IPPP3/443-360/13-2/IG - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług uzyskania przez udziałowca spółki z o.o. gwarancji bankowej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy przez tę spółkę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi gwarancji - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi gwarancji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: X.) zawarła umowę z Miastem w sprawie zaprojektowania, budowy, utrzymania i eksploatacji instalacji przetwarzania odpadów komunalnych (dalej: Umowa). Jednym z wymogów podpisania Umowy, było zapewnienie gwarancji bankowej zabezpieczającej należyte wykonanie Umowy przez X.

X. jest spółką zawiązaną w celu budowy spalarni, a więc dopiero rozpoczyna działalność gospodarczą. X. nie posiada obecnie aktywów wystarczających do udzielenia jej gwarancji przez bank. W związku z tym, umowa z bankiem dotycząca udzielenia gwarancji została zawarta przez udziałowca X. - P. sp. z o.o. (dalej: P).

Na mocy umowy zawartej pomiędzy P i bankiem, bank udzielił gwarancji bankowej należytego wykonania Umowy. Zgodnie z treścią gwarancji, bank bezwarunkowo i nieodwołalnie zobowiązał się wobec Miasta do zapłaty na rzecz Miasta sumy gwarancyjnej do określonej kwoty na pierwsze żądanie Miasta skierowane do banku, zawierające oświadczenie, że X. nie wykonała lub nienależycie wykonała względem Miasta zobowiązania wynikające z Umowy.

Tym samym P. zawarła umowę z bankiem w swoim imieniu, ale na rzecz X.

P. będzie płaciła na rzecz banku wynagrodzenie należne za udzielenie przez bank gwarancji. Następnie, P będzie obciążała kwotą wynagrodzenia X., wraz z ewentualną marżą za zawarcie umowy gwarancji w swoim imieniu ale na rzecz X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługa gwarancji świadczona przez P. na rzecz X. będzie usługą zwolnioną z VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy wskazać, że P. nabyła od banku usługę gwarancji w swoim imieniu (zawarła umowę gwarancji), jednakże na rzecz X. (gwarancja dotyczy realizacji umowy przez X.). Wobec tego, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, należy uznać, że P. nabyła usługę od banku i następnie świadczy tę usługę na rzecz X.

W ocenie P., świadczenie przez P. usługi gwarancji na rzecz X. będzie czynnością zwolnioną z VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę są zwolnione z VAT.

Powyżej wskazane zwolnienie ma charakter przedmiotowy co oznacza, że nie dotyczy wyłącznie instytucji finansowych, w szczególności banków. Zwolnienie to dotyczy wszystkich usług polegających na udzieleniu gwarancji, niezależnie od podmiotu świadczącego tę usługę. Zatem P. świadcząc usługę gwarancji powinna zastosować zwolnienie z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Artykuł 43 ust. 15 ustawy stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Natomiast art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Umowa gwarancji wiąże się z zasadą swobody umów. Gwarancja jako czynność prawna nie została uregulowana w kodeksie cywilnym jako osobny rodzaj umowy, jednak jej dopuszczalność jest powszechnie przyjęta w świetle art. 353 (1) k.c., zgodnie z którym, Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Cechą umów gwarancyjnych jest to, że gwarant przyjmuje w nich ryzyko związane z realizacją bądź niepowodzeniem określonego w umowie przedsięwzięcia. Zgodnie zaś art. 391 k.c. jeżeli w umowie zastrzeżono, że osoba trzecia zaciągnie określone zobowiązanie albo spełni określone świadczenie, ten, kto takie przyrzeczenie uczynił, odpowiedzialny jest za szkodę, którą druga strona ponosi przez to, że osoba trzecia odmawia zaciągnięcia zobowiązania albo nie spełnia świadczenia. Może jednak zwolnić się od obowiązku naprawienia szkody spełniając przyrzeczone świadczenie, chyba że sprzeciwia się to umowie lub właściwości świadczenia.

Podkreślić należy również, iż ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy, zwolnił z VAT usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i innych zabezpieczeń wyłącznie transakcji finansowych i ubezpieczeniowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako udziałowiec firmy SITA Zielona Energia Sp. z o.o. zawarła umowę z bankiem dotyczącą udzielenia gwarancji bankowej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy przez SITA Zielona Energia Sp. z o.o. na rzecz Miasta Poznań.

Na mocy umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i bankiem, bank udzielił gwarancji bankowej należytego wykonania Umowy. Zgodnie z treścią gwarancji, bank bezwarunkowo i nieodwołalnie zobowiązał się wobec Miasta Poznań do zapłaty na rzecz Miasta Poznań sumy gwarancyjnej do określonej kwoty na pierwsze żądanie Miasta Poznań skierowane do banku, zawierające oświadczenie, że X. nie wykonała lub nienależycie wykonała względem Miasta Poznań zobowiązania wynikające z Umowy.

Tym samy P. zawarła umowę z bankiem w swoim imieniu, ale na rzecz X.

P. będzie płaciła na rzecz banku wynagrodzenie należne za udzielenie przez bank gwarancji. Następnie, P. będzie obciążała kwotą wynagrodzenia X., wraz z ewentualną marżą za zawarcie umowy gwarancji w swoim imieniu ale na rzecz X.

Zauważyć należy, iż gwarancja jest pisemnym zobowiązaniem gwaranta do zapłaty na rzecz beneficjenta określonej kwoty (do wysokości sumy gwarancyjnej) w przypadku niewywiązania się firmy X. z zobowiązania objętego gwarancją, wynikającego z odpowiednich przepisów prawa. Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie zawartej umowy gwarancyjnej do wypłaty określonego świadczenia pieniężnego - wynagrodzenia (w okolicznościach określonych w umowie) na rzecz Banku, zatem gwarancja zapewnia Bankowi osiągnięcie przychodu gwarantowanego nawet w okolicznościach gdy X. nie wykona lub nienależycie wykona względem Miasta zobowiązania wynikające z umowy.

Ponieważ Wnioskodawca nabył usługę gwarancji od banku we własnym imieniu, jednakże na rzecz X. to należy przyjąć, że zgodnie z w/cyt. art. 8 ust. 2a ustawy, Wnioskodawca bierze udział w świadczeniu usług, co oznacza że Wnioskodawca sam otrzymał i wyświadczył te usługi na rzecz X.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony we wniosku stan sprawy, stwierdzić należy, iż usługi gwarancyjne świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz X., stanowią usługi w zakresie gwarancji finansowej i korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.