IPPP3/443-455/14-2/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-455/14-2/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku nabywanych wyrobów węglowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku nabywanych wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność produkcyjną w zakresie produkcji wyrobów budowlanych, tj. bloczków z autoklawizowanego betonu komórkowego oraz autoklawizowanej cegły silikatowej. Działalność produkcyjna stanowi główny przedmiot działalności Spółki, a zakład produkcyjny umiejscowiony jest w Gminie Niemce, województwo lubelskie.

Prowadzona działalność produkcyjna, wykonywana przez Spółkę, wykorzystuje proces technologiczny oparty na stosowaniu wyrobów węglowych jako źródła energii cieplnej, w postaci nasyconej pary wodnej, o odpowiednich parametrach. Nasycona para wodna powstaje w wyniku spalania wyrobów węglowych w kotłowni zakładowej. Para wodna jest elementem niezbędnym w stosowanej technologii produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego, jak i autoklawizowanej cegły silikatowej. Proces autoklawizacji to proces obróbki cieplnej i odbywa się pod ciśnieniem ponad 12 atmosfer na betonie, a 14, 15 atmosfer na cegle silikatowej i temperaturze około 200 stopni Celsjusza, w środowisku nasyconej pary wodnej. Jest to uwarunkowane tym, że w przypadku wyrobów betonowych budowlanych i cegły silikatowej proces autoklawizacji służy do przeprowadzenia przyspieszonego procesu dojrzewania masy betonowej i utwardzenia cegły silikatowej. Jest to więc czynnik warunkujący powstawanie określonego wyrobu budowlanego posiadającego określone parametry techniczne, w tym twardość. Czynniki te inicjują i przyśpieszają cały szereg reakcji chemicznych zachodzących w autoklawach dzięki wysokiej temperaturze, ciśnieniu i wilgotności. Dochodzi wówczas do metamorfozy składników wyjściowych zastosowanych do produkcji betonu komórkowego i cegły silikatowej i powstania wyrobu, o całkiem innych, niż składniki, właściwościach. Wilgotność i temperatura pochodzi z wytwarzanej w kotłowni pary wodnej.

Na potrzeby produkcji autoklawizowanych materiałów budowlanych zużywane jest ponad 0,35 GJ/m3 użytecznej energii cieplnej zawartej w wytwarzanej nasyconej parze wodnej.

Uzyskanie produktów końcowych (przedmiotu produkcji) wymaga więc stosowania wyrobu węglowego. Wyrobem węglowym zużywanym przez Spółkę jest miał węglowy objęty kodem CN 2701. Zużycie ww. miału węglowego następuje w procesie mineralogicznym, który zachodzi dzięki zastosowaniu pary wodnej, uzyskanej w kotłach parowych opalanych miałem węglowym. Wyrób węglowy zakupowany jest od podmiotów krajowych dokonujących sprzedaży wyrobów węglowych, a który został przez te podmioty importowany na terytorium Polski.

Efektem ubocznym procesu technologicznego procesu autoklawizacji obu wyrobów jest powstawanie energii cieplnej zawartej w gorącym kondensacie otrzymywanym w wyniku kondensacji pary wodnej.

Resztkowo, głównie jako energię cieplną pozyskiwaną z efektu ubocznego procesu technologicznego, tj. gorącego kondensatu, Spółka wykorzystuje dla ogrzania własnych budynków i zapewnienia ciepłej wody, dla siebie, jak i dwóch odbiorców sąsiadujących ze Spółką, tj. do odbiorców zewnętrznych. Z odbiorcami Spółka rozlicza się, obciążając odbiorców za dostarczoną energię cieplną, m.in. na podstawie dokonywanych raz na miesiąc odczytów liczników ciepła. Ponieważ Spółka, wykorzystuje wyroby węglowe (wyroby akcyzowe) i zużywa je do produkcji innych wyrobów, co stanowi przedmiot opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego do NUC, informując o wykorzystywaniu wyrobu węglowego bez akcyzy. Spółka dokonuje zakupu wyrobów węglowych dla celów produkcyjnych bez akcyzy. Spółka prowadzi ewidencję zużycia wyrobów węglowych.

Udział procentowy zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej w roku 2013 wyniósł 10,07%, w związku z powyższym Spółka nie jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym. Spółka nie jest objęta Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) oraz nie jest objęta systemem EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (Dz. U. Nr 178, poz. 1060), zatem Wnioskodawca nie wypełnia przesłanek podmiotu gospodarczego, w którym zostały wprowadzone w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytanie 1. Czy zakupione przez Spółkę wyroby węglowe zużyte w procesje technologicznym przy produkcji betonu komórkowego i przy produkcji cegły silikatowej, którego efektem ubocznym jest powstawanie energii cieplnej, dostarczanej i sprzedawanej odbiorcom zewnętrznym, w całości podlegają zwolnieniu przedmiotowemu, wynikającemu z treści art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Pytanie 2. Jeżeli odpowiedź na pytanie numer 1 z przedmiotowego wniosku jest pozytywna, tj. Spółka może korzystać w całości z przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7, także wtedy gdy korzysta z pary w sposób wtórny, na ogrzewanie pomieszczeń i wytworzenie ciepłej wody komunalnej.

Pytanie 3. Jeżeli odpowiedź na pytanie numer 1 i 2 z przedmiotowego wniosku jest pozytywna, ale jednocześnie Spółka wytwarza parę wodną do wytworzenia ciepła dla celów opałowych, gdy wtórny obieg, jak w pytaniu 2, jest zbyt niski dla zapewnienia ciepła w pomieszczeniach Spółki i ciepłej wody, to czy prawidłowym jest rozliczenie miału węglowego w sposób "proporcjonalny", tj. w oparciu o metodę opisaną w odpowiedzi na to pytanie.

Pytanie 4. Czy w przypadku zastosowania "proporcjonalnego" zwolnienia ewidencja wykorzystania wyrobów węglowych może być prowadzona miesięcznie oraz czy w związku z powyższym deklaracja podatkowa może być dokonywana w oparciu o art. 21 ustawy, tj. w sposób opisany w odpowiedzi na pytanie numer 4.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpowiedź na pytanie 1:

Zdaniem Spółki, Spółka zużywa wyrób węglowy w celu uzyskania pary wodnej niezbędnej ze względu na stosowaną przez Spółkę technologię produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego i autoklawizowanej cegły silikatowej, zaś produkcja autoklawizowanego betonu komórkowego i autoklawizowanej cegły silikatowej jest procesem mineralogicznym. Stąd, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym do kupowanego wyrobu węglowego i zużywanego przez Spółkę dla wytwarzania autoklawizowanego betonu komórkowego i autoklawizowanej cegły silikatowej w procesie technologicznym produkcji znajduje zastosowanie zwolnienie w całości od akcyzy ze względu na przeznaczenie przewidziane przepisem art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym z obowiązkiem prowadzenia wymaganej ewidencji. Natomiast od zużycia wyrobu węglowego do produkcji pary cieplnej na potrzeby ogrzewania i wytworzenia ciepłej wody powinien być odprowadzany podatek akcyzowy zgodnie z ustawą. Takie stanowisko ze szczegółowym wyjaśnieniem objęte jest interpretacją indywidualną wydaną w sprawie IPTPP3/443A-69/12-4/BJ w dniu 28 czerwca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi oraz interpretacją indywidualną wydaną w sprawie IPTPP3/443-75/12/JK w dniu 16 maja 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Zwolnienia związane z przeznaczeniem wyrobów węglowych wymienione w art. 31a ust. 2 ustawy, obejmują wszystkie obligatoryjne i fakultatywne zwolnienia przewidziane w dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Zwolnieniu zatem, ze względu na przeznaczenie wyrobów węglowych podlega jego zużycie do: produkcji energii elektrycznej, produkcji wyrobów energetycznych, do przewozu towarów i pasażerów koleją, do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie, w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej, przez zakłady energochłonne do ogrzewania. Skoro Wnioskodawca zużywa wyrób węglowy w celu uzyskania nasyconej pary wodnej niezbędnej ze względu na stosowaną przez Wnioskodawcę technologię produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego i autoklawizowanej cegły silikatowej, to należy uznać, że Wnioskodawca używa wyrobu węglowego w procesie mineralogicznym, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy, w związku z czym zużycie wyrobu węglowego do tej części produkcji, winno być zwolnione od akcyzy, natomiast od zużycia wyrobu węglowego do pozostałej produkcji odprowadzany powinien być podatek akcyzowy zgodnie z ustawą.

