IPPP3/443-399/11-4/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2001 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie nr IPPP3/443-399/11-2/JF z dnia 4 kwietnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu dotacji.

Wniosek nie spełniała wymogów formalnych, w związku z tym wezwano do uzupełnienia ww. wniosku pismem z dnia 4 kwietnia 2011 r. nr IPPP3/443-399/11-2/JF. Wezwanie doręczono w dniu 7 kwietnia 2011 r. Uzupełnienia dokonano w dniu 11 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina udziela pomocy finansowej w formie zasiłku celowego przyznawanego na zasadach określonych w art. 40 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Pomoc ta udzielana jest przez kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, który działa z upoważnienia wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Aby uzyskać pomoc, poszkodowany musi złożyć wniosek do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Warunkiem otrzymania zasiłku jest wcześniejsze oszacowanie szkód przez rzeczoznawcę (pracownika inspekcji architektoniczno-budowlanej lub inną osobę z uprawnieniami rzeczoznawcy majątkowego), którego zapewni wojewoda.

Pomoc może być przyznana na remont lub odbudowę budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w wysokości od 20.000 PLN do 100.000 PLN. Pomoc nie może przekroczyć wysokości szkód wyrządzonych w danym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym. Pomoc może być przyznawana w drodze jednej lub kilku odrębnych decyzji administracyjnych, którym nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Osoby uprawnione są obowiązane przedstawić faktury i rachunki potwierdzające poniesienie wydatków związanych z remontem lub odbudową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych. W razie gdy osoba uprawniona nie rozliczy poniesionych wydatków (nie przedstawi faktur lub rachunków) albo przeznaczy otrzymaną pomoc na cel inny niż ten, na jaki została pomoc udzielona, to zwrot udzielonej pomocy następuje na podstawie ustawy o pomocy społecznej. GOPS jest jednostką organizacyjną Gminy. Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z pismem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 2010 r. oraz z dnia 24 czerwca 2010 r. zasiłki celowe na remont lub odbudowę zniszczonych przez powódź budynków mieszkalnych i lokali mieszkalnych udzielane na podstawie art. 40 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), przysługują właścicielom budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, posiadaczom spółdzielczego własnościowego prawa do takich nieruchomości, posiadaczom spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokali mieszkalnych. Zasiłki mogą też otrzymać najemcy, osoby zajmujące lokale socjalne lub zamienne (np. na podstawie ustawy o ochronie praw lokatorów), jeśli uzyskają pisemną zgodę właściciela na prace remontowe.

Na podstawie art. 51 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego z budżetu państwa mogą być udzielane właściwym jednostkom samorządu terytorialnego dotacje celowe na realizację zadań związanych z usuwaniem bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z usuwaniem skutków powodzi i osuwisk ziemnych oraz usuwaniem skutków innych klęsk żywiołowych.

Natomiast wg art. 169 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych dotacje udzielone z budżetu państwa:

Zwrotowi do budżetu państwa podlega ta część dotacji, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, nienależnie udzielona lub pobrana w nadmiernej wysokości.

Zgodnie art. 169 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych odsetki od dotacji podlegających zwrotowi do budżetu państwa nalicza się, począwszy od dnia:

Finalnie skutkuje to wydaniem przez organ lub innego dysponenta części budżetowej, który udzielił dotacji decyzji określającej kwotę przypadającą do zwrotu i termin, od którego należą się odsetki (zdanie niedokończone - przyp. Organu).

Błędne wypłaty zasiłków tj. w niewłaściwej wysokości w związku ze złą stawką podatku VAT mogą skutkować opodatkowaniem zwrotu dotacji celowej udzielonej na tę pomoc. Gmina jest więc zainteresowanym w sprawie będącej przedmiotem jej pytań.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 24 czerwca 2002 r. (FPS 6/02, ONSA 2003/1/8) stwierdził, że rozstrzygnięcie inspektora kontroli skarbowej w sprawie zwrotu nadmiernie pobranej dotacji celowej z budżetu państwa na refundację środków własnych wydanych na inwestycje infrastrukturalne powinno nastąpić po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w formie decyzji wydanej na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 z późn. zm.).

Właściwy organ może bowiem wydać decyzję nakazującą zwrot błędnie wydatkowanej kwoty dotacji do budżetu państwa jako dotacji pobranej w nadmiernej wysokości wraz z odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych. Zapłata zaległości podatkowych byłaby bardzo dolegliwa dla budżetu Gminy. Narazi to także władze gminy na odpowiedzialność określoną właściwymi przepisami m.in. ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 114 z późn. zm.).

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w zależności do rodzaju zasiłków celowych określa czy ich wypłata należy do zadań własnych gmin czy też zleconych. Art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej stanowi, iż do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy przyznawanie i wypłacanie zasiłków celowych na pokrycie wydatków powstałych w wyniku zdarzenia losowego. Natomiast art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy o pomocy społecznej informuje, iż do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę należy przyznawanie i wypłacanie zasiłków celowych na pokrycie wydatków związanych z klęską żywiołową lub ekologiczną.

Tak więc zasiłki wypłacane na podstawie pisma Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 2010 r. znak SVS-1744/2010 zgodnie z art. 40 ust. 2 ustawy 6 pomocy społecznej dotyczą klęski żywiołowej, to zaś powoduje, iż w świetle art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy o pomocy społecznej ich przyznawanie i wypłata jest zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej realizowanym przez gminę.

Wynika to z faktu, iż w piśmie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 2010 r. znak SVS-1744/2010 wskazano, iż zasiłki celowe mają być udzielane na podstawie art. 40 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), zaś treść wskazanego art. 40 ust. 2 ustawy jest następująca: "Zasiłek celowy może być przyznany także osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej."

Stanowisko to potwierdza wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21.12.20110 r., sygn. akt IV SA/Gl 853/10 cyt.: "organy pomocy społecznej przyznawały osobom poszkodowanym w następstwie powodzi mającej miejsce w 2010 r. świadczenia w formie zasiłku celowego z powołaniem się na treść art. 40 ustawy o pomocy społecznej, a zatem zasiłek celowy na pokrycie wydatków związanych z klęską żywiołową lub ekologiczną przyznawany jako zadanie zlecone gminie z zakresu administracji rządowej. Tym samym środki na ten cel pochodziły z budżetu państwa, jednakże same świadczenia przyznawane są z uwzględnieniem reguł zamieszczonych w ustawie o pomocy społecznej. W przypadku wskazanego świadczenia gminy otrzymały z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wytyczne określające reguły przyznawania wymienionego świadczenia".

Powyższe wynika także z odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji - z upoważnienia ministra - na zapytanie nr 7490 w sprawie wprowadzenia przez ośrodki pomocy społecznej z woj. świętokrzyskiego limitów na zakup sprzętu AGD dla osób poszkodowanych w powodzi z maja i czerwca 2010 r., a także okresu rozliczenia środków pomocy rządowej na remont bądź odbudowę domu w której stwierdzono, iż zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) przyznawanie i wypłacanie zasiłków celowych na pokrycie wydatków związanych z klęską żywiołową lub ekologiczną jest zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej, realizowanym przez gminę. Minister jednoznacznie wskazuje, iż te zasiłki celowe są związane z klęską żywiołową.

Ponadto zaznaczono, iż dotychczas nie miało miejsca naliczanie odsetek ustawowych od dotacji zwracanych do budżetu państwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zwrot dotacji przez Gminę do budżetu państwa nie byłby opodatkowany podatkiem VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, zaś zwrot dotacji nie jest odpłatną dostawą towarów, ani odpłatnym świadczeniem usług.

Ad. 2

Zwrot niewykorzystanej przez mieszkańca dotacji wskutek podania kosztorysantom przez Gminę błędnej stawki VAT na remont lub odbudowę zniszczonych przez powódź budynków mieszkalnych i lokali mieszkalnych (którzy taką stawkę VAT uwzględnili w kosztorysach, które są podstawą wypłaty zasiłków) nie podlega opodatkowaniu VAT i w związku z tym Wnioskodawca nie może odliczyć kwoty podatku naliczonego, gdyż z tytułu tej czynności nie otrzymałby od mieszkańców faktur dotyczących zwracanych kwot zasiłków.

Ad. 3

W związku z brakiem opodatkowania VAT powyżej wymienionej czynności (tj. zwrot do Gminy niewykorzystanej przez mieszkańca dotacji wskutek podania kosztorysantom przez Gminę błędnej stawki VAT na remont lub odbudowę zniszczonych przez powódź budynków mieszkalnych i lokali mieszkalnych) Wnioskodawca nie może wykazać podatku VAT w deklaracji VAT-7 i finalnie nie może odprowadzić go na rachunek Skarbu Państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu.

Na podstawie art. 51 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. nr 80, poz. 526 z późn. zm.) z budżetu państwa mogą być udzielane właściwym jednostkom samorządu terytorialnego dotacje celowe na realizację zadań związanych z usuwaniem bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z usuwaniem skutków powodzi i osuwisk ziemnych oraz usuwaniem skutków innych klęsk żywiołowych.

Na podstawie art. 40 ustawy z dnia z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) zasiłek celowy może być przyznany również osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego. Zasiłek celowy może być przyznany także osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej. Zasiłek celowy, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, może być przyznany niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.

Powyższe przepisy ustawy o dochodach samorządu terytorialnego i ustawy o pomocy społecznej określają, iż jednostka samorządu terytorialnego może otrzymywać z budżetu państwa dotacje celowe na usuwanie skutków powodzi. Osoby lub rodziny, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej mogą otrzymać zasiłek celowy.

Analiza powyższych przepisów w odniesieniu do przepisów dotyczących podstawy opodatkowania prowadzi do wniosku, że otrzymana przez gminę z budżetu państwa dotacja celowa na usuwanie skutków powodzi nie ma związku z jakąkolwiek usługą czy dostawą towarów realizowaną przez gminę. W związku z tym nie wpływa na cenę i tym samym nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług czy dostawę towarów. W konsekwencji nie stanowi obrotu określonemu w art. 29 ust. 1 ustawy.

Również zasiłek wypłacany na podstawie art. 40 ustawy o pomocy społecznej przyznany poszkodowanym na usuwanie skutków powodzi nie stanowi wynagrodzenia, a wiec kwoty należnej z tytułu sprzedaży i wobec tego nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis znajduje zastosowanie również do działań jednostek samorządu terytorialnego, do jakich należą gminy, powiaty i województwa. Z przepisu tego wynika, że organy władzy publicznej oraz urzędy administracji publicznej, jak również jednostki samorządu terytorialnego działają w charakterze podatników, gdy:

* wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań,

* wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym m.in. ośrodków i zakładów opiekuńczych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1-2a ustawy o samorządzie gminnym ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów. Zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji. Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego. Gmina otrzymuje środki finansowe w wysokości koniecznej do wykonania zadań, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a (ust. 3).

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostka samorządu terytorialnego realizując zadania wynikające z odrębnych przepisów, nie działa jako podatnik. Stosowanie do art. 7 ustawy o samorządzie gminnym sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych należą do zadań własnych gminy. Gmina może również na podstawie porozumień wykonywać zadania z zakresu właściwości województwa otrzymując środki finansowe w wysokości koniecznej do wykonania tych zadań. W każdym z wymienionych wyżej zadań gmina nie jest uznawana za podatnika na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że Gmina na podstawie art. 50 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego otrzymuje dotacje celowe na realizację zadań związanych z usuwaniem skutków powodzi. Środki te, stosowanie do art. 40 ust. 2 i 3 stawy o pomocy społecznej, przeznacza na zasiłki celowe osobom poszkodowanym w wyniku powodzi. Pomoc przyznana jest na remont lub odbudowę budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego. Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

Wątpliwości Gminy dotyczą opodatkowania zwrotu otrzymanych dotacji, wypłacanych zasiłków celowych poszkodowanym, odliczenia podatku naliczonego oraz rozliczenia w deklaracji podatkowej ww. czynności.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż Gmina otrzymuje dotacje celowe na usuwanie skutków powodzi. Zatem nie jest to dotacja stanowiąca obrót, bowiem nie jest związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie stanowi wobec tego obrotu i nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto należy stwierdzić, iż rozpatrywanej sprawie Gmina otrzymując dotację celową na usuwanie skutków powodzi realizuje zadania zlecone z zakresu administracji rządowej przez co wykonuje zadania wynikające z odrębnych przepisów i wyłączona zastaje - na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - spoza kręgu podatników podatku od towarów i usług. Wobec tego Gmina nie jest podatnikiem z tytułu otrzymania przedmiotowej dotacji.

Również wypłata przez Gminę zasiłków celowych osobom i rodzinom poszkodowanym w powodzi nie stanowi wynagrodzenia za świadczonej wzajemne, bowiem podmioty korzystające z pomocy nie są zobowiązane do zobowiązane do jakiegokolwiek zachowania w stosunku do Gminy. Wobec czego nie występuje dostawa towarów ani świadczenie usług przez beneficjentów pomocy społecznej. Poza tym Gmina w tej sytuacji nie jest również podatnikiem VAT, bowiem wypłata zasiłków wynika z przepisów prawa.

W konsekwencji z uwagi na to, iż w zakresie przedstawionych działań Gmina jest wyłączona spoza kręgu podatników VAT - ani otrzymana dotacja, ani wypłacane zasiłki celowe nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, nie podlegają opodatkowaniu i rozliczeniu w deklaracji podatkowej składanej przez Gminę ani jako podatek należny ani jako podatek naliczony.

Odnosząc się do zwrotu przez Gminę dotacji do budżetu Państwa należy uznać, iż z uwagi na to, iż dotacja celowa otrzymana przez Gminę na pokrycie szkód poniesionych w wyniku powodzi nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu, bowiem w tym zakresie Gmina nie jest podatnikiem, również dokonując ewentualnego zwrotu nieprawidłowo wykorzystanej dotacji do budżetu Państwa Gmina nie działa jako podatnik. Wobec tego zwrot dotacji odbędzie się poza systemem podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymywanych przez mieszkańców otrzymujących zasiłek celowy zauważyć należy, iż Gmina nie będąc podatnikiem w zakresie rozliczenia dotacji celowych nie wykazuje z tego tytułu podatku. Również zasiłek wypłacany poszkodowanym nie stanowi wynagrodzenia za jakąkolwiek dostawę towarów bądź świadczenie usług. Wobec tego nie podlega opodatkowaniu i obowiązkowi wystawienia faktury. Zatem Gmina nie ma podstaw do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, Gmina z tytułu rozliczenia dotacji celowych otrzymanych na realizację zadania zleconego z zakresu administracji rządowej na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie jest podatnikiem VAT. Wobec tego wszelkie rozliczenia dotyczące otrzymanych dotacji takie jako otrzymanie dotacji, zwrot nienależycie wykorzystanej dotacji, wypłaty zasiłków celowych osobom poszkodowanym w wyniku powodzi pozostają poza systemem rozliczeń podatku VAT Gminy.

Wobec powyższego stanowisko Gminy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.