IPPP3/443-417/10-4/LK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-417/10-4/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) uzupełnionego dnia 13 sierpnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 22 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług magazynowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony dnia 13 sierpnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 22 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług magazynowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej Spółka) zamierza świadczyć usługę magazynową na rzecz podmiotu mającego siedzibę w kraju należącym do Unii Europejskiej (dalej: kontrahent unijny). Przedmiotem usługi jest przechowywanie towarów kontrahenta. Miejsce przechowywania towarów nie będzie wskazywane w umowie, tj. Spółka będzie decydowała o miejscu przechowywaniu towarów. Na towarach nie będą wykonywane żadne czynności poza ich przechowywaniem (przepakowanie, transport, itp.)

W uzupełnieniu z dnia 13 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca dodał, iż towary będą magazynowane na paletach w magazynie wysokiego składowania, oraz iż usługi owego magazynowania będą świadczone na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługi magazynowania mają miejsce świadczenia ustalane na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), tj. w miejscu siedziby usługobiorcy czyli kontrahenta unijnego.

Zdaniem Spółki, miejsce świadczenia usługi magazynowania należy ustalać na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, gdyż brak jest przepisu przewidującego szczególne miejsce świadczenia dla usług magazynowania.

Definicja "usługi związanej z nieruchomością"

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT "Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n." Oznacza to, że zasadniczo miejscem świadczenia usługi świadczonej na rzecz podatnika jest kraj siedziby usługobiorcy, chyba że konkretna usługa jest objęta szczególnym sposobem ustalenia miejsca świadczenia usługi.

W związku z tym należy wskazać, że do przedmiotowych usług nie znajdują zastosowania przepisy dotyczące stałego miejsca prowadzenia działalności, ani przepisy dotyczące usług transportowych, usług restauracyjnych i cateringowych, usług krótkotrwałego wynajmu środków transportu ani usług turystyki, gdyż usługi magazynowania bezsprzecznie nie należą do powyższych kategorii usług.

Jedyne potencjalne wątpliwości w tym zakresie mogą powstać w odniesieniu do art. 28e ustawy o VAT, zgodnie z którym "miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości."

W konsekwencji kluczowe jest ustalenie znaczenia pojęcia "usługi związane z nieruchomościami". Zgodnie z definicją pojęcia związywać na stronie sjp.pwn.pl "związywać" "znaczy odnieść coś do kogoś lub do czegoś". Wstawiając powyższą definicję do analizowanego pojęcia okaże się więc, że szczególne miejsce świadczenia usługi dotyczy "usług odnoszących się do nieruchomości".

Oznacza to, że w celu zastosowania szczególnego miejsca świadczenia usługi konieczne jest stwierdzenie, iż konkretna usługa odnosi się do nieruchomości. Oznacza to, że usługą związaną z nieruchomością nie będzie dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z nieruchomością, lecz wyłącznie usługa odnosząca się do nieruchomości. Innymi słowy, kluczowym elementem usługi związanej z nieruchomością musi być w istocie nieruchomość. W celu zweryfikowania, iż kluczowym elementem danej usługi, jest w istocie nieruchomości, konieczne jest stwierdzenie, iż w danym stanie faktycznym usługa odnosiła się do konkretnej, wskazanej w umowie nieruchomości. W razie braku takiego wskazania nie można by twierdzić, że usługa odnosi się do nieruchomości, gdyż strony niewątpliwie wskazałyby konkretną nieruchomość gdyby była ona kluczowym elementem usługi.

Co więcej, za taką interpretacją pojęcia,"usługi związanej z nieruchomością przemawia również przykładowe wyliczenie usług wskazane w art. 28e ustawy o VAT:

* usługi świadczone przez rzeczoznawców - bezspornie klient korzystający z usług rzeczoznawcy nie pragnie uzyskać wyceny czy oceny stanu jakiejkolwiek bądź nieruchomości zdając się w tym zakresie na wybór rzeczoznawcy, lecz pragnie uzyskać wycenę bądź ocenę skonkretyzowanej nieruchomości. Bezsprzecznie więc usługa rzeczoznawcy będzie się odnosić do konkretnej, wskazanej przez klienta nieruchomości, a nie do jakiejkolwiek nieruchomości;

