IPPP3/443-418/11-6/MPe

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-418/11-6/MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) uzupełnione w dniu 30 maja 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 13 maja 2011 r. oraz w dniu 21 czerwca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 9 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług prywatnej nauki muzyki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 30 maja 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 13 maja 2011 r. oraz w dniu 21 czerwca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 9 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług prywatnej nauki muzyki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku).

Przedmiotem działalności Wnioskodawczyni według zaświadczenia wydanego przez Burmistrza Miasta są między innymi PKWiU: 85.52.Z pozaszkolne formy edukacji artystycznej polegające na prywatnej nauce muzyki. Wnioskodawczyni posiada ukończone studia muzyczne i tytuł magistra sztuki. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Do końca ubiegłego roku wykonując prywatne nauczanie muzyki Wnioskodawczyni stosowała stawkę zwolnioną z podatku VAT.

W uzupełnieniu z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu) Wnioskodawczyni wskazała, iż od 1997 r., to znaczy od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, udziela indywidualnych prywatnych lekcji muzyki w zakresie podstawowym, a więc Wnioskodawczyni ma kilkanaście lat praktyki w tej dziedzinie. Jednocześnie odprowadza z tego tytułu podatek. W tym okresie wydała ponad 20 publikacji służących jako podręczniki do nauki gry w wielu szkołach na ternie całej Polski. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że posiada kwalifikacje nauczycielskie poparte wieloletnim stażem. Rozliczenia rocznego podatku dochodowego od 1997 r. Wnioskodawczyni dokonuje wspólnie z mężem, z którym współdziała w prowadzeniu działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosowanie stawki zwolnionej jest właściwe dla prywatnej nauki muzyki, czy należy stosować stawkę 23%.

Biorąc pod uwagę zmiany jakie wystąpiły w ustawie o VAT od 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni uważa, że na podstawie art. 43 pkt 27 prywatne nauczanie muzyki jest również zwolnione z podatku VAT i taką też stawkę Wnioskodawczyni stosuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Analizując powołaną wyżej regulację zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku VAT jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Przykładem takiej usługi jest nauka gry na instrumencie.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U.06.97.674 j.t) ustawie podlegają nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w:

1.

publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli działających na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.1)), z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1a oraz pkt 2 lit. a);

2.

zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich oraz rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych działających na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 z późn. zm.);

3.

(uchylony);

4.

publicznych kolegiach pracowników służb społecznych.

W myśl ustępu 2 pkt 1a i 2 ww. artykułu ustawie podlegają również, w zakresie określonym ustawą:

1a) nauczyciele zatrudnieni w publicznych szkołach i szkolnych punktach konsultacyjnych przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

nauczyciele zatrudnieni w

a.

publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach prowadzonych przez osoby fizyczne oraz osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego,

b.

przedszkolach niepublicznych, niepublicznych placówkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz szkołach niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych;

Natomiast stosownie do § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 50, poz. 400) w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli, przez nauczyciela - należy rozumieć nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 2 pkt 1a i 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela.

W kolejnych przepisach ww. rozporządzenia określony zostały kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w m.in. w zakładach kształcenia nauczycieli, placówkach doskonalenia nauczycieli, poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradniach specjalistycznych, bibliotekach pedagogicznych, kolegiach pracowników służb społecznych, liceach ogólnokształcących, liceach profilowanych, technikach, uzupełniających liceach ogólnokształcących, technikach uzupełniających i szkołach policealnych. Z przepisów tych wynika, że kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela posiadają osoby, które legitymują się np. dyplomem studiów magisterskich na kierunku (specjalności) zgodnym z nauczanym przedmiotem lub prowadzonymi zajęciami oraz posiada przygotowanie pedagogiczne.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego w przedmiotowym wniosku wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawczyni są pozaszkolne formy edukacji artystycznej polegające na prywatnej nauce muzyki. Wnioskodawczyni posiada ukończone studia muzyczne i tytuł magistra sztuki. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Do końca ubiegłego roku wykonując prywatne nauczanie muzyki Wnioskodawczyni stosowała stawkę zwolnioną z podatku VAT. Od 1997 r., to znaczy od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni udziela indywidualnych prywatnych lekcji muzyki w zakresie podstawowym, a więc Wnioskodawczyni ma kilkanaście lat praktyki w tej dziedzinie. W tym okresie Wnioskodawczyni wydała ponad 20 publikacji służących jako podręczniki do nauki gry w wielu szkołach na ternie całej Polski. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że posiada kwalifikacje nauczycielskie poparte wieloletnim stażem.

Jak wskazano powyżej, wprowadzone przepisem art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do usług nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczonych przez osoby fizyczne, które są nauczycielami.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa, w przypadku świadczenia przez Wnioskodawczynię usług prywatnego nauczania muzyki spełniona zostaje jedynie przesłanka przedmiotowa wynikająca z treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Wnioskodawczyni nie spełnia natomiast przesłanki podmiotowej, gdyż jako magister sztuki, który nie posiada wykształcenia pedagogicznego w kontekście powołanych powyżej przepisów nie posiada kwalifikacji nauczyciela.

Zatem, w przypadku świadczenia przez Wnioskodawczynię usług prywatnego nauczania muzyki nie spełnione zostają łącznie przesłanki wynikające z treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, w związku z czym świadczenie tych usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl