IPPP3/443-40/09-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 20 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych oferowanych i stosowanych w innych celach niż opałowe czy napędowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz sprzedaży krajowej olejów smarowych oferowanych i stosowanych w innych celach niż opałowe czy napędowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. jest spółką zagraniczną, która zajmuje się dystrybucją produktów przemysłu petrochemicznego takich jak np. oleje silnikowe, czy oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71- 2710 19 99. Produkty te są przez E. dystrybuowane na terytorium Europy, w tym również w Polsce. W ramach prowadzonej w Polsce działalności opodatkowanej podatkiem VAT Spółka nabywa wewnątrzwspólnotowo wskazane towary, a następnie dokonuje sprzedaży tych towarów w Polsce bezpośrednio na rzecz ostatecznych odbiorców, bądź za pomocą pośredników (dystrybutorów).

Spółka wskazuje jednocześnie, iż oleje smarowe klasyfikowane w ramach kodów CN 2710 19 71 - 2710 19 99 przeznaczone są na cele inne niż opałowe, czy napędowe. W szczególności, Produkty będące przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego i sprzedaży w Polsce nie są przez Spółkę oferowane, reklamowane, czy też polecane jako służące celom opałowym bądź napędowym. Ponadto, oleje smarowe będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, a następnie dostawy krajowej, nie znajdują zastosowania ani jako paliwo silnikowe, ani nie służą do celów grzewczych. Prowadząc w Polsce działalność w powyższym zakresie od sierpnia 2004 r. Spółka, w oparciu o brzmienie polskich przepisów podatkowych, płaciła podatek akcyzowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowych Produktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy oleje smarowe klasyfikowane w ramach kodów CN 2710 1971 - 2710 19 99, oferowane i stosowane w innych celach niż opałowe czy napędowe, podlegają opodatkowaniu zharmonizowanym podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ani wewnątrzwspólnotowe nabycie, ani sprzedaż krajowa olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 1971 - 2710 19 99 dokonywane przez Wnioskodawcę, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym w Polsce, bowiem Produkty te nie są przeznaczone ani na cele opałowe, ani też na cele napędowe.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Regulacje dotyczące opodatkowania i kontroli wyrobów akcyzowych w przepisach prawa wspólnotowego zawarte zostały w dwóch zasadniczych aktach prawnych, tj.:

* w Dyrektywie Rady 92/12/EWG z 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontroli,

* w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej

Dyrektywa Horyzontalna określa ogólne zasady obrotu oraz opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a jej celem jest harmonizacja zasad dotyczących przemieszczania wyrobów akcyzowych na terenie Unii Europejskiej. Dyrektywa ta wprowadza kategorie wyrobów zwanych wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi, co do których prawo wspólnotowe przewiduje specjalne uregulowania. Wyrobami tymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, alkohole i napoje alkoholowe, a także wyroby tytoniowe (art. 3 ust. 1 Dyrektywy Horyzontalnej).

Zgodnie z Dyrektywą Horyzontalną do podstawowych instytucji wspólnotowego systemu podatku akcyzowego należy zaliczyć składy podatkowe oraz zawieszenie poboru akcyzy. Zasadą wspólnotowego systemu akcyzowego jest, iż wyroby akcyzowe mogą być produkowane, magazynowane, nabywane lub wysyłane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, tj. bez zapłaconego podatku tylko w składach podatkowych, a zakończenie tej procedury, określane przez Dyrektywę Horyzontalną jako wydanie do konsumpcji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, powoduje, iż podatek staje się wymagalny. Akcyza staje się zatem należna w państwie członkowskim, w którym następuje konsumpcja, według stawki podatku obowiązującej w tym państwie.

Dyrektywa Horyzontalna reguluje również kwestie zwrotów podatku akcyzowego oraz daje możliwość i określa przypadki zwolnienia wyrobów akcyzowych z obowiązku podatkowego. Ponadto, Dyrektywa ta wskazuje na obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego wobec wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przemieszczanych wewnątrzwspólnotowo.

Szczegółowe uregulowania odnośnie konkretnych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych znajdują się w tzw. dyrektywach strukturalnych. Dyrektywy strukturalne zawierają między innymi szczegółowe przepisy w zakresie struktury i stawek minimalnych podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. W zakresie wyrobów energetycznych i energii elektrycznej zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wprowadziła wspomniana Dyrektywa Energetyczna. Zatem w stosunku do Dyrektywy Horyzontalnej stanowiącej ogólną podstawę europejskiego systemu opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych, Dyrektywa Energetyczna zawiera przepisy szczególne w zakresie opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 2 Dyrektywy energetycznej pojęcie "produkty energetyczne" stosuje się do produktów wymienionych w tym przepisie według kodów CN, czyli Scalonej Nomenklatury Handlu Zagranicznego. Wśród olejów mineralnych objętych kodem CN 27, przepis wymienia pod pozycją (b) produkty objęte kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715. Zakres ten obejmuje również oleje sklasyfikowane w ramach kodu CN 2710, tj. oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 3 Dyrektywy Energetycznej, oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego produktu energetycznego.

Niezależnie od powyższego, przepis art. 2 Dyrektywy Energetycznej w ust. 4 lit. b) stanowi, że nie ma ona zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwa silnikowe lub paliwa do ogrzewania. Z kolei ostatnie zdanie art. 2 ust. 4 lit. b) zawiera następujące stwierdzenie: "Jednakże art. 20 ma zastosowanie do tych produktów energetycznych".

Powołany art. 20 Dyrektywy Energetycznej tworzy zamknięty katalog produktów energetycznych, które jako jedyne podlegają przepisom w zakresie kontroli i przemieszczenia zawartych w Dyrektywie Horyzontalnej. Przepis art. 20 Dyrektywy Energetycznej stanowi, iż "jedynie następujące produkty energetyczne podlegają przepisom kontroli i przemieszczania". Co istotne, wśród wymienionych w tym przepisie produktów nie zostały uwzględnione oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71 2710 19 99, tzn. nie zostały w nim wymienione Produkty; które Spółka nabywa, a następnie sprzedaje na terytorium Polski.

Jak wynika z przedstawionej analizy przepisów wspólnotowych należy stwierdzić jednoznacznie, iż Produkty nabywane przez Spółkę i sklasyfikowane w ramach kodów CN 2710 19 71 2710 19 99, oferowane i wykorzystywane w innych celach niż opałowe i napędowe, nie podlegają ani Dyrektywie Energetycznej, ani przepisom w zakresie kontroli i przemieszczania przewidzianym w Dyrektywie Horyzontalnej.

Wobec treści omawianych przepisów należy dojść do wniosku, iż wyłączenie olejów smarowych z zakresu opodatkowania podatkiem akcyzowym jest wyłączeniem definitywnym. Pogląd taki znajduje potwierdzenie w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 5 lipca 2007 r. w połączonych sprawach C-145/06 i C-146/06. W wyroku tym ETS orzekł, iż oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż opałowe lub napędowe nie są wyrobami podlegającymi zharmonizowanemu podatkowi akcyzowemu. W pkt 43 powyższego wyroku wskazano, że " (...) nawet jeśli oleje smarowe wykorzystywane w inny sposób niż jako paliwo silnikowe lub grzewcze objęte są definicją pojęcia produktów energetycznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2003/96 (Dyrektywy Energetycznej), to są one wprost wyłączone z zakresu tej Dyrektywy na mocy jej art. 2 ust. 4 lit. b) tiret pierwsze i przez to nie są objęte systemem ujednoliconego podatku akcyzowego". Podobne stanowisko zajął ETS w wyroku z 25 września 2003 r. w sprawie C- 437/01 stwierdzając, iż oleje smarowne wykorzystywane na cele inne niż napędowe i opałowe nie podlegają zharmonizowanemu opodatkowaniu akcyzą.

W świetle powyższych przepisów wspólnotowych stwierdzić należy, iż:

* oleje smarowe klasyfikowane w ramach kodów CN 2710 19 71 - 2710 19 99 i przeznaczone na cele inne niż opalowe bądź napędowe, co do zasady wyłączone są z zakresu opodatkowania podatkiem akcyzowym,

* brak jest możliwości zastosowania wobec tych olejów instytucji właściwych dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, takich jak kontrola przemieszczania, procedura zawieszenia poboru akcyzy czy zabezpieczenie akcyzowe, właściwych dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Zgodnie z art. 2 ustawy o podatku akcyzowym z 23 stycznia 2004 r. polskie przepisy przewidują podział wyrobów akcyzowych na wyroby akcyzowe zharmonizowane i wyroby akcyzowe niezharmonizowane. Stosownie do art. 2 pkt 2) ustawy o akcyzie, wyroby akcyzowe zharmonizowane to paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o akcyzie. Natomiast wyroby akcyzowe niezharmonizowane to pozostałe wyroby akcyzowe, m.in. samochody osobowe, broń palna, perfumy i wody toaletowe. Opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o akcyzie, podlegają natomiast m.in. sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe.

W pozycji 4 załącznika nr 2 do ustawy o akcyzie, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wymienione zostały wyroby objęte kodem CN 2710. Wyroby klasyfikowane w ramach kodu CN 2710 obejmują "Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe". W ramach tego kodu CN klasyfikowane są również oleje smarowe dystrybuowane przez Spółkę na terytorium Polski - w związku z tym, w świetle ustawy o akcyzie, oleje smarowe klasyfikowane w ramach kodu CN 2710 19 71 - 2710 19 99, są zaliczane do zharmonizowanych wyrobów niezależnie od tego do jakich celów są przeznaczone. W świetle art. 4 ustawy o akcyzie, nabycie wewnątrzwspólnotowe i sprzedaż tych produktów na terytorium kraju podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym - przy tym, zgodnie z art. 4 ust. 5 jeśli w odniesieniu do danego wyrobu powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej ze wskazanych czynności, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Opodatkowanie olejów smarowych podatkiem akcyzowym wynika również z przepisów innych aktów krajowych. Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego z 22 kwietnia 2004 r. w związku z poz. 3 załącznika nr 1 oraz załącznika nr 2, oleje smarowe oznaczone symbolem PKWiU 23.20.18 lub kodem CN 2710 19 71 99 podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym według stawki 1.180 zł/1000 litrów.

Jednocześnie, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia z 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zwalnia się od akcyzy "sprzedaż olejów smarowych oznaczonych kodem CN 2710 19 71 - 2710 19 99 przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opalowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych albo do olejów smarowych do silników". Jednakże, na podstawie § 13 ust. 2a i 2b rozporządzenia w sprawie zwolnień, powyższe zwolnienie od podatku akcyzowego ma zastosowanie pod warunkiem sprzedaży tych wyrobów dokonywanej ze składu podatkowego na terytorium Polski uprawnionemu nabywcy, którym jest podmiot:

Przepis z § 13 ust. 2c rozporządzenia w sprawie zwolnień przewiduje dodatkowe warunki dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku akcyzowego:

sprzedawcy oświadczenie stwierdzające, że zakupione wyroby zostaną odsprzedane lub zużyte do celów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6;

W konsekwencji, przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie do sprzedaży wyrobów ze składu podatkowego do ostatecznego nabywcy wykorzystującego wyroby na cele objęte zwolnieniem lub do podmiotu dokonującego odsprzedaży wyrobów do podmiotów zużywających te wyroby na cele objęte zwolnieniem. Powyższe zwolnienie wymaga jednakże spełnienia szeregu określonych prawem wymogów formalnych. Przede wszystkim jednak, zwolnienie może być zastosowane wyłącznie pod warunkiem stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy - zwolniona jest bowiem wyłącznie sprzedaż wyrobu ze składu podatkowego zlokalizowanego na terytorium Polski.

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 2d rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwolnieniu od akcyzy podlega również wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów oznaczonych kodem CN 2710 19 83 - 2710 19 93 dokonywane przez nabywcę, który zużywa te wyroby na cele objęte zwolnieniem lub dokonuje ich odsprzedaży podmiotom zużywającym je do celów objętych zwolnieniem. Nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów oznaczonych kodem CN 2710 19 83-2710 19 93, może być objęte zwolnieniem jeśli jest dokonywane przez uprawnionego nabywcę, o którym mowa w ust. 2b oraz pod warunkiem, że:

będzie zwolnione w momencie zużycia wyrobów przez uprawnionego nabywcę, o którym mowa w ust. 2b pkt 1, do celów, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż zgodnie z powyższymi przepisami, brak spełnienia któregokolwiek ze ściśle określonych warunków skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego w odniesieniu do Produktów, w przypadku gdy wykorzystywane są do celów innych niż napędowe lub opałowe. Tymczasem powyższe warunki nie są określone precyzyjnie - w szczególności nie jest doprecyzowane w jaki sposób podmiot zużywający oleje smarowe miałby informować Spółkę bądź właściwy dla Spółki urząd celny o zużyciu olejów do celów uprawniających do zwolnienia. Wreszcie, dla realizacji zwolnienia powyższe przepisy wymagają złożenia zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o akcyzie, a które jest właściwe wyłącznie dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. Brak spełnienia któregokolwiek ze wskazanych powyżej warunków powoduje, że pomimo wykorzystania Produktów do celów objętych zwolnieniem, Spółka jest zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w związku z ich nabyciem wewnątrzwspólnotowym.

Podsumowując, wskazać należy, iż możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do olejów smarowych zaklasyfikowanych w ramach kodów CN 2710 19 71 - 2710 19 99 są uzależnione od wielu warunków, z których najistotniejsze dotyczą prowadzenia składu podatkowego bądź złożenia zabezpieczenia akcyzowego, czyli instytucji właściwych dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, przewidzianych w Dyrektywie Horyzontalnej.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Konstytucji RP, Rzeczpospolita Polska może na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach, pod warunkiem, że zostanie to dopełnione w szczególnym, określonym w art. 90 ust. 2 - 4 Konstytucji RP, trybie.

W dniu 16 kwietnia 2003 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, występując w jej imieniu, podpisał Traktat o przystąpieniu do UE. Ponieważ sprawa związana z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej została uznana za mającą szczególne znaczenie dla państwa, bezwzględną większością głosów, zgodnie z art. 125 ust. 2 Konstytucji, Sejm zarządził przeprowadzenie ogólnokrajowego referendum, w którym wszyscy uprawnieni do głosowania obywatele mogli się wypowiedzieć na temat tego, czy wyrażają zgodę na ratyfikację przez Parlament Traktatu o przystąpieniu Polski do UE. Zgoda ta w referendum została wyrażona, w wyniku czego Parlament Rzeczpospolitej Polskiej ratyfikował podpisany przez Prezydenta Traktat o przystąpieniu do UE. Ratyfikacja taka nastąpiła w dniu 23 lipca 2003 r. i przybrała formę ustawy opublikowanej w Dzienniku Ustaw z dnia 30 kwietnia 2004 r. Nr 90, poz. 864.

Z powyższego wynika, iż proces powierzenia organizacji międzynarodowej niektórych kompetencji, w tym takich, które związane są z tworzeniem prawa został przeprowadzony przez Rzeczpospolitą Polską zgodnie z art. 90 Konstytucji. Wskutek pomyślnego zakończenia tego procesu, ratyfikowany Traktat o przystąpieniu do UE przeistoczył się w osobne w stosunku do Konstytucji i ustaw wydawanych przez polskie organy władzy ustawodawczej źródło prawa obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej.

Bezpośrednim efektem wynikającym z faktu ratyfikowania przez Rzeczpospolitą Polską Traktatu o przystąpieniu do UE jest związanie jej z dniem 1 maja 2004 r. dotychczasowym, jak i przyszłym prawem wspólnotowym, a także przyznaniem pierwszeństwa dla stosowania prawa wspólnotowego w przypadkach występowania sprzeczności pomiędzy jego przepisami, a przepisami prawa krajowego (co wynika wprost z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP).

W tych okolicznościach nie ulega wątpliwości na gruncie Konstytucji RP, iż w razie kolizji między przepisami polskimi a przepisami Dyrektywy Horyzontalnej i Energetycznej jako prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, w rozumieniu art. 91 ust. 3 Konstytucji), pierwszeństwo mają regulacje wskazanych Dyrektyw.

Zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego w razie konfliktu z ustawodawstwem państwa członkowskiego była wielokrotnie podkreślana w orzecznictwie ETS. W wyroku z 15 lipca 1964 r. w sprawie Flaminio Costa (Wyrok ETS sygn. C-6/64) ETS wskazał, iż "w odróżnieniu od zwyczajnych umów międzynarodowych Traktat ustanowił własny porządek prawny, który został włączony do systemu prawnego państw członkowskich po jego wejściu w życie i który ma charakter wiążący dla sądów krajowych; bowiem państwa, ustanawiając na czas nieokreślony Wspólnotę wyposażoną we własne instytucje, w osobowość i zdolność prawną, w zdolność do występowania we własnym imieniu w obrocie międzynarodowym, a w szczególności w rzeczywiste uprawnienia władcze, wynikające z ograniczenia kompetencji i przyniesienia uprawnień z tych państw na Wspólnotę, ograniczyły, jakkolwiek w wąskich dziedzinach, swoje suwerenne prawa i stworzyły w ten sposób system prawa mający zastosowanie do nich samych oraz do pochodzących z nich jednostek; zważywszy, że w związku z włączeniem do prawa każdego z krajów członkowskich przepisów pochodzenia wspólnotowego, a bardziej ogólnie ze względu zarówno na brzmienie, jak ducha traktatu, państwa nie mogą uznawać pierwszeństwa przed porządkiem prawnym, jaki przyjęły, na zasadach wzajemności, jednostronnego, późniejszego przepisu, którego w związku z tym nie mogą temu porządkowi prawnemu przeciwstawiać." Podobne stanowisko ETS wyraził w orzeczeniu w sprawie Van Gend en Loos z 5 lutego 1963 r. (Wyrok ETS sygn. 26/62).

Polska przystępując do Unii Europejskiej na mocy Traktatu Ateńskiego zawartego w dniu 16 kwietnia 2003 r. (Dz. U. UE z 2003 r. Nr 236 poz. 17 z późn. zm.) od dnia przystąpienia jest związana postanowieniami Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez Instytucje Wspólnot przed dniem przystąpienia, jak również stała się adresatem dyrektyw i decyzji w rozumieniu art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską z dnia 25 marca 1957 r. (Wersja skonsolidowana Dz. U. WE z 2002 r. C 325 z późn. zm. dalej TWE), o ile takie dyrektywy i decyzje skierowane były do wszystkich państw członkowskich.

Zgodnie z art. 249 akapit 3 TWE dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków. Państwo członkowskie, do którego kierowana jest dyrektywa jest obowiązane do wykonania dyrektywy w drodze ustanowienia przepisów prawa wewnętrznego. Przepisy dyrektywy zawierają upoważnienie i jednocześnie zobowiązanie państwa członkowskiego do wykonania dyrektywy poprzez ustanowienie stosownych przepisów powszechnie obowiązujących. Wykładnia prowspólnotowa, tj interpretacja prawa krajowego w świetle tekstu oraz celu dyrektywy, po to by osiągnąć rezultat, o którym mowa w art. 249 TWE, stanowi obowiązek nie tylko sądów krajowych, ale również organów administracji państwa członkowskiego. Jak wynika z wyroku ETS z 13 listopada 1990 r. w sprawie Marleasing/Comercial Internacional de Alimentación, wykładnia prowspólnotowa powinna iść tak daleko, jak to jest możliwe, aby osiągnąć rezultat założony w dyrektywie (Wyrok ETS sygn. C-106/89).

Jak podkreślił ETS w orzeczeniu z 10 kwietnia 1984 r. w sprawie Von Colson i Kamann (Wyrok ETS sygn. C-14/83) "wynikające z dyrektywy zobowiązanie Państwa Członkowskiego do osiągnięcia rezultatu przewidzianego przez dyrektywę, oraz ich obowiązek na mocy Traktatu do podjęcia wszelkich właściwych środków ogólnych lub szczególnych w celu zapewnienia wykonania tego zobowiązania jest wiążące dla wszystkich organów Państw członkowskich, włączając sądy w ramach ich kompetencji". Brak realizacji celów przewidzianych w dyrektywie jest interpretowane przez doktrynę jako podstawa do pominięcia przepisów krajowych oraz uprawnienie do bezpośredniego stosowania dyrektywy. W przypadku stwierdzenia, że norma prawa krajowego jest sprzeczna z normą prawa wspólnotowego to wówczas należy odmówić zastosowania sprzecznej z dyrektywą normy prawa krajowego. Pozostająca "pustka" musi być wypełniona albo przez bezpośrednie podstawienie w miejsce niezastosowanej normy prawa krajowego normy wspólnotowej albo przez inne normy prawa krajowego, które musi skonstruować organ stosujący prawo, a normy dyrektywy stanowią podstawę do ustalenia pola, w obrębie którego może poruszać się taki organ (B Kurcz "Dyrektywy Wspólnoty Europejskiej i ich implementacja do prawa krajowego" Zakamycze 2004 r.).

Z powyższego wynika, iż organ dokonując interpretacji prawa podatkowego powinien brać pod uwagę przepisy prawa wspólnotowego, a także zakres w jakim przepisy prawa krajowego stanowią wypełnienie norm wskazanych w przepisach prawa wspólnotowego. W przypadku zaś niezgodności pomiędzy tymi dwoma systemami, organ podatkowy zobowiązany jest do dokonywania prowspólnotowej wykładni prawa.

Odnosząc się do powyższego, wskazać należy, iż polski ustawodawca obejmując oleje smarowe, klasyfikowane w ramach kodów CN 2710 19 71 - 2710 19 99 i nieprzeznaczone do celów opałowych ani napędowych, opodatkowaniem podatkiem akcyzowym w charakterze wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, naruszył przepisy Dyrektywy Energetycznej. Jak bowiem wskazano powyżej, Dyrektywa ta wprost wyłącza możliwość stosowania jej przepisów do wyrobów nieprzeznaczonych na cele opałowe bądź napędowe. Co więcej, jak wskazano powyżej, wprowadzając wybiórcze zwolnienie od podatku akcyzowego dla tych olejów smarowych, Minister Finansów stworzył warunki, w których możliwość zwolnienia od akcyzy została uzależniona od zastosowania instytucji właściwych wyłącznie dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, przewidzianych w Dyrektywie Horyzontalnej. Tymczasem, art. 20 Dyrektywy Energetycznej wprost zakazuje stosowania instytucji wynikających z Dyrektywy Horyzontalnej wobec spornych wyrobów. Konkludując, za niezgodne z Dyrektywą Energetyczną należy uznać objęcie olejów smarowych opodatkowaniem akcyzą jako wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a także wprowadzenie dla tych wyrobów zwolnienia od akcyzy uzależnionego od zastosowania instytucji właściwych wyłącznie dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych (np. konieczności prowadzenia składu podatkowego bądź złożenia zabezpieczenia akcyzowego). W ocenie Spółki, Produkty (tj. oleje smarowe klasyfikowane w ramach kodów CN 2710 19 71 - 2710 19 99) będące przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego i dostawy krajowej w Polsce) biorąc pod uwagę powoływane przepisy Dyrektywy Energetycznej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na terytorium Polski. Mając na względzie fakt, iż przepisy art. 2 ust. 4 i art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej są wystarczająco jasne i precyzyjne, Spółka powołując się bezpośrednio na te przepisy, może nabywać Produkty w innych krajach członkowskich Wspólnoty i następnie sprzedawać je w Polsce bez konieczności uiszczenia podatku akcyzowego, bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków przewidzianych w rozporządzeniu w sprawie zwolnień z akcyzy. Produkty te bowiem, zgodnie z przepisami wspólnotowymi nie podlegają opodatkowaniu akcyzą, a co więcej, zakazane jest stosowanie wobec nich instytucji właściwych dla wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, przewidzianych w Dyrektywie Horyzontalnej.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki zostało potwierdzone rozstrzygnięciami sądowymi. W kwestii niezgodności opodatkowania akcyzą olejów smarowych z prawem wspólnotowym wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 20 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 62/08, (podobnie: WSA w Gliwicach w wyroku z 14 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Gl 951/06). Zdaniem WSA w Szczecinie: "Uznanie przez polskie ustawodawstwo powyższych wyrobów za wyroby akcyzowe zharmonizowane, niezależnie od ich zastosowania wbrew jasno sformułowanym przepisom Dyrektywy Energetycznej i wyłączającym stosowanie Dyrektywy Horyzontalnej przesądza zdaniem Sądu o niezgodności przypisów ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisami wykonawczymi w takim zakresie jakim uznają wyroby oznaczone kodem CN 2710 19 71 2710 19 99 za wyroby akcyzowe zharmonizowane niezależnie od tego, do jakich celów są przeznaczone, które podlegają przepisom ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisom wykonawczym, a więc określają warunki zwolnienia od podatku akcyzowego". Dalej WSA jednoznacznie stwierdza, iż: " () oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż napędowe lub grzewcze pozostają poza systemem zharmonizowanego podatku akcyzowego co jasno wynika z art. 2 ust. 4 i art. 20 Dyrektywy Energetycznej w związku z art. 3 Dyrektywy Horyzontalnej".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Źródłami prawa wspólnotowego w zakresie podatku akcyzowego od wyrobów energetycznych są:

* Dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 76 str. 1 z późn. zm.) - zwana Dyrektywą Horyzontalną;

* Dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 1 z późn. zm.) - zwana Dyrektywą Energetyczną.

Dyrektywa horyzontalna, jak stanowi jej art. 1 ust. 1, wymienia uzgodnienia dotyczące wyrobów podlegających podatkom akcyzowym, a szczegółowe przepisy odnoszące się do struktury i stawek podatku dotyczących wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu są wymienione w określonych dyrektywach. Tak więc dyrektywa ta wymienia ogólne warunki opodatkowania wyrobów uznanych za akcyzowe. Stanowi przy tym w art. 3, iż stosuje się ją na poziomie wspólnotowym do następujących wyrobów jakie określono w stosownych dyrektywach: oleje mineralne, alkohol i napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe. Są to zatem wyroby podlegające zharmonizowanej unijnej akcyzie, która w przypadku produktów energetycznych nakładana jest zgodnie z dyrektywą energetyczną (art. 1 dyrektywy energetycznej). Oleje mineralne objęte kodami CN 2704 - 2715 są produktami energetycznymi, co wynika z art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy energetycznej.

Wskazany tu stan prawny prowadzi zatem do wniosku, w myśl którego oleje mineralne objęte kodem CN 2710 są wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi, a zatem ich opodatkowanie akcyzą następuje w ramach zharmonizowanego systemu określonego w przepisach wspólnotowych. Dyrektywa energetyczna, która reguluje zakres wyrobów energetycznych, poziom opodatkowania, zwolnienia lub obniżanie stawek akcyzy, stanowi w art. 2 ust. 4 lit. b), że nie ma ona zastosowania do wykorzystania produktów energetycznych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania. Prowadzi to do wniosku, że produkty energetyczne, jakimi są oleje mineralne objęte kodem CN 2710 podlegają podatkowi akcyzowemu w ramach zharmonizowanego systemu jeśli są wykorzystywane jako paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania, a nie podlegają temu podatkowi wówczas, gdy są wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa od ogrzewania.

Jednakże art. 3 ust. 2 dyrektywy horyzontalnej zezwala państwom członkowskim na poddanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych - po pierwsze - innym podatkom pośrednim do szczególnych celów; po drugie - pod warunkiem, że podatki te są zgodne z przepisami podatkowymi stosowanymi odnośnie podatku akcyzowego i VAT, jeśli chodzi o określenie podstawy opodatkowania, obliczenie podatku, ściągalność i kontrolowanie podatku. Zgodnie z kolei z art. 3 ust. 3 tej dyrektywy Państwa Członkowskie mogą wprowadzać podatek akcyzowy "samodzielnie" ale tylko w odniesieniu do wyrobów inne niż zharmonizowane i pod warunkiem, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między Państwami Członkowskimi.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy z 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.), wyrobami akcyzowymi są wyroby, które są ujęte w załączniku nr 1 do ustawy. Wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są natomiast paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy. W poz. 4 załącznika nr 2 do ww. ustawy jako wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały wymienione produkty rafinacji ropy naftowej o symbolu PKWiU 23.20. i kodzie CN 2710.

Ponadto w myśl art. 62 ust. 1 ww. ustawy do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż na gruncie przepisów krajowych ww. wyroby ropopochodne w tym oleje smarowe zasadnie i prawidłowo należy uznać za wyroby akcyzowe zharmonizowane.

Zgodnie z powyższym nie jest sprzeczne z celami dyrektywy energetycznej oraz praktyką stosowania przepisów wspólnotowych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej uznanie, iż wyroby ropopochodne wymienione w ustawie z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, bez względu na ich przeznaczenie, są wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi.

Uzasadniając powyższe (mając na względzie art. 20 dyrektywy energetycznej), wskazać należy, że katalog wyrobów energetycznych (również tych, do których nie stosuje się przepisów dotyczących kontroli i przemieszczania, określonych w dyrektywie 92/12/EWG) został zawarty w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE. Do wyrobów tych zalicza się m.in. wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2710, a więc również przedmiotowe oleje smarowe. Dodatkowo, zgodnie z art. 2 ust. 3 (akapit drugi i trzeci) dyrektywy 2003/96/WE, oprócz wyrobów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym wymienionych w ust. 1 opodatkowaniu temu podlegają również wszelkie inne wyroby przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych oraz wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania. Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, iż na gruncie przepisów krajowych ww. wyroby ropopochodne zasadnie i prawidłowo uznano za wyrób akcyzowy zharmonizowany.

Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do postanowień art. 2 ust. 4 lit. b) (tiret pierwsze) dyrektywy 2003/96/WE przepisy zawarte w tej dyrektywie nie mają zastosowania do produktów energetycznych używanych do celów innych niż napędowe lub opałowe. Zatem chociaż ww. wyroby wykorzystywane w inny sposób niż jako paliwo napędowe lub grzewcze objęte są definicją produktów energetycznych w rozumieniu dyrektywy 2003/96/WE, to są one wyłączone z zakresu stosowania tej dyrektywy. Mając powyższe na uwadze, w krajowych przepisach akcyzowych zawarto szereg regulacji przewidujących zwolnienia od akcyzy dla szerokiej gamy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przeznaczonych do innych celów niż szeroko rozumiane cele napędowe lub opałowe.

Zwolnieniem objęte są m.in. oleje smarowe - w zależności od ich przeznaczenia, co wynika wprost z przepisów § 13 ust. 1 pkt 5 i ust. 2d rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.). Powołany § 13 ust. 1 pkt 5 zwalnia od akcyzy sprzedaż olejów smarowych, oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.18 i kodem CN 2710 19 71 - 2710 19 99, przeznaczonych do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników. Natomiast przepis § 13 ust. 2d ww. rozporządzenia zwalnia od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów oznaczonych kodem CN 2710 19 83-2710 19 93 dokonywane przez uprawnionego nabywcę na cele określone w ust. 1 pkt 5.

Odrębną kwestią jest objęcie produktów energetycznych - w rozumieniu dyrektywy 2003/96/WE - postanowieniami dyrektywy 92/12/EWG w zakresie kontroli, posiadania i przemieszczania wyrobów. (w tym m.in. w zakresie składów podatkowych i procedury zawieszenia poboru akcyzy).

Wskazać należy, iż produkty energetyczne, które podlegają przepisom dyrektywy 92/12/EWG, zostały wymienione w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE. Pozostaje faktem, iż w katalogu ww. produktów energetycznych nie zostały ujęte oleje smarowe, co oznacza, iż państwa członkowskie nie mają obowiązku stosować wobec tych wyrobów szczególnych zasad kontroli i przemieszczania określonych w dyrektywie 92/12/EWG. Podkreślić jednak należy, że objęcie przez państwo członkowskie wyrobów niewymienionych w art. 20 ust. 1 postanowieniami dyrektywy 92/12/EWG na terytorium tego państwa członkowskiego nie stanowi naruszenia przepisów prawa wspólnotowego. Mianowicie przepis ten wymienia bowiem tylko produkty energetyczne, w stosunku do których przepisy dyrektywy 92/12/EWG dotyczące kontroli i przemieszczania stosuje się obligatoryjnie w wymianie wewnątrzwspólnotowej. Natomiast w odniesieniu do innych wyrobów, wyłączonych z zakresu obowiązywania dyrektywy 92/12/EWG, państwa członkowskie mogą stosować na swoim terytorium procedurę zawieszenia poboru akcyzy, o ile nie narusza to swobody wymiany towarów na wspólnym rynku. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż regulacje w zakresie wyrobów nieobjętych szczególnymi zasadami w zakresie kontroli, posiadania i przemieszczania na terytorium Wspólnoty Europejskiej należą do kompetencji poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Wyjaśnić również należy, że fakt, iż niektóre produkty energetyczne, zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b) (tiret pierwsze) dyrektywy 2003/96/WE, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (w związku z tym, że są wykorzystywane do innych celów niż napędowe lub opałowe), nie oznacza, iż do tych wyrobów nie stosuje się wspólnotowych przepisów w zakresie kontroli produkcji i przemieszczania wyrobów akcyzowych, określonych w dyrektywie 92/12/EWG.

Celem dyrektywy 2003/96/WE jest bowiem opodatkowanie wyrobów energetycznych. Jeżeli przepis tej dyrektywy stanowi, że nie ma ona zastosowania do określonych wyrobów, to oznacza to tylko tyle, że nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem akcyzowym zgodnie z zasadami tej dyrektywy. Ponadto art. 2 ust. 4 (zd. drugie) dyrektywy 2003/96/WE wprost stanowi, że do wyrobów energetycznych wymienionych w tym przepisie, m.in. używanych do innych celów niż napędowe lub opałowe, stosuje się art. 20 tej dyrektywy, co oznacza, iż wyroby te, w tym również oleje smarowe podlegają regulacjom zawartym w dyrektywie 92/12/EWG.

Objęcie olejów smarowych niewymienionych w art. 20 ust. 1 dyrektywy energetycznej procedurą zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju nie może być traktowane jako naruszenie swobodnego handlu i przepływu towarów na wspólnym rynku. Przepisy krajowe, które ustanawiają odrębne procedury, jakie należy stosować w przypadku ww. wyrobów, nie wprowadzają żadnych ograniczeń obrotu tymi wyrobami i nie nakładają na podatników ani na inne państwa członkowskie obowiązków, które byłyby niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim w obrocie wewnątrzwspólnotowym olejami smarowymi nie ma zastosowania procedura zawieszenia poboru akcyzy i administracyjny dokument towarzyszący - nabycie wewnątrzwspólnotowe tych wyrobów odbywa się bowiem na podstawie dokumentów handlowych. Natomiast przemieszczanie olejów na terytorium kraju odbywa się na zasadach ogólnych określonych w przepisach dotyczących dokumentacji związanej z przemieszczeniem wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, tj. na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką zagraniczną zajmującą się dystrybucją produktów przemysłu petrochemicznego takich jak oleje silnikowe, czy oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71 - 2710 19 99. Wnioskodawca nabywa wewnątrzwspólnotowo wskazane towary, a następnie dokonuje sprzedaży tych towarów na terytorium Polski bezpośrednio na rzecz ostatecznych odbiorców bądź za pomocą pośredników. Ponadto Spółka wyjaśnia, że przedmiotowe towary nie służą jako paliwa silnikowe, ani nie służą do celów grzewczych. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest, czy ww. towary podlegają opodatkowaniu zharmonizowanym podatkiem akcyzowym. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdza, że oleje smarowe sklasyfikowane według kodu CN 2710 19 71 - 2710 19 99 podlegają na terytorium Polski opodatkowaniu zharmonizowanym podatkiem akcyzowym.

Zauważyć równocześnie należy, iż w powołanych przez Wnioskodawcę sprawach połączonych C-145/06 i C-146/06 Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich stwierdził, iż dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r., należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, które przewidują pobieranie podatku konsumpcyjnego od olejów smarowych w przypadku, gdy są one przeznaczone, oferowane do sprzedaży lub wykorzystywane do innych celów niż jako paliwo silnikowe lub grzewcze.

Odnosząc się do przywołanych we wniosku wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych z dnia 14 maja 2007 r. sygn. akt III SA/GI 951/06 oraz z 20 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 62/08, wyjaśnić należy, iż ocena prawna wyrażona w ww. wyrokach wiąże w sprawie te sądy oraz organy, których działanie lub bezczynność były przedmiotem zaskarżenia. Wyroki sądu nie mają zatem mocy orzeczenia prawnego powszechnie obowiązującego i wiążą strony tylko w indywidualnej sprawie, w związku z którą zostały wydane.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż krajowe regulacje w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym wymienionych w ustawie o podatku akcyzowym produktów rafinacji ropy naftowej (w tym olejów smarowych klasyfikowanych do CN 2710 19 71 - 2710 19 99) nie pozostają w sprzeczności z zasadami prawa wspólnotowego określonymi w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską (TWE) oraz w dyrektywach 2003/96/WE i 92/12/EWG. Powyższe regulacje krajowe nie naruszają również zasad wolnego handlu i swobodnej konkurencji, umożliwiając w równym stopniu wszystkim podmiotom prowadzenie działalności w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi.

Ponadto zauważyć należy, iż zarówno w świetle regulacji wspólnotowych jak i krajowych przedmiotowe oleje smarowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym przedstawione stanowisko Wnioskodawcy uznające, że wewnątrzwspólnotowe nabycie oraz sprzedaż krajowa olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 19 71 - 2710 19 99 nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na terytorium Polski należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie zawiera wykładni przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11), która wchodzi w życie z dniem 1 marca 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.