Zdaniem Spółki miał węglowy zużywany do produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego i autoklawizowanej cegły silikatowej podlega zwolnieniu od akcyzy, gdyż Spółka klasyfikuje prowadzoną działalność gospodarczą w nomenklaturze NACE do kodu DI 26 - produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych. W tej bowiem sytuacji wyrób węglowy będzie zużywany zgodnie z celem (przeznaczeniem) określonym w tym przepisie, tj. w procesach mineralogicznych.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2:

W przypadku wypełnienia przez Spółkę warunków zwolnienia od akcyzy związanych ze zużyciem wyrobów węglowych do wytworzenia pary technologicznej, niezbędnej w procesach mineralogicznych, wtórne jej wykorzystanie do celów grzewczych nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3:

Spółka w przeważającej mierze, tj. zawsze, za wyjątkiem wyjątkowo niskich temperatur, dokonuje wtórnego wykorzystania pary wodnej pochodzącej z autoklawów do ogrzewania pomieszczeń i wytworzenia cieplej wody. I jest to ilość wystarczająca. Tylko w wyjątkowo zimnych miesiącach lub w okresie przestojów produkcyjnych, Spółka wytwarza parę wodną i w tym celu wykorzystuje wyroby węglowe, tylko w jednym celu: grzewczym.

Niemniej Spółka posiada techniczną możliwość dokonania wyliczenia zużycia energii cieplnej na wytworzenie pary wodnej do procesu autoklawizacji i wytworzenie pary wodnej dla ogrzewania, na podstawie odczytów z przepływomierzy pary i wykonania odpowiednich obliczeń.

Wobec powyższego Spółka jest w stanie dokonać podziału na koniec każdego miesiąca całej ilości zużywanych wyrobów węglowych na cele zwolnione z akcyzy i na cele niezwolnione według proporcji, jaka zostanie obliczona na podstawie odczytu pomiaru raz w miesiącu całkowitej ilości wytworzonej użytecznej energii cieplnej oraz udziału w niej ilości energii cieplnej przeznaczonej na działalność niezwolnioną z akcyzy.

Sposób obliczenia zużycia wyrobu węglowego na cele zwolnione od akcyzy oraz podlegające opodatkowaniu akcyzą odpowiadający rzeczywistemu zużyciu miału węglowego w procesach mineralogicznych, które to zużycie podlega zwolnieniu od akcyzy oraz rzeczywistemu zużyciu miału węglowego, które nie podlega zwolnieniu, Spółka podaje w sposób następujący:

1. Całkowita ilość wyprodukowanej pary wodnej nasyconej obliczoną jako sumę ilości pary wyprodukowanej w kotłach nr 1 i nr 2 według przepływomierzy pary wodnej nasyconej w Mg pary EC;

2. Ilość zużytej pary wodnej do produkcji betonu komórkowego i silikatu (suma zużyć), także w Mg pary według przepływomierzy na cele zwolnione z akcyzy EZ;

3. Udział energii cieplnej na cele zwolnione z akcyzy w całkowitej ilości energii wytworzonej w danym miesiącu w%, obliczony jak niżej

UZ = EZ/EC x 100%;

4. Udział energii cieplnej na cele niezwolnione z akcyzy w całkowitej ilości energii wytworzonej w danym miesiącu w%, obliczony jak niżej

UA = 100% - UZ;

5. Całkowita ilość zużytego węgla w miesiącu w Mg - WC;

6. Ilość zużytego węgla w danym miesiącu na cele zwolnione z akcyzy WZ w Mg, obliczona jak niżej

WZ = WC x UZ/100%;

7. Ilość zużytego węgla w danym miesiącu na cele niezwolnione z akcyzy WA w Mg

WA = WC - WZ.

