IPPP3/443-466/14-2/KC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-466/14-2/KC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 740, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2014 r. (data wpływu 21 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia dla usług polegających na obsłudze technicznej i administracyjnej farmy wiatrowej znajdującej się na terytorium Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia dla usług polegających na obsłudze technicznej i administracyjnej farmy wiatrowej znajdującej się na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka C. Spółka z o.o. podpisała umowę na wykonanie usługi ze Spółką niemiecką, która jest operatorem farmy wiatrowej położonej na terenie Polski.

W ramach usługi Spółka C. Spółka z o.o. prowadzi obsługę techniczną i administracyjną farmy wiatrowej złożonej z 12 elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej.

Operatorem farmy wiatrowej jest Spółka niemiecka z siedzibą w Monachium (Niemcy). Spółka niemiecka nie jest właścicielem gruntu. Farma wiatrowa położona jest na terenie Polski, gmina M. Właścicielem gruntu jest firma polska.

Zakres obsługi technicznej:

* nadzór w wypełnieniu wszelkich zobowiązań wynikających z udzielonego pozwolenia na budowę, względnie z innych istotnych pozwoleń oraz przeprowadzenie ewentualnych powtarzających się kontroli,

* kontrola na koniec miesiąca za pomocą istniejącego systemu nadzoru stanu liczników rejestrujących ilość energii dostarczonej do sieci,

* nadzór nad infrastrukturą drogi na obszarze farmy wiatrowej, okablowanie do podstacji transformatorowej względnie przekaźnikowej, okablowanie do punktu podłączenia do sieci, linie telefoniczne na terenie farmy wiatrowej, ogrodzenie powierzchnie kompensacyjne, analiza oleju,

* obchody farmy wiatrowej w celu kontrolowania wad i uszkodzeń - inspekcja wieży i peryferiów,

* czynny udział w pracach konserwacyjnych i remontowych przeprowadzanych przez serwis,

* obsługa administracyjna i prace pielęgnacyjne (koszenie trawy z powierzchni fundamentów, odśnieżanie drogi, przycinanie zarośli, wywóz śmieci).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka przy wystawianiu faktury za obsługę techniczną i administracyjną farmy wiatrowej, na rzecz operatora farmy wiatrowej, którym jest firma niemiecka, słusznie opodatkowała daną usługę podstawową stawką VAT w wysokości 23% i uznała, że jako sprzedawca jest zobowiązana do zastosowania art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług - bezpośredni związek usługi z konkretną nieruchomością położoną na terenie Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Usługa jest wykonywana na terenie Polski i miejsce świadczenia usługi jest związane z nieruchomością, na której położona jest farma wiatrowa.

Zgodnie z art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością w tym usług związanych z obsługą farmy wiatrowej jest miejsce położenia nieruchomości, o miejscu świadczenia a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana. Obsługa techniczna i administracyjna farmy wiatrowej jest przyporządkowana do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania co do miejsca jej położenia. Istnieje faktyczny i bezpośredni związek pomiędzy obsługą techniczną i administracyjną a konkretną nieruchomością.

Farma wiatrowa położona jest na terenie Polski, właścicielem gruntu jest firma polska - poszczególne elementy z których składa się elektrownia wiatrowa tworzą budowlę w rozumieniu prawa budowlanego oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Spółka miała obowiązek na podstawie art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług opodatkować usługę obsługi technicznej i administracyjnej podstawową stawką VAT w wysokości 23%, ponieważ usługa jest związana z konkretną nieruchomością i miejscem położenia nieruchomości na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca jako polski podatnik, podpisał umowę na wykonanie usługi ze Spółką niemiecką, która jest operatorem farmy wiatrowej położonej na terenie Polski. W ramach usługi Wnioskodawca prowadzi obsługę techniczną i administracyjną farmy wiatrowej złożonej z 12 elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej. Zakres obsługi technicznej świadczonej usługi obejmuje: nadzór w wypełnieniu wszelkich zobowiązań wynikających z udzielonego pozwolenie na budowę, względnie z innych istotnych pozwoleń oraz przeprowadzenie ewentualnych powtarzających się kontroli, kontrolę na koniec miesiąca za pomocą istniejącego systemu nadzoru stanu liczników rejestrujących ilość energii dostarczonej do sieci, nadzór nad infrastrukturą drogi na obszarze farmy wiatrowej, okablowanie do podstacji transformatorowej względnie przekaźnikowej, okablowanie do punktu podłączenia do sieci, linie telefoniczne na terenie farmy wiatrowej, ogrodzenie powierzchnie kompensacyjne, analiza oleju,obchody farmy wiatrowej w celu kontrolowania wad i uszkodzeń - inspekcja wieży i peryferiów,czynny udział w pracach konserwacyjnych i remontowych przeprowadzanych przez serwis, obsługę administracyjną i prace pielęgnacyjne, takie jak koszenie trawy z powierzchni fundamentów, odśnieżanie drogi, przycinanie zarośli czy wywóz śmieci.

W związku z powyższym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawca dotyczą ustalenia miejsca świadczenia dla swojej usługi na podstawie art. 28e ustawy i w konsekwencji, czy przy wystawianiu faktury za obsługę techniczną i administracyjną farmy wiatrowej, na rzecz firmy niemieckiej, słusznie opodatkowuje daną usługę podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, gdyż od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od ogólnej zasady ustalania miejsca świadczenia usług wyrażonej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział jednak szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny. Do wyjątków odnoszących się do zasady określającej miejsce świadczenia usług należą m.in. usługi związane z nieruchomością.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis ten - jak wynika z jego treści - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. O miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347.1, z późn. zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Podkreślić w tym miejscu należy, że przepis art. 28e ustawy stanowi odzwierciedlenie powołanego powyżej art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE. Oznacza to, że w przypadku braku wyraźnej definicji pojęć zawartych w dyrektywie lub braku odesłań do porządków prawnych państw członkowskich pojęcia te mają swoje niezależne znaczenie w prawie wspólnotowym, wobec czego należy im nadać wspólnotową definicję (por.m.in. orzeczenie z dnia 16 stycznia 2003 r. w sprawie C-315/00 Rudolf Maierhofer v. Finanzamt Augsburg-Land oraz orzeczenie z dnia 9 marca 2006 r. w sprawie C-114/05 Ministre de lEconomie, des Finances et de I'Industrie v. Gillan Beach Ltd.). Stosowanie wspólnych i jednolitych kryteriów ma bowiem na celu minimalizowanie konfliktów pomiędzy jurysdykcjami krajowymi oraz eliminowanie różnic w stosowaniu systemów podatku VAT pomiędzy państwami członkowskimi, jak również przypadków podwójnego opodatkowania bądź braku opodatkowania. Z uwagi na powyższe brak jest przesłanek do posiłkowania się w definiowaniu pojęcia nieruchomości wewnętrznymi regulacjami państw członkowskich, w tym regulacjami dotyczącymi klasyfikacji prac i obiektów budowlanych. Taka praktyka może bowiem prowadzić do zaburzenia konkurencji w ramach Unii Europejskiej. W piśmiennictwie oraz orzecznictwie podkreśla się również, że dla zakwalifikowania określonej usługi jako usługi związanej z nieruchomością konieczne jest, aby zarówno usługa, jak i nieruchomość były skonkretyzowane, a związek pomiędzy nimi wystarczająco bezpośredni (zob. np. Terra Ben, Kajus Julie, A guide to the European VAT Directive, Introduction to European VAT 2010, str. 515-516).

Wspomniany wyżej katalog rodzajów usług związanych z nieruchomościami jest otwarty i ma jedynie charakter przykładowy, zasada wynikająca z art. 28e ustawy obejmuje wszelkiego rodzaju usługi, które są bezpośrednio związane z konkretną nieruchomością. Nie jest zatem istotny rodzaj danej usługi, ale fakt, że efekty tej usługi czy jej charakter są związane z nieruchomością - ściśle oznaczoną a więc podatkowo zidentyfikowaną.

W analizowanej sprawie usługa świadczona przez Wnioskodawcę dotyczy ściśle określonej nieruchomości, jaką jest farma wiatrowa położona na terenie Polski. Na świadczoną usługę składają się: nadzór w wypełnieniu wszelkich zobowiązań wynikających z udzielonego pozwolenia na budowę, względnie z innych istotnych pozwoleń oraz przeprowadzenie ewentualnych powtarzających się kontroli, kontrola na koniec miesiąca za pomocą istniejącego systemu nadzoru stanu liczników rejestrujących ilość energii dostarczonej do sieci, nadzór nad infrastrukturą drogi na obszarze farmy wiatrowej, okablowanie do podstacji transformatorowej względnie przekaźnikowej, okablowanie do punktu podłączenia do sieci, linie telefoniczne na terenie farmy wiatrowej, ogrodzenie powierzchnie kompensacyjne, analiza oleju, obchody farmy wiatrowej w celu kontrolowania wad i uszkodzeń - inspekcja wieży i peryferiów, czynny udział w pracach konserwacyjnych i remontowych przeprowadzanych przez serwis, obsługa administracyjna i prace pielęgnacyjne (koszenie trawy z powierzchni fundamentów, odśnieżanie drogi, przycinanie zarośli, wywóz śmieci). Charakter tych świadczeń, składających się na całą usługę, wskazuje, że to farma wiatrowa jako konkretna nieruchomość jest centralnym elementem tych świadczeń a wskazane usługi są wykonywane tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością. Wszystkie usługi wymienione w stanie faktycznym odnoszą się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna i znajduje się na terytorium Polski.

Zatem dla określania miejsca świadczenia obsługi technicznej i administracyjnej farmy wiatrowej znajdującej się na terenie Polski, wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz niemieckiego podatnika, zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, według którego przedmiotowe usługi winny być opodatkowane w miejscu położenia danej nieruchomości, tj. na terytorium Polski.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 - art. 41 ust. 1 ustawy.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Podsumowując, skoro miejscem świadczenia przedmiotowej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest terytorium Polski, stwierdzić należy, że postępuje on poprawnie wystawiając fakturę na niemiecką spółkę ze stawką VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl