IPPP3/443-414/14-5/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniu 23 lipca 2014 r. (data wpływu 25 lipca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 lipca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 lipca 2014 r.),o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia towaru na terytorium innego kraju UE bez przemieszczenia do Polski, za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie uznania nabycia towaru na terytorium innego kraju UE bez przemieszczenia do Polski, za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 23 lipca 2014 r., złożonym w dniu 23 lipca 2014 r. (data wpływu 25 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11 lipca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

M. Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W maju 2014 r. podpisała kontrakt na dostawę towaru do kraju poza Unią Europejską na rzecz Ministerstwa Obrony Narodowej tego państwa. Towar obecnie znajduje się w krajach Unii Europejskiej (Czechy, Słowacja) oraz poza UE (Serbia).

I-szy WARIANT

Spółka rozważa możliwość wysyłki towaru bezpośrednio od dostawców ww. krajów (tzn. bezpośrednio z Czech, Słowacji i Serbii) do odbiorców poza Unią Europejską. Dostawcą i właścicielem towaru w momencie wysyłki będzie M. Sp. z o.o. jako strona kontraktu.

Odprawa celna nastąpi w krajach dostawców na bazie faktury wystawionej przez M. sp. z o.o., jak również dokumentów przewozowych (lotniczy list przewozowy/ konosament, dokument celny). W momencie wysyłki zgodnie z zapisami kontraktu M. Sp. z o.o. zobowiązany jest do opłacenia transportu, ubezpieczenia i kosztów odprawy celnej (w Czechach, Słowacji i Serbii).

II-gi WARIANT

Ze względów rozliczeń finansowych pomiędzy dostawcami z ww. krajów a M. Sp. z o.o. istnieje możliwość wysyłki towaru, który będzie własnością M. Sp. z o.o. jak i dokonania odpraw celnych przez poszczególnych dostawców w imieniu M. Sp. z o.o. ale na dokumentach z odpraw celnych zlecającym i dokonującym odprawy będą odpowiedni dostawcy z Czech, Słowacji i Serbii. Koszty odpraw celnych będą refakturowane na M. Sp. z o.o. przez ww. dostawców, natomiast koszty transportu towaru i jego ubezpieczenia do miejsca przeznaczenia do kraju z poza UE będą zapłacone przez M. Sp. z o.o.

Dostawcy są zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych podatnikami VAT a nabycie towaru nastąpi na podstawie otrzymanej od producenta faktury zakupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Spółka prosi o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie:

I-szy Wariant

1. Czy można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i zastosować stawkę 0% jeśli towar nie przekroczy granicy RP i zostanie przez Wnioskodawcę (dostawcę) wysłany z terytorium tego kraju bezpośrednio do nabywcy (kraju trzeciego).

II-gi WARIANT

1. Czy można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i zastosować stawkę 0% jeśli towar nie przekroczy granicy RP i zostanie przez dostawców z Czech, Słowacji i Serbii odprawiony celnie, a obciążenie kosztami takich odpraw będzie refakturowane na M. i wysłany z terytorium tego kraju bezpośrednio do nabywcy (kraju trzeciego).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przeniesienie własności towaru ma miejsce na terytorium kontrahenta. Odprawa celna nastąpi w krajach dostawców na bazie faktury wystawionej przez M. Sp. z o.o. jak również dokumentów przewozowych (lotniczy list przewozowy/ konosament, dokument celny). W momencie wysyłki zgodnie z zapisami kontraktu M. Sp. z o.o. zobowiązany jest do opłacenia transportu, ubezpieczenia i kosztów odprawy celnej (w Czechach, Słowacji). Podatnik z Czech lub Słowacji jest czynnym podatnikiem VAT UE i posiada numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Zdaniem Spółki, jeśli towar nie przekroczy granicy RP, a przeniesienie własności nastąpi na terenie innego kraju UE, w miejscu dostawy/składowania towaru i zostanie bezpośrednio wyeksportowany do kraju trzeciego, można traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 9 ust. 1 Ustawy o VAT) z zastosowaniem stawki VAT 0% pod warunkiem posiadania przez Spółkę dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT.

W sytuacji, gdy towar w momencie dostawy znajduje się na terytorium UE, dostawca/sprzedającym jest kontrahentem z kraju trzeciego, który wystawia fakturę sprzedaży, zdaniem Spółki, nie można zastosować przepisów Ustawy o VAT właściwych dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, w maju 2014 r. podpisał kontrakt na dostawę towaru do kraju poza Unią Europejską na rzecz Ministerstwa Obrony Narodowej tego państwa. Towar obecnie znajduje się w krajach Unii Europejskiej (Czechy, Słowacja) oraz poza UE (Serbia).

W ramach tego kontraktu, w I wariancie dostawy, Wnioskodawca rozważa możliwość wysyłki towaru bezpośrednio od dostawców bezpośrednio z Czech, Słowacji i Serbii do odbiorców poza Unią Europejską. Dostawcą i właścicielem towaru w momencie wysyłki będzie Wnioskodawca jako strona kontraktu. Odprawa celna nastąpi w krajach dostawców na bazie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, jak również dokumentów przewozowych (lotniczy list przewozowy/ konosament, dokument celny). W momencie wysyłki zgodnie z zapisami kontraktu Wnioskodawca zobowiązany będzie do opłacenia transportu, ubezpieczenia i kosztów odprawy celnej w Czechach, Słowacji i Serbii. Natomiast II wariant przewiduje możliwość wysyłki towaru, który będzie własnością Wnioskodawcy, ale na dokumentach z odpraw celnych zlecającym i dokonującym odprawy będą odpowiedni dostawcy z Czech, Słowacji i Serbii. Jak wskazuje Wnioskodawca, dostawcy są zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych podatnikami VAT a nabycie towaru nastąpi na podstawie otrzymanej od producenta faktury zakupu.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania nabycia towarów od dostawców odpowiednio z Czech, Słowacji i Serbii za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru na terytorium Polski, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, uzależniając to od kwestii statusu podatkowego swojego dostawcy, tj. czy będzie to podatnik z kraju UE czy z kraju trzeciego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Dla potraktowania danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru niezbędny jest zatem m.in. fakt przemieszczenia towaru z innego państwa członkowskiego na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach realizacji kontraktu, będzie nabywał towary od dostawców z Czech, Słowacji i Serbii, które będą dalej wysyłane do kraju trzeciego, bezpośrednio z terytorium państw dostawców. Zatem towar będący przedmiotem sprawy nie będzie przemieszczany w żadnym z wariantów kontraktu na terytorium Polski.

Warunki transakcji opisane we wniosku wskazują, że brak będzie podstaw do uznania czynności nabycia towarów od dostawców z Czech, Słowacji i Serbii, które są bezpośrednio przemieszczane z innego kraju niż Polska poza terytorium Unii Europejskiej, za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Przede wszystkim nie zostanie spełniony podstawowy warunek wskazany w art. 9 ust. 1 ustawy, a mianowicie nie wystąpi przemieszczenie towaru z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju. Zatem bez znaczenia dla klasyfikacji tej transakcji pozostaje kwestia ustalenia, czy dostawcą jest podatnik z kraju UE czy też z kraju trzeciego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie, tut. Organ wskazuje, że kwestia stawki podatku w wysokości 0% na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, która w opisanym stanie sprawy nie ma zastosowania.

W zakresie pytania dotyczącego eksportu towarów wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.