IPPP3/443-427/09-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia podstawy opodatkowania akcyzą gazu płynnego-jest nieprawidłowe.

W dniu 25 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia podstawy opodatkowania akcyzą gazu płynnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma zajmuje się obrotem gazu płynnego, prowadzi skład podatkowy, dokonuje zakupów gazu w procedurze zawieszonej akcyzy, jak również dalszej jego odsprzedaży. Spółka sprzedaje gaz zwolniony z akcyzy ze względu na jego przeznaczenie służący do ogrzewania (oświadczenia nabywcy). Dokonując wysyłki gazu w zwolnionej akcyzie niezbędne jest posiadanie certyfikatu poświadczającego procentowy skład gazu. Skład gazu niezbędny jest do wyliczenia kaloryczności tego gazu, a co za tym idzie kwoty akcyzy.

Zdarzyć się może tak, że zakupiony przez Spółkę gaz płynny zostanie roztankowany z cysterny do zbiorników Spółki, a następnie cysterna zostanie zatankowana gazem płynnym ze zbiornika oraz wysłana w procedurze zwolnionej akcyzy.

W zbiorniku znajdować się może gaz będący składem trzech różnych dostaw, o różnych parametrach składowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Firma obliczając kaloryczność gazu niezbędną do ustalenia kwoty akcyzy może w tym celu skorzystać z posiadanych certyfikatów jakości gazu pochodzących z dostaw znajdujących się w zbiornikach, wybierając przy tym certyfikat zawierający dane (parametry) o najwyższej kaloryczności gazu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy rozwiązaniu opodatkowania się od najwyższej kaloryczności gazu Firma zaoszczędzi czas oraz poniesienia dodatkowych kosztów, a tym samym w żaden sposób nie uszczupli wpływów do budżetu państwa. Wręcz przeciwnie. Takie działanie przyniesie korzyści Skarbowi Państwa w postaci wyższych wpływów kwot podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej ustawą, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Zgodnie z ust. 2 paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W myśl ust. 3 tego artykułu paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość energetyczna brutto, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Firma zajmuje się obrotem gazu płynnego, prowadzi skład podatkowy, dokonuje zakupów gazu w procedurze zawieszonej akcyzy, jak również dalszej jego odsprzedaży. Dokonując wysyłki gazu w zwolnionej akcyzie Firmie niezbędne jest posiadanie certyfikatu poświadczającego procentowy skład gazu. Skład gazu niezbędny jest do wyliczenia kaloryczności tego gazu, a co za tym idzie kwoty akcyzy. Zdarza się, że zakupiony przez Spółkę gaz płynny zostanie roztankowany z cysterny do zbiorników, a następnie cysterna zostanie zatankowana gazem płynnym ze zbiornika oraz wysłana w procedurze zwolnionej akcyzy. W zbiorniku znajdować się może gaz będący składem trzech różnych dostaw, o różnych parametrach składowych.

Należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z produkcją wyrobów energetycznych, ponieważ zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy produkcją wyrobów energetycznych jest m.in. mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, czego spółka dokonuje poprzez mieszanie gazów o różnych parametrach składowych.

W związku z powyższym, Firma jest obowiązana do ustalenia parametrów gazu otrzymanego w wyniku mieszania gazów o różnych parametrach. W powyższej sytuacji, Firma nie może posługiwać się certyfikatami pochodzącymi z dostaw, ponieważ nie odzwierciedlają one obecnej jakości powstałego wyrobu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.