* pośrednik w obrocie nieruchomościami - klient korzystający z usług takiej osoby pragnie uzyskać efekt w postaci nabycia/wynajęcia/sprzedaży, itp. konkretnej nieruchomości. Fakt, iż początkowo być może klient nie ma skonkretyzowanej nieruchomości w odniesieniu do której pragnie skorzystać z usługi nie zmienia faktu, iż usługą pośrednika jest pośredniczenie w obrocie konkretną nieruchomością finalnie wybraną i zaakceptowaną przez klienta. Wykonanie usługi pośrednictwa nie może dotyczyć nieokreślonej nieruchomości, więc również w tym przypadku bezspornie usługa ma charakter odnoszący się do konkretnej nieruchomości;

* usługi zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi - również w tym przypadku klient pragnie skorzystać z usługi dotyczącej konkretnej nieruchomości. Jeśli klient zgłasza chęć skorzystania z usługi hotelu w miejscowości "A" przy ulicy "b", to niewątpliwie pragnie przejściowo korzystać z części nieruchomości jaką jest hotel "A" przy ulicy "b", czyli usługa będzie dotyczyła w istocie przejściowego udostępnienia części powierzchni nieruchomości hotelu "A" przy ulicy "b". Analogiczne wnioski można wysnuć w odniesieniu do ośrodków wczasowych czy miejsc przeznaczonych do użytku jako kempingi - we wszystkich tych przypadkach kluczowe jest udostępnienie pewnej powierzchni konkretnej nieruchomości;

* usługi użytkowania oraz używania nieruchomości - klient zgłaszający chęć skorzystania z usługi użytkowania oraz używania nieruchomości bezspornie pragnie użytkować oraz używać konkretnej nieruchomości, a nie jakiejkolwiek nieruchomości położonej gdziekolwiek bądź. Oznacza to, że również w tym przypadku kluczowe jest umożliwienie korzystania z całości lub części konkretnej nieruchomości.;

* usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - w tym przypadku już z przyczyn praktycznych konieczne jest wskazanie konkretnej nieruchomości, która będzie kluczowym elementem usługi. Niemożliwe jest, bowiem przygotowywanie i koordynowanie prac budowlanych bez wiedzy dotyczącej co i gdzie ma zostać zbudowane.

Tak więc z treści przykładowych usług uznanych przez ustawodawcę za związane z nieruchomościami również można wywnioskować, iż za usługi związane z nieruchomościami uznaje się wyłącznie usługi dla których konkretna nieruchomość jest kluczowym elementem usługi, co potwierdza wyniki przedstawionej powyżej wykładni literalnej.

Spółka pragnie również wskazać że wyniki wykładni celowościowej również potwierdzają słuszność powyższych tez, tj. iż usługami związanymi z nieruchomościami są usługi odnoszące się do konkretnej nieruchomości, dla których ta skonkretyzowana nieruchomość jest elementem kluczowym.

Mianowicie, gdyby przyjąć szerszą niż prezentowana wykładnię pojęcia "usługa związana z nieruchomościami" okazałoby się, że w istocie nie ma usługi niezwiązanej z nieruchomościami, co przeczyłoby istocie art. 28e jako przepisu szczególnego wobec art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Wynika to z tego, że w takiej sytuacji okazałoby się, że art. 28e ustawy o VAT stanowi regułę ogólną od której mogą zaistnieć wyjątki, co niewątpliwie nie było celem prawodawcy unijnego ani krajowego.

W razie przyjęcia szerszego rozumienia pojęcia "związania" okazałoby się że każda usługa wykazuje pewien związek z jakąś nieruchomością. Przykładowo usługa prawnika byłaby usługą związaną z nieruchomością gdyż musiałaby być wykonywana w jakichś budynkach, usługa szwalni byłaby usługą związaną z nieruchomością, bo niemożliwe byłoby wykonywanie takich usług inaczej niż na terenie jakiejś nieruchomości. Analogicznie związek z nieruchomością można by próbować ustalać w odniesieniu do każdej usługi - przy przyjęciu oczywiście wadliwej, szerszej niż prezentowana przez Spółkę definicji pojęcia "usługi związanej z nieruchomością". Natomiast fakt, iż niewątpliwie celem ustawodawcy było wskazanie art. 28e jako przepisu szczególnego wobec art. 28 ust. 1 ustawy o VAT wynika już jednoznacznie z cytowanego brzmienia art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, które wskazuje, iż stosuje się ten przepis z zastrzeżeniem m.in. art. 28e. Gdyby celem ustawodawcy było ustanowienie ustalania miejsca świadczenia usług według miejsca położenia nieruchomości, jako zasady ogólnej, to niewątpliwie brzmienie art. 28b ust. 1 byłoby inne, względnie art. 28b ust. 1 w obecnej formie w ogóle by nie istniał.

