IPPP3/443-432/10-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia czy odzyskiwanie toluenu o kodzie CN 2902 30 00 stanowi produkcję wyrobów akcyzowych oraz warunków obrotu przedmiotowymi wyrobami - jest prawidłowe.

W dniu 10 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia czy odzyskiwanie toluenu o kodzie CN 2902 30 00 stanowi produkcję wyrobów akcyzowych oraz warunków obrotu przedmiotowymi wyrobami.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-432/10-2/KB z dnia 27 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności B. Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest druk czasopism. Spółka drukuje czasopisma w drukarni zlokalizowanej w W. Do druku czasopism zużywana jest farba drukarska dostarczana przez podmioty z innych państw UE, w tym przede wszystkim z Niemiec.

W celu przygotowania farby drukarskiej do procesu drukowania niezbędne jest rozcieńczenie odpowiedniego pigmentu rozpuszczalnikiem. Rozpuszczalnikiem stosowanym przez dostawców farby drukarskiej jak i Wnioskodawcę jest toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00.

W rezultacie toluen do pigmentu wykorzystany jest jako substancja (medium) do nanoszenia farby drukarskiej (pigmentu) na papier. W trakcie procesu drukowania toluen zmienia swój stan skupienia z płynnego w lotny (gazowy), a pigment pozostaje na papierze. W efekcie toluen wydziela się w trakcie nakładania farby drukarskiej na papier. Zgodnie z przepisami o ochronie środowiska, Spółka jest zobowiązana do odzyskiwania oraz gromadzenia toluenu wydzielającego się w procesie druku czasopism. W wyniku procesu odzyskiwania toluen ponownie zmienia swój stan skupienia z lotnego (gazowego) w płynny.

Jednocześnie, w wyniku zmiany stanu skupienia - z płynnego w lotny i z powrotem z lotnego w płynny - toluen nie zmienia swoich parametrów chemicznych. Jest to ten sam wyrób od momentu jego wytworzenia przez rafinerię. W efekcie, zmianie nie ulega również klasyfikacja CN tego wyrobu. Toluen odzyskany z powietrza jest czysty i gotowy do dalszego stosowania np. jako rozpuszczalnik w farbach i klejach.

Dodatkowo, w związku z posiadaniem odpowiednich instalacji do oczyszczania toluenu i pozwolenia na odzyskiwanie odpadów, Spółka nabywa od innych drukarni toluen zanieczyszczony pigmentem drukarskim (który jest uznawany za odpad przemysłowy podlegający utylizacji) i oczyszcza ten wyrób, usuwając z niego pozostałości pigmentu (farby drukarskiej) tak aby nadawał się do ponownego wykorzystania. W ten sam sposób Spółka oczyszcza również toluen zużywany przez Spółkę m.in. do czyszczenia walców drukarskich lub innych elementów zabrudzonych farbą. Działalność w tym zakresie ma jednak charakter poboczny i przychody z niej generowane stanowią poniżej 0,1% przychodów Spółki ogółem.

Odzyskany toluen jest przez Spółkę odsprzedawany do dostawców farby w innych państwach UE w tym przede wszystkim do podmiotów na terenie Niemiec, którzy wykorzystują ten toluen jako rozpuszczalnik do farb drukarskich.

Spółka rozważa obecnie wprowadzenie nowego systemu obrotu toluenem, polegającego na tym, iż będzie nabywała od dostawców farby jedynie sam pigment, zaś toluen dostarczany wraz z pigmentem pozostanie własnością dostawcy farby. W związku z takim charakterem dostawy, Wnioskodawca stanie się jedynie posiadaczem toluenu bez uzyskiwania prawa własności. Po wykorzystaniu farby zanieczyszczony pigmentem toluen zostanie przez Spółkę oczyszczony i zwrócony do dostawcy w innym państwie członkowskim UE. Spółka nie będzie więc dokonywała ponownej sprzedaży toluenu, a jedynie jego zwrotu. Rozliczenie toluenu z kontrahentem będzie dokonywane na podstawie rzeczywiście zużytej przez Spółkę ilości toluenu.

Do chwili obecnej, Spółka posiada status składu podatkowego. Jednak w interpretacji Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2009 r., nr IPPP3/443-722/09-4/JK wydanej dla podmiotu prowadzącego analogiczną działalność wskazano, że procesy technologiczne związane z drukowaniem czasopism, analogiczne do zachodzących w Spółce, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, która musi odbywać się w składzie podatkowym. W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie powyższej okoliczności również w odniesieniu do jej działalności, oraz o wyjaśnienie kwestii związanych z obrotem odzyskiwanym toluenem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku iż użycie oraz odzyskiwanie toluenu nie stanowi produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. W rezultacie, Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia składu podatkowego w związku z użyciem oraz odzyskiwaniem toluenu.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, za produkcję wyrobów energetycznych uznaje się wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, toluen odzyskiwany przez Spółkę, klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00 stanowi wyrób energetyczny. Wyrób ten w przypadku jego wykorzystania do celów innych niż opałowe lub napędowe, w tym jako dodatki i domieszki do paliw napędowych lub paliw opałowych jest stosownie do treści art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym opodatkowany zerową stawką akcyzy. Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w związku z załącznikiem nr 2 poz. 23 produkcja toluenu, co do zasady, musi być dokonywana w składzie podatkowym.

W opinii Spółki, odzyskiwanie toluenu w procesie druku czasopism nie może zostać uznane za produkcję wyrobów energetycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku drukarni mamy bowiem do czynienia z użyciem toluenu jako komponentu do przygotowania farby drukarskiej oraz przeprowadzenia procesu wydruku czasopism. Toluen jest w tym wypadku jedynie medium, nie zostaje faktycznie zużyty w procesie produkcyjnym, ale zostaje w większości odzyskany w wyniku drukowania czasopism nie jest więc wytwarzany nowy wyrób energetyczny, ale jest jedynie odzyskiwany dokładnie ten sam toluen, który został zużyty do rozcieńczenia farby. W rezultacie użycia toluenu zmienia on jedynie stan skupienia, bądź ulega zanieczyszczeniu. Nie można więc uznać, iż Spółka wytwarza toluen, który już został wytworzony wcześniej przez inny podmiot (jest to bowiem ten sam wyrób o tym samym składzie chemicznym).

Spółka nie dokonuje również przetwarzania toluenu, w wyniku którego powstałby inny produkt - wyrób energetyczny. Należy zaznaczyć, iż celem ustawodawcy krajowego, jak również przepisów wspólnotowych było to, aby jedynie przetwarzanie wyrobów akcyzowych prowadzące do wytworzenia innego wyrobu akcyzowego było uznawane za produkcję. Takie rozumienie słowa przetwarzanie wskazywało również Ministerstwo Finansów w interpretacji przepisów ustawy z 2004 r. (sygn. PA-VI-03/109.2/04/1640). Zgodnie z tą interpretacją za "przetwarzanie należy rozumieć ogół procesów technologicznych, jakim poddano ten wyrób, w wyniku których otrzymano inny wyrób akcyzowy".

Wydzielanie się toluenu jako rozcieńczalnika z farby drukarskiej nie może być również z całą pewnością uznane za inne czynności takie jak mieszanie czy przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, nie mówiąc już o rozlewie gazu skroplonego do butli czy też o barwieniu i znakowaniu wyrobów energetycznych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę brzmienie art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, odzyskiwanie toluenu nie może zostać uznane za produkcję wyrobów energetycznych.

Wydzielanie się i odzyskiwanie toluenu w procesie wydruku czasopism nie może zostać uznane za produkcję również, jeżeli weźmiemy pod uwagę wykładnię celowościową przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

Celem procesu druku jest (co oczywiste) wydruk czasopism - towarów nieakcyzowych. Przedmiotem działalności Spółki jest tylko i wyłącznie druk czasopism, nie jest nim natomiast zorganizowany proces wytwarzania czy też przetwarzania toluenu w inny wyrób energetyczny.

Przyjęcie odmiennej interpretacji, według której odzyskiwanie toluenu stanowi produkcję wyrobów energetycznych - mogłoby prowadzić do absurdalnych rezultatów. Jeżeli bowiem użycie wyrobów energetycznych, a następnie ich odzyskanie po dokonaniu procesu produkcyjnego byłoby uznawane za produkcję wyrobów energetycznych to za producentów wyrobów energetycznych uznawana byłaby większość zakładów przemysłowych, która wykorzystuje w procesie produkcji oleje smarowe do smarowania (zwolnione od akcyzy ze względu na przeznaczenie). Oleje smarowe po upływie okresu żywotności (tekst jedn. przydatności do smarowania) są "odzyskiwane" tj. zlewane z danych linii produkcyjnych i odsprzedawane do podmiotów zajmujących się regeneracją (przetwarzaniem) zużytych olejów smarowych. Taka interpretacja prowadziłaby więc do sytuacji, w której producentami wyrobów energetycznych stałyby się zakłady motoryzacyjne, huty, a nawet elektrownie zużywające oleje przekładniowe do turbin elektrycznych.

Również Spółka stałaby się producentem wyrobów energetycznych tylko i wyłącznie z powodu gromadzenia toluenu zużywanego jako rozpuszczalnik do czyszczenia urządzeń i innych zabrudzonych elementów. W tym przypadku toluen jest również "odzyskiwany".

W konsekwencji należy więc uznać, że użycie toluenu jako medium (rozpuszczalnik) w procesie drukowania czasopism nie stanowi produkcji wyrobów energetycznych. W rezultacie proces drukowania czasopism oraz odzyskiwania toluenu wydzielającego się w procesie wydruku nie musi odbywać się na terenie składu podatkowego. Powyższa konkluzja dotyczy również procesu oczyszczania toluenu. Również w tym wypadku, proces technologiczny nie prowadzi bowiem do powstania nowego produktu ale jedynie do usunięcia zanieczyszczeń toluenu, bez jego przetworzenia

Jeżeli chodzi o proces oczyszczania wyrobów akcyzowych, to ustawodawca uznał, że taki proces stanowi produkcję dla celów ustawy akcyzowej, ale jedynie w odniesieniu do wyrobów alkoholowych, a nie wyrobów energetycznych. Art. 93 ust. 2 ustawy akcyzowej wskazuje bowiem, że "Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew". Art. 87 ust. 1 ustawy akcyzowej, definiujący pojęcie produkcji wyrobów energetycznych, podobnego wskazania nie zawiera. Zresztą, niezależnie od powyższego, oczyszczanie toluenu nie może być uznane za produkcję, gdyż wysokość uzyskiwanych z tego tytułu przychodów nie przekracza wartości, o której mowa w art. 87 ust. 2 ustawy akcyzowej, czyli 0,1% przychodów Spółki ogółem.

W rezultacie, proces drukowania czasopism oraz odzyskiwania toluenu wydzielającego się w procesie wydruku nie musi odbywać się na terenie składu podatkowego. Powyższa konkluzja dotyczy również procesu oczyszczania toluenu. Również w tym wypadku, proces technologiczny nie prowadzi bowiem do powstania nowego produktu, ale jedynie do usunięcia zanieczyszczeń toluenu.

Ad 2

Spółka stoi na stanowisku, że toluen który jest odzyskiwany przez Spółkę, może być sprzedawany lub zwracany kontrahentom z innych państw członkowskich UE poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jak również bez konieczności spełniania dodatkowych formalności procedury przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą (tekst jedn. wyłącznie z zastosowaniem dokumentów handlowych powszechnie stosowanych w obrocie handlowym np.: faktury, dokumentu CMR itp.) pod warunkiem, że jego rzeczywiste przeznaczenie jest zgodne z deklarowanym przez Spółkę.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym, wyroby energetyczne objęte stawką akcyzy inną niż stawka 0 zł zostały wymienione w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. W punktach 1-13 wskazane zostały konkretne wyroby akcyzowe z przypisaną im określoną stawką podatku akcyzowego ze względu na posiadany kod CN. Natomiast w art. 89 ust. 1 pkt 14-15 określono stawkę podatku akcyzowego dla pozostałych paliw silnikowych i pozostałych paliw opałowych czyli paliw nie wymienionych wcześniej ze względu na kod CN.

Jeżeli natomiast wyrób energetyczny nie jest wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej, ani też nie jest przeznaczony do celów napędowych, lub też opałowych, to stosuje się wobec niego stawkę podatku w wysokości 0 zł. Zgodnie bowiem z art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej, Stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych wynosi 0 zł.

W przypadku Spółki, toluen (o kodzie CN 2902 30 00) nie został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej. Nie ulega również wątpliwości, że nie jest on przeznaczony do celów opałowych ani też napędowych ani też jako dodatek, czy też domieszka do paliw. Kontrahenci Spółki zużywają go bowiem do produkcji farb. Wyrób ten objęty jest więc stawką akcyzy w wysokości 0 zł.

Ustawa akcyzowa nie zawiera żadnych wymogów formalnych dla zastosowania stawki 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. Wyroby objęte tym przepisem (pod warunkiem że ich przeznaczenie jest odpowiednio udokumentowane) mogą podlegać na terenie kraju swobodnemu obrotowi na podstawie dokumentów handlowych. Kwestia ta nie budzi wątpliwości również w interpretacjach organów podatkowych. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2009 r., o sygn. ILPP3/443-62/09-2/TK

Zdaniem Spółki, analogiczna konkluzja dotyczy również przemieszczania toluenu do innych państw UE, niezależnie od tego, czy przemieszczany wyrób stanowi własność Spółki, czy też jest zwracany kontrahentowi.

Niewątpliwie, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, przemieszczenie toluenu do innego państwa UE stanowi dostawę wewnątrzwspólnotową toluenu, niezależnie od tego, kto jest właścicielem wyrobu. Jednak, w związku z faktem, że toluen został już dopuszczony do obrotu i podlega stawce 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej, wewnątrzwspólnotowa dostawa, tak jak dostawy krajowe, będzie mogła odbywać się na podstawie dokumentów handlowych, takich jak dokument CMR i faktura handlowa, pozwalających na należyte zidentyfikowanie ilości wysłanego i odebranego towaru, jak również odbiorcy tego towaru.

Ustawa akcyzowa zawiera wprawdzie procedurę przemieszczania wewnątrzwspólnotowego wyrobów poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, tj. procedurę przemieszczania wyrobów z zapłaconą akcyzą która dokonywana jest na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego (o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy akcyzowej), ale w tym wypadku, procedura ta nie znajdzie zastosowania, ponieważ dotyczy ona tylko wyrobów, od których akcyza została fizycznie zapłacona w Polsce i ma na celu odzyskanie zapłaconego w Polsce podatku. W przypadku toluenu, podatek akcyzowy nie został w Polsce faktycznie zapłacony, a zatem nie będzie również odzyskiwany.

W związku z powyższym, toluen który jest odzyskiwany przez Spółkę, może być sprzedawany lub zwracany kontrahentom z innych państw członkowskich UE poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jak również bez konieczności spełniania dodatkowych formalności procedury przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą (tekst jedn. wyłącznie z zastosowaniem dokumentów handlowych powszechnie stosowanych w obrocie handlowym, np.: faktury, dokumentu CMR itp.), pod warunkiem, że jego rzeczywiste przeznaczenie jest zgodne z deklarowanym przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 z 2009 r., poz. 11 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Stosownie do art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba, że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Przy czym w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe - są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym "wykaz wyrobów akcyzowych" wymieniono w pozycji 35, określone kodem CN 2902, węglowodory cykliczne.

Wobec powyższego toluen o kodzie CN: 2902 30 00, który Wnioskodawca zużywa w procesie drukowania czasopism - jest wyrobem akcyzowym.

Ponadto zauważyć należy, iż w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 3 ustawy są to wyroby energetyczne, ponieważ zgodnie z dyspozycją ww. przepisu do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2901 i 2902.

Stosownie do art. 47 ust. 1 ww. ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Z uregulowań zawartych w art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest druk czasopism. Do druku czasopism zużywana jest farba drukarska dostarczana przez podmioty z innych państw UE, w tym przede wszystkim z Niemiec. W celu przygotowania farby drukarskiej do procesu drukowania niezbędne jest rozcieńczenie odpowiedniego pigmentu rozpuszczalnikiem. Rozpuszczalnikiem stosowanym przez dostawców farby drukarskiej jak i Wnioskodawcę jest toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00. W trakcie procesu drukowania toluen zmienia swój stan skupienia z płynnego w lotny (gazowy), a pigment pozostaje na papierze. W efekcie toluen wydziela się w trakcie nakładania farby drukarskiej na papier. Zgodnie z przepisami o ochronie środowiska, Spółka jest zobowiązana do odzyskiwania oraz gromadzenia toluenu wydzielającego się w procesie druku czasopism. W wyniku procesu odzyskiwania toluen ponownie zmienia swój stan skupienia z lotnego (gazowego) w płynny i nie zmienia przy tym swoich parametrów chemicznych. Jest to ten sam wyrób od momentu jego wytworzenia przez rafinerię. W efekcie, zmianie nie ulega również klasyfikacja CN tego wyrobu. Toluen odzyskany z powietrza jest czysty i gotowy do dalszego stosowania np. jako rozpuszczalnik w farbach i klejach.

Z wniosku wynika również, że dodatkowo Spółka nabywa od innych drukarni toluen zanieczyszczony pigmentem drukarskim (który jest uznawany za odpad przemysłowy podlegający utylizacji) i oczyszcza ten wyrób, usuwając z niego pozostałości pigmentu (farby drukarskiej) tak aby nadawał się do ponownego wykorzystania. W ten sam sposób Spółka oczyszcza również toluen zużywany przez Spółkę m.in. do czyszczenia walców drukarskich lub innych elementów zabrudzonych farbą. Działalność w tym zakresie ma jednak charakter poboczny i przychody z niej generowane stanowią poniżej 0,1% przychodów Spółki ogółem.

Odzyskany toluen jest przez Spółkę odsprzedawany do dostawców farby w innych państwach UE w tym przede wszystkim do podmiotów na terenie Niemiec, którzy wykorzystują ten toluen jako rozpuszczalnik do farb drukarskich.

Ponadto, z treści wniosku wynika, że Spółka rozważa wprowadzenie nowego systemu obrotu toluenem, polegającego na tym, iż będzie nabywała od dostawców farby jedynie sam pigment, zaś toluen dostarczany wraz z pigmentem pozostanie własnością dostawcy farby. W związku z takim charakterem dostawy, Wnioskodawca stanie się jedynie posiadaczem toluenu bez uzyskiwania prawa własności. Po wykorzystaniu farby zanieczyszczony pigmentem toluen zostanie przez Spółkę oczyszczony i zwrócony do dostawcy w innym państwie członkowskim UE. Spółka nie będzie więc dokonywała ponownej sprzedaży toluenu, a jedynie jego zwrotu. Rozliczenie toluenu z kontrahentem będzie dokonywane na podstawie rzeczywiście zużytej przez Spółkę ilości toluenu.

Wątpliwości Spółki związane są z określeniem czy odzyskiwanie toluenu o kodzie CN 2902 30 00 stanowi produkcję wyrobów akcyzowych oraz warunków obrotu przedmiotowymi wyrobami.

W wyniku procesu drukowania - jak wskazał Wnioskodawca - toluen nie zmienia swoich parametrów chemicznych, nie ulega zmianie również klasyfikacja CN tego wyrobu. Jest to ten sam wyrób. Odzyskiwanie toluenu w toku procesu drukowania, polega na zmianie stanu skupienia - z płynnego w lotny i z powrotem z lotnego w płynny.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie wytwarzać nowego produktu ani przetwarzać produktu dostarczanego przez podmioty zagraniczne.

Przedmiotowe użycie toluenu jako rozpuszczalnika do farb drukarskich oraz jego odzyskiwanie w toku procesu drukowania, z oczywistych przyczyn, nie będzie się mieściło również w pozostałych pozycjach omawianego przepisu.

Ponadto, oczyszczanie toluenu z pozostałości pigmentu również nie będzie stanowić produkcji wyrobów energetycznych, ponieważ jak wskazano we wniosku Spółka jedynie oczyszcza nabyty lub używany przez siebie toluen zanieczyszczony pigmentem drukarskim. Tak więc, w wyniku przedstawionego powyżej działania Spółki nie powstaje nowy wyrób akcyzowy, a jedynie używany lub nabywany przez Spółkę toluen zostaje oczyszczony.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, użycie toluenu jako rozpuszczalnika do farb drukarskich oraz jego odzyskiwanie w toku procesu drukowania, które polega na zmianie stanu skupienia - z płynnego w lotny i z powrotem z lotnego w płynny oraz oczyszczaniu toluenu nie mieści się w procesie rozumianym jako produkcja wyrobów energetycznych.

Należy nadmienić, że powołany wyżej przepis art. 8 ust. 6 ustawy ustanawia generalną zasadę, obowiązującą na gruncie przepisów o podatku akcyzowym od dnia akcesji Polski do Unii Europejskiej (tekst jedn. od dnia 1 maja 2004 r.), jaką jest jednokrotny pobór podatku akcyzowego w momencie dopuszczenia wyrobów akcyzowych do tzw. konsumpcji, w związku z czym następuje ich wprowadzenie do powszechnego obrotu na terytorium kraju lub na terytorium innego państwa członkowskiego. Zgodnie z powyższą zasadą i ww. przepisami ustawy użycie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do obrotu zgodnie z ich przeznaczeniem (tekst jedn. zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zastosowanie stawki 0 zł, w myśl art. 89 ust. 2 ustawy) nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Innymi słowy, użycie toluenu dopuszczonego do konsumpcji zgodnie z jego przeznaczeniem tj. jako medium (rozpuszczalnik) w procesie drukowania, pomimo jego odzyskiwania, oczyszczania i ponownego wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem, nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Odnosząc się do pytania nr 2 należy wskazać art. 89 ust. 2, zgodnie z którym stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

W przypadku stosowania ww. stawki akcyzy ustawodawca nie nałożył na podmiot dostarczający wyroby akcyzowe dodatkowych warunków stosowanie tej stawki, a zatem sprzedaż lub zwrot odzyskanego toluenu do kontrahentów z innych państw członkowskich może odbywać się na podstawie dokumentów handlowych.

Reasumując, użycie toluenu jako rozpuszczalnika do farb drukarskich oraz jego odzyskiwanie w toku procesu drukowania, a także oczyszczanie nie stanowi produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym i w efekcie, nie musi odbywać się w składzie podatkowym. Ponadto, sprzedaż i zwrot odzyskanego toluenu do kontrahentów z innych państw UE nie wymaga spełnienia dodatkowych formalności i może odbywać się na podstawie dokumentów handlowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.