IPPP3/443-427/11-2/SM - Określenie stawki podatku akcyzowego dla ciężkich olejów opałowych o kodzie CN 2710 19 51 - 2710 19 69.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku dla ciężkich olejów opałowych o kodzie CN 2710 19 51 - 2710 19 69 - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku dla ciężkich olejów opałowych o kodzie CN 2710 19 51 - 2710 19 69.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka wytwarza w swoim składzie podatkowym zlokalizowanym na terenie Zakładu Produkcyjnego w P. m.in. wyroby akcyzowe oznaczone kodami CN od 2710 19 51 do 2710 19 69.

Są to wyroby energetyczne wymienione w art. 86 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) -, będące olejami opałowymi, dla których stawka akcyzy została określona w art. 89 ust. 1 pkt 10 lit. b) Ustawy. Gęstość tych wyrobów w temperaturze 15 st. C wynosi powyżej 890 kg/m ^3, natomiast poziom destylacji przy 350°C kształtuje się poniżej 30% objętościowo.

Tak więc przedmiotowe wyroby energetyczne mieszczą się w grupie tzw. ciężkich olejów opałowych.

Powyższe wyroby energetyczne są wykorzystywane przez Spółkę do:

* celów opałowych (podgrzewanie pieców technologicznych w procesie produkcji wyrobów energetycznych oraz energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu);

* komponowania ciężkich olejów opałowych;

* sprzedaży podmiotom gospodarczym (zarówno do celów opałowych jak i do innych celów np. produkcja olejów opałowych).

Spółka zamierza sprzedawać przedmiotowe oleje opałowe podmiotom wytwarzającym oleje smarowe lub bazy do olejów smarowych. Oleje opałowe, będące przedmiotem niniejszego wniosku będą przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego Spółki do zakładów produkcyjnych odbiorców położonych na terytorium kraju, w których będzie odbywała się produkcja olejów bazowych oznaczonych kodami CN 2710 19 99 (oleje bazowe do produkcji smarów). W przypadku sprzedaży przedmiotowych olejów opałowych nie będą pobierane od ich nabywców oświadczenia o przeznaczeniu na cele opałowe, ponieważ na takie cele nie zostaną oferowane i przeznaczone.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przemieszczenie wyrobów akcyzowych w postaci olejów opałowych tzw. ciężkich, oznaczonych kodami CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, wytworzonych w składzie podatkowym, jeżeli są one wykorzystywane do produkcji innych wyrobów wytwarzanych poza składem podatkowym (czyli przeznaczenie do innych celów niż opałowe, napędowe, jako dodatki/domieszki do produkcji paliw silnikowych lub olejów opałowych) będą opodatkowane podatkiem akcyzowym, a jeżeli tak, to według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przemieszczanie wyrobów akcyzowych w postaci olejów opałowych ciężkich, oznaczonych kodami CN od 2710 19 51 do 2710 19 69 wykorzystanych do produkcji innych wyrobów niż paliwa silnikowe, paliwa opałowe albo dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych, wytwarzanych poza składem podatkowym, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wyroby oznaczone kodem CN 2710 19 51 do 2710 19 69 mieszczą się w katalogu produktów energetycznych, zawartym w art. 2 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej (są wymienione w art. 2 ust. 1 lit. b).

Jednakże zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b) tiret pierwszy niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

W przedmiotowym przypadku taka sytuacja niewątpliwie ma miejsce.

Produkcja olejów bazowych do smarów jest ewidentnie celem innym niż cel napędowy lub opałowy, a więc wyroby te w takim przypadku nie powinny być obłożone podatkiem akcyzowym w ramach systemu akcyzy zharmonizowanej w myśl przepisów wspólnotowych.

Kolejnym argumentem przemawiającym za tym, że przepisy wspólnotowe wyłączyły spod opodatkowania akcyzą wyroby energetyczne w rozumieniu Dyrektywy Energetycznej przeznaczone do innych celów niż napędowe lub opałowe, jest załącznik nr 1 do tej Dyrektywy.

Załącznik ten składa się z trzech tabel oznaczonych A, B i C.

