IPPP3/443-36/11-5/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2011 r. (data wpływu 11 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem nadanym dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania parafiny ciekłej o kodzie CN 2710 19 41 - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania parafiny ciekłej o kodzie CN 2710 19 41.

Wniosek został uzupełniony pismem nadanym dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-36/11-2/KB z dnia 1 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka jest importerem towaru o nazwie parafina ciekła frakcja c14-c17 wykorzystywanego do produkcji podpałki do grilla, olejków do lamp i pochodni, nasączania węgla drzewnego, płynu do mycia części metalowych, emulsji czyszczącej. Przeznaczeniem towaru nie jest - w żadnym z wymienionych przypadków - użycie, oferowanie na sprzedaż lub użycie jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Ww. przeznaczenia towaru dokumentują oświadczenia kontrahentów Spółki, wymagane przez Spółkę każdorazowo przed sprzedażą towaru. Zgodnie z wiedzą Spółki żaden z jej kontrahentów nie wykorzystał towaru na cele inne, niż deklarowane oświadczeniem.

Zgodnie z wiedzą posiadaną przez Spółkę, żaden z jej kontrahentów nie zajmuje się produkcją/handlem paliwami w rozumieniu paliw silnikowych czy/i/lub dodatkami do paliw silnikowych.

W historii transakcji związanych z produktem Spółka (oraz organy podatkowe prowadzące wcześniejsze kontrole w przedmiotowej sprawie) nie odnotowała żadnej próby użycia towaru do celów napędowych. 90% bezpośrednich odbiorców Spółki to odbiorcy ostateczni, których podstawowym celem działalności jest produkcja podpałek do grilla będący dystrybutorami krajowymi odsprzedają towar innym firmom produkującym rozpałki - również znanym Spółce, jednak głównie ze względów finansowych (brak terminów płatności) i magazynowych nie obsługiwanym przez Spółkę. Dodatkowo Spółka nie posiada wiedzy o żadnym odbiorcy zainteresowanym zakupem parafiny jako paliwa silnikowego lub jego domieszki. Należy tu zwrócić uwagę na fakt, że produkt jest znacznie droższy niż typowe oleje napędowe a jego właściwości techniczne (m.in. temperatura krzepnięcia już ok. +80 C) dyskwalifikują go jako paliwo silnikowe. Zgodnie z decyzją Naczelnika Wydziału Wiążących Informacji WIT i WIP z dnia 22.04.2010 importowana przez spółkę parafina ciekła frakcja c14-c17 została oznaczona, w klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej, numerem 2710 19 41. Kod ten oznacza przynależność do grupy "oleje napędowe". Z uwagi na zawartość siarki w produkcie (< 3 mg/kg) towar klasyfikuje się do podpozycji "do innych celów", ostatecznie uzyskując kod CN 2710 19 41 90, co nakłada na niego podatek akcyzowy w wysokości 1.048,00 zł/1.000 litrów (zgodnie z Art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r.).

Pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. spółka wniosła odwołanie od ww. decyzji WIT bowiem przypisanie parafiny ciekłej do kodu CN 2710 19 41 jest niewłaściwe i dalece krzywdzące ponieważ produkt nigdy nie był i nie będzie wykorzystany na cele napędowe czy opałowe. Zdaniem Spółki, nałożenie podatku akcyzowego na towar jest tym samym potraktowaniem go tożsamo z olejami używanymi na cele napędowe czy opałowe, co nie jest zgodne z prawdą.

Decyzją Szefa Służby Celnej z dnia 07-07-2010 zaskarżona przez Spółkę decyzja została utrzymana w mocy. Pismem z dnia 26-04-2010, kierowanym do Dyrektora Departamentu Podatku Akcyzowego i Ekologicznego Spółka wniosła o "zmianę obowiązujących przepisów, poprzez uwzględnienie możliwości stosowania zerowej stawki akcyzy dla produktu parafina ciekła c14-c17 z uwagi na jego zastosowanie - inne niż napędowe/opałowe, nakładając na importera obowiązek pisemnego oświadczania o przeznaczeniu towaru."

Do dnia dzisiejszego tj. Spółka nie otrzymała odpowiedzi na ww. pismo z dnia 26-04-2010.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie pytań Nr 3 i Nr 4 wniosku, natomiast rozstrzygnięcie w zakresie pytań Nr 1 i Nr 2 zostało zawarte w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 3.

Zdaniem Spółki stosowanie parafiny ciekłej frakcja c14-c17 jako podpałki do grilla czy oleju do lamp i pochodni nie jest zastosowaniem opałowym o jakim mowa w Ustawie o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r..

Zdaniem Spółki o takim zastosowaniu można mówić w przypadku produktów stosowanych luzem (podpałka do grilla czy olej do lamp są towarami konfekcjonowanymi w opakowania jednostkowe, zazwyczaj do 1 litra/butelka) do produkcji ciepła w celach grzewczych.

Stosowanie podpałki do grilla czy oleju do lampek czy pochodni nie może być - zdaniem Spółki - traktowane jako cel grzewczy.

Ad 4.

Zdaniem Spółki ustawodawca nie przewidział w przepisach sytuacji specyficznej, z jaką ma do czynienia Spółka przy imporcie przedmiotowego produktu. Nie odnotowano, że produkty chemiczne podlegają akcyzie, tylko wówczas, gdy są użyte, oferowane lub zamierzone do użycia jako paliwo silnikowe. Nie przewidziano przepisów szczególnych, za których spełnieniem, spółka mogłaby prowadzić import i sprzedaż produktu. Ani bowiem Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. ani Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego nie przewidują użycia oleju napędowego na cele które dokumentuje Spółka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 Nr 3, poz. 11), dalej zwana ustawą. (art. 1 ust. 1 ustawy)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy poprzez wyroby akcyzowe należy rozumieć wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 - 1.048,00 zł/1.000 litrów.

Natomiast, stosownie do art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest importerem towaru o nazwie parafina ciekła frakcja c14-c17 wykorzystywanego do produkcji podpałki do grilla, olejków do lamp i pochodni, nasączania węgla drzewnego, płynu do mycia części metalowych, emulsji czyszczącej. Przeznaczeniem towaru nie jest - w żadnym z wymienionych przypadków - użycie, oferowanie na sprzedaż lub użycie jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Powyższe przeznaczenie dokumentują oświadczenia kontrahentów Spółki, wymagane przez Spółkę każdorazowo przed sprzedażą towaru. 90% bezpośrednich odbiorców Spółki to odbiorcy ostateczni, których podstawowym celem działalności jest produkcja podpałek do grilla będący dystrybutorami krajowymi odsprzedają towar innym firmom produkującym rozpałki - również znanym Spółce, jednak nie obsługiwanym przez Spółkę. Dodatkowo Spółka nie posiada wiedzy o żadnym odbiorcy zainteresowanym zakupem parafiny jako paliwa silnikowego lub jego domieszki. Spółka zwróciła uwagę na fakt, że produkt jest znacznie droższy niż typowe oleje napędowe a jego właściwości techniczne dyskwalifikują go jako paliwo silnikowe.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z decyzją Naczelnika Wydziału Wiążących Informacji WIT i WIP z dnia 22.04.2010 importowana przez spółkę parafina ciekła frakcja c14-c17 została oznaczona, w klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej, numerem 2710 19 41. Kod ten oznacza przynależność do grupy "oleje napędowe". Z uwagi na zawartość siarki w produkcie (< 3 mg/kg) towar klasyfikuje się do podpozycji "do innych celów", ostatecznie uzyskując kod CN 2710 19 41 90, co nakłada na niego podatek akcyzowy w wysokości 1.048,00 zł/1.000 litrów (zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r.). Spółka wniosła odwołanie od ww. decyzji WIT bowiem, według Spółki, przypisanie parafiny ciekłej do kodu CN 2710 19 41 jest niewłaściwe i dalece krzywdzące ponieważ produkt nigdy nie był i nie będzie wykorzystany na cele napędowe czy opałowe.

Jak wynika z powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy wykorzystywanie parafiny ciekłej jako podpałki do grilla lub oleju do lamp i pochodni można traktować jako przeznaczenie do celów opałowych w rozumieniu ustawy oraz czy ustawodawca przewiduje w przepisach preferencyjne opodatkowanie akcyzą parafiny opisanej we wniosku.

Analizując powyższe należy zauważyć, że z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy przedmiotem wniosku są wyroby energetyczne sklasyfikowane do kodu CN 2710 19 41, co oznacza przynależność tych wyrobów do grupy "oleje napędowe". A zatem, stawka akcyzy na te wyroby wynosi 1.048,00 zł/ 1.000 litrów, w myśl art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy. Bowiem w przepisie tym została określona stawka akcyzy dla olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 bez względu na ich przeznaczenie.

Co prawda ustawodawca dopuszcza opodatkowanie wyrobów o kodzie CN 2710 19 41 preferencyjną stawką akcyzy, a nawet ich zwolnienie, ale wyjątki te nie mają zastosowania w przedmiotowym przypadku. Obniżona stawka akcyzy, określona w art. 89 ust. 1 pkt 9, dotyczy bowiem olejów napędowych o kodzie CN 2910 19 41 zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi przeznaczonych do celów opałowych. Natomiast zwolnienie, określone w § 10 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 1070) dotyczy olejów oznaczonych kodem CN 2710 19 41, ale wykorzystywanych na cele olejów elektroizolacyjnych - transformatorowych oraz olejów procesowych - technologicznych. A zatem, nie ulega wątpliwości, że żaden z dwóch ww. wskazanych przepisów nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sytuacji. Bowiem należy zgodzić się ze Spółką, że stosowanie parafiny jako podpałki do grilla czy oleju do lampek i pochodni nie może być traktowane jako cel opałowy. Przez zużycie oleju na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego jedynym celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania.

Reasumując, wykorzystywanie parafiny ciekłej jako podpałki do grilla lub oleju do lamp i pochodni nie może być traktowane jak przeznaczenie do celów opałowych w rozumieniu ustawy. Ponadto, ustawodawca nie przewiduje w ustawie oraz w aktach wykonawczych preferencyjnego opodatkowania parafiny ciekłej frakcja c14-c17 o kodzie CN 2710 19 41 używanej do celów wskazanych we wniosku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań Nr 3 i Nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.