IPPP3-443-471/09-2/JK - Zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym nabywania i zużywania energii elektrycznej w zakresie niezbędnym do jej wytworzenia przez przedsiębiorstwo energetyczne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 3 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej - jest:

W dniu 3 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka E jest przedsiębiorstwem energetycznym posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Energia wytwarzana jest w elektrowniach wodnych, które mają status odnawialnych źródeł energii. W procesie wytwarzania energii elektrycznej zużywana jest nadto energia elektryczna nabywana od spółki G. Energia ta zużywana jest przez maszyny i urządzenia wytwarzające energię jak również przez maszyny i urządzenia pomocnicze, w tym budynki i budowle. Spółka G za sprzedaż energii elektrycznej nabytej przez Wnioskodawcę w kwietniu 2009 r. i zużytej na w. wym. cele, złożyła fakturę VAT z naliczoną kwotą podatku akcyzowego, uzasadniając powyższe treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, wywodząc, że Wnioskodawca nabywając energię na potrzeby własne jest nabywcą końcowym a więc podatnikiem podatku akcyzowego od tej energii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku akcyzowym definiując w art. 2 pojęcie "nabywca końcowy" określa w ten sposób podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową..... nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Z definicji tej wynika a contrario, że każdy podmiot posiadający jedną z wymienionych koncesji nie może być traktowany jako odbiorca końcowy nabywanej energii bez względu na to, czy energię tą zużyje czy dokona dalszego obrotu.

Ustawa o podatku akcyzowym odnośnie energii elektrycznej (art. 9 ust. 1) wskazuje jako przedmiot opodatkowania:

Z treści tego zapisu wynika, że nabycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii nie jest wskazane w art. 9 ust. 1 ustawy jako nabycie opodatkowane akcyzą.

Niezależnie od powyższego nabycie energii zużytej następnie w procesie produkcji energii elektrycznej lub zużytej w celu podtrzymania procesów produkcyjnych jest zwolnione od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

Ad 1.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, iż jest przedsiębiorstwem energetycznym posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Zainteresowany informuje, że w procesie wytwarzania energii elektrycznej zużywa energię elektryczną nabytą od innej spółki. Zakupiona energia zużywana jest przez maszyny i urządzenia wytwarzające energię jak również przez maszyny i urządzenia pomocnicze, w tym budynki i budowle.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Odnosząc się do ww. definicji, wskazać należy, iż ustawodawca poprzez pojęcie nabywcy końcowego określa podmiot, który nie będzie zajmował się obrotem energią elektryczną, lecz ją zużyje. Zatem ratio legis tego przepisu, określającego nabywcę końcowego poprzez odwołanie się do faktu braku posiadania jakiejkolwiek koncesji, która jest przewidziana w ustawie Prawo energetyczne, było wskazanie ostatecznego konsumenta, który kupuje energię elektryczną, aby ją zużyć na własne potrzeby.

Niesprawiedliwym i mogącym podważyć zasadę równości wobec prawa byłoby uprzywilejowanie podmiotów, które jedynie z uwagi na sam fakt posiadania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, mogłyby nabywać energię po cenie nie zawierającej podatku akcyzowego, którą następnie wykorzystałyby w taki sam sposób jak każdy inny nabywca końcowy (ale nieposiadający koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej), który kupuje energię elektryczną po cenie zawierającej podatek akcyzowy.

Zatem, gdy podmiot zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby (w swoim gospodarstwie domowym).

Tym samym Wnioskodawca, posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, w zakresie w jakim dokupuje energię elektryczną i ją zużywa na własne potrzeby staje się nabywcą końcowym.

Ad 2.

Tutejszy organ nie podziela również stanowiska Wnioskodawcy odnośnie drugiego z wskazanych we wniosku zagadnień, tj. obowiązku opodatkowania akcyzą energii nabywanej i zużywanej na potrzeby związane z jej wytwarzaniem.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie należy wskazać, iż w świetle ust. 2 ww. artykułu za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją.

Sytuacja, w której podmiot posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jednocześnie kupuje energię elektryczną, którą zużywa na własne potrzeby mieści się w zakresie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Niezależnie od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej zakupionej energii na własne potrzeby. Jak wyżej wskazano Spółka w sytuacji, gdy zakupuje energię na własne potrzeby staje się nabywcą końcowym. Tym samym energia nabywana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wyjaśniając powyższą kwestię wskazać należy, iż podatnikiem akcyzy zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, czyli w tym przypadku osoba lub jednostka, która sprzedaje energię nabywcy końcowemu.

Zatem Spółka, w przedmiotowej sytuacji, nie jest podatnikiem od nabywanej energii elektrycznej, którą zużywa na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Podatnikiem podatku akcyzowego, zobowiązanym do zapłaty tego podatku będzie sprzedawca tej energii.

Ad 3.

Natomiast opinia Wnioskodawcy w zakresie trzeciego z przedstawionych zagadnień, tj. zwolnienia z akcyzy nabywanej i zużywanej energii elektrycznej na potrzeby związane z jej wytwarzaniem jest słuszna.

W świetle uregulowań art. 30 ust. 6 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Należy zatem stwierdzić, iż Spółka posiadająca koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, która nabywa dodatkowo energię elektryczną w celu jej zużycia w procesie produkcji energii elektrycznej lub do podtrzymywania procesów produkcyjnych będzie mogła skorzystać ze zwolnienia w trybie art. 30 ust. 6 ustawy.

Zasadnym jest przy tym zaznaczyć, iż na podstawie obowiązujących przepisów energia elektryczna zużywana przez obiekty niebiorące udziału bezpośrednio w produkcji energii elektrycznej lub podtrzymywaniu procesów produkcyjnych, np. pomieszczenia biurowe nie może być zwolniona z obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

W przypadku zakupu energii elektrycznej, która zostanie zużyta zgodnie z art. 30 ust. 6 ustawy strony dokonujące transakcji powinny prowadzić dokumentację w taki sposób aby umożliwić organom podatkowym weryfikację ilości zakupionej energii, która podlega temu zwolnieniu.

Należy również nadmienić, że zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że podmiot zużywający zwolnioną energię elektryczną:

Jednocześnie należy wskazać, iż w świetle ust. 2 cyt. paragrafu oświadczenie powinno zawierać co najmniej:

Reasumując, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa regulujące podatek akcyzowy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym jest nabywcą końcowym. W konsekwencji energia nabywana przez Spółkę, która jest zużywana przez maszyny i urządzenia wytwarzające energię jak również przez maszyny i urządzenia pomocnicze, w tym budynki i budowle zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Tym samym w związku z nabyciem przez Zainteresowanego energii elektrycznej, podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej będzie podmiot, który sprzedaje energię elektryczną Zainteresowanemu. Jednocześnie zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej lub do podtrzymywania procesów produkcyjnych energii elektrycznej korzysta ze zwolnienia od akcyzy na mocy art. 30 ust. 6 ustawy, przy zachowaniu warunków określonych w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest Spółka - jako nabywca energii elektrycznej, zaznacza się, iż interpretacja nie odniesie skutków prawnych dla podmiotu sprzedającego energię na rzecz Spółki (dystrybutora). Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.