W tabeli A zostały określone minimalne poziomy opodatkowania dla paliw silnikowych, natomiast tabela B zawiera minimalne poziomy opodatkowania mające zastosowanie do paliw silnikowych wykorzystywanych do celów określonych w art. 8 ust. 2 (określenie przeznaczeń paliwa, dla którego państwo członkowskie może zastosować obniżone stawki akcyzy, np. prace w rolnictwie, ogrodnictwie, do silników stacjonarnych, do maszyn używanych w budownictwie etc.).

Tabela A wymienia następujące produkty energetyczne:

* benzyna ołowiowa o kodach CN 2710 11 31, 2710 11 51 i 2710 11 59;

* benzyna bezołowiowa o kodach CN 2710 11 31, 2710 11 41, 2710 11 45 i 2710 11 49;

* olej gazowy o kodzie CN 2710 19 41 do 2710 19 49;

* nafta o kodzie CN 2710 19 21 i 2710 19 25;

* gaz płynny o kodzie CN 2711 12 11 do 2711 19 00;

* gaz ziemny o kodzie CN 2711 11 00 i 2711 21 00.

W tabeli B natomiast wymienione są następujące wyroby:

* olej gazowy o kodzie CN 2710 19 41 do 2710 19 49;

* nafta o kodzie CN 2710 19 21 i 2710 19 25;

* gaz płynny o kodzie CN 2711 12 11 do 2711 19 00;

* gaz ziemny o kodzie CN 2711 11 00 i 2711 21 00.

Tak więc do wyrobów objętych wnioskiem nie mają zastosowania powyższe tabele ze względu na fakt, że:

* wyroby o kodzie od CN 2710 19 51 do 2710 19 69 nie zostały wymienione w tabelach A i B,

* wyroby o których wyżej mowa nie są wykorzystywane jako paliwa silnikowe.

W tabeli C określono minimalne poziomy opodatkowania mające zastosowanie do paliw do ogrzewania i energii elektrycznej.

Wprawdzie zostały w tej tabeli wymienione produkty energetyczne o kodach od CN 2710 19 51 do 2710 19 69, czyli oleje opałowe, ale przedmiotowa tabela określa stawki podatku akcyzowego dla paliw do ogrzewania, natomiast wniosek dotyczy tych wyrobów, które jednak są przeznaczone do celów innych niż opałowe (zużywane do produkcji olejów bazowych o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99).

Tak więc dla wyrobów energetycznych oznaczonych kodami CN od CN 2710 19 51 do 2710 19 69 przeznaczonych do celów innych niż napędowe, opałowe albo jako dodatki (domieszki) do paliw silnikowych, przepisy UE nie przypisały stawki akcyzy, co sugeruje, że wykorzystanie ich do tych celów nie skutkuje objęciem ich podatkiem akcyzowym.

Oleje opałowe ciężkie oznaczone kodami CN od 2710 19 51 do 2710 19 69 należą do wyrobów energetycznych wymienionych w art. 86 ustawy o podatku akcyzowym (ust. 1 pkt 2).

Stawki akcyzy dla tych wyrobów zostały określone w art. 89 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem stawka tego podatku dla przedmiotowych wyrobów wynosi 64,00 zł/1.000 kg, jednakże przedmiotowa stawka akcyzy ma zastosowanie, jeżeli sprzedawca tych olejów uzyska od nabywcy oświadczenie o przeznaczeniu nabywanych wyrobów do celów opałowych lub odsprzedaży na cele opałowe (art. 89 ust. 5 ustawy akcyzowej).

W przypadku nieotrzymania takiego oświadczenia jak również w przypadku braku spełnienia innych wymogów określonych w art. 89 ust. 5-15, sprzedawca ma obowiązek zastosowania stawki akcyzy określonej w ust. 4 pk 1, a więc dla olejów będących przedmiotem niniejszego wniosku: 2.047,00 zł/1.000 kg (art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym).

W przedmiotowej kwestii, ponieważ Spółka będzie sprzedawała oleje opałowe ciężkie na cele inne niż opałowe (do produkcji olejów bazowych) - nie jest zobowiązana do uzyskania takich oświadczeń, co nie przesądza o zastosowaniu stawki w wysokości 2.047,00 zł/1.000 kg.

Powyższa stawka, określona w art. 89 ust. 4 pkt 1 Ustawy, ma zastosowanie jedynie w przypadkach ich:

* użycia do napędu silników spalinowych;

* użycia, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia;

* posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika.

Przedmiotowe oleje nie będą zużywane w żadnym z powyższych celów.

Stawka podatku akcyzowego określona w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy (2.047,00 zł/1.000 kg) ma charakter sankcyjny i znajduje zastosowanie w przypadku użycia tych olejów do celów innych niż opałowe, ale wskazanych w tym przepisie.

Gdyby ustawodawca chciał objąć podatkiem akcyzowym, przy zastosowaniu stawki akcyzy wskazanej w art. 89 ust. 4 pkt 1 Ustawy, wszelkie inne zużycia niż zużycia na cele opałowe, to użyłby określenia szerszego, np. "w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 do innych celów niż opałowe (...)".

Ustawodawca jednak tego nie uczynił, ograniczając się do przypadków wymienionych w katalogu zawartym w art. 89 ust. 4 pkt 1 Ustawy.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowi istotny argument na potwierdzenie zaprezentowanego powyżej stanowiska, że wyroby energetyczne (oleje opałowe ciężkie) oznaczone kodami CN od 2710 19 51 do 2710 19 69 przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów innych niż opałowe (produkcja poza składem podatkowym olejów bazowych do smarów) nie powinno skutkować opodatkowaniem podatkiem akcyzowym.

Powyższe wynika zarówno z przepisów wspólnotowych jak i ze wspomnianych powyżej przepisów krajowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Zgodnie z art. 86 ust. 2, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2719 19 69 pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1.000 kilogramów.

Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 5, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

Dalsze uregulowania dotyczące przedmiotowych oświadczeń wynikają z przepisów ust. 6-15 ww. art. 89.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka zamierza sprzedawać wyroby akcyzowe oznaczone kodami CN 2710 19 51 do 2710 19 69 (z uwagi na swoje właściwości zaliczone do tzw. ciężkich olejów opałowych) podmiotom wytwarzającym oleje smarowe lub bazy do olejów smarowych. Oleje opałowe będą przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego Spółki do zakładów produkcyjnych odbiorców położonych na terytorium kraju, w których będzie odbywała się produkcja olejów bazowych oznaczonych kodami CN 2710 19 99 (oleje bazowe do produkcji smarów).

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii opodatkowania ww. wyrobów podatkiem akcyzowym i wysokości tej stawki.

W ocenie tut. Organu zasadniczą kwestią w zakresie ustalenia stawki akcyzy na ww. wyrób jest zidentyfikowanie zasad, jakimi należy kierować się podczas jej wyboru. W świetle postanowień art. 89 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy istotą zagadnienia jest tzw. przeznaczenie na cele opałowe.

W oparciu o uregulowania art. 89 ust. 5 ustawy, nabywcy oleju opałowego podczas jego zakupu składają oświadczenia, których treść została uregulowana w kolejnych przepisach tej ustawy (ust. 6-8a). Poprzez złożenie przedmiotowych oświadczeń kupujący zobowiązują się, że nabywane wyroby zostaną przeznaczone na cele opałowe albo będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego.

Z przytoczonych ww. przepisów wynika, że zastosowanie obniżonej stawki podatku akcyzowego uwarunkowane jest przede wszystkim zużyciem tego wyrobu na cele opałowe, co wiąże się z koniecznością uzyskania oświadczenia stwierdzającego, że nabywane wyroby są przeznaczone na te cele, w formie określonej w ustawie.

W przypadku niezłożenia oświadczenia lub w przypadku gdy oświadczenie nie zawiera wymaganych danych, sprzedający nie może skorzystać z przysługującej mu stawki podatku akcyzowego.

Wskazać należy, że w art. 89 ust. 5 ustawy użyto sformułowania "sprzedawca wyrobów akcyzowych", co oznacza, że w momencie transakcji sprzedaży, sprzedający zobowiązany jest w celu zastosowania prawidłowej stawki podatku akcyzowego uzyskać od kupującego stosowne oświadczenie.

Należy zauważyć, że korzystanie z warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego wiąże się z pewnymi obowiązkami Wnioskodawcy. Na Wnioskodawcy spoczywa ciężar zarówno dochowania warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego jak i ciężar ich udowodnienia. To z przepisów ustawy o podatku akcyzowym wynika obowiązek uzyskania oświadczeń o przeznaczeniu oleju na cele opałowe.

W konsekwencji, skoro Spółka w momencie sprzedaży ciężkiego oleju opałowego nie uzyska od kupującego stosownego oświadczenia, w przypadku braku odmowy dokonania przez Nią sprzedaży w tej sytuacji, w świetle obowiązujących przepisów brak jest warunków do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego.

Należy zauważyć, że w myśl art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1.822,00 zł/1.000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2.047,00 zł/1.000 kilogramów.

Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 16 ustawy, w przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, nie można zgodzić się z twierdzeniem, iż stawka określona w art. 89 ust. 4 pkt 1 (mająca charakter sankcyjny) znajduje zastosowanie tylko w przypadku użycia olejów opałowych do celów innych niż opałowe, ale wskazanych w tym przepisie.

Należy bowiem zauważyć, że przepisy art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy oraz art. 89 ust. 16 (w powiązaniu z ust. 5-15 tego artykułu) dotyczą odrębnych kwestii - art. 89 ust. 4 pkt 1 dotyczy stosowania ww. stawki w określonych, wymienionych przez ten przepis sytuacjach (uznanych za niepożądane przez ustawodawcę), natomiast ust. 16 art. 89 (w powiązaniu z przepisami ust. 5-15) odnosi się wyłącznie do kwestii związanych ze stosowaniem oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów do celów opałowych.

Przepis ust. 16 (art. 89) mówi o stosowaniu stawki określonej w ust. 4 pkt 1 ustawy, a nie np. o stosowaniu przepisu ust. 4 pkt 1.

W przeciwnym razie ww. kwestia (tj. prawidłowości dokumentowania sprzedaży wyrobów z przeznaczeniem do celów opałowych /oświadczeń/) byłaby w ogóle nie sankcjonowana.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Spółka nie będzie posiadać oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 5 ustawy, z uwagi na fakt, że sprzedawane przez nią wyroby (ciężkie oleje opałowe) o kodach CN 2710 19 51 - 2710 19 69 będą przeznaczone dla podmiotów, wytwarzających oleje smarowe lub bazy do olejów smarowych.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na niespełnienie warunku wynikającego z art. 89 ust. 5, w myśl uregulowań art. 89 ust. 16 ustawy, przy sprzedaży tych wyrobów należy zastosować stawkę podatku wynikającą z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy, tj. 2.047 zł/1.000 kg.

Odnośnie natomiast uregulowań wspólnotowych w tym zakresie zauważyć należy, że art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE L z 2003 r. nr 283, str. z późn. zm.; dalej: Dyrektywa Energetyczna) określa, które wyroby i według jakich zasad powinny obligatoryjnie zostać objęte podatkiem akcyzowym. Jednocześnie z art. 2 ust. 4 dyrektywy 2003/96/WE wynika, iż paliwa silnikowe i oleje opałowe wykorzystane do celów innych niż napędowe i opałowe nie podlegają obligatoryjnemu obowiązkowi objęcia ich przez państwa członkowskie podatkiem akcyzowym. Na mocy art. 2 ust. 1 lit. b) w związku z ust. 5 tej dyrektywy, produktami energetycznymi są produkty objęte kodem CN 2710, czyli między innymi ww. ciężkie oleje opałowe. Zatem oleje opałowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy 2003/96/WE.

Powyższe nie oznacza jednak, że państwa członkowskie pozbawione są możliwości wprowadzenia własnych regulacji, nie podlegających harmonizacji z prawem wspólnotowym w tym zakresie.

Taką możliwość przewidywał art. 3 ust. 3 nieobowiązującej już dyrektywy Rady 92/12/EWG w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. U. UE L z 1992 r. Nr 76, str. 1 z późn. zm.; dalej: Dyrektywa Horyzontalna), zgodnie z którym państwa członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania podatków na wyroby inne niż wymienione w ust. 1 (w tym przypadku paliwa silnikowe i oleje opałowe wykorzystywane do innych celów niż napędowe lub opałowe) pod warunkiem jednak, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między państwami członkowskimi.

Podobnie z art. 1 ust. 3 lit. a) obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2010 r. Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U. UE L z 2009 r. Nr 9, poz. 12), państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe.

Nakładanie takich podatków nie może jednak powodować zwiększenia formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Mając na uwadze powyższe, Polska ma prawo opodatkować podatkiem akcyzowym tzw. ciężkie oleje opałowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania.

Zatem stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.