W konsekwencji, skoro celem ustawodawcy nie jest ustalanie miejsca świadczenia usług według miejsca położenia nieruchomości, jako zasady ogólnej to pojęcie usługi związanej z nieruchomością należy interpretować zgodnie z powyższymi tezami, jako usługi odnoszące się do konkretnej nieruchomości, która jest kluczowym elementem usługi, gdyż inna, szersza interpretacja byłaby jawnie sprzeczna z celami ustawodawcy. Za poprawnością powyższych wniosków przemawia również wyrok z dnia 5 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. III SA/Wa 2007/08 w którym czytamy m.in. "Należy przy tym zgodzić się z organem, iż zasada wyrażona w art. 27 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u dotyczy jedynie usług, które związane są z konkretną nieruchomością #8213; tylko wtedy można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości. W niniejszej sprawie Spółka wskazywała na konkretne hotele z nazwy i miejsca położenia. Zatem nie można twierdzić, tak jak to uczyniły organy podatkowe, że nie są to konkretnie wskazane nieruchomości. W jaki inny sposób można wskazać dany hotel, poza wskazaniem miejsca położenia i nazwy tego hotelu, która to nazwa go identyfikuje. W ocenie Sądu wskazanie miejsca położenia oraz nazwy danego hotelu jest wystarczające, aby uznać, iż mamy do czynienia z konkretną nieruchomością.

Mając na uwadze ww. orzeczenie ETS, zdaniem Sądu prawidłowym jest opodatkowanie usług hotelowych jako związanych z konkretną nieruchomością w miejscu położenia tejże nieruchomości podatkowo zidentyfikowanej. Oznacza to, że umowa cywilnoprawna, zawarta pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą powinna określać i położenie nieruchomości i skonkretyzowanie usługi, co też miało miejsce w niniejszej sprawie. Umowy zawarte pomiędzy C., a nabywcą pakietu hotelowego spółki C. w H., wskazują hotele i miejsca ich położenia oraz rodzaj pokoju (apartamentu), który w ramach wykupionego pakietu, ma być nabywcy udostępniony.

W cytowanym fragmencie uzasadnienia Sąd jednoznacznie wskazał, że kluczowe jest wskazanie konkretnej nieruchomości oraz że umowa dotycząca analizowanej usługi powinna określać położenie nieruchomości, której dotyczy usługa co potwierdza prezentowana powyżej teza.

Kwalifikacja usługi Spółki:

W związku z powyższym należy rozważyć czy usługi magazynowania polegające na przechowywaniu towaru są usługami odnoszącymi się do nieruchomości. Zdaniem Spółki taka kwalifikacja byłaby jednoznacznie nieprawidłowa.

Przedmiotem usługi magazynowania jest przechowywanie towaru oznacza to, że kluczowym elementem usługi jest dokonanie czynności przechowywania. Natomiast zgodnie z art. 835 Kodeksu cywilnego przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie nie pogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. Z tak określonego zakresu czynności przechowania wynika, że istotą tej usługi jest zachowanie rzeczy ruchomej w stanie nie pogorszonym. Tak, więc umieszczenie rzeczy ruchomych w jakimkolwiek konkretnym miejscu, na lub w jakiejkolwiek konkretnej nieruchomości nie jest cechą składową usługi polegającej na przechowaniu towarów. Zasadniczo więc usługa magazynowania polegająca na przechowaniu towarów nie odnosi się do skonkretyzowanej nieruchomości, ponieważ konkretna nieruchomość nie jest elementem istotnym dla wykonania przedmiotowej usługi. W odróżnieniu od np. usług zakwaterowania w hotelach przedmiotem usługi nie jest udostępnienie konkretnej powierzchni w konkretnej nieruchomości na pewien czas, gdyż usługobiorca nie uzyska prawa do dysponowania w pewnym zakresie częścią nieruchomości (jak to jest w przypadku hotelu), lecz jedynie zobowiązanie umowne do przechowywania towaru w sposób gwarantujący jego zachowanie w stanie niepogorszonym. Co do zasady więc usługi magazynowania nie będą usługami związanymi z nieruchomościami, gdyż nie będą odnosiły się do nieruchomości.

Jedyną sytuacją, w której teoretycznie mogłoby się okazać, że jest inaczej byłoby wyraźne wskazanie w umowie, iż towary mają być przechowywane w konkretnym miejscu. Natomiast w analizowanym stanie faktycznym umowa nie będzie zawierała takiego postanowienia. To Spółka będzie decydowała o miejscu przechowywania towarów kontrahenta, będąc zobowiązana jedynie do zachowania towarów w stanie niepogorszonym.