W załączeniu Spółka przedstawiła wyliczenie za miesiące styczeń-marzec z zastosowaniem tego wzoru.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 4:

Spółka w przypadku przyjęcia metodologii obliczania wartości zużytych wyrobów węglowych opisanej w odpowiedzi na pytanie numer 3, dotyczącej proporcjonalnego rozliczania, zgodnie z treścią art. 31a ust. 4-7 ustawy, zobowiązana byłaby do ewidencjonowania ilości zużytych wyrobów węglowych, od których nie został odprowadzony podatek akcyzowy w dacie zakupu, na koniec każdego miesiąca, w którym miało miejsce ich wykorzystanie. Obowiązek podatkowy powstawałby z dniem zużycia i podatek obliczony byłby według przedmiotowej metodologii partii wyrobów węglowych na cele niezwolnione z akcyzy.

Biorąc pod uwagę fakt, że zgodnie z art. 21 ustawy deklaracja podatku akcyzowego powinna być złożona za każdy miesiąc rozliczeniowy w terminie do 25 dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, o którym mowa w akapicie powyżej, przyjęta metoda ewidencji zużycia w pełni zapewnia realizację powyższego zapisu.

Obowiązek deklaracji podatku akcyzowego nie dotyczy Spółki w zakresie wyrobów węglowych objętych zwolnieniem, określonym indeksem WZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - dalej zwanej ustawą - wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Pod poz. 19 tego załącznika wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy - w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1.

w procesie produkcji energii elektrycznej;

2.

w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3.

przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2013 r. poz. 1457), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);

4.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

8.

przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;

9.

przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;

2.

w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;

3.

w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: procesy mineralogiczne - procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31a ust. 7 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność produkcyjną w zakresie produkcji wyrobów budowlanych, tj. bloczków z autoklawizowanego betonu komórkowego oraz autoklawizowanej cegły silikatowej. Działalność produkcyjna stanowi główny przedmiot działalności Spółki, a zakład produkcyjny umiejscowiony jest w Gminie Niemce, województwo lubelskie.

Prowadzona działalność produkcyjna, wykonywana przez Spółkę, wykorzystuje proces technologiczny oparty na stosowaniu wyrobów węglowych jako źródła energii cieplnej, w postaci nasyconej pary wodnej, o odpowiednich parametrach. Nasycona para wodna powstaje w wyniku spalania wyrobów węglowych w kotłowni zakładowej. Para wodna jest elementem niezbędnym w stosowanej technologii produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego, jak i autoklawizowanej cegły silikatowej.

Na potrzeby produkcji autoklawizowanych materiałów budowlanych zużywane jest ponad 0,35 GJ/m3 użytecznej energii cieplnej zawartej w wytwarzanej nasyconej parze wodnej.

Uzyskanie produktów końcowych (przedmiotu produkcji) wymaga więc stosowania wyrobu węglowego. Wyrobem węglowym zużywanym przez Spółkę jest miał węglowy objęty kodem CN 2701. Zużycie ww. miału węglowego następuje w procesie mineralogicznym, który zachodzi dzięki zastosowaniu pary wodnej, uzyskanej w kotłach parowych opalanych miałem węglowym. Wyrób węglowy zakupowany jest od podmiotów krajowych dokonujących sprzedaży wyrobów węglowych, a który został przez te podmioty importowany na terytorium Polski.

Efektem ubocznym procesu technologicznego procesu autoklawizacji obu wyrobów jest powstawanie energii cieplnej zawartej w gorącym kondensacie otrzymywanym w wyniku kondensacji pary wodnej.

Resztkowo, głównie jako energię cieplną pozyskiwaną z efektu ubocznego procesu technologicznego, tj. gorącego kondensatu, Spółka wykorzystuje dla ogrzania własnych budynków i zapewnienia ciepłej wody, dla siebie, jak i dwóch odbiorców sąsiadujących ze Spółką, tj. do odbiorców zewnętrznych. Z odbiorcami Spółka rozlicza się, obciążając odbiorców za dostarczoną energię cieplną, m.in. na podstawie dokonywanych raz na miesiąc odczytów liczników ciepła. Ponieważ Spółka, wykorzystuje wyroby węglowe (wyroby akcyzowe) i zużywa je do produkcji innych wyrobów, co stanowi przedmiot opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego do NUC, informując o wykorzystywaniu wyrobu węglowego bez akcyzy. Spółka dokonuje zakupu wyrobów węgłowych dla celów produkcyjnych bez akcyzy. Spółka prowadzi ewidencję zużycia wyrobów węglowych.

Udział procentowy zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej w roku 2013 wyniósł 10,07%, w związku z powyższym jej zdaniem nie jest zakładem energochłonnym. Spółka nie jest objęta Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) oraz nie jest objęta systemem EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (Dz. U. Nr 178, poz. 1060), zatem Wnioskodawca nie wypełnia przesłanek podmiotu gospodarczego, w którym zostały wprowadzone w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Wątpliwości Spółki dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia dla nabywanych wyrobów węglowych zużywanych w procesie technologicznym przy produkcji betonu komórkowego i cegły silikatowej (zaliczanych przez Spółkę do procesów mineralogicznych). Jej zdaniem, zwolnione od akcyzy w całości będzie zużycie tych wyrobów w procesie mineralogicznym (również w przypadku wtórnego wykorzystania ciepła z tego procesu do celów grzewczych), natomiast opodatkowane będzie zużycie wyrobów węglowych wykorzystywanych wyłącznie do produkcji pary cieplnej na potrzeby ogrzewania i wytworzenia ciepłej wody (nie w procesie mineralogicznym).

Na wstępie należy zauważyć, że obok ww. zwolnienia dla wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych w procesach mineralogicznych (o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy), w pkt 8 ww. art. 31a ust. 1 zwolniono od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący te wyroby. Jednocześnie w art. 31a ust. 7 ustawy sprecyzowano (dla wyrobów węglowych), że przez zakład energochłonny rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Ponadto zakład ten nie może być być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa, oraz uściślono, co należy pod tym pojęciem rozumieć. W przepisie tym nie zawarto dodatkowego zastrzeżenia (jak dla wyrobów gazowych w art. 31b ust. 1 pkt 5 i art. 31b ust. 10 ustawy), że w zakładzie energochłonnym muszą zostać wprowadzone w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Z uwagi zatem na fakt, że w opisie stanu faktycznego Spółka stwierdziła, że udział procentowy zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej w roku 2013 wyniósł 10,07% (oraz brak zastrzeżeń, że zakład nie spełnia kryterium uznania go za co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa), w 2014 r. Spółka może korzystać ze zwolnienia dla całości nabywanych wyrobów węglowych (miału o kodzie CN 2701) jako zakład energochłonny (w myśl uregulowań art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy).

Stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 (gdzie Spółka stwierdza, że może korzystać ze zwolnienia, o którym w art. 31a ust. 2 pkt 7 tylko do części wyrobów zużywanych bezpośrednio w procesie mineralogicznym) jest nieprawidłowe.

Jednocześnie odpowiedź na pytania nr 3 i 4 stała się bezprzedmiotowa (nie występuje potrzeba ustalania ilości wyrobów węglowych na cele nie korzystające ze zwolnienia (opodatkowane)) - całość ich korzysta ze zwolnienia, o którym mowa powyżej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl