IPPP3/443-40/08-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-40/08-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2008 r. (data wpływu: 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży bazy danych, wyposażenia i inwentarza - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży bazy danych, wyposażenia i inwentarza.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT, zamierza zawrzeć umowę sprzedaży. Na jej podstawie kontrahentowi zostaną sprzedane bazy danych klientów, wyposażenie i inwentarz, w szczególności:

a.

baza danych klientów (dane ogólne, np. nazwa firmy, pełny adres z numerami faksu i telefonu, osoby kontaktowe), zgodnie z załącznikiem do umowy,

b.

kopie faktur za lata obrotowe 2006-2008,

c.

kopie ofert i cała istniejąca korespondencja handlowa za lata obrotowe 2006-2008,

d.

kopie zamówień za lata obrotowe 2006-2008,

e.

transfer technologiczny (know-how), m.in. próbki, wzorce, rysunki, itp.,

f.

wyposażenie (środki trwałe - maszyny produkcyjne), zgodnie z załącznikiem do umowy,

g.

inwentarz (materiały i wyroby), zgodnie z załącznikiem do umowy.

Z zakupu będę wyłączone:

a.

zamówienia złożone Wnioskodawcy do dnia realizacji umowy (nawet jeżeli dostawy miałaby być realizowane po tym dniu),

b.

wierzytelności Sprzedającego,

c.

należności (zobowiązania) Sprzedającego,

d.

wyposażenie i inwentarz niewymienione w załączniku do umowy (np. samochody, komputery, meble oraz niektóre maszyny),

e.

ewentualne zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu odpowiedzialności za produkt (gwarancji) dotyczących dostaw przed datą zamknięcia.

Nie podlega sprzedaży nazwa (firma) Spółki. Ponadto nabywca zobowiązuje się w umowie do zatrudnienia części, imiennie wymienionych w Załączniku do umowy, pracowników Wnioskodawcy. Spółka nie jest zobligowana do likwidacji po sprzedaży, natomiast zgodnie z umową przez okres 10 lat po podpisaniu przedmiotowej umowy Wnioskodawca nie będzie prowadzić produkcji ani dystrybucji produktów konkurencyjnych w stosunku do produktów wytworzonych przez Nabywcę. Oznacza to, że Spółka musi po dokonaniu sprzedaży zaprzestać części dotychczasowej działalności (produkcji filtrów). Natomiast Wnioskodawca będzie mógł kontynuować działalność, m.in. w zakresie remontów pras filtracyjnych oraz sprzedaży płyt filtracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ww. transakcję należy opodatkować podatkiem VAT (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT - opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Sprzedaż bazy danych klientów, wyposażenia i inwentarza (materiałów i wyrobów) oraz wyposażenia (środków trwałych), mieści się w dyspozycji ww. przepisu.

W opinii Spółki, przeanalizować należy art. 6 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży składników majątku (maszyny, materiały i wyroby) oraz informacji (baza danych klientów), które umożliwią stworzenie stronie kupującej bazy do prowadzenia działalności w dotychczasowym zakresie - sprzedaży filtrów przez Spółkę. Wnioskodawca natomiast zobowiązuje się (strona sprzedająca) do nie prowadzenia działalności w tym zakresie przez 10 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Przy czym, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 ww. ustawy (art. 8 ust. 3 ustawy).

Na mocy art. 6 cyt. ustawy z zakresu opodatkowania podatkiem VAT wyłączono pewne określone czynności. Wskazany przepis, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., do czynności tych - z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu, zaliczał transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Jednakże, w związku z wejściem w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie zatem kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (według starego i nowego przepisu) stanowiącego, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku ze zmianą treści art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, od dnia 1 grudnia 2008 r. w art. 2 dodany został pkt 27e, zawierający definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W myśl tego przepisu, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa musi charakteryzować niezależność finansowa i organizacyjna. Część przedsiębiorstwa po wydzieleniu musi stanowić niezależne przedsiębiorstwo i muszą być spełnione łącznie trzy warunki, aby można było uznać, że jest to zorganizowana część przedsiębiorstwa. Mianowicie:

1.

zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu przez oddział, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego możemy poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem sprzedaży, aportu, darowizny;

2.

wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;

3.

po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.

Natomiast, z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć: "przedsiębiorstwo" oraz "zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans", należy odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).

Podkreślić należy, iż ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowania wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub oddziału (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) samodzielnie sporządzającego bilans a od dnia 1 grudnia 2008 r. w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 55 1 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

W brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. ustawodawca wyłączył z opodatkowania - obok zbycia całego przedsiębiorstwa - jedynie transakcję mającą za przedmiot jego część, będącą zakładem (oddziałem) samodzielnie sporządzającym bilans.

W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w rozumieniu której "oddziałem" jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział lub zakład nigdy nie jest zatem bytem samodzielnym - zawsze stanowi element większej całości.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) - art. 11 ust. 2, jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów).

W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów), wyłączając odpowiednio:

1.

aktywa i fundusze wydzielone,

2.

wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze,

3.

przychody i koszty z tytułu operacji dokonywanych między jednostką a jej oddziałami (zakładami) lub między jej oddziałami (zakładami),

4.

wynik finansowy operacji gospodarczych dokonywanych wewnątrz jednostki, zawarty w aktywach jednostki lub jej oddziałów (zakładów).

Zgodnie z art. 45 ust. 2 powołanej ustawy sprawozdanie finansowe składa się z:

1.

bilansu,

2.

rachunku zysków i strat,

3.

informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest bilansem sporządzanym zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości i wchodzącym w skład sprawozdania finansowego sporządzanego przez osobę prawną.

W przypadku zbycia części majątku przedsiębiorstwa, mając na uwadze treść art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., wyłączenie z VAT ma miejsce tylko wówczas, kiedy spełnione są łącznie następujące warunki:

* całe przedsiębiorstwo podlega przepisom ustawy o rachunkowości,

* przedmiotem zbycia jest jego zakład (oddział) inny niż zakład główny oraz

* zakład (oddział) ten samodzielnie sporządza bilans.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać transakcji sprzedaży bazy danych, wyposażenia i inwentarza, zgodnie z załącznikiem do umowy. Sprzedaży nie podlega nazwa Spółki. Z zakupu wyłączone będą również zamówienia złożone Wnioskodawcy do dnia realizacji umowy, wierzytelności i należności oraz zobowiązania Spółki oraz wyposażenie i inwentarz niewymienione w załączniku do umowy.

W świetle komentowanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego, brak jest podstaw do stwierdzenia, iż mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 1 Kodeksu cywilnego, jak również, że zbywany zespół składników majątkowych Spółki będzie zakładem (oddziałem) samodzielnie sporządzającym bilans w rozumieniu cyt. wyżej przepisów (stan prawny do 30 listopada 2008 r.).

Z opisu zawartego we wniosku nie wynika również aby zbywane składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyodrębnioną pod względem organizacyjnym i finansowym.

Reasumując, w przypadku zbycia części majątku Spółki, która nie stanowi przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans (w przypadku sprzedaży dokonanej do dnia 30 listopada 2008 r.) lub też zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w przypadku sprzedaży dokonanej po 30 listopada 2008 r.) nie ma zastosowania wyłączenie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a transakcja ta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Sprzedaż poszczególnych składników majątkowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z cyt. art. 7 ust. 1 jako dostawa towarów oraz zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 pkt 1 jako świadczenie usług w zależności od charakteru ww. składników będących przedmiotem sprzedaży. Do poszczególnych towarów lub usług zastosować należy odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-435 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl