarczająca byłaby kopia listu przewozowego przesłana faksem lub skan przesłany pocztą elektroniczną.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brzmienie art. 42 ust. 1 i 3 wymienione dokumenty są wystarczające. Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku nie jest potrzebna, gdy faktura zawiera nazwę, jednostkę miary i ilość towarów, gdyż powielałaby te same dane. Art. 42 ust. 11 nie ma zastosowania w przypadku Wnioskodawcy, gdyż posiadane przez niego dokumenty potwierdzają jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy z siedzibą w innym niż Polska kraju należącym do Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.

eksport towarów,

3.

import towarów na terytorium kraju,

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Przy tym zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w cyt. wyżej art. 42 ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 ustawy, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie zaś z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dostawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% VAT względem swojej dostawy wewnątrzwspólnotowej, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Odnosząc się do kolejnych dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy tj. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku należy podkreślić, że art. 42 ust. 3 pkt 2 ustawy odnośnie kopii faktury uchylony został przez art. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania kopii faktury dokumentującej transakcję dostawy. Jednakże faktura, jaką dostawca będzie posiadał w swojej dokumentacji zawierać będzie treść wypełniającą w istocie znamiona specyfikacji, co skutkuje tym, że dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy tj. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku nie musi być sporządzony oddzielnie od faktury.

W art. 42 ust. 11 ustawy, jak już wcześniej wskazano, przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty obowiązkowe nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Wymienione w ust. 11 art. 42 dokumenty mają charakter subsydiarny i nie mogą same w sobie stanowić dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dokumentami takimi są bowiem tylko dokumenty wymienione w ust. 3 ww. artykułu, które łącznie potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (por. wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2009 r. sygn. akt I FSK 1301/08).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą towarów i jest zarejestrowany, jako podatnik VAT UE. Nabywcami sa podatnicy z siedzibą w innym niż Polska kraju należącym do Unii Europejskiej posiadający numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Transport zlecany jest przewoźnikowi. Wnioskodawca wystawia faktury, w których treści wymienia sprzedawane towary podając m.in. ich nazwę, jednostkę miary i ilość. Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika list przewozowy CMR zawierający informację o miejscu i czasie otrzymania przez nabywcę transportowanych towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii związanej z dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki 0% dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta z terytorium UE tj. czy kopia faktury, w której treści wymieniono sprzedawane towary podając m.in. ich nazwę, jednostkę miary i ilość oraz list przewozowy CMR zawierający informację o miejscu i dacie otrzymania transportowanych towarów są wystarczającymi dokumentami, aby sprzedaż towarów została uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowana stawką 0% oraz czy wystarczająca byłaby kopia listu przewozowego przesłana faksem lub skan przesłany pocztą elektroniczną.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Zatem ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego.

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem.

Przenosząc powyżej opisany stan faktyczny na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących uprawnienia do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać, iż Wnioskodawca posiada dokumenty uprawniające do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Bowiem Wnioskodawca posiada list przewozowy CMR zawierający informację o miejscu i czasie otrzymania przez nabywcę transportowanych towarów, oraz kopię faktury, w której treści wymieniono sprzedawane towary podając m.in. ich nazwę, jednostkę miary i ilość, tym samym dokumenty te łącznie potwierdzają, że towar został dostarczony do odbiorcy mającego siedzibę na terytorium kraju UE innym niż Polska.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl