IPPP3/443-441/14-4/MKw

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 15 maja 2014 r.) uzupełnionym w dniu 22 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14 lipca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia VAT z tytułu importu usług - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia VAT z tytułu importu usług.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 22 lipca 2014 r., złożonym w dniu 22 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14 lipca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. Przedstawicielstwo w Polsce jest podmiotem promującym firmy katalońskie na rynkach międzynarodowych. Dla jednego z pracowników nabywa lekcje katalońskiego, świadczone na terenie Polski przez osobę fizyczną, która ma zarejestrowaną działalność w Hiszpanii. Za ww. usługi A. Przedstawicielstwo w Polsce otrzymuje fakturę, wystawioną zgodnie z prawem hiszpańskim, która nie zawiera podatku VAT, tylko informację, że usługa jest zwolniona na podstawie art. 20 hiszpańskiej ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy dodać, że przedstawicielstwo nie jest podatnikiem VAT, a firma zagraniczna A. nie jest zarejestrowana do VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy A. Przedstawicielstwo w Polsce zobowiązana jest do rozliczenia VAT z tytułu importu usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przedstawicielstwo nie jest podatnikiem VAT, nie jest osobą prawną, nie jest też jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Zatem, nie istnieją przesłanki, które zobowiązywałyby przedstawicielstwo do rozliczenia VAT z tytułu nabycia lekcji języka katalońskiego od osoby fizycznej, zarejestrowanej w Hiszpanii.

Sprzedawca usługi postępuje poprawnie, gdyż zgodnie z art. 28c ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, który nie jest podatnikiem VAT, nabywa dla jednego z pracowników lekcje katalońskiego. Usługi te świadczone będą na terenie Polski przez osobę fizyczną, która ma zarejestrowaną działalność w Hiszpanii. Za ww. usługi Wnioskodawca otrzymuje fakturę, wystawioną zgodnie z prawem hiszpańskim, która nie zawiera podatku VAT, tylko informację, że usługa jest zwolniona na podstawie art. 20 hiszpańskiej ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie obowiązku rozliczenia VAT z tytułu importu usług.

Należy zaznaczyć, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zagadnienia związane z określeniem miejsca świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a-28o ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższych przepisach, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

I tak, zgodnie z art. 28c ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Ponadto, zgodnie z art. 43 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Z 2006 r. Nr 347 str. 1, z późn. zm.), do celu stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług:

Stosowanie do art. 44 Dyrektywy, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z kolei, na mocy art. 45 Dyrektywy, miejscem świadczenia usług na rzecz osoby niebędącej podatnikiem jest miejsce, w którym usługodawca ma siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługodawca ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, osobą prawną ani też jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej.

W konsekwencji, dla ustalenia miejsca świadczenia opisanych usług będzie miał więc zastosowanie powołany art. 28c ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem jej świadczenia, a tym samym opodatkowania będzie miejsce gdzie usługodawca posiada siedzibę tj. Hiszpania.

Na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy, przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

W niniejszej sprawie, podmiotem świadczącym usługi jest osoba fizyczna, która posiada zarejestrowaną działalność w Hiszpanii. Natomiast, usługobiorca nie jest podatnikiem VAT. Zatem, przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 w związku z art. 17 ust. 1a nie mają w tym przypadku zastosowania.

Wobec powyższego, w opisanej sprawie nie dojdzie do świadczenia usług na terytorium Polski. Tym samym, Wnioskodawca z tytułu nabycia opisanych usług nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu tej transakcji, na zasadzie importu usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że nie istnieją przesłanki, które zobowiązywałyby go do rozliczenia VAT z tytułu nabycia lekcji języka katalońskiego od osoby fizycznej, zarejestrowanej w Hiszpanii, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy obowiązku rozliczenia VAT z tytułu importu usług. Natomiast, w zakresie poprawności wystawienia faktury w stawce zwolnionej przez sprzedawcę wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.