W konsekwencji, usługa Spółki jako niezwiązana z nieruchomością nie podlega regulacji szczególnej o której mowa w art. 28e ustawy o VAT, gdyż nie skutkuje udostępnieniem powierzchni w konkretnej nieruchomości, co wyklucza uznanie, że odnosi się do nieruchomości. Oznacza to, że miejsce świadczenia analizowanej usługi dla kontrahenta unijnego należy ustalać na podstawie zasad ogólnych wyrażonych w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, tj. na podstawie miejsca siedziby usługobiorcy.

Stanowiska organów

Spółka pragnie wskazać, iż ustalanie miejsca świadczenia usług magazynowania na podstawie zasad ogólnych, tj. uznanie, iż usługi magazynowania nie są objęte żadnym z wyjątków określających szczególne miejsce opodatkowania, znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych wydanych na gruncie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2010 r. Rzecz jasna, tezy poniższych pism skutkowały stwierdzeniem, iż usługa magazynowania podlegała opodatkowaniu w Polsce na mocy zasady ogólnej. Jednakże, istotne jest, iż potwierdzają że do usług magazynowania mają zastosowanie zasady ogólne - fakt, iż zasada ogólna ustalania miejsca świadczenia usług uległa zmianie, nie ma znaczenia dla poprawności tej zasadniczej konstatacji.

Przykładowo w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. IPPP2/443-1108/09-2/IK czytamy, iż "Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w swojej interpretacji nr ILPP2/443-144/08-4/SJ z dnia 12 maja 2008 r., wydanej w imieniu Ministra Finansów, w wyniku analizy przepisów ustawy dochodzi do analogicznego wniosku, iż "miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi magazynowania towarów, świadczonej na podstawie odrębnej umowy z kontrahentem oraz nie wymienionej w katalogu usług pomocniczych do usług transportu (przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych) jest terytorium kraju, w myśl art. 27 ust. 1 ustawy" (podobnie Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań - Jeżyce w postanowieniu z dnia 9 grudnia 2005 r., nr TP/443-83/05/1; Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 7 września 2006 r., nr 1471/NTR2/443-227/06/MP; Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z dnia 3 stycznia 2007 r., nr 1425/021/443/62/IW). Nie ulega zatem wątpliwości, że magazynowania "rezerwy magazynowej", jeżeli tylko na tym aspekcie usług się skupić podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy o VAT." W przedmiotowym piśmie organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika odstępując od uzasadnienia interpretacji.

Natomiast w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Psie-Pole z dnia 12 kwietnia 2005 r., sygn. PP0090/1/18/15/05/AC czytamy, że "wykonana na rzecz podatnika usługa nie spełnia przesłanek z nieruchomością określonej w art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy, polega bowiem na magazynowaniu (przechowywaniu) towarów. Tym samym w stanie faktycznym przedstawionym przez podatnika przepis powołanego powyżej artykułu nie ma zastosowania."

W świetle cytowanych powyżej stanowisk organów podatkowych oraz stanowisk organów powołanych we wniosku o wydanie interpretacji, którego dotyczyło pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, można stwierdzić, iż kwestia ustalania miejsca świadczenia usług magazynowania na podstawie zasad ogólnych nie wzbudza wątpliwości. W konsekwencji, również w analizowanym stanie faktycznym do ustalenia miejsca świadczenia usługi magazynowania (jeśli przyjąć, że należy ją traktować odrębnie) należy stosować zasadę ogólną czyli art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i uznać ją za świadczoną w miejscu siedziby kontrahenta unijnego. W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że niezależnie od podejścia do kwestii ustalenia miejsca świadczenia usługi magazynowania, efekt będzie analogiczny, tj. za miejsce świadczenia tych usług bezspornie uznać miejsce siedziby kontrahenta unijnego.

W związku z powyższym stanowisko Spółki należy uznać za uzasadnione w całej rozciągłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Od 1 stycznia 2010 r., zasady ustalania miejsca świadczenia usług zostały zmienione na skutek nowelizacji do Dyrektywy 2006/112/WE. I tak, ustawa z dnia 23 października 2009 r. (Dz. U. z 2009 nr 195 poz. 1504) wprowadziła art. 28a-28o, gdzie zawarte są nowe zasady miejsca świadczenia usług oraz w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Jednym z podstawowych założeń tej nowelizacji była zmiana dotycząca miejsca opodatkowania usług poprzez wprowadzenie generalnej reguły, że usługi opodatkowane są w miejscu ich rzeczywistej konsumpcji. Z oczywistych względów miejscem tym nie zawsze będzie kraj, w którym siedzibę (stałe miejsce prowadzenia działalności) ma nabywca usługi.

Zgodnie z ogólna zasadą zawartą w art. 28b ust. 1 miejscem świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania; w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Od reguły głównej ustanowione zostały odstępstwa, jedno z nich dotyczy usług związanych z nieruchomościami i zawarte zostało w art. 28e ustawy. Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ustawodawca krajowy nie ogranicza tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU). Rzeczą organu podatkowego, przy rozstrzyganiu wniosku o wydanie interpretacji w niniejszej sprawie, jest jednoznaczne ustalenie, na podstawie opisanego w sposób wyczerpujący stanu faktycznego sprawy, czy mamy do czynienia z usługami, których miejsce świadczenia związane jest z nieruchomością.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza świadczyć usługę magazynową na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w kraju należącym do Unii Europejskiej. Przedmiotem usługi jest przechowywanie towarów kontrahenta. Miejsce przechowywania towarów nie będzie wskazywane w umowie, tj. Spółka będzie decydowała o miejscu ich przechowywania, a na towarach nie będą wykonywane żadne inne czynności takie jak przepakowywanie czy transport poza ich przechowywaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy istotą tej usługi jest zachowanie rzeczy ruchomej w stanie nie pogorszonym. Zasadniczo, więc usługa magazynowania polegająca na przechowaniu towarów nie odnosi się do skonkretyzowanej nieruchomości, ponieważ konkretna nieruchomość nie jest elementem istotnym dla wykonania przedmiotowej usługi. Wnioskodawca twierdzi, iż przedmiotem usługi nie jest udostępnienie konkretnej powierzchni w konkretnej nieruchomości na pewien czas gdyż usługobiorca nie uzyska prawa do dysponowania w pewnym zakresie częścią nieruchomości.

W ustawie o podatku VAT nie znajduje się legalna definicja usług magazynowych, również w art. 28b do 28o tego rodzaju usługa nie jest wymieniona wprost. Oczywistym jednak jest, iż aby skutecznie realizować tego typu zadania, należy posiadać przede wszystkim warunki techniczne magazynów jako budynków i ich przystosowanie do pełnionej funkcji jak i specjalistyczne wyposażenie tychże magazynów. Powierzchnia magazynowa, która służy do takich usług, jest położona na terytorium określonego kraju, a świadczenie usług jest nierozerwalnie powiązane z nieruchomością jaką jest obiekt magazynu. Dlatego też usługi magazynowania ze względu na charakter i swój zakres nie mogą być świadczone w oderwaniu od konkretnej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi w zakresie magazynowania towarów mają charakter usług związanych z ściśle określonym miejscem, jakim jest budynek magazynu i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy. W związku z powyższym, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości, w której towary są składowane.

Ponadto w powołanym przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 5 grudnia 2008 r. sygn. III SA/Wa 2007/08 wskazano, iż: "Należy przy tym zgodzić się z organem, iż zasada wyrażona w art. 27 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u dotyczy jedynie usług, które związane są z konkretną nieruchomością #8213; tylko wtedy można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości." Zatem odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy zauważyć, iż sam Wnioskodawca w uzupełnieniu z dnia 13 sierpnia 2010 r. wskazał, iż towary będą magazynowane w magazynie wysokiego składowania w Polsce. Zatem pomimo, iż Wnioskodawca nie wskazuje z nazwy magazynu składowania owych towarów to określa parametry (magazyny wysokiego składowania na terytorium Polski), które wystarczają do tego by uznać owe magazyny za konkretną nieruchomość będącą miejscem świadczenia przedmiotowych usług magazynowania.

Należy zauważyć, iż wskazana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP2/443-1108/09-2/IK została wydana w innym stanie faktycznym, dotyczącym usługi kompleksowej związanej z wieloma usługami w zakresie zarządzania dostawami, w tym przechowywania "rezerwy magazynowej". Przedmiotowy wniosek, dotyczy zaś jedynie usługi magazynowania, w związku z czym powyższa interpretacja nie może być rozpatrywana w odniesieniu do przedmiotowej sprawy.

Reasumując, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, budynki magazynowe, w których Spółka świadczy usługi magazynowania towarów położone są na terytorium Polski, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania tych usług jest terytorium kraju zgodnie z art. 28e ustawy. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla tego rodzaju